Semua Bab ย้อนเวลามาเป็นว่าที่พระชายาที่ถูกลืมของตัวร้าย: Bab 81 - Bab 90

บทที่ 80 ข้ารักเจ้า“หมายความว่าอย่างไร นางปิดห้องไม่ยอมให้ผู้ใดเข้า” เสิ่นลี่อิงถามกับบ่าวที่มีหน้าที่ไปตามคุณหนูรองเสิ่นหรงลี่“คุณหนูรองแจ้งว่าไม่ต้องการให้ผู้ใดรบกวนเจ้าค่ะ” บ่าวทั้งสองก้มหน้ารายงาน“เช่นนั้นข้าจะไปตามนางเอง” เสิ่นลี่อิงที่เห็นว่าบ่าวอาจไม่กล้าบังคับขัดใจให้น้องรองออกมา จึงตัดสินใจไปทำด้วยตนเอง แต่เมื่อมาถึงเคาะเท่าใดก็ไม่มีเสียงผู้ใดขานรับ‘ปัง!’ เสียงดังคล้ายของหล่นดังขึ้นมาจากด้านใน ลี่อิงจึงถีบประตูเข้าไปเต็มแรง แม้นางจะขุ่นเคืองกับความผิดของหรงลี่ แต่ก็ไม่ได้อย่างให้เกิดอันใดไม่ดีกับตัวนาง“กรี๊ดดด!!” เหยาเหยากรีดร้องจนสุดเสียงเพราะตกใจกับร่างไร้วิญญาณที่อยู่ตรงหน้า เสิ่นลี่อิงที่ผงะไปเล็กน้อยก้าวเข้าไปตรวจสอบทันที “เหยาเหยา เจ้าไปแจ้งทางการที ฝากแจ้งท่านอาให้มาที่นี่ด้วย อย่าพึ่งแจ้งท่านพ่อ”“เจ้าค่ะพระชายา” เหยาเหยาที่ตกใจกับการเห็นศพ ยินดีวิ่งออกไปอย่างยิ่ง...“ฮูหยินรองตายได้อย่างไร” เสิ่นมู่หรงเอ่ยถาม“มีดสั้นปักคอ” ลี่อิงที่นำผ้ามาคลุมร่างฮูหยินรองไว้ก่อนที่ท่านอาเสิ่นจะมาถึงกล่าวเสียงเรียบ “น้องรองมีปัญหามากทีเดียว” นางว่าพลางพลิ

บทพิเศษ 2 ตกลงแล้วท่านแม่เป็นมารหรือ        ชีวิตหลังความวุ่นวายจากการแยกแคว้นของเปาหลงไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากนักในความคิดของเด็กน้อย เปาหลงยังได้เที่ยวเล่นสนุกสนานกับพระมารดาเลี้ยงอย่างเสิ่นลี่อิงเกือบทุกวัน หากวันไหนลี่อิงไม่ว่างก็จะต้องเป็นทหารหรือบ่าวไพร่คนอื่นพาไปเล่นสนุกแทน “ตู้เปาหลง!” “ขอรับ” เปาหลงสะดุ้งเมื่อถูกอาจารย์ชุนเรียกจนตกใจ อาจารย์จะเสียงดังทำไมกัน เปาเปาตกใจหมด “เหม่อลอยคิดสิ่งใดอยู่” อาจารย์ชุนเอ่ยถาม “คิดถึงตอนเล่นกับพี่ทหารขอรับ เมื่อวานพี่ทหารสอนค่ายกลง่ายๆ แก่ข้า และสอนก

บทพิเศษ 4 ทดลองพืชพิษกับตนเอง        หลังจากรวบรวมแคว้นกลับเข้ามาดังเดิม แคว้นตู้เสียนก็มิได้ปราศจากความวุ่นวายไปเสียทีเดียว ขุนนางในเขตไห่และด่านใต้ต้องการที่จะแยกตัวเป็นเอกเทศ เอาเยี่ยงอย่างจากหนิงอ๋องและเสียนอ๋องที่แยกตัวจากแคว้นตู้ในกาลก่อน หนิงอ๋องที่กลายมาเป็นชินอ๋องจึงต้องไปปราบปรามกลุ่มกบฏให้หลาบจำ “เหตุใดท่านอ๋องต้องไปด้วยตัวเองด้วยเจ้าคะพระชายา” “ชินอ๋องมีชื่อเสียงเกี่ยวกับการศึกมาตั้งแต่ยังเป็นเพียงหนิงอ๋อง หากส่งท่านอ๋องไปก็เป็นการประกาศไม่ให้มีผู้ใดอาศัยช่วงเวลาเช่นนี้ในการก่อการใด” เสิ่นลี่อิงตอบพลางนำต้นกล้าใส่เสาทรงสูง        พระชายาเสิ่นผู้มีสมญานามว่าพระชายาผู้มิเคยว่างเว้น เพราะนางไม่เคยว

บทพิเศษ 6 ท่านหญิงคนใหม่        หลังจากเปาหลงเรียกร้องอยากจะมีน้องได้ไม่นานก็คล้ายว่าสวรรค์จะเป็นใจส่งเด็กน้อยมาเข้าครรภ์ของเสิ่นลี่อิง เกิดการพนันขึ้นทั่วเขตตะวันตกว่าทารกในครรภ์นี้จะเป็นเด็กหญิงหรือเด็กชาย  “วุ่นวายเสียจริง ใครต่อใครที่ขอมาพบมักนำมาแต่คำถาม เพื่อเอาคำตอบของข้าไปตีความว่าลูกข้าเป็นเด็กชายหรือเด็กหญิง” เสิ่นลี่อิงบ่นอุบกับชินอ๋อง “ข้าจะสั่งปิดจวนเจ้าก็ไม่ยอม” ชินอ๋องเคลื่อนตัวมานั่งลงบนเตียงข้างตัวของลี่อิง “อึดอัดเหลือเกิน ข้าอยากให้ลูกรีบออกมาใจจะขาดแล้วเจ้าค่ะ” “ให้ข้าพูดตกลงกับลูกให้ดีหรือไม่” ชินอ๋องถาม 

บทพิเศษ 8 ต้องตัวเท่าใดจึงมีคนรักได้        สามปีในสำนักศึกษาซูปี้ยังไม่ทำให้เปาหลงพึงพอใจกับความรู้ที่ตนมี ตู้เปาหลงจึงขอพูดคุยกับบิดามารดาของตนถึงเส้นทางชีวิตของตนในอนาคต “เปาเปามีอันใดหรือ” ลี่อิงที่เห็นบุตรชายนั่งเคร่งเครียดไม่เอ่ยสิ่งใดจึงทักขึ้นมาก่อน “เปลี่ยนใจจะมาเข้ากองทัพแล้วใช่หรือไม่” ชินอ๋องที่หว่านล้อมเปาหลงมาสามปีเต็ม ให้เดินในเส้นทางเดียวกับตนเริ่มรู้สึกมีความหวัง “ไม่ใช่ขอรับ” เปาเปาที่แน่ใจแล้วว่าตนไม่ต้องการร่วมกองทัพรีบปฏิเสธออกมาทันควัน “ข้าชื่นชอบพิษ แต่ในสำนักซูปี้มิได้เน้นเรื่องนี้มากนัก ข้าจึงอยากขอติดตามท่านอาชิงเสวียนออกไปศึกษาสมุนไพรพิษ และการรักษาขอรับ”