หลายวันต่อมา.."ขวัญ" เสียงของพลอยดังขึ้นทำให้ของขวัญที่นั่งเหม่อลอยจิตใจไม่ได้จดจ่อกับหนังสือที่วางอยู่ด้านหน้าหลุดออกจากภวังค์ความเศร้า ก่อนหันไปถามเพื่อนสาว "อะไรพลอย""เรียกเฉย ๆ เห็นแกนั่งเหม่อ" พลอยมองเพื่อนสาวด้วยแววตาอ่อนตั้งแต่เลิกกับรุ่นพี่หนุ่มเพื่อนก็ดูไม่ร่าเริงเลยมักเหม่อลอยบ่อย ๆ แววตาแฝงไปด้วยความเศร้า"คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ" ของขวัญฝืนระบายยิ้มให้เพื่อนสาวแม้ในใจกำลังร้องไห้อยู่ก็ตาม นี่ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วที่เธอเลิกกับรุ่นพี่หนุ่มหลังจากวันนั้นเขาก็หายไปจากชีวิตเธอเลยยอมรับว่ายังทำใจไม่ได้และยังไม่ชินกับการที่ไม่มีรุ่นพี่หนุ่มอยู่ในชีวิตประจำวัน ภาพวันวานคอยตอกย้ำให้เจ็บปวดอยู่ร่ำไป คิดถึงแทบขาดใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ กลางคืนนอนหลับไปพร้อมน้ำตาทุกคืนไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะทำใจได้ แต่ละวันที่ผ่านไปมันช่างเชื่องช้าโลกไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อนตอนมีเขาอยู่ข้างกายเธอโกรธและเกลียดที่เขาหลอกลวงแต่ก็ยังรักอยู่มันทั้งรักทั้งเกลียดในเวลาเดียวกันหากเธอเกลียดเขาไปเลยคงดีไม่ต้องมานั่งเจ็บปวดอย่างที่เป็นอยู่"พรุ่งนี้วันหยุดแกกลับบ้านไหม เราว่าจะกลับบ้านสักหน่อย" พลอยพย
Last Updated : 2025-11-13 Read more