All Chapters of ใต้อาณัติมาเฟียร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

52 Chapters

ตอนที่ 31 ไม่เคยอ่อนโยน

⚠️ คำเตือน ⚠️เนื้อหาในนิยายตอนนี้ มีการบีบบังคับ ใช้ความรุนแรง และทำร้ายจิตใจโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน.....ร่างเล็กของหญิงสาวนอนหอบหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อยหลังจากปลดปล่อยน้ำรักออกไปแล้วรอบหนึ่ง และเนื่องด้วยร่างกายของเธอในตอนนี้กำลังอุ้มท้องลูกของผู้ชายตรงหน้าอยู่ จึงทำให้รู้สึกเหนื่อยง่ายกว่าปกติ“พอแล้วค่ะคุณมาร์ค” เธอเอ่ยกึ่งขอร้องเบา ๆ พลางขยับตัวเล็กน้อย ตั้งใจจะถอยหลัง แล้วเบี่ยงเท้าลงจากเตียง แต่ในขณะนั้นเอง อุ้งมือหนาก็คว้าจับข้อเท้าเรียวเอาไว้ ทำให้เธอยังคงต้องอยู่ในท่านอนถ่างขาน่าอายแบบนั้น“พอแล้วอะไร ฉันเพิ่งทำให้เธอเสร็จไป แต่ฉันยังไม่เสร็จสักรอบเลยนะ”มาเฟียหนุ่มไม่พูดเปล่า ยังยืดตัวขึ้นคุกเข่าแล้วปลดซิปกางเกงลง จากนั้นก็ถอดทั้งหมดออกในเวลาอันรวดเร็ว และนั่นก็ทำให้หญิงสาวสามารถมองเห็นแก่นกายที่ขยายตัวจนแข็งขืนเต็มที่ด้วยแรงอารมณ์ของเขาลีอาห์กลืนน้ำลายลงคอด้วยความกังวล แม้เธอจะมีอะไรกับเขามาแล้วหลายครั้ง แต่เพราะรู้ว่าเขาไม่เคยอ่อนโยน จึงทำให้เธอนึกเป็นห่วงลูกในท้องขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ด้วยเหตุนั้น จึงทำให้เธอพยายามดันแผงอกของเขาไว้ ก่อนร้องห้ามด้วยเสียงสั่น ๆ “ดะ…
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 32 ไม่ได้เป็นอะไรกัน

ครืด! ครืด!มาโครลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองเล็กน้อย หลังจากถูกเสียงของโทรศัพท์รบกวนความสงบยามเช้า และเสียงนั้นก็ไม่ได้มาจากเครื่องของเขา หากแต่เป็นของหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ข้างกายต่างหากครืด! ครืด!เสียงยังคงดังไม่หยุด รบเร้าอยู่อย่างนั้นจนชายหนุ่มจำต้องค่อย ๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงอย่างระมัดระวัง กลัวจะทำให้เธอตื่น เขาเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายของลีอาห์ขึ้นมา ก่อนจะล้วงหยิบโทรศัพท์ออกมาดู ซึ่งชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอคือชื่อของพี่สาวของเธอครืด! ครืด!เสียงเรียกยังคงดังต่อเนื่อง สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจกดรับสาย แต่กลับไม่ได้เอ่ยอะไรออกไป เพียงยกโทรศัพท์แนบหูนิ่ง ๆ(อยู่ไหน โทรหาตั้งหลายสายแล้วทำไมไม่รับ รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงขนาดไหน)“.....”(ลีอาห์ พี่พูดด้วยทำไมไม่พูด เธอเป็นอะไรหรือเปล่า)พรึ่บ!ทันทีที่มาโครกำลังจะเอ่ยพูดกับปลายสาย โทรศัพท์ในมือก็ถูกแย่งไปอย่างรวดเร็ว เขาหันกลับไปมองทันที และสิ่งที่เห็นคือหญิงสาวเจ้าของเครื่องยืนอยู่ตรงหน้าในสภาพผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าบึ้งตึงแสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจนเขาไม่ได้พูดอะไรออกไป เพียงยืนมองเธอเงียบ ๆ ด้วยสายตานิ่ง ปล่อยให้ลีอาห์ถื
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 33 หายหน้าหายตา

สองอาทิตย์ต่อมา...“อาการยังไม่ดีขึ้นเลยเหรอ พี่เห็นลีเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วนะ”“สงสัยร่างกายยังปรับสภาพไม่ทันค่ะ”หญิงสาวตอบพลางยิ้มบาง ๆ ทั้งที่ในใจรู้ดีว่าไม่ใช่แค่ความเหนื่อยธรรมดาเท่านั้น เพราะตั้งแต่วันที่เธอไปสมัครงานร้านอาหารใกล้อะพาร์ตเมนต์และเริ่มทำงานวันแรก ก็รู้เลยว่ามันหนักกว่าที่คิดไว้มาก ทั้งเมื่อย ทั้งปวดขา ปวดตัวไปหมด ไหนจะอาการอ่อนเพลียที่มากกว่าปกติ เพราะเธอกำลังตั้งครรภ์อยู่ด้วย“งั้นไม่ต้องไปทำแล้ว เดี๋ยวพี่ไปทำคนเดียว” เสียงของพี่สาวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง“ไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าพี่ไม่ให้ลีทำ พี่ก็ต้องหยุดทำเหมือนกันสิ ยิ่งตอนนี้พี่เองก็ท้องอยู่ด้วยอีก”ใช่... ฟังไม่ผิดเลย ตอนนี้พี่สาวของเธอก็กำลังตั้งครรภ์อยู่เช่นกัน เพราะหลังจากที่เมื่ออาทิตย์ก่อนพี่สาวเธอเกิดเป็นลมหมดสติ เธอรีบพาไปหาหมอแบบเร่งด่วน และนั่นทำให้รู้ความจริงที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน ว่าพี่ของเธอกำลังจะมีลูก“ไม่ได้”“งั้นพี่เลก็อย่าห้ามลีทำเหมือนกันสิ”“ดื้อจริง ๆ เลย”“พี่เลก็ดื้อเหมือนกันนั่นแหละ” เธอเถียงกลับยิ้ม ๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายโดยใช้เวลาไม่นานนัก หญิงสา
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 34 ทำอาหารให้คนใจร้าย

วันต่อมา...ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!ลีอาห์ที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้าขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู ดวงตาคู่สวยเหลือบมองไปทางเตียงด้านข้าง ซึ่งพี่สาวของเธออย่างเลอาห์ยังคงนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ที่เดิมก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ถี่และแรงกว่าเดิมจนหญิงสาวต้องรีบวางหนังสือลงบนโต๊ะ ก่อนลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูอย่างระมัดระวังทันทีที่บานประตูถูกเปิดออก เธอก็ชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเห็นใบหน้าคุ้นตาของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขาคืออดีตเจ้านายพี่สาวเธอ“เลอาห์อยู่ไหน”“พะ...พี่เลนอนอยู่ค่ะ”“เวลานี้เนี่ยนะ”“พอดีพี่เลบ่นว่าปวดหัว ก็เลยนอนพักค่ะ”“ทำไมถึงปวดหัว เลอาห์ไปทำอะไรมา”“น่าจะเพราะเมื่อคืนทำงานหนักมั้งคะ”“แล้วเธอก็ปล่อยให้พี่เธอทำงานทั้งคืน”“ลีห้ามแล้วค่ะ แต่พี่เลไม่ฟัง” หญิงสาวตอบเสียงแผ่ว“ทำไมดื้อแบบนี้นะ” วิลเลียมพึมพำเบา ๆ ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น “ฉันขอเข้าไปหาพี่เธอหน่อย”“คะ...คงไม่ดีมั้งคะ ถึงคุณจะเคยเป็นเจ้านายพี่สาวลี แต่คุณก็เป็นผู้ชาย ไม่ควรเข้าห้องลูกน้องผู้หญิงแบบนี้”“พี่เธอไม่เคยเล่าเรื่องฉันให้ฟังหรือไง”“เรื่องอะไรคะ” หญิงสาวถามกลับด้วยค
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 35 เอาแต่สั่งไม่หยุดเอาแต่สั่งไม่หยุด

หลังจากใช้เวลาอยู่ในครัวเกือบครึ่งชั่วโมง ในที่สุดอาหารทั้งสองอย่างที่หญิงสาวตั้งใจทำก็ถูกปรุงเสร็จเรียบร้อย กลิ่นหอมของมันลอยอบอวลไปทั่วห้องลีอาห์ยกมือปาดเหงื่อเบา ๆ ก่อนจะหันกลับไปเอ่ยบอกคนที่นั่งอยู่ไม่ไกล แต่พอเงยหน้าขึ้นเท่านั้น เธอก็ถึงกับชะงัก เพราะมาโครกำลังมองเธออยู่พอดี สายตาเรียบนิ่งของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว“นะ...หนูทำเสร็จแล้วค่ะ” เธอพูดเสียงสั่น“อืม”พอมาเฟียหนุ่มเอ่ยพูดออกมาแบบนั้น หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะรวบรวมความกล้าเอ่ยขึ้นอีกครั้ง“งั้นคุณช่วยวานให้ลูกน้องคุณไปส่งหนูที่อะพาร์ตเมนต์หน่อยได้ไหมคะ”แต่เพียงพูดจบ สีหน้าของมาเฟียหนุ่มก็เปลี่ยนไปทันที แววตาที่เคยนิ่งเรียบกลับแฝงความไม่พอใจขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด“ทำไมต้องรีบกลับ” น้ำเสียงเรียบแต่กดต่ำอย่างข่มขวัญ“กะ...ก็หนูทำอาหารให้คุณเสร็จแล้ว อีกอย่างหนูต้องเตรียมตัวไปทำงานตอนเย็นด้วยค่ะ”“เธอต้องกินกับฉันด้วย” เขาตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด“แต่หนูไม่หิว” เธอพูดเบา ๆ พยายามเลี่ยงสายตาคมของเขา“งั้นเธอก็อยู่กับฉันตอนฉันกินก่อน” เขาวางเสียงนิ่ง “ฉันไม่ชอบกินข้าวคนเดียว”ลีอาห์นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 36 เอาแต่สั่งไม่หยุด

หลายวันต่อมา…“พี่สาวเอาขนมไหมครับ”“คะ” ขณะที่เธอกำลังเดินตามถนนเพื่อจะเข้ามาในซอยอะพาร์ตเมนต์ที่ตัวเองพักอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง หญิงสาวจึงหันกลับไปมอง แล้วก็เห็นเด็กชายอายุราวห้าขวบยืนถือตะกร้าที่มีขนมกล่องหลากสีอยู่เต็มมือ“พี่สาวคนสวย ช่วยผมซื้อขนมหน่อยสิครับ”น้ำเสียงอ้อน ๆ ของเด็กน้อยทำให้เธออดยิ้มบางไม่ได้“ขายยังไงคะ”“ขนมกล่องละยี่สิบบาทครับ”“งั้นพะ...”ปรี๊ด! ปรี๊ด!ลีอาห์ที่ยังพูดไม่ทันจบประโยค เสียงแตรรถดังขึ้นแทรกทำให้เธอสะดุ้งและรีบเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่ามีรถหรูคันหนึ่งจอดเทียบอยู่ตรงหน้าพอดีเธอชะงักไปชั่วครู่ ไม่แน่ใจว่าใครเป็นเจ้าของรถคันนั้น แต่ก่อนที่เธอจะได้คิดอะไรต่อ ประตูรถที่ปิดอยู่ก็ถูกเปิดออกอย่างช้า ๆ แวบแรกที่เห็นใบหน้าคนข้างใน หัวใจของเธอก็เหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะ“คะ...คุณมาร์ค”“ทำอะไร” น้ำเสียงทุ้มต่ำถามขึ้นทันทีที่เขาก้าวลงจากรถ ดวงตาคมจ้องมองมาทางเธอราวกับต้องการคำตอบ“หนูกำลังช่วยซื้อน้องเขาค่ะ” เธอตอบเสียงแผ่ว พร้อมกับก้มหยิบกล่องขนมจากตะกร้าแล้วยื่นให้เด็กน้อยใส่ถุง“ทั้งหมดสี่สิบบาทครับ” เด็กชายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสดใส“นี่ค่
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 37 หัวใจเต้นแรง

“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เธอเอ่ยเสียงสุภาพ พลางเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวลง มือหนาของมาโครกลับคว้าข้อมือเธอไว้แน่นจนเธอชะงักหันมามองด้วยความตกใจ“อยากเข้าห้องน้ำ ขอไปเข้าที่ห้องเธอได้ไหม”เขาพูดเสียงเรียบ แต่แววตาคมนั้นกลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่“ได้สิคะ” เธอตอบเสียงเบา ก่อนเขาจะปล่อยมือและเปิดประตูลงจากรถหญิงสาวรีบตามลงไป ปิดประตูรถอย่างเรียบร้อย แล้วเดินนำเขาเข้าไปในอะพาร์ตเมนต์เก่า ๆ ที่เธอพักอยู่ อาคารไม่ใหญ่ แต่เต็มไปด้วยผู้คนที่อยู่อาศัยเสียงรองเท้าหนังของมาโครกระทบพื้นทางเดินดังเป็นจังหวะขณะที่เขาเดินตามหลังเธอขึ้นบันได ท่าทางของเขาโดดเด่นจนคนแถวนั้นหันมามองเป็นระยะ“การรักษาความปลอดภัยที่นี่ไม่ได้เรื่องเลย”เขาพูดขึ้นระหว่างที่เดินผ่านชั้นล่างที่มีเพียงกล้องวงจรปิดเล็ก ๆ กับป้อมยามเก่า ๆ ที่ไม่มีใครเฝ้า“มันก็ตามสภาพราคานั่นแหละค่ะ ที่นี่ค่าเช่าถูกก็ต้องยอมรับสภาพแบบนี้”“ผู้หญิงอยู่กันสองคนในที่แบบนี้ มันไม่ปลอดภัยเลยนะ”คำพูดนั้นทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา น้ำเสียงของเขาไม่ได้ดุ แต่กลับเต็มไปด้วยความเป็นห่วงบางอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินจากใครมาก่อน
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 38 ไม่มีทางที่เขาจะยอมจบแค่จูบ

⚠️ คำเตือน ⚠️เนื้อหาในนิยายตอนนี้ มีการบีบบังคับ ใช้ความรุนแรง และทำร้ายจิตใจโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน.....“คุณมาร์ค มะ...มาทำอะไรที่นี่คะ” เสียงของหญิงสาวแผ่วสั่นเมื่อเห็นมาเฟียหนุ่มร่างสูงยืนอยู่ตรงหน้าอย่างคาดไม่ถึง“เธอทำงานที่ร้านนู้นไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมฉันถึงเห็นเธออยู่ที่นี่”น้ำเสียงทุ้มเข้มของเขาแฝงความไม่พอใจอย่างชัดเจน“ลีมาทำงานเพิ่มค่ะ” เธอตอบเสียงเบา สายตาหลุบต่ำ ไม่กล้าสบตาอีกฝ่าย“ทำไมต้องทำเพิ่ม แค่ที่ทำอยู่ทุกวันฉันก็ว่ามันหนักมากพอแล้วนะ”คำพูดของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ เสียงดังจนคนในร้านหลายคนเริ่มหันมามอง“บะ...เบา ๆ หน่อยสิคะ ไม่เห็นหรือไงว่าคนเขามองกัน”“อยากมองก็มองไปสิ”เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น แต่ดวงตากลับยังจับจ้องเธอไม่วางราวกับกำลังพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองอย่างเต็มที่“.....”“มีเหตุผลอะไร ทำไมถึงต้องมาทำงานเพิ่ม”เสียงเข้มของเขาเอ่ยถาม ขณะจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ“ก็แค่อยากทำเพิ่มเฉย ๆ ไม่มีเหตุผลอะไรทั้งนั้นค่ะ” เธอตอบเสียงเบา ไม่กล้าสบตาเขา“ถ้าไม่มีเหตุผล ก็ไม่ต้องทำ” น้ำเสียงของเขาแข็งกร้าวขึ้น “เธอไม่รู้หรือไง ถ้าทำงานหนักแบบน
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 39 ขอเอาอีกได้ไหม

ริมฝีปากหยักผละออกอย่างอ้อยอิ่งจนสายใยสีใสยืดยาว กระตุ้นอารมณ์ใคร่ให้คนตัวสูงได้เป็นอย่างดี นัยน์ตาคมมองสบกับดวงตากลมโตที่เริ่มหยาดเยิ้ม มุมปากยกยิ้มบาง ก่อนจะกดจมูกลงกับแก้มนุ่มอีกครั้ง“ฉันขอทำได้ไหม”เขาเอ่ยถามอย่างเว้าวอน ขณะเดียวกันมือสากก็ไม่อยู่เฉย ลูบไล้ไปตามเนื้อตัวเธออย่างถือวิสาสะจนกระทั่งมันสอดเข้าไปในเสื้อยืดสีขาวตัวบาง แล้วเลื่อนขึ้น เพื่อจะได้บีบคลึงสองเต้านุ่ม แล้วอาศัยจังหวะรั้งบราเซียร์ลงมาไว้ใต้ฐานเต้า จากนั้นจึงปลายนิ้วไล้วนยอดถันแผ่วเบา“อะ...อื้อ! ทำเบา ๆ ได้ไหมคะ”ในยามนี้ลีอาห์ไม่สามารถปฏิเสธความต้องการของตัวเองได้ แต่เพราะทุกครั้งที่มีอะไรกันเขามักจะรุนแรง เธอจึงต้องอ้อนขอให้เขาเบามือลงหน่อย เนื่องด้วยเธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วด้านมาเฟียหนุ่มพอถูกอ้อนก็จำต้องยินยอม ในเมื่อเธอน่ารักขนาดนี้ เขาคงใจร้ายไม่ลง“ฉันสัญญา” เอ่ยพูดจบ นิ้วยาวที่วนรอบยอดถันอยู่ ก็เริ่มเขี่ยสะกิดยอดถันทั้งสองถี่ระรัวริมฝีปากหยักเริ่มจูบซับไปตามลำคอระหง ก่อนย้ายมาด้านหลัง ขบเม้มท้ายทอยขาวจนขึ้นรอยจาง ๆ และเพราะความมันเขี้ยว เขาจึงเผลอกัดไปไม่แรงนัก ทว่าก็ขึ้นรอยฟัน“อ๊า! มะ...ไม่กัดได้ไหม
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

ตอนที่ 40 ไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น

มาโครสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงรบกวนดังมาจากในห้องน้ำ เขาขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่งและเงี่ยหูฟังอีกครั้ง เสียงนั้นดังสม่ำเสมอ เหมือนใครบางคนกำลังอาเจียนอยู่ด้วยความสงสัย เขาจึงลุกออกจากเตียง เดินตรงไปยังต้นเสียงอย่างระมัดระวัง และเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าคนที่อยู่ในนั้นคือลีอาห์ที่ตอนนี้กำลังอาเจียนจนตัวสั่น เหงื่อซึมเต็มใบหน้า“ลีอาห์” เขาเรียกชื่อเธอเสียงเบา แต่หญิงสาวกลับสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะรีบปาดมุมปากแล้วประคองตัวลุกขึ้น“ขะ...ขอโทษที่รบกวนเวลานอนนะคะ” เธอพูดเสียงแผ่ว พลางเดินไปเปิดน้ำล้างหน้าอย่างรีบร้อน พอจัดการตัวเองเรียบร้อยก็รีบเดินแทรกตัวออกมาจากห้องน้ำ“คุณตื่นแล้ว งั้นหนูขอกลับก่อนดีกว่าค่ะ”ยังไม่ทันที่เธอจะก้าวพ้นประตู มือใหญ่ของชายหนุ่มก็เอื้อมมาคว้าข้อมือเล็กไว้แน่น เขามองเธอด้วยแววตาเป็นห่วงปนสับสน“เธอเป็นอะไร ทำไมถึงอ้วกแบบนั้น”เสียงทุ้มนั้นเต็มไปด้วยความจริงจัง จนหญิงสาวที่กำลังพยายามหนีสายตาเขาต้องชะงักนิ่งอยู่กับที่ ไม่กล้าหันกลับไปสบตาอีกครั้ง“คะ…ใครอ้วกกัน หนูไม่ได้อ้วกนะคะ”“ก็เห็นอยู่ยังจะมาโกหก ตอบมาว่าเป็นอะไร”“หนูรู้สึกไม่สบายค
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status