บทที่ 18 NC+++“นี่เรารอดกันแล้ว พี่จะไม่ตายแล้ว”“ส้นตีนเถอะ แช่งกูจัง แค่ก ๆ”ฉันไม่สนใจเขาก่อนจะหันไปหาผู้มาใหม่ก็คือคนในหมู่บ้านนี่เอง พวกเขามาตามหาฉันจริง ๆ ด้วย ปลื้มใจฝุด ๆหลังจากนั้นพวกผู้ชายในหมู่บ้านก็เข้ามาช่วยกันแบกเขา ผู้ชายอะไรอ่อนแอชะมัด ฉันยังไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย เขากลับเป็นไปก่อนฉันอีกเช้าวันต่อมา... ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ เตียงของเขา มองดูคนที่หลับไม่ได้สติมาตั้งแต่เมื่อวาน ก่อนจะเอื้อมมือขึ้นไปทาบวางไว้บนหน้าผากของเขา “ตัวก็ไม่ร้อนมากละ อ่าวตื่นแล้วเหรอ” ฉันละมือออกจากหน้าผากเมื่อเห็นว่าเขาลืมตาตื่น “ล้างมือบ้างนะเหม็นฉิบหาย” หน็อย! ตื่นมาก็ปากดีเลย รู้งี้ไม่น่าเสียเวลาเป็นห่วงเลย “ไอ้บ้า!” ฉันด่าเขาออกไปก่อนจะลุกขึ้นหันหลังเพื่อจะเดินหนี แต่ก็ต้องชะงักเล็กน้อยเมื่อเขายื่นมือมาคว้าแขนฉันไว้ “มานี่” เขาออกแรงดึง ทำให้ฉันเสียหลักล้มลงไปนั่งบนหน้าตักของเขา “อะไรขอ- อื้ม!” ฉันกำลังจะปล่อยคำด่าออกจากปากแต่กลับถูกริมฝีปากหนาประกบจูบลง
Terakhir Diperbarui : 2025-10-28 Baca selengkapnya