All Chapters of รักเราลูกสาวเป็นใจ: Chapter 41 - Chapter 50

“ยังเจ้ คิวเยอะนิดหนึ่ง ส่วนมากลูกค้าทางแกรบ” แกรบหรือแอปพลิเคชันสั่งอาหารชื่อดัง ที่สร้างความสะดวกสบายให้คนขายและคนซื้อด้วยค่าบริการที่ถือว่าแพงระดับหนึ่ง แต่ก็อย่างว่าเพื่อความสะดวกคนก็เลือกที่จะใช้บริการ ดีกว่าขับรถออกมาซื้อกาแฟแก้วเดียว“ได้แล้วครับ” เมฆาเดินไปรับกาแฟข้างในร้าน จากนั้นก็ส่งให้ทั้งสามคน ส่วนของน้องดาวก็ได้นมชมพูของโปรดแต่ตอนนี้แม่ป๊อปไม่ค่อยให้กินเพราะว่าน้ำตาลเยอะเกินไปน้องดาวก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าแม่ป๊อปบอกน้ำตาลเยอะได้ยังไงน้องดาวเคยเห็นพี่ ๆ ที่ร้านกาแฟของพ่อเมฆทำไม่เห็นใส่น้ำตาลเลย ใส่แต่นมกับน้ำสีแดง ๆการเดินทางขึ้นดอยตุงก็ไม่ลำบากเลย เส้นทางการขึ้นดอยตุงมีทางสายเก่ากับทางสายใหม่ ทางสายเก่าจะขึ้นยากกว่าเพราะมีความชันมากกว่า ตอนนี้คนเลยนิยมใช้ทางสายใหม่มากกว่า“แวะกินข้าวซอยก่อนไหม” เจ้อ้อมถามขึ้นเพราะตอนนี้ก็สิบเอ็ดโมงกว่าแล้วถ้าขึ้นไปข้างบน ก็กลัวว่าจะหิวแล้วต้องลำบากหาอะไรกินอีก“แวะกินข้าวซอยใจเย็นก่อนเน้อจ้าว พี่เมฆเลี้ยวตรงซอยข้างหน้าเลยค่ะ” อริยารีบบอกทางก่อนที่เมฆาจะขับขึ้นดอยตุงเสียก่อนร้านข้าวซอยใจเย็นเป็นร้านข้าวซอยขนมจีนน้ำเงี้ยวชื่อดังของหมู่บ้านห

“เดี๋ยว น้องดาวชวนแม่ป๊อปปลูกดีไหมคะ ข้าง ๆ สระน้ำ”ยังพอมีพื้นที่ว่างข้างริมสระน้ำที่น่าจะเหมาะแก่การปลูกดอกไม้ เขาก็คิดมาสักพักแล้ว เห็นว่าอริยาชอบไปนั่งเขียนนิยายที่นั่นเขาอยากปลูกดอกไม้ให้เธอ รู้ว่าเธอชอบดอกกุหลาบ เห็นที่บ้านของอริยาจะมีดอกกุหลาบปลูกอยู่หลายต้น ข้างรั้วบ้านบ้าง บันไดบ้านบ้าง มีทั้งปลูกลงดินทั้งปลูกไว้ในกระถาง เห็นแล้วเขาก็อมยิ้มทุกครั้ง อริยาก็คืออริยาง่าย ๆ สบาย ๆ เธอเหมือนหมอกตอนเช้าที่เย็นฉ่ำ สดชื่นทุกครั้งที่อยู่ใกล้ “คุณแม่ขาเราปลูกดอกไม้กันไหมคะ” น้องดาวหันไปชวนอริยาอย่างที่เมฆาบอก อริยายิ้มหวานให้น้องดาว อริยาเองก็อยากปลูกดอกกุหลาบที่ไร่ของเขาสักพักแล้วแต่เกรงใจ เพราะไม่รู้ว่าการปลูกดอกกุหลาบจะรบกวนต้นชาหรือเปล่า เลยไม่เคยได้ถามเขา“ได้ค่ะน้องดาว อยากปลูกดอกอะไรคะ” อริยาถามเด็กหญิงตัวน้อย พร้อมทั้งใช้สองมือประคองหน้าของเด็กหญิงอย่างรักใคร่“ปลูกดอกอะไรดีคะเจ้ ๆ ” น้องดาวหันไปถามสองเจ้ที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ เจ้พุธผู้เชี่ยวชาญด้านต้นไม้เป็นพิเศษพยายามคิดว่าดอกไม้อะไรที่ปลูกง่ายตายยากบ้างนะ“ปลูกดอกคำตะล่อม[1]ไหม ไม่รดน้ำ ก็ยังไม่ตายนะคะ” น้องดาวผู้ไม่ได้สันท

“คุณแม่ มาว่ายน้ำแข่งกันค่ะ” น้องดาวชวนอริยาที่ตอนนี้ยืนหน้าแดงอยู่ข้างเมฆา เขาลอยตัวในน้ำแล้วก็กอดเอวเธอไว้“เออ เออ น้องดาวสอนแม่ว่ายน้ำหน่อยได้ไหมคะ คุณแม่ว่ายน้ำไม่เป็น” อริยารู้สึกอายขึ้นมาทันที เพราะน้องดาวอายุน้อยกว่าเธอตั้งเยอะ ยังว่ายน้ำเป็น“ต้องให้คุณพ่อสอนค่ะ พ่อเมฆว่ายน้ำเก่งมาก” น้องดาวบอกอย่างเจื้อยแจ้วในตอนที่กำลังปีนขึ้นจากสระว่ายน้ำ ก่อนจะกระโดดลงมาอีกครั้งน้ำกระจายเสียงดัง อริยาที่ไม่ได้ตั้งตัวก็โดนคนตัวโตจับกดลงไปใต้น้ำ เขามองเธอใต้น้ำยิ้มหวานให้เธออีกครั้งก่อนจะจูบหวานให้เธออีกครั้งหนึ่ง“แค่ก ๆ พี่เมฆแกล้งน้อง” เสียงคนไอแค่ก ๆ เพราะสำลักน้ำ เมฆาลูบหลังพร้อมทั้งตบเบา ๆ ให้เธอหายสำลัก“เดี๋ยวพี่สอนว่ายน้ำนะครับ” เขาบอกจะสอนก่อนจะก้มขโมยหอมแก้มเธออีกครั้ง อริยามองหาตัวช่วย ตอนนี้คงช่วยเธอไม่ได้แล้ว เพราะน้องดาวกำลังปีนขึ้นขอบสระแล้วก็กระโดดลงไปอีกครั้งและอีกครั้งสักพักป้านวลก็เดินขึ้นมาพร้อมกับพี่กิ่ง ทั้งสองยกของว่างพร้อมอาหารเย็นขึ้นมาด้วย ดูเวลาแล้วตอนนี้ก็น่าจะเลยห้าโมงเย็นแล้ว คิดว่าน้องดาวคงหิวแล้ว วันนี้น้องดาวคงนอนเร็วเพราะเล่นเหนื่อยมาทั้งวัน“สเต๊กปลาน่าก

ใจเธอเต้นระส่ำเพราะความตื่นเต้น ถึงครั้งนี้จะไม่ใช่การถูกเขาแตะเนื้อต้องตัวครั้งแรก แต่ก็รู้ว่าครั้งนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ คงไม่จบที่จูบ“พี่เมฆ..อ๊ะ!” เสียงของเธอสั่นระริก ความร้อนวูบวาบไปทั่วท้องน้อยและความร้อนส่งผ่านจากมือเขาสู่กายเธอ ทุกพื้นที่ถูกเขาแตะต้อง เธอต้องร้องครางอย่างลืมตัวเขาเบียดกายเข้าหาเธอแนบแน่นกว่าเดิม ฝ่ามือหนายังนวดคลึงอกอวบอิ่มของเธออย่างอ่อนโยน เขาเคล้าคลึงสองเต้างามอย่างนุ่มนวล ชุดนอนผ้าซาตินบางเบาแนบชิดทุกสัดส่วนเย้ายวนใจ จนเขาเองก็ปวดร้าวไปทั้งตัว เขาจูบเธออย่างเร่าร้อน หยอกล้อปลายลิ้นของเธอด้วยปลายลิ้นของเขา อริยาแอ่นกายเพราะความเสียวซ่านเธออยากให้เขาแตะต้องเธอมากกว่านี้....มากกว่านี้อีกเมฆาจูบซับลำคอขาวนวลดูดเม้ม จนเธอร้องออกมาเพราะความเจ็บแปล๊บ จูบซับลงมาจนถึงเนินหน้าอกอิ่ม เขาลูบเล่นอย่างเบามือในคราแรก จากนั้นก็เพิ่มแรงในการบีบเคล้นมากกว่าเดิมริมฝีปากครอบครองปลายยอดอก เสื้อผ้าที่ขวางกั้นระหว่างอกเธอกับปากเขาไม่ได้เป็นอุปสรรคกับเขาเลย เขายังคงสร้างความเสียวซ่านให้เธออย่างต่อเนื่องเมื่อเขารูดชุดนอนตัวบางของเธออกจากร่างร่างบางของเธอเหลือเพียง ชุ

แสงแดดยามเช้าเล็ดลอดเข้ามา ผ่านผ้าม่านผืนหนา สองร่างยังคงกอดกันใต้ผ้าห่มหนา หญิงสาวซุกใบหน้าเข้ากับอกแกร่ง กลิ่นหอมสะอาดของเขา ทำให้เธอหลับใหลไปทั้งคืน“อื้อ” อริยาร้องออกมาอีกครั้งเมื่อเขาจูบเธอดูดดื่ม ทันทีที่เขาตื่นนอน“ตื่นแล้วเหรอ” ยังมีหน้ามาถามอีกเขาจูบเธอขนาดนี้ ไม่ตื่นได้อย่างไร หญิงสาวค้อนวงโตส่งให้คนตัวโต เขากลับกดจมูกกับหน้าผากเธอแรง ๆ อย่างชอบใจ“ปล่อยก่อนค่ะ น้องจะไปอาบน้ำ” อริยาบอกเขาทันทีเมื่อรู้สึกว่ามือไม้เขาจะเริ่มลูบตามเนื้อตัวเธอ รู้ว่าสิ่งที่เขาต้องการคืออะไร“น้อง” เขาเรียกเธอเสียงหวานมือหนาลูบไล้แผ่นหลัง และบั้นท้ายของเธอชุดนอนผ้าซาตินผืนบาง ให้ความรู้สึกนุ่มลื่น ลมหายใจของเขาเริ่มหอบแรงขึ้นชุดนอนกระโปรงถูกร่นสูงขึ้น ตัวตนของเขาแข็งปั๊กตั้งแต่ตื่นนอนแต่ตอนนี้มันยิ่งแข็งและใหญ่มากกว่าเดิม“พี่เมฆไม่เอาค่ะสายแล้ว เดี๋ยวน้องดาวถามหา” อริยารีบห้าม เพราะดูจากแสงแดดแล้วป่านนี้คงสายมากแล้ว ถ้าต้องทำอะไรต่ออะไรกับเขาอีกไม่รู้ว่าเธอจะได้ออกห้องตอนไหน“วันนี้พ่อพาน้องดาวไปเชียงใหม่” เขาหมายถึงพิภพที่พาน้องดาวไปเชียงใหม่ อริยาอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมถึงได้อยากพาน้องดาวไปเช