All Chapters of พลาดรักคืนผีดุ: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 12 เตรียมตัวหมั้นเวลาเลยผ่านไปสามเดือน สรวิชญ์ยังคงทำหน้าที่รับทับทิมมาเที่ยวที่บ้านทุกวันหยุด เธอค่อนข้างสนิทสนมและเดินเกาะแขนเขาเวลาไปไหนมาไหน และวันนี้ก็เป็นอีกวัน ที่สรวิชญ์พาทับทิมมาที่บ้าน“เสือไปไหนมาไหนกับหนูทับทิมบ่อยๆ คนอื่นเขาคิดว่าเสือเป็นแฟนกับน้องไปแล้วนะ แม่ว่าเสือควรจะให้เกียรติน้องบ้างนะลูก”คุณนายสุวิภาพูดกับลูกชายขณะที่กำลังนั่งทานอาหารมื้อเที่ยง และมีทับทิมนั่งอยู่ข้างๆลูกชายของนาง สรวิชญ์ไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่มารดาของเขาพูด“คุณแม่ให้ผมไปรับทับทิมมาที่บ้าน และพาไปไหนมาไหนด้วย ทำไมถึงบอกว่าผมไม่ให้เกียรติทับทิมล่ะครับ ผมก็ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยนี่”“ไม่เกินเลยก็จริง แต่คนอื่นคิดว่าเกินเลยไปแล้ว ทั้งพนักงานในโรงแรม ไหนจะเพื่อนของแม่ ไหนจะเพื่อนน้าพิมพ์จันทร์อีก”สรวิชญ์ขมวดคิ้ว เขายังคงไม่เข้าใจกับสิ่งที่มารดาพูด “ยังไงครับ หรือว่าคุณแม่ไม่ต้องการให้ผมไปไหนมาไหนกับทับทิมอีกแล้ว ก็แล้วแต่คุณแม่นะครับ ผมยังไงก็ได้”หญิงสาวถึงกับทำหน้าเศร้า เมื่อได้ยินสรวิชญ์พูดเช่นนั้น“แม่ไม่ได้หมายความแบบนั้น แม่หมายความว่า เสือควรจะรับผิดชอบน้องด้วยการหมั้นหมาย เพราะคนอื่นเขาคิ

“บ่นอะไร ไอ้พี่นัส บ่นอยู่ได้ บ่นตลอดทางเลย”(พรึ่บ)“!”สรวิชญ์รีบหันไปมองคนที่กำลังต่อว่าอานัส เขาต้องตกใจจนแทบจะช็อค เหตุใดน้องสาวเพื่อนรักถึงได้หน้าคล้ายกับผีสาวที่เขาจับกระแทกในคืนนั้น แถมยังเหมือนกันราวกับฝาแฝด สรวิชญ์หัวใจเต้นรัวๆ เมื่อเธอเดินเข้ามาหาพี่ชายตอนที่ 14 การเจอกันทำให้ใจเต้นแรง(ตุ๊บตุ๊บตุ๊บ)“โอ๊ย! น้ำผึ้ง ทุบพี่ทำไมพอได้แล้ว พี่เจ็บ”อัญรินทร์ใช้กำปั้นเล็กทุกหลังพี่ชายรัวๆ โทษฐานที่เขาบ่นให้เธอ“อย่าทุบพี่สิ ผึ้งโตแล้วนะ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ อายเพื่อนพี่หน่อยสิ”“...”อัญรินทร์ถึงกับหยุดชะงัก เมื่อพี่ชายพูดเช่นนั้น เธอเอียงคอเล็กน้อยเพื่อมองดูเพื่อนรักของพี่ชาย เขาสวมแว่นกันแดดสีดำ และจ้องมองเธอด้วยความรู้สึกว้าวุ่น หญิงสาวไม่รู้เลยว่าเขากำลังมองเธอผ่านเลนแว่น และอัญรินทร์เองก็จำเขาไม่ได้เช่นกัน “สวัสดีค่ะพี่เสือ”เอวาเดินเข้ามาหยุดยืนด้านหลังของอัญรินทร์ เธอไหว้สวัสดีเพื่อนของแฟนทันทีที่เจอเขา“สวัสดีครับเอวา ไม่เจอกันนานเลย สบายดีหรือเปล่า”“สบายดีค่ะ พี่เสือสบายดีไหมคะ”“สบายดีครับ”ทั้งสองทักทายกันตามมารยาท“น้ำผึ้ง นี่เพื่อนพี่ ชื่อไอ้เสือ”อานัสแนะนำน้องสาวใ

“Honey Anyarin”เขาอ่านชื่อเฟสบุ๊คที่อานัสติดแท็ก สรวิชญ์รู้ได้ทันทีว่านั่นต้องเป็นเฟสบุ๊คน้องสาวเพื่อนรักแน่นอน นิ้วหนากดเข้าไปส่องเฟสบุ๊คของอัญรินทร์ เขาเลื่อนดูรูปภาพที่เธอโพสต์ลงโซเชียล พร้อมกับยิ้มอยู่ตลอด“คนอะไรสวยน่ารักมากๆเลยว่ะ เฮ้ย! ยังไงวะเนี่ย!”แต่แล้วสรวิชญ์ก็ต้องตกใจ เมื่อเขาเลื่อนไปเจอรูปถ่ายและคลิปวีดีโอที่อัญรินทร์เคยโพสต์ลงโซเชียล มือของเขาสั่น ไม่ต่างจากหัวใจของเขาที่กำลังสั่นและเต้นแรงแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนตอนที่ 16 พี่เอาของมาคืน“มันจะเป็นไปได้ยังไงวะ น้ำผึ้งคือผู้หญิงในคืนนั้นเหรอวะ แล้วเธอเข้าไปในห้องของฉันได้ยังไงเนี่ย”สรวิชญ์พูดพึมพำด้วยความงุนงง เขาจ้องมองรูปถ่ายและคลิปวีดีโอที่เธอโพสต์ลงในเฟสบุ๊คส่วนตัว ชุดที่เธอสวมใส่และเครื่องประดับในคอของเธอ รวมไปถึงทรงผมและใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มในงานปาร์ตี้คืนผีดุที่ลอนดอน ทุกอย่างบอกได้ชัดเจน อัญรินทร์คือผู้หญิงคนเดียวกันกับคนที่สรวิชญ์เข้าใจว่าเป็นผีมาตลอด“บ้าเอ๊ย ไอ้เสือ มึงนี่บ้าจริงๆ คิดว่าเอากับผีมาตลอดเลย ที่แท้ก็เอากับน้องสาวเพื่อนเหรอวะ หึ มิน่าล่ะ น้องน้ำผึ้งถึงได้แสดงอาการแปลกๆเวลาอยู่ใกล้กัน โธ่เอ๊ยไอ้เสื

(ตึ้งๆๆๆ)“!เสียงอะไรคะ”อัญรินทร์ถึงกับตกใจเมื่อได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง ดังอยู่ใกล้ไปกับผนังห้องนอนของเธอตอนที่ 18 เสือร้ายขย้ำสาวNC20“อ๊ะ อื๊อ พี่นัสขา เบาๆสิคะ เอวาจุก”ว่าที่เจ้าสาวส่งเสียงครางหวานออกมา เมื่อถูกว่าที่เจ้าบ่าวออกแรงกระแทกกระทั้นเข้าใส่กลางกายสาว เสียงเตียงนอนและเสียงเนื้อกระทบเนื้อประสานกัน อีกทั้งเสียงครางระงมของว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาว(ตึกๆๆๆ)(ตั๊บๆๆๆ)“อ๊าย พี่นัสขา อื๊อ เอวาไม่ไหวแล้ว”“ซี้ด...แน่นจังเลยครับที่รัก โอ้ว เสียวครับ”เสียงเตียงกระแทกผนังห้องรัวๆทำให้สรวิชญ์และอัญรินทร์มองหน้ากันเลิ่กลั่ก เธอกัดริมฝีปากล่างของตัวเองอยู่ตลอด“พวกเขากำลังขึ้นสวรรค์ น้องผึ้งอยากขึ้นสวรรค์หรือเปล่าครับ”น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบถามคนที่กำลังนอนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของเขา“มะ...ไม่ค่ะ”“แต่พี่อยากทบทวนความจำให้น้องผึ้ง”(พรึ่บ)“ว้าย! พี่เสือ”เขาพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างเล็ก อัญรินทร์ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีอวบอิ่มอย่างอ่อนโยน มือหนาสอดเข้าไปใต้ชายเสื้อนอนตัวบาง มือของเขาค่อยๆลูบไล้ที่หน้าท้องแบนราบ ก่อนลากเลื่อนขึ้นไปบีบนวดเต้านมอวบใหญ่ “อื๊อ”(จ๊วบๆๆ)คนใต้ร่า

ตอนที่ 20 ความลับแตก“อื๊อ”เสียงครางอู้อี้ดังขึ้นในช่วงเช้าตรู่ อัญรินทร์ค่อยๆลืมตาตื่น และเธอต้องสะดุ้ง เมื่อเห็นลำแขนแกร่งโอบรัดร่างเธอไว้แน่น“พี่เสือคะ ตื่นเถอะค่ะ เช้าแล้ว รีบกลับห้องเถอะนะคะ เดี๋ยวพี่นัสรู้ว่าเรานอนด้วยกัน”สองมือเล็กเขย่าลำแขนหนารัวๆ“อื้อ...ว่าไงครับ น้องผึ้งตื่นเร็วจัง พี่ยังง่วงอยู่เลย”สรวิชญ์พูดพึมพำทั้งๆที่ยังหลับตานอนอยู่แบบนั้น“พี่เสือกลับห้องได้แล้วนะคะ ตอนนี้เลยค่ะ”(พรึ่บ)“อ๊ะ"(ฟอดดด)เขาใช้มือสองข้างรั้งร่างเล็กเข้ามาสวมกอดและแนบปลายจมูกลงที่แก้มนวล“พี่เสือคะ อย่ามาทำแบบนี้นะ”อัญรินทร์พูดพร้อมกับมองค้อน“ทำไมถึงทำไม่ได้ล่ะครับ”เขามองใบหน้าสวยหวานด้วยท่าทางทะลึ่งทะเล้น“เราไม่ใช่แฟนกัน พี่เสือจะมาฉวยโอกาสทำแบบนี้กับผึ้งบ่อยๆไม่ได้หรอกนะ”อยู่ๆเธอก็พูดออกมาแบบนั้น แถมยังทำหน้าเหมือนโกรธเขาอีก “ทำไมน้องผึ้งพูดแบบนี้ล่ะครับ เมื่อคืนก็เอากันจนน้ำแตกไปหลายรอบ ยังจะมาบอกว่าเราไม่ใช่แฟนกันอีก”“ก็พี่เสือไม่ได้จีบผึ้ง ยังไม่ได้ขอผึ้งเป็นแฟนนี่คะ”เธอทำหน้าเหมือนเด็กที่กำลังงอนผู้ใหญ่ สรวิชญ์ถึงกับยิ้มอย่างเอ็นดู“เราสองคนไม่ใช่แฟนกัน แต่เราสองคนเป็นผ