All Chapters of กริชเพียงขิม: Chapter 21 - Chapter 30

103 Chapters

บทที่ 21

“ผิดหวังในตัวขิมไหมคะ” เสียงหวานถามย้ำอีกครั้ง เป็นคำถามเดียวกับเมื่อคืนแต่คนละสถานการณ์“เปล่าเลยลูก พ่อภูมิใจและรักหนูมากที่สุด”“ขิมก็รักพ่อค่ะ”“แล้วไม่รักน้ารสบ้างเหรอจ๊ะ” เสียงหวานๆ เย็นๆ สมบุคลิกของหญิงวัยกลางคนที่เพิ่งจะก้าวออกมาจากบ้านดังขึ้น ดึงความสนใจของภัคธีมาไปยังเธอทันที“น้ารส!” เสียงหวานอุทานด้วยความดีใจ ก่อนจะโผเข้าไปในอ้อมกอดของผู้เป็นน้าสาวบ้าง “รักสิคะ คิดถึงมากด้วย”“ขอบคุณมากนะครับพ่อเลี้ยงที่อุตส่าห์ไปรับยัยหนูให้” อยุทธกล่าวขอบคุณศาสตราอย่างเกรงใจ ซึ่งภัคธีมาได้แต่มองอย่างขัดใจ แต่จะว่าไปพ่อก็มีท่าทีเช่นนั้นอยู่เสมอยามอยู่ต่อหน้าศาสตรา แม้ทั้งศาสตราและธาวินต่างก็เป็นลูกของพ่อเลี้ยงภูผาเจ้านายเก่าพ่อ ทว่าพ่อของเธอกลับไม่ได้มีท่าทีแบบนี้กับธาวิน ไม่ใช่เพราะธาวินเคยเป็นคนรักของเธอ แต่คงเป็นเพราะความน่าเกรงขามบางอย่างในตัวของศาสตราต่างหาก“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี” เขาตอบเรียบๆ ก่อนจะขอตัวกลับเมื่อรถของศาสตราแล่นพ้นอาณาเขตบ้านไปแล้ว ภัคธีมาจึงหันมาโอบเอวของมธุรสพาเดินเข้าไปในบ้านพลางออดอ้อนอย่างน่ารัก ผิดกับบุคลิกที่แสดงออกยามอยู่ต่อหน้าคนที่เพิ่งกลับไปอย่างสิ้นเชิง
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 22

เสียงของใครบางคนทักขึ้น ทำให้ภัคธีมาหันไปมอง จึงเห็นว่าเจ้าของเสียงคือเจ้าของไร่เดชาธร ซึ่งนั่งสง่าอยู่บนหลังม้าตัวใหญ่สีน้ำตาล ม้าตัวนั้นยืนห่างจากม้าของเธอไม่น่าเกินห้าเมตร มีเพียงรั้วสีขาวเท่านั้นที่กั้นเอาไว้ให้รู้ว่า ตอนนี้เธอกับเขาอยู่คนละอาณาเขต“พ่อเลี้ยงศาสตรา”“ทักซะเหมือนคนไม่เคยสนิทกันเลยนะ”คำพูดและรอยยิ้มของเขายังคงยั่วเย้าอารมณ์ของภัคธีมาดังเดิม ซึ่งนั่นทำให้เธอรู้ว่า ไม่ว่าอะไรจะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน แต่ผู้ชายคนนี้ไม่เคยเปลี่ยน เขาเคยร้ายกับเธอแบบไหนก็ยังร้ายเหมือนเดิม ไม่เว้นกระทั่งคำพูดคำจา“ก็ไม่เคยสนิท”“ทั้งๆ ที่เคยจูบกันเนี่ยนะ”“ฉันไม่ได้เต็มใจจะจูบกับคุณ” ภัคธีมาตอบโต้ไปเสียงแข็ง ใช้คำแทนตัวใหม่เพื่อให้ฟังดูห่างเหิน โดยไม่รู้ว่ามีริ้วแดงๆ ปรากฏบนพวงแก้มของตัวเอง เมื่อจู่ๆ ก็มีคนมาตอกย้ำให้คิดถึงจูบแรกที่ถูกเขาปล้นไปอย่างกักขฬะ“ไม่เต็มใจแต่ลิ้นนี่พันกันจนแยกไม่ออกเลยว่าลิ้นใครเป็นลิ้นใคร”“คนเลว!”“ก็บอกไปแล้วเหมือนกันว่าผมเป็นคนเลวที่รักเธอ”“หยุดปากพล่อยๆ ของคุณเสียที เพราะยิ่งพูดฉันก็ยิ่งรู้สึกว่าคุณมันเลวจริงๆ” ภัคธีมากระตุกเชือกม้า เพื่อให้มันพาหนีไ
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 23

แสงสว่างจากไฟในโทรศัพท์วาบขึ้นเพื่อส่องทาง ศาสตราส่องไฟไปรอบๆ ราวกับคุ้นเคยกับถ้ำแห่งนี้เป็นอย่างดี และสุดท้ายเขาก็ส่องไปเจอกองฟืนเล็กๆ ที่เหมือนกับมีคนเคยมาที่นี่แล้วทิ้งเอาไว้“คืนนี้เราคงต้องนอนที่นี่ ดูท่าฝนจะตกทั้งคืน” เขาหันมาบอกจากนั้นก็ย่อตัวลงนั่ง จากนั้นก็หยิบฟืนมากองเหมือนจะก่อไฟ“ไม่ได้นะคะ ฉันจะค้างกับคุณสองต่อสองในถ้ำแบบนี้ได้ยังไง”“ไม่ได้ก็ต้องได้ละ ในเมื่อมันไม่มีทางเลือก”“ถ้าคุณอยากอยู่คุณก็อยู่คนเดียว ขิมจะโทร.ให้พ่อมารับ”“ตามสบาย แต่บนนี้ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์หรอกนะ”ว่าแล้วศาสตราก็เรียงฟืนเป็นกองต่อ ภัคธีมาหยิบโทรศัพท์ที่มีไอชื้นของฝนขึ้นมาถูกับกางเกง แล้วก็ต้องขมวดคิ้วมุ่นด้วยความขัดใจและว้าวุ่นใจเมื่อพบว่าโทรศัพท์ไม่มีสัญญาณอย่างที่เขาบอกจริงๆ“เอาน่า เคยนอนด้วยกันในโรงแรมก็นอนมาแล้ว นอนในถ้ำด้วยกันอีกสักคืนจะเป็นไรไป”“ฉันกลัวพ่อเป็นห่วงนี่”“พรุ่งนี้ผมสัญญาว่าจะพาออกไปแต่เช้า”คำพูดนั้นไม่ได้ฟังดูหนักแน่นหรือจริงจังอะไรมาก ไม่รู้ว่าทำไมภัคธีมากลับรู้สึกว่าคำพูดของเขาเชื่อได้ แต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้เธออยากจะอยู่ในนี้กับเขา ทว่าพายุฝนด้านนอกก็แรงเหลือเกิน ผู้หญิง
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 24

และเมื่อความสนใจของเธอไปจดจ่ออยู่กับความวาบหวามจากเรียวลิ้นของเขา มือที่อยู่ใต้ท้ายทอยก็ละออก แล้วสอดเข้าใต้ชายเสื้อด้านหลัง ลูบโลมและดันให้ร่างบางแอ่นหยัดจนอกหยุ่นแนบกับแผ่นอกหนาเปลือยเปล่า ส่วนอีกมือที่ยังอยู่ที่เอวก็เกี่ยวรั้งดึงเธอเข้าไปหา จนกลายเป็นว่าตอนนี้ร่างบางขึ้นไปก่ายเกยอยู่บนตักเขาคราแรกความวาบหวามรวมตัวกันอยู่ที่ปาก แต่ตอนนี้มันแล่นพล่านไปทั่วร่าง และจุดที่มากที่สุดกลายเป็นจุดอื่นไปแล้ว เมื่อใต้สะโพกผายซึ่งเธอนั่งทาบทับอยู่มีบางสิ่งบางอย่างโชนชันขึ้น สิ่งนั้นคล้ายอยากดุนดันเข้ามาในเธอเหมือนกับลิ้นของเขา ทว่ามันไม่ได้ทำให้ก่อเกิดแค่ความวาบหวามเท่านั้น ความแข็งขึงพองโตยังทำให้ความรัญจวนอย่างรุนแรงพุ่งวาบไปยังท้องน้อย จนภัคธีมาตกใจหรือเป็นความรู้สึกอย่างอื่นเธอก็ไม่แน่ใจ แต่สิ่งที่เธอต้องทำเพื่อระบายความรู้สึกเหล่านั้นก็คือการคราง ถ้าไม่อย่างนั้นเธอคงต้องขาดใจตายแน่ๆแต่...ก่อนที่เสียงครางจะหลุดจากลำคอ เรียวปากหยักร้อนก็ละออกจากการจูบอันสุดปลุกเร้าปั่นป่วนจิตวิญญาณของเธอเสียก่อน สายตาของเขามองเธอนิ่ง ปลายนิ้วยาวลากไปตามขอบปากอิ่มอย่างนุ่มนวล ก่อนจะใช้ปากในการพูดอีกครั้ง ห
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 25

ฟ้าสางแล้ว…บรรยากาศเช้านี้ยังคงมืดครึ้ม ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆสีเทาหม่นจนแสงอรุโณทัยไม่มีโอกาสเฉิดฉาย บ่งบอกชัดว่าวันนี้จะมีฝนตกลงมาอีก อากาศยามเช้าเช่นนี้หนาวเย็นกว่าเดิม ภัคธีมาเผลอขดตัวเข้าหากัน แต่ทันทีที่เธอขยับ แขนแข็งแรงที่พาดอยู่บนลำตัว ก็กอดกระชับเพื่อให้เธอได้รับความอบอุ่น อากัปกิริยาเช่นนั้นทำให้คนที่กำลังหนาวรู้สึกตัวและค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียแพขนตางอนยาวกะพริบปริบๆ ขณะทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้น พร้อมกับจ้องมองไปยังกองไฟที่เจิดจ้าอยู่แทบทั้งคืน บัดนี้กองไฟเบื้องหน้าเหลือเพียงแสงริบหรี่ของเถ้าถ่านที่เกิดจากการเผาไหม้เท่านั้น ทว่ากลิ่นของควันไฟยังคงฉุนติดจมูกอย่างเข้มข้น เหมือนกับจะตอกย้ำให้แน่ใจว่าสิ่งที่เห็นอยู่ตอนนี้คือเรื่องที่เกิดขึ้นจริงเมื่อคืนเธอนอนในถ้ำนี้กับพ่อเลี้ยงศาสตรา!ความคิดนั้นทำให้ตาคู่สวยเงยขึ้นมองปลายคางที่มีไรหนวดไรเคราขึ้นจางๆ และพบว่าเขาเองก็กำลังก้มลงมามองเธอเช่นกัน“อรุณสวัสดิ์” เสียงทุ้มเอ่ยทักทายก่อนและยิ้มให้อย่างอ่อนโยน“อะ...อรุณสวัสดิ์ค่ะ” ภัคธีมาเอ่ยทักทายตอบเก้อๆ ก่อนจะรีบยันตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วก็ต้องอึ้งอีกเมื่อได้ยินคำพูดต่อมาของคนท
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 26

“ขิมตัดสินใจแล้วนะคะ ว่าจะไม่เรียนต่อแล้ว”คำพูดประโยคนั้นที่เอ่ยขึ้นในระหว่างเวลาอาหารเย็นของครอบครัว ทำให้ทั้งผู้เป็นพ่อและน้าสาวต่างชะงักจนต้องหันมามองคนพูดเป็นตาเดียวกัน“ทำไมล่ะขิม อีกเทอมเดียวก็จบแล้วไม่ใช่เหรอลูก” อยุทธเอ่ยถามด้วยเสียงที่ฟังดูเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด“ขิมอยากช่วยพ่อประหยัดค่าใช้จ่ายน่ะค่ะ ขิมรู้ว่าตอนนี้สถานะทางการเงินของไร่เราไม่ดีนัก”“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกขิม พ่ออยากให้ขิมเรียนต่อให้จบ”“ขิมรับปากค่ะว่าจะเรียนต่อให้จบ แต่ต้องหลังจากที่สถานการณ์ทางการเงินของไร่เราดีขึ้น ขิมจะหยุดเรียนแล้วช่วยพ่อก่อนค่ะ” ภัคธีมาบอกและย้ำถึงการตัดสินใจของตัวเองอย่างมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว“ทำไมดื้อแบบนี้ก็ไม่รู้” อยุทธบ่นลูกสาวอย่างเหนื่อยใจ เพราะรู้ว่าถ้าลองภัคธีมาได้ตัดสินใจแล้ว ก็ไม่มีใครห้ามได้ ดูเผินๆ ลูกสาวเขาเหมือนจะเป็นเด็กว่าง่าย แต่จริงๆ แล้วภัคธีมานั้นเด็ดเดี่ยวและใจแข็งมาก“อย่างอนสิคะ ขิมก็แค่อยากช่วยพ่อ”“แล้วหนูจะช่วยยังไงลูก งานในไร่หนูก็ไม่ถนัด”“ขิมก็ช่วยทางอื่นไงคะ”“ยังไง”“ขิมจะหารายได้ทางอื่นค่ะ พรุ่งนี้เลยว่าจะลองไปดูลู่ทาง พ่อโอเคมั้ยคะ”“ทำไงได้ก็คงตาม
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 27

เย็นวันหนึ่งขณะที่ภัคธีมากำลังจะออกไปร้องเพลง เธอเห็นมธุรสกำลังยืนดุคนงานหญิงสองคนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ซึ่งใครต่อใครในไร่นี้ต่างก็ทราบดีว่าปกติมธุรสเป็นคนใจดี ไม่เคยดุด่าว่าใคร ดังนั้นเรื่องนี้จึงน่าจะเป็นเรื่องที่ซีเรียสมากพอสมควร ภัคธีมาเลยเดินเข้าไปหาน้าของตัวเองเพื่อไถ่ถาม“มีอะไรหรือเปล่าคะน้ารส”มธุรสไม่ได้ตอบในทันที แต่พยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าให้คนงานหญิงสองคนนั้นไปได้ พอคล้อยหลังทั้งคู่มธุรสจึงค่อยหันมาทางหลานสาวของตัวเอง“ไม่มีอะไรหรอกขิม”“น้ารสโกหกไม่เนียนสักนิด ปกติน้ารสไม่เคยดุใคร ต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ บอกขิมมาเถอะค่ะ” ภัคธีมาคาดคั้นเอาคำตอบในแบบที่ว่าหากน้าไม่ยอมบอก ตัวเองก็จะปักหลักอยู่เช่นนั้น“ขิมฟังแล้วจะไม่สบายใจเปล่าๆ มันเรื่องไร้สาระ”“ถ้าเรื่องไร้สาระจริงๆ น้ารสจะต้องดุคนงานทำไมคะ เรื่องเกี่ยวกับขิม?”“เอาละถ้าขิมอยากรู้จริงๆ น้าก็จะบอก แต่ขิมห้ามคิดมากและห้ามเก็บมาเป็นอารมณ์เข้าใจไหม”“ค่ะน้ารส ขิมสัญญา”มธุรสถอนหายใจออกมาแรงๆ คล้ายไม่อยากเล่า แต่ก็จำต้องเล่าในเมื่อถูกหลานสาวคาดคั้นแบบนั้น เธอรู้ดีว่าภัคธีมาเป็นประเภทไม่ยอมอะไรง่ายๆ ถ้าเธอไม่เล่ายังไงวันนี้เรื่องก
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 28

พ่อเลี้ยงประพลจำได้ว่าตัวเองใช้บริการห้องของโรงแรมนี้ครั้งล่าสุดเมื่อเกือบปีครึ่งแล้ว ครั้งนั้นผู้หญิงที่เขาพามาเป็นเซลส์ขายรถหุ่นสุดเอ็กซ์ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อศศิประภา ลีลาของเธอเด็ดสะระตี่ไม่เบา ทำเอาตาเฒ่าอย่างเขาแทบสำลักความสุขตาย ดังนั้นเมื่อยกแรกผ่านไป เขาจึงขอต่อยกสอง โดยมีข้อเสนอพิเศษให้ว่า รอบสองเขาจะถึงในตัวเธอโดยไม่ต้องป้องกันอะไร แลกกับเงินก้อนหนึ่งที่เขาจะให้เป็นรางวัล ซึ่งศศิประภาก็รับและบริการอย่างถึงใจ แถมยังวาดลีลาทิ้งไม้ตายไว้แบบที่ว่าผู้ชายคนไหนได้ลองก็ต้องติดใจ ขนาดเขาไม่ค่อยจะใช้บริการผู้หญิงซ้ำ เขายังต้องกลับไปหาเธออีกหน แต่ได้ข่าวว่าศศิประภาลาออกและแต่งงานไปแล้วกับนักธุรกิจหนุ่มชื่อดังในเชียงใหม่ซึ่งเขาเองก็รู้จักดี แม้จะไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ทว่าชื่อเสียงของรังสิมันต์ทั้งในแง่การเป็นทายาทตระกูลเก่าแก่ของเชียงใหม่ และในด้านความเก่งกาจเชิงธุรกิจก็แว่วมาถึงหูเขาอยู่ไม่ได้ขาด เขายังเคยคิดว่าอยากให้ลูกสาวคนใดคนหนึ่งของตัวเองได้จับคู่กับรังสิมันต์ น่าเสียดายที่แต่งงานไปก่อน แต่ตอนนี้ลูกสาวคนเล็กของเขาก็ได้แต่งงานกับทายาทของตระกูลภูวเดชาธรเจ้าของไร่อันใหญ่โตเห
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 29

“มาแล้วค่ะพ่อเลี้ยง” นุชนารถบอกอย่างฉอเลาะ ก่อนจะขยับตัวไปนั่งลงข้างๆ วีระอย่างสนิทสนมตอนนี้สายตาของทุกคนในโต๊ะมองมายังร่างบางงดงามในชุดผ้าซิ่นแปลกตา มองใกล้ๆ ยิ่งสวย จนพ่อเลี้ยงประพลแทบจะควบคุมความหื่นกระหายของตัวเองไม่อยู่“สวัสดีค่ะ” ภัคธีมายกมือขึ้นไหว้ตามมารยาท“ขอโทษที่รบกวนเวลานะครับ แต่ผมชื่นชอบคุณจริงๆ”พ่อเลี้ยงเฒ่าเจ้าเล่ห์เจ้าของปางไม้ใหญ่ของเชียงใหม่บอกด้วยน้ำเสียงและท่าทีอันสุภาพ แต่ทำไมภัคธีมาถึงรู้สึกว่าตัวเองอึดอัดก็ไม่รู้ เธอไม่ชอบการกระทำเช่นนี้ แม้อาจจะเป็นเรื่องธรรมดาของคนที่มีอาชีพแบบเธอก็ตาม“ขอบคุณพ่อเลี้ยงมากนะคะ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ” ภัคธีมาข่มใจเอาน้ำขุ่นไว้ในน้ำใสไว้นอก ท่องเอาไว้ในใจว่าทำเพื่อความอยู่รอดและไม่ให้คนอื่นต้องพลอยเดือดร้อนกับความเย่อหยิ่งของตัวเอง“ทราบมาว่าคุณภัคธีมามีคนขับรถมารอรับอยู่”“ใช่ค่ะ”“ถ้าไม่รีบร้อนจนเกินไป ให้เกียรติผมเลี้ยงเครื่องดื่มสักแก้วนะครับ”“ดิฉันไม่ดื่มแอลกอฮอล์ค่ะ”“ผมทราบดีครับ ผมแค่จะเลี้ยงน้ำส้ม”พ่อเลี้ยงประพลพยักหน้าไปทางพนักงานเสิร์ฟที่ดูเหมือนจะเตรียมการกันไว้ก่อนแล้ว พอถูกสั่งด้วยภาษากาย พนักงานเสิร์ฟ
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 30

ความร้อนรุ่มภายในกายเริ่มแผ่ซ่านลามและทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จังหวะการหายใจถี่กระชั้นกว่าปกติ หัวใจเต้นแรงเร็ว ภัคธีมาไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรถึงรู้สึกว่าตัวเองอยากให้เหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นอีก แต่ไม่อยากให้มันจบแค่นั้น ไม่อยากให้เขาหยุดแค่กอดจูบ อยากให้เขาทำมากกว่านั้น ทำอะไรก็ได้ที่ทำให้เธอหายจากอาการร้อนรุ่มที่เป็นอยู่ตอนนี้อาการเร่าร้อนภายในตัวซึ่งเกิดจากฤทธิ์ยา ทำให้มือเล็กยกขึ้นปลดเปลื้องอาภรณ์ที่ห่อหุ้มกายตัวเองออกจนร่างกายเหลือแต่กางเกงลูกไม้ชิ้นน้อยที่ปกปิดร่างกายส่วนล่าง เท่านั้นยังไม่พอฤทธิ์ของยายังทำให้เธอขยับมือทั้งสองเลื่อนขึ้นมาเคล้นคลึงหน้าอกอวบอิ่มคู่งามของตัวเอง ร่างแอ่นส่ายขึ้นลงพร้อมกับเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ แต่กระเส่าเร่าร้อนสุดๆ ทำเอาคนที่ยืนโทรศัพท์อยู่ถึงกับแทบกลั้นหายใจและต้องรีบพูดรีบวาง“ปราณต์ฉันมีเรื่องจะให้แกจัดการให้หน่อย” ศาสตรากดโทรศัพท์หาเพื่อนสนิทกลางดึก โดยไม่เกรงใจว่าอีกฝ่ายจะนอนหรือยัง แต่เรื่องนี้คือเรื่องที่เขาต้องจัดการอย่างคนร้อนใจ“เรื่องอะไรวะ” ปราณต์ถามกลับมาโดยปราศจากเสียงงัวเงียอย่างสิ้นเชิง นั่นแสดงว่าเขายังไม่ได้นอน“เรื่องนักร้องคน
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more
PREV
123456
...
11
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status