All Chapters of เล่ห์ร้าย ลวงรัก: Chapter 1 - Chapter 10

"สวัสดีครับ" เสียงทักทายดังขึ้นทำให้สองสาวที่กำลังคุยกันหยุดชะงักหันไปมองทางต้นเสียงอย่างพร้อมเพรียงกันของขวัญ หญิงสาวในชุดนักศึกษาตัวใหญ่ หน้าตาจืดชืดไร้เครื่องสำอางแต่งเติมบนใบหน้า สวมแว่นตาหนาเตอะอึ้งค้างไปชั่วขณะกับความหล่อของชายหนุ่มที่ปรากฏตัวตรงหน้าเขาหล่อมาก..ใบหน้าของเขาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร รูปร่างสูงโปร่งราวกับนายแบบ การแต่งกายก็เนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ของทุกชิ้นบนตัวล้วนเป็นแบรนด์เนมบ่งบอกถึงฐานะได้เป็นอย่างดีเธอเหมือนตกอยู่ในภวังค์ความหล่อ ก่อนจะได้สติเพราะเสียงกรีดกราดในลำคอของพลอยเพื่อนสนิทที่ดังขึ้นข้างหู "กรี๊ด! ยัยขวัญนี่พี่อคินนิ คนที่ได้รับการโหวตว่าเป็นผู้ชายในฝันของสาว ๆ ทั้งมหาวิทยาลัย" "ระ..เหรอ" เธอชำเลืองมองหน้าเพื่อนคนสนิทเล็กน้อย แล้วปรายตามองร่างสูงตรงหน้าต่อแวบหนึ่งจากนั้นก็ถอยมายืนด้านหลังเพื่อนสาวเมื่อได้รู้ว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นใคร คิดว่าเขาน่าจะเข้ามาทักทายเพื่อนของเธอเพราะพลอยเป็นผู้หญิงหน้าตาสวยมาก หุ่นก็ดี เพอร์เฟคไปหมดทุกอย่างใครเห็นก็ต้องชอบขนาดเธอเป็นผู้หญิงด้วยกันยังชอบเลย ส่วนตัวเธอเองไม่ต้องพูดถึง ใคร ๆ ต่างก็พากันบอกว่าเป็นยัยป้าเฉิ

"ไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ" อคินเอ่ยขึ้นเมื่อเหลือบไปเห็นสีหน้าไม่ค่อยโอเคของรุ่นน้องสาวพยายามแสดงความห่วงใยออกมาทั้งที่ภายในใจรู้สึกตรงกันข้าม เขาต้องใช้ความอดทนอย่างมากกับการฝืนทำดีกับผู้หญิงข้าง ๆ ที่ไม่มีอะไรดีสักนิดแม้แต่หน้าตา"ค่ะ" ของขวัญเพียงระบายยิ้มบาง ๆ ให้หนุ่มรุ่นพี่แล้วก้มหน้าก้มตาเดินต่อ "รถพี่จอดอยู่ตรงนั้นครับ" อคินพูดขึ้นอีกครั้งหลังจากเดินมาจนถึงลานจอดรถของคณะวิศวะกรรมศาสตร์พร้อมชี้ไปยังรถสปอร์ตหรูราคาหลายสิบล้านที่จอดเด่นตระห่านอยู่เพียงคันเดียวพลอยกับของขวัญถึงกับตาลุกวาวแค่รถที่ใช้ขับก็บ่งบอกได้แล้วว่ารุ่นพี่หนุ่มรวยขนาดไหน ทั้งสองหันมองหน้ากันตาปริบ ๆ ก่อนก้าวเท้าเดินตามรุ่นพี่หนุ่มไปยังรถคันหรู"เชิญครับน้องของขวัญ" อคินเปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับพร้อมเปล่งเสียงเรียกรุ่นน้องสาวที่ทำท่าจะเปิดประตูรถด้านหลัง ของขวัญปรายตามองหน้าเพื่อนสาวเล็กน้อยแล้วเดินไปขึ้นทางประตูที่รุ่นพี่เปิดรออยู่อย่างเลี่ยงไม่ได้พร้อมกล่าวขอบคุณอย่างนอบน้อม "ขอบคุณค่ะ"อคินเพียงระบายยิ้มหวานให้รุ่นน้องสาวแล้วปิดประตูลงจากนั้นก็เดินอ้อมไปขึ้นฝั่งคนขับ ขับออกจากลานจอดรถด้วยความเร็ว ดวงตาคมกริ

@ผับรถสปอร์ตหรูของอคินเคลื่อนตัวมาจอดลงยังลานจอดรถของผับชื่อดังที่ตั้งอยู่ย่านมหาวิทยาลัยเป็นศูนย์รวมของหนุ่มสาวที่รักความสนุกหนึ่งในนั้นก็คืออคิน เขามาใช้บริการที่นี่จนเป็นลูกค้าวีไอพีมันเป็นที่ล่าเหยื่อดี ๆ สำหรับเขาเลยทีเดียวเพราะมีสาวสวยมากหน้าหลายตาให้เขาได้ล่า ร่างสูงโปร่งในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์สีดำสวมทับด้วยเจ็กเก็ตยีนส์เปิดประตูก้าวลงจากรถสาวเท้าเดินเข้าไปภายในผับด้วยท่าทางสง่าผ่าเผยทำเอาสาว ๆ ที่อยู่ภายในผับต่างมองตามเป็นตาเดียวกันกับความหล่อ และดูดีไปทุกระเบียดนิ้วของเขา"หึ" อคินกระตุกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจกับเห็นสายตามากมายจากสาว ๆ ที่จ้องมองมา แต่เขาก็ทำเหมือนไม่สนใจเดินตรงไปยังโต๊ะโซนวีไอพีซึ่งเป็นที่ประจำ"หว่านเสน่ห์สาวมาตลอดทางสิมึง" ลีโอเอ่ยอย่างรู้ทันทันทีที่เห็นอคินเดินยิ้มมุมปากเข้ามา คนถูกทักไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจมากนักพร้อมกับหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟาข้างวิน แล้วแย่งแก้วเหล้าที่วินเพิ่งชงเสร็จมากระดกลงคอรวดเดียวจนหมด"ไอ้เหี้ยคิน" วินเปล่งเสียงด่าด้วยความหมั่นไส้พร้อมกับแย่งแก้วเหล้าจากมือเพื่อนชายคืนอคินไม่ได้สนใจกับคำด่าของวินสักนิดเพราะพวกเขาพูดจาหยาบคาย และด่า

วันต่อมา..'ติ้ง ติ้ง' เสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชั่นไลน์ดังขึ้นทำให้ของขวัญที่กำลังนั่งใส่รองเท้าผ้าใบหยุดชะงัก มือเรียวล้วงไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าเป้ออกมาดู คิ้วสวยพลันขมวดชนกันเป็นปมเมื่อเห็นข้อความจากรุ่นพี่รุ่นโชว์หราบนหน้าจอตั้งแต่เช้าตรู่ ก่อนนิ้วเรียวจะกดตอบข้อความจากรุ่นพี่หนุ่มอคิน : ไปเรียนหรือยังครับของขวัญ : กำลังจะไปค่ะ หลังจากเธอตอบกลับรุ่นพี่หนุ่มก็อ่านแล้วเงียบไปเลยไม่มีการตอบกลับใด ๆ ทำเอาเธองุนงงไม่น้อย "อะไรของเขา" เธอพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าเป้เหมือนเดิมแล้วใส่รองเท้าต่อจากนั้นก็เดินออกจากห้องนอนไปหาเพื่อนสาวที่อยู่อีกห้องหนึ่ง"เป็นยังไงบ้างพลอย รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม" เธอเดินมาหยุดข้างเตียงเพื่อนสาวแล้วยื่นมือไปแตะตัวเพื่อนเบา ๆ พร้อมถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงเพราะพลอยปวดท้องประจำเดือนตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"ดีขึ้นบ้างแล้วแกไปเรียนเถอะไม่ต้องเป็นห่วง" พลอยตอบด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"โอเค..งั้นเราไปก่อนนะ" ของขวัญพยักหน้ารับน้อย ๆ แล้วหมุนตัวเดินออกจากห้องไปด้วยความรู้สึกเหงาหง่อยเพราะต้องไปเรียนคนเดียวเป็นครั้งแรกหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยมาได้เดือนกว่

"พะ..พี่อคินมะ..มาได้ไงคะ" ของขวัญลอบกลืนน้ำลายเหนี่ยว ๆ ลงลำคออึกใหญ่ ก่อนเปล่งน้ำเสียงตะกุกตะกักที่เกิดจากความตกใจปนหวาดหวั่นถามรุ่นพี่หนุ่มที่ยืนจับจ้องเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ"รู้ไหมครับว่าพี่ไม่ชอบเด็กขี้โกหก" อคินไม่ได้สนใจเสียงถามของรุ่นน้องสาวสักนิดกลับกดเสียงถามรุ่นน้องสาวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น แววตาดุดันจับจ้องใบหน้าเรียวด้วยความไม่พอใจตอนนี้เขารู้สึกมีน้ำโหกับร่างบางตรงหน้ามากจริง ๆ ที่มาโกหกทำเหมือนเขาเป็นคนโง่ซึ่งไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าทำแบบนี้กับเขามาก่อน เขาก็เอะใจอยู่แล้วว่ารุ่นน้องสาวน่าจะโกหกต้องการหลบหน้าเขาเพราะเรื่องเมื่อเช้า และเหมือนโชคจะเข้าข้างทำให้เขาได้เจอกับพลอยเพื่อนของเธอที่ปากทางเข้าคอนโดเขาจึงจอดถามเลยได้รู้ว่ารุ่นน้องสาวโกหกจริง ๆ"พี่ถามว่าโกหกทำไมครับ" ริมฝีปากหนากดเสียงต่ำถามรุ่นน้องสาวที่เอาแต่ทำหน้าเหวอมองเขาด้วยแววตาหวาดหวั่นอีกครั้งพร้อมก้าวเท้าเข้าหาช้า ๆของขวัญถึงกับหน้าถอดสีใจดวงน้อยหล่นวูบลงสู่ตาตุ่มเธอไม่รู้ว่ารุ่นพี่หนุ่มรู้ได้ยังไงว่าเธอโกหกหรือเขาแค่เค้นให้เธอยอมรับออกมาเอง แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็คงต้องยืนยันในสิ่งที่ตัวเองพูดไปเพราะรุ