Semua Bab เจ้าพ่ออิทธิพล: Bab 1 - Bab 10

นักเขียนทักทายสวัสดีนักอ่านทุกท่านเลยนะคะที่สนับสนุนนิยายเรื่องนี้จนเราได้มาเจอกัน >///นักเขียนหน้าใหม่คนนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องนิยายเรื่องที่สองแล้วค่ะที่หยกได้แต่งขึ้นมา หวังว่าทุกท่านจะสนุกกับการอ่านไปด้วยกันนะคะหยกพยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุด แต่ถ้ามีข้อผิดพลาดประการใดนักอ่านทุกท่านสามารถติชมแนะนำกันได้เลยนะคะ หยกจะพยายามพัฒนาการเขียนของตัวเองให้ดียิ่งขึ้นค่ะ ^_^ เรื่อง “เจ้าพ่ออิทธิพล” เป็นเรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวที่ต้องทำงานอย่างหนักเพื่อแม่ขอเธอ ไม่ว่าจะงานอะไรเธอก็ทำได้หมดแต่ด้วยความที่เธอมีนิสัยเสียงดังชอบโวยวาย และไม่ยอมคน ทำให้เธอเกิดปากเสียงกับชายคนหนึ่ง แถมชายคนนี้ยังปากดีซะจนหมาในปากเธอยังต้องขอคารวะ เธอว่าตัวเองปากหมาแล้วนะแต่นายคนนี้มันปากหมาซะยิ่งกว่าเธออีกร้อยล้านเท่า!เรื่องราวจะชุลมุนวายป่วนแค่ไหนติดตามต่อในเล่มน้า รับประกับความแซ่บความแสบความปากดีของพระนางเลยค่ะบทนำสถานที่ สี่แยกไฟแดงเวลา 12.30 น. “พวงมาลัยจ้า พวงมาลัยสวย ๆ เลยจ้ะพี่จ๋า ~ ” เสียงตะโกนของหญิงสาวร่างเล็กผมยาวหน้าตาน่ารักกำลังเดินวน

บทที่ 2 เช้าวันต่อมา...เวลา 08.30 น.สถานที่ ห้างเปิดใหม่             ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าห้างสุดหรูอลังการล้านแปด!! อะไรจะใหญ่โตขนาดนี้            ฉันว่าเขาคงไม่ได้มาหลอกฉันล่ะ ดูจากห้างนี่สิหรูเว่อร์วังขนาดนี้จะมาหลอกฉันที่มีแต่ตัวกับตังค์อันน้อยนิดทำไม            “สวัสดีค่ะ พอดีมาติดต่อสมัครงานค่ะ”            ฉันเดินเข้าไปยกมือไหว้พี่ยามที่ยืนอยู่หน้าประตูห้างก่อนจะถามทางไปสมัครงาน ยามนี่คัดหน้าตาเหรอ หล่อชะมัด            “อ่อ เอ่อ...เชิญทางนี้เลยครับ”พี่ยาม

บทที่ 4สร้อย Talk ไอ้บ้านี้ทำการบ้านมาดีมาก สงสัยจะอ่านข้อมูลต่าง ๆ จนทำให้พี่ยามยอมปล่อยเข้ามาได้นี่เอง ก็ว่าทำไมถึงเข้ามาได้ แผนสูงนักนะ แต่ไม่รอดพ้นสายตาคนอย่างอีสร้อยหรอกจ้ะขอโทษที ขณะที่ฉันกำลังจะอ้าปากด่าต่อก็มีเสียงทักของใครบางคนดังขึ้นจากทางด้านหลัง “อ่าวเคียร์มาถึงแล้วทำไมไม่โทรมา แล้วสร้อยมายืนทำอะไรตรงนี้ล่ะ” เป็นพี่อรนั้นเอง ตอนนี้มันเที่ยงแล้วนิ พี่เขาคงออกไปหาไรกินกันละ ว่า … ว่าแต่เมื่อกี้เขาว่าไงนะ! “อรมาก็ดี เราจะถามพอดีว่าใครรับยัยปากดีนี่เข้ามา!” อะไรกัน! เขารู้จักกันเหรอ อีสร้อยนะอีสร้อยทำงานวันแรกก็ซวยแล้ว T^T “เดี๋ยวใจเย็นก่อน เคียร์เกิดอะไรขึ้น” “บอกเรามาอรว่าใครรับมันเข้ามาทำงาน!” เขาไม่พูดเปล่ายังหันมาทำหน้าแยกเขี้ยวใส่ฉันอีก เหอะ!กลัวตายแหละ “เราเองแหละ ว่าแต่เคียร์มีอะไรหรือเปล่า” “ว่าไงนะ!!” ไอ้บ้านั่นดูตกใจ แถมเวลาคุยกับพี่อรไอ้บ้านั้นพูดดีเฉย “เรารับเข้ามาเอง แล้วทำไมไปเรียกสร้อยเขาแบบนั้น”

กรี๊ด ฉันมากกว่าไหมที่ต้องรำคาญไอ้บ้านี่ เขาไม่พูดเปล่ายังจับฉันยัดเข้าไปในรถอีก ก่อนจะเดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ ไม่นาน รถก็แล่นออกจากห้างไปในที่สุด “นี่นาย ถามจริงเกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมา” “แค่ไปแดกข้าวจะอะไรหนักหนาวะ” “ก็เพราะฉันไม่อยากไปกับนายไงไอ้บ้า!” “ปากดีแบบนี้กูจูบซะเลยดีไหม?” เขาไม่พูดเปล่ายังขยับตัวมาทางฉันอีก ไอ้โรคจิต “นี่นายทำบ้าอะไร! หันไปมองถนนสิวะฉันยังไม่อยากตายนะเว้ย!” “ทำไม กลัวตายว่างั้น?” พูดจบเขาก็เร่งเครื่องขับไวขึ้นกว่าเดิม ไอ้ฉิบหายฉันจะได้ไปแดกข้าวในนรกแทนไหมเนี่ย เงียบดีสุดอีสร้อย ใจเย็นไว้ “...” “กูคิดว่าจะแน่ หึ!” อย่าให้ถึงทีฉันนะ แม่จะตบให้หน้าสั่นเลยสถานที่ ร้านอาหารสุดหรู ทุกคนเป็นพยาน! ไอ้ส้นตีนนี่มันต้องการแกล้งฉันชัด ๆ ทำไมนะเหรอ ก็มันพาฉันมาร้านอาหารที่หรูมาก ทุกคนอาจจะคิดว่าก็ดีแล้วนี่ จะบอกว่ามันไม่ใช่เลยเพราะฉันยังอยู่ในชุดทำงาน! แล้วไอ้บ้านี่มันพาฉันมาแกล้งชัด ๆ ดูหน้ามันยกยิ้มใหญ่ “น

“ยัยชี ทำไมออกมาคนเดียวแล้วนี่ไอ้อาชามันไปไหน” “อ่อพี่ชาเดี๋ยวเขาตามมา ลินาเบื่อเลยออกมาเดินเล่นสักหน่อย แล้วนี่ แฟนเคียร์เหรอ ^_^” “ไม่ใช่/ไม่ใช่ค่ะ” ฉันกับเขาตอบออกไปพร้อมกัน ส่วนเธอเอาแต่ทำหน้างง “คนรับใช้ที่บ้านเอง ให้มาช่วยถือของเฉยๆ”หน็อย ไอ้บ้านี่ ต้องโดน! “โอ้ยยยยย ๆๆๆๆ ยัยบ้า! ทำไรของมึงวะ” ฉันหยิกเขาไปเต็มแรง ใครใช้ให้มาบอกว่าฉันเป็นคนรับใช้นายกันล่ะยะ “ใครทำอะไรคะ อยู่ดี ๆ ก็ร้องขึ้นมา จะมาโทษว่าฉันทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ” ฉันพูดจบก็ทำท่ามองนู่นมองนี่ไปเรื่อย ส่วนอีตาบ้านั่นก็เอาแต่ทำหน้าแยกเขี้ยวใส่ “คิกคิก อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ” เธอคนนั้นหัวเราะออกมากับท่าทีของพวกเรา “สวัสดีค่ะ เราชื่อลินานะคะ ^__^” น่ารักเว่อร์ ดูเรียบร้อยมาก “สวัสดีค่ะคุณลินา ฉันชื่อสร้อยค่ะ”“นา” เสียงของผู้มาใหม่ดังขึ้นด้านหลังฉัน ฉันหันกลับไปมองแต่ก็ต้องตกใจ ไม่ให้ตกใจได้ไง คนนี้เขาดูน่ากลัวมาก ขนาดฉันที่ว่าจี๊ด ๆ ไม่