Semua Bab เจ้าพ่อเพชฌฆาต: Bab 31 - Bab 40

64 Bab

บทที่ 19/1

บทที่ 19ดีไวน์ Talk “มึงมั่นใจเหรอว่าจะปกป้องเธอได้” เสียงของไอ้อาชาเอ่ยพูดขึ้น ตอนนี้ผมกำลังนั่งคุยงานอยู่กับกลุ่มเพื่อนตัวเอง แม้เราจะเรียนจบกันไปนานแล้วก็เถอะ ถ้าเป็นคนกลุ่มอื่นคงแยกย้ายกันไปแล้วใช่ไหมละแต่สำหรับกลุ่มผมเราอยู่ด้วยกันมาตลอด อาจจะเป็นเพราะว่าพวกผมมันสายเดียวกันละมั้งเลยทำให้ต้องติดต่องานกันตั้งแต่เรียนจบ พวกมันเองก็ไม่เบาจากผมสักเท่าไหร่ สายของพวกมันคงรายงานแล้วสินะถึงได้ถามแบบนี้เรื่องผมกับยัยกระต่าย ไอ้อาชาถามแบบนี้ผมไม่แปลกใจหรอก เพื่อนผมทุกคนรู้ว่าผมเป็นใครและศัตรูของผมมีมากแค่ไหน พวกมันเองก็รู้ดีถึงได้ถามแบบนี้ออกมา ศัตรูของผมไม่ได้มีเพียงแค่ที่ประเทศไทย แต่ในอีกหลากหลายประเทศก็มีเช่นกัน“กูว่าน้องสร้อยน่าสงสารละนะ มาเจอน้องเทียนกูกลับสงสารยิ่งกว่าอีก”ไอ้เทนชิที่เอาแต่นั่งดูการแข่งขันรถแข่งในทีวีตอนแรกเอ่ยพูดขึ้นหลังจากที่ได้ยินไอ้อาชาถามผม“มึงจะมาสงสารอะไรเมียกูไอ้เทนชิ! สงสารตัวมึงเองเหอะ เพื่อนมีเมียจะครบแก๊งละเหลือแต่มึง!”ไอ้เคียร์ตะโกนด่ามันอย่างหัวเสีย แต่ไอ้เทนชิกลับทำท่ายกไหล่แทนคำพูด“กูมั่นใจว่าปกป้องเธอได้ แต่กับไอ้นีเวีย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 19/2

เทียน Talk “กูอยากจะรู้จริง ๆ ว่าดีไวน์มันจะหัวเสียมากแค่ไหนที่มึงโดนกูเอาตัวมาแบบนี้ แถมยังเป็นในเขตบ้านมันซะด้วยนะ ฮ่า ๆ” ฉันไม่สนใจคำพูดของเขาก่อนจะมองออกไปนอกกระจกรถ ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน แต่สิ่งที่ฉันเห็นคือเหมือนกับท่าเรืออะไรสักอย่าง แถมยังมองไม่ค่อยชัดด้วยเพราะข้างนอกฝนตกหนักพอสมควร ตั้งแต่ที่ฉันโดนเขาบังคับให้ขึ้นรถมาก็เป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วที่รถเคลื่อนตัวอยู่ แถมยังต้องมาฟังเขาพล่ามอะไรอีกก็ไม่รู้ ดีไวน์นายจะรู้ไหมว่าฉันโดนไอ้บ้านี่พาตัวมา นายจะมาช่วยฉันไหม ฉันกลัว... “นายครับพวกมันรู้ตัวกันแล้วครับ” ชายชุดดำกระซิบบอกนีเวียเสียงเบาแต่ฉันก็ยังคงได้ยินอยู่เล็กน้อย ส่วนนีเวียยกยิ้มร้ายมองมาทางฉันคล้ายกับคนกำลังสะใจ “เมื่อไหร่ที่มันมาช่วยมึง กูจะฆ่ามันต่อหน้ามึง พอมันตายก็จำไว้ซะด้วยว่าเป็นเพราะมึง หึ ๆ” ฉันมองเขาอย่างไม่เข้าใจ เขาจะทำแบบนี้ไปเพราะอะไร แล้วอีกอย่างฉันคิดว่าเขาไม่มาช่วยหรอก ฉันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น“เราว่านายคงเข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้วนะ เราบอกแล้วไงว่าเราไม่ได้สำคัญอะไรขนาดที่เขา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 20/1

บทที่ 20“ถ้ามึงแตะต้องเธออีกรอบนัดต่อไปจะไปเจาะอยู่ที่กบาลของมึง!” ฉันเงยขึ้นมามองเมื่อได้ยินเสียงปืนดังขึ้น ฉันเห็นเป็นดีไวน์ยกแขนขึ้นในมือเขาถือปืนจ่อมาทางนีเวีย ส่วนนีเวียได้แต่ยืนยิ้มคล้ายคนจิตไม่ปกติบนใบหน้าเขามีรอยแผลยาวที่เกิดจากกระสุนเฉี่ยวพร้อมกับเลือดที่กำลังรินไหลลง นีเวียใช้หลังมือปาดเลือดนั้นออกอย่างไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร เหล่าลูกน้องของนีเวียต่างจ่อปืนไปเล็งที่ดีไวน์เป็นจุดเดียว “ใจเย็นสิวะเพื่อน ไม่กลัวกูจะยิงของสำคัญมึงทิ้งลงทะเลเหรอ?” ไม่พูดเปล่าแต่นีเวียใช้ปืนกดจ่อมาที่ขมับของฉัน มันแรงจนหัวฉันเคลื่อนโยกเล็กน้อย “มึงคงกำลังเข้าใจอะไรผิดนะ ยัยนั้นไม่ได้สำคัญอะไรกับกู ที่กูมาก็เพราะอยากจะเคลียร์เรื่องของมึงกับกูให้มันจบ ๆ ไปสักที” เขาพูดด้วยสายตานิ่งเฉยไม่แสดงอาการใด ๆ ส่วนฉันได้แต่นั่งมองเขาผ่านม่านน้ำตาด้วยความเจ็บปวด ใช่นี่มันคือความจริงที่ฉันต้องยอมรับ มีเพียงแค่ฉันที่คิดไปเองฝ่ายเดียวคิดว่าตัวเองสำคัญ... “เหอะ! มึงคิดว่ากูจะเชื่อคำพูดโง่ ๆ ของมึงเหรอ อย่ามาปัญญาอ่อนหน่อยเลย” “นั่นม
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 20/2

ค่อยโล่งใจหน่อย ว่าแต่ทำไมเธอพูดไทยเก่งมากเลย“คุณนานะทำไมพูดไทยเก่งจังเลยคะ”“ฉันมีแม่เป็นคนไทยค่ะ”แบบนี้นี่เอง แต่ดู ๆ ไปหน้าตาเธอคล้ายใครบางคนที่ฉันรู้จักนะ แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าเป็นใคร“อ้อ เราชื่อว่าเทียนนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”ฉันแนะนำตัวด้วยรอยยิ้มมองคนตรงหน้า เธอเพียงยิ้มตอบฉันอย่างเป็นมิตร“คุณเทียนยังเจ็บอยู่ไหมคะ?”นานะเธอมองมาที่แผลของฉันพลางถามขึ้น ฉันเอื้อมมือไปแตะที่แผลของตัวเองเบา ๆ ผ่านผ้าพันแผลที่กำลังปิดอยู่“ไม่เจ็บเท่าไหร่แล้วค่ะ อย่างกับปาฏิหาริย์เลยนะคะที่ฉันยังไม่ตาย”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าลงพลางจับแผลตัวเองไปด้วย เหตุการณ์นั้นยังคงติดตาฉันอยู่ ฉันยอมรับว่าตอนนี้ฉันกลัวเขามาก“นานะว่าคนที่ยิงคุณเทียนเขาดูจงใจนะคะ”ฉันทำหน้าไม่เข้าใจ นานะจึงอธิบายต่อ“ฝีมือการยิงระดับนี้ถ้าจะยิงให้โดนหัวใจเลยก็ไม่ยากหรอกค่ะ ไม่จำเป็นต้องยิงให้ห่างเพียงเล็กน้อยขนาดนี้ดูเหมือนเขาจะจงใจทำเพื่อตบตาใครหรือเปล่าคะ?”นานะเธออธิบายออกมาพลางเอามือจับคางเล็ก ๆ นั้นไปด้วย แต่ฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ตบตาใครอย่างนั้นเหรอ ฉันว่าไม่หรอก คนเราต่อให้แม่นปืนแค่ไหนก็คงต้องมีพลาดกันบ้างแห
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 21/1

บทที่ 21เทียน Talk “คุณเทียนคะ” ฉันละสายตาจากดอกไม้เล็ก ๆ พวกนี้ก่อนจะหันไปหาเจ้าของเสียงเล็กน่ารักที่กำลังเอ่ยเรียกฉันอยู่ด้านหลัง “มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณนานะ?” แต่เมื่อหันกลับไปมองก็พบว่าเธอนั้นมีสีหน้าไม่สู้ดี ฉันจึงจำเป็นต้องถามเธออกไปเพราะความเป็นห่วง “คือว่านานะมีธุระต้องไปทำหลายวัน ไม่แน่อาจจะหลายอาทิตย์เลย คุณเทียนสามารถอยู่คนเดียวได้ไหมคะ นานะจะส่งคนมาดูแลคุณเทียนเพิ่มได้นะคะถ้าคุณเทียนกลัว” เธอคงกังวลเรื่องนี้เองสินะ ยอมรับว่าฉันกลัวนะแต่ก็ไม่ได้กลัวมากขนาดวันแรก ๆ แล้ว นี่ถ้าเธอส่งคนมาดูแลเพิ่มฉันว่าเพื่อนบ้านคงมองว่าบ้านหลังนี้น่ากลัวน่าดู “ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณนานะ เท่าที่มีอยู่ก็เยอะมากแล้วคุณนานะไปทำธุระเถอะค่ะ เทียนอยู่ได้ไม่มีปัญหาเลย” คุณนานะเพียงยิ้มหวานให้ฉันก่อนจะขอตัวเดินออกไป ฉันจึงหันกลับมาสนใจดอกไม้ต่อ อยู่บ้านนาน ๆ ก็เริ่มรู้สึกเบื่อ ๆ แฮะหรือเราจะลองออกไปเดินเล่นดูบรรยากาศสวย ๆ ดี ตั้งแต่มาญี่ปุ่นก็ยังไม่เคยออกไปเดินดูรอบ ๆ เลย แถมเป็นการมาต่างประเทศครั้งแรกซะด้วย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 21/2

เขาส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน พอมองดี ๆ เขาก็หล่อไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย ปากกระจับได้รูป ดวงตาหวาน ใบหน้าไม่ได้คมเข้มมากเกินไป ออกแนวลูกครึ่งญี่ปุ่นมาก แถมมีผิวที่ขาว ไหนจะความสูงที่เข้ากับสัดส่วนต่าง ๆ ของเขาจนเวลามองดูนาน ๆ แล้วอาจจะหลงเสน่ห์เขาได้เลยนะเนี่ยเอ๋..ว่าแต่ทำไมลูกน้องนานะไม่ลงมาด้วยกันล่ะ ก็เห็นเขาทำท่าทางว่าจะต้องไปกับฉันไม่ใช่เหรอ “เดี๋ยวค่ะ ฉันขอไปตามสองคนนั้นก่อนนะคะ” ฉันชี้ไปที่รถจอดอยู่ ภายในรถยังมีลูกน้องนานะสองคนนั่งประจำการกันอยู่ไม่ยอมลงมาสักที “อ้อ! ไม่ต้องหรอกครับ พวกเขาบอกกับผมว่าจะรอคุณอยู่ตรงนี้ครับ” อ่าแบบนี้นี่เอง แสดงว่ารถไฟจะวนกลับมาส่งที่เดิมด้วยสินะ ฉันก็คิดว่าจะต้องไปลงสถานีข้างหน้าแทน “โอเคค่ะ เราไปกันดีกว่าค่ะแดดตอนเช้ากำลังดีเลย” เขาพยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินนำฉันไปตรงทางเข้า ใช้เวลาไม่นานเราสองคนก็เข้ามานั่งในรถไฟ ฉันมองดูภายในรถไฟสวยมาก เกิดมาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลยแชะ ฉันหันไปมองตามเสียงที่ดัง ก็เห็นเป็นพนักงานชายคนนั้นกำลังถือกล้องถ่ายมายังที่ฉันนั่งชมวิวอยู
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 22/1

บทที่ 22 ยืนรอไม่นานคุณซาคาอิก็บีบแตรเรียกฉัน จึงทำให้ฉันหลุดออกจากความคิดเมื่อสักครู่ ฉันตั้งสติอีกรอบแล้วสะบัดหัวเล็กน้อยเพื่อไล่เรื่องของดีไวน์ออกจากความคิด จากนั้นก็ก้าวเดินไปขึ้นรถของคุณซาคาอิที่จอดรออยู่ “แหวนวงนั้น... คุณเทียนเป็นสมาชิกขององค์กรชิเลี่ยนเหรอครับ?” ระหว่างที่เขาขับรถอยู่ฉันก็เอาแต่นั่งจับแหวนไม่ปล่อยด้วยความเคยชิน เลยทำให้เขาเอ่ยถามฉันออกมาเพื่อทำลายบรรยากาศที่แสนเงียบภายในรถ “เปล่าหรอกค่ะ ว่าแต่คุณซาคาอิรู้เรื่ององค์กรด้วยเหรอคะ?” ฉันที่กำลังนั่งชมวิวอยู่นอกกระจกรถหันมามองเขาด้วยความสงสัย “ใครไม่รู้จักบ้างละครับ ออกจะโด่งดังเรื่องของความโหดจะตาย” เขาพูดกับฉันติดตลก ฉันเลยได้แต่ยิ้มตอบกลับไป ไม่เถียงหรอกเรื่องของความโหด ก็ดูผู้นำอย่างดีไวน์สิโหดเหี้ยมจะตาย ลูกน้องในองค์กรก็โหดไม่แพ้ผู้นำเลย “เทียนไม่เถียงเลยค่ะเรื่องความโหด” “ถ้าคุณเทียนไม่ได้เป็นสมาชิกแสดงว่าคุณเทียนแต่งงานกับคนในองค์กรเหรอครับ?” คุณซาคาอิเข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้ว “ไม่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 22/2

ใช้เวลานานพอควรที่กว่าจะแจกให้ทุกคนจนครบ ฉันจึงขอตัวจากพวกเขาเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวพร้อมนอน แต่ก็ไม่ลืมที่จะวีดิโอคอลหาแม่ก่อนนอนทุกครั้ง ฉันคิดถึงแม่มาก “เมื่อไหร่จะได้กลับไทยนะ” ฉันนอนพึมพำกับตัวเองหลังจากที่วางสายจากแม่ได้สักพัก “หวังว่าคงไม่ได้อยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิตหรอกนะ” ถ้าเป็นแบบนั้นฉันจะเป็นอย่างไรเนี่ย ทำไมพวกเขาจะต้องมาตามล่าหาตัวฉันด้วย กับแค่ผู้หญิงคนเดียวกลับต้องจะฆ่ากันให้ตายให้ได้เลยหรือไงกัน “นายจะรู้สึกเหมือนที่เรารู้สึกบ้างไหม...” ฉันพูดกับตัวเองเบา ๆ พลางใช้มือเล็กจับเข้าที่แหวนตรงนิ้วนางข้างซ้าย “คงไม่รู้สึกหรอกสินะ เพราะนายมันใจร้าย ฮึก” ฉันใช้หลังมือเช็ดที่ขอบตา ทุกครั้งที่ฉันนึกถึงเขาบ่อน้ำตาฉันจะแตกทุกที กลายเป็นคนอ่อนไหวง่ายซะงั้น “คนใจร้าย ฮือ ๆ” มือสองข้างของฉันยกขึ้นปิดหน้าตัวเอง พลางปล่อยน้ำตาให้รินไหลอย่างอดกลั้นไม่ไหว ฉันนอนร้องไห้เนิ่นนานจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้... “เทียน…เทียนครับ...เทียน...” เสียงทุ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 23/1

บทที่ 23 ตัวฉันชะงักหยุดทุกการกระทำทันทีเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยจากทางด้านหลัง ฉันค่อย ๆ เลื่อนมือที่ถือแหวนลงก่อนจะใช้มือที่ว่างอยู่หยิกแก้มตัวเองแรง ๆ “โอ๊ย” ฉะ..ฉันไม่ได้ฝันไป เสียงฝีเท้าหนักกระทบพื้นหญ้าใกล้เขามาเรื่อย ๆ จนในที่สุดเสียงฝีเท้านั้นก็หยุดลงใกล้ ๆ กับฉัน “ไม่คิดจะหันมามอง?” ไม่ได้นะ ฉันจะมาใจเต้นไม่ได้ ฉันต้องโกรธเขาสิ เขายิงเธอเลยนะยัยเทียน ไอ้หัวใจบ้า ๆ นี่ก็เต้นไม่หยุดเลย ฉันกำมือทั้งสองแน่นเข้าหากัน จนในที่สุดร่างกำยำที่คุ้นเคยก็เดินมาหย่อนตัวลงข้าง ๆ “คะ..คือ..” มือสองข้างสั่นเทาไปด้วยความกลัว ตอนนี้ฉันกลัวเขามาก แม้แต่หน้าฉันก็ไม่กล้ามอง ได้แต่ก้มหน้ามองมือที่สั่นเทาของตัวเอง “ขอโทษ” จากตอนแรกที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาก็ต้องค่อย ๆ เงยหน้ามองคนข้าง ๆ อย่างไม่เชื่อสายตา เขาเองก็กำลังมองฉันอยู่ แต่สายตาที่เขาใช้มองมามันต่างจากตอนแรกที่เจอกันสายตาเขาดูอ่อนโยนมาก มือหนาเอื้อมเข้ามาจับเข้าใบหน้าของฉัน ฉันสะดุ้งตัวเล็กน้อยด้วยความกลัว แต่นั้นกลับทำให้ฉั
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya

บทที่ 23/2

แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยการที่นีเวียกลายเป็นศพไปแล้ว ฉันเองก็ตกใจนะเมื่อฟังมาถึงตรงนี้ แล้วที่ฉันกลับไทยไม่ได้ก็เพราะพี่ไวน์เขากำลังเคลียร์กับแก๊งต่าง ๆ ที่เป็นศัตรูพวกนั้นมันส่งคนตามล่าตัวฉัน เพราะยังไม่ปักใจเชื่อว่าฉันถูกยิงตายแล้ว ตอนที่เขาเล่าฉันก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมคนพวกนั้นต้องตามล่าตัวฉัน เพราะฉันไม่รู้จักพวกเขาเลยแต่พี่ไวน์ก็เคลียร์ความกระจ่างให้กับฉัน เป็นเพราะข่าวจากนีเวียที่ปล่อยออกไปว่าฉันคือจุดอ่อนของเขา แน่นอนว่าใบหน้าที่เขาเคยซ่อนมันไว้ภายใต้หน้ากากกะโหลกน่ากลัวนั้นก็ถูกเปิดเผยเช่นกันจึงทำให้ทั้งฉันและเขาเป็นอัตรายอย่างมาก ณ เวลานั้น โดยนีเวียปล่อยข่าวจากการถ่ายรูปฉันที่สวมแหวนที่พี่ไวน์เป็นคนให้มา พร้อมกับเห็นใบหน้าฉันชัดเจนมาก แถมยังมีรูปใบหน้าของพี่ไวน์แนบมาด้วยอีกและฉันก็เพิ่งมารู้ถึงเรื่องราวความเป็นมาของแหวนจากเขาที่ยอมปริปากอธิบายสักที แหวนนี้ถ้าใครสวมใส่แสดงว่าถูกเลือกแล้วว่าคนที่สวมใส่คือภรรยาของผู้นำองค์กร >///ตัวเลขบนแหวนของฉันคือ 012 ถ้าแทนเป็นตัวอักษรเกาหลีจะได้คำออกมาว่า ตลอดไป ส่วนตัวอักษรเกาหลีที่มีต่อท้ายตัวเลขเมื่อรวมกันจะแปลว่า ภรรยาของผู้นำชิเลี่ยนต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-10-28
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234567
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status