All Chapters of นางบำเรอ [5P]: Chapter 71 - Chapter 80

"เฮียเป็นหมัน""..!!" ดวงตากลมโตเบิกโพลงอย่างตกใจจากสิ่งที่ได้รับรู้ เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเมธาจะมีลูกไม่ได้"เฮียพูดจริงเหรอคะ" น้ำหวานยังคงถามอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน"ใช่ แต่เฮียไม่กล้าบอกเพราะกลัวหวานจะมองเฮียเปลี่ยนไป" เมธาแสร้งทำหน้าเศร้ากลบเกลื่อนความรู้สึกพึงพอใจที่เห็นน้ำหวานยอมเชื่อสิ่งที่พูดโดยง่าย"พูดอะไรอย่างนั้นคะ หวานจะมองเฮียเปลี่ยนไปได้ยังไง" หญิงสาวรีบเดินเข้าไปปลอบโยนชายหนุ่มทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของเขา"หวานขอโทษ อย่าโกรธหวานเลยนะ หวานแค่กลัวท้องเลยไม่ยอมให้เฮียปล่อยใน ไม่คิดว่าเฮียจะ...""ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้หวานเข้าใจเฮียแล้วใช่ไหม""ค่ะ" น้ำหวานพยักหน้ารับอย่างเข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่าย โดยทันทีที่พูดจบร่างสูงก็โน้มมาสวมกอดคนตัวเล็กไว้แน่น โดยใบหน้าหล่อได้ปรากฏรอยยิ้มร้ายกาจออกมาโดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัว"ต่อไปกับเฮียหวานไม่ต้องกินยาคุมนะ เฮียเป็นห่วงสุขภาพของหวาน" เมธาผละใบหน้าออกแล้วมองหญิงสาวด้วยแววตาห่วงใย"ค่ะ" ร่างบางที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย เพราะเธอก็ไม่อยากจะทำให้เมธารู้สึกแย่ไปมากกว่านี้"เมียเฮียน่ารักที่สุดเลย" จมูกโด่งหอมที่แก้มใ

"อาา น้ำหวาน" ปากหนาเรียกชื่อคนด้านบนน้ำเสียงกระเส่าเมื่อโดนกอบกุมยังความเป็นชายอีกครั้ง มือเล็กจับปลายหัวเห็ดแดงก่ำมาจ่อตรงปากร่องสวาทแล้วกดตัวลงช้าๆ จนสอดใส่ไปจนสุดความยาวแล้วจึงเริ่มขยับสะโพกขึ้นลงตับ ตับ ตับ ตับ ตับ"อ อ๊าาาา""เสียวจังเลย ซี้ดดด" ริมฝีปากอวบอิ่มเปล่งเสียงครางออกมาไม่หยุดด้วยความเสียวซ่านเมื่อได้คุมเกมเอง จังหวะรักหนักหน่วงของคนด้านบนทำให้เมธาพึงพอใจไม่น้อย เขายกมือขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกขนาดใหญ่ที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างสนุกมือ ภาพน้ำหวานที่กำลังเคลื่อนไหวร่างกายบนตัวของเขาอย่างร้อนแรงแบบนี้ไม่ได้เห็นได้บ่อยนัก เนื่องจากหากอยู่ที่ประเทศไทยน้ำหวานจะต้องใช้แรงไปให้กับอีกทั้งสามคนที่เหลือด้วยจึงทำให้เธอมักจะบ่นหมดแรงหรือเจ็บทุกครั้ง แต่ในครั้งนี้มีแค่เขาและเธอ นั่นจึงทำให้เรี่ยวแรงของน้ำหวานเหลือเฟือเป็นอย่างมาก"อ อ๊ะ ทำอะไรคะ" เสียงเล็กอุทานอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆ เมธาก็ดันตัวลุกขึ้นแล้วเลื่อนมือมาโอบเอวเล็กของเธอไว้หลวมๆ"อยากดูดนม" ชายหนุ่มตอบกลับเพียงแค่นั้นแล้วเลื่อนริมฝีปากแห้งผากไปครอบยังยอดปทุมถันสีชมพูที่แข็งชันเป็นไตอยู่ตรงหน้าจนร่างเล็กกระตุกเกร็ง"อ๊าาา ดูดแรงๆ

@หนึ่งเดือนต่อมา-คฤหาสน์หรูฟุ่บ~จานอาหารหน้าตาน่ารับประทานถูกวางลงตรงหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่ เธอปรายตามองอาหารตรงหน้าเพียงนิดแล้วจึงทานขนมในมือต่อ"หึ สมน้ำหน้า" น้ำเสียงเย้ยหยันดังขึ้นทางด้านหลังทำให้เมธาตวัดสายตามองอย่างคาดโทษก่อนจะเห็นรอยยิ้มสะใจของวายุที่เพิ่งเดินเข้ามา เขาเดินผ่านหน้าเมธาไปอย่างไม่สนใจแล้วเข้าไปหอมที่ขมับบางฟอดใหญ่อย่างเหนือกว่า"รออาหารแปปหนึ่ง พวกเฮียกำลังทำให้หนูอยู่" วายุเอ่ยกับหญิงสาวที่นั่งอยู่"ไม่เป็นไรค่ะ หวานกินขนมรอก่อนก็ได้~" น้ำหวานยิ้มตอบคนด้านบนพลางหยิบขนมชิ้นใหญ่เข้าปากอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่เสียงทุ้มจะดังแทรกขึ้นอย่างน่าสงสาร"แต่หนูยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ กินอาหารของเฮียรองท้องก่อนดีกว่า""มีขนมค่ะ" หญิงสาวตอบกลับเพียงสั้นๆ เพียงเท่านั้นแล้วก้มหน้าก้มตาทานขนมในมือต่อโดยที่ไม่หันกลับไปมองหน้าชายหนุ่มเลย จนวายุหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ ที่น้ำหวานยังคงใจแข็งอยู่"น้ำหวาน...""..." เงียบ"เฮียง้อจนไม่รู้จะง้อยังไงแล้วนะ" มือหนาลูบที่ใบหน้าหล่ออย่างจนปัญญา เพราะตั้งแต่สามสัปดาห์ที่ผ่านมาหลังจากที่กลับถึงไทยเขาก็พยายามตามง้อคนตัวเล็กทุกวิถีทาง เนื่องจาก

"ไม่ต้องกลัว เฮียอยู่ตรงนี้แล้ว" มือหนาเลื่อนไปลูบผมคนตัวเล็กด้านข้างอย่างอ่อนโยนเพื่อให้เธอคลายกังวล"หวานกลัว...""ถะ...ถ้าเขามาเราจะทำยังไงดี หวานไม่รู้เลยว่าต้องเลี้ยงเด็กคนหนึ่งยังไง" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงกังวลมือเล็กประสานกับมือใหญ่ของคนด้านข้างไว้แน่น หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวราวกับจะหลุดออกจากเบ้า เธอไม่เคยเป็นแม่คนมาก่อนแล้วไม่รู้ด้วยว่าตัวเองจะเป็นแม่ที่ดีให้แก่เด็กคนหนึ่งได้ไหม ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนน้ำหวานแทบไม่ทันตั้งตัว"ถ้าเขามาเฮียจะรับผิดชอบเอง เราจะดูแลเขาให้ดีที่สุด ดูแลลูกของเราด้วยกัน" ดวงตาคมกริบจ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยด้วยสายตาที่อบอุ่น หากวันนี้ผลที่ออกมาจะมีสมาชิกใหม่ของบ้านจริงๆ เขาก็ไม่รู้สึกเสียใจอะไร เพราะเขาพร้อมแล้วที่จะเป็นพ่อคน รวมถึงได้เลือกแม่ของลูกที่เหมาะสมไว้แล้วด้วย น้ำหวานเป็นผู้หญิงที่ดีพร้อมทุกอย่างสำหรับเมธาแล้วในตอนนี้"ที่ตรวจมาแล้ว" เทวาเดินเข้ามาหาสองชายหญิงที่นั่งจับมือกันอยู่แล้วยื่นที่ตรวจครรภ์ให้น้ำหวานจำนวนสามชุด ถึงแม้เขาจะเลือกยี่ห้อที่ดีที่สุดแล้วแต่เขาก็อยากจะเช็คให้มั่นใจว่าคนตัวเล็กกำลังตั้งครรภ์จริงๆ รวมถึงน้ำหวานจะได้ไม่

@หลายเดือนต่อมา-ห้องนอนเมธา"กาลครั้งหนึ่ง..." เสียงทุ้มที่กำลังโอบกอดคุณแม่ท้องแก่อยู่บนเตียงเอ่ยเล่านิทานด้วยน้ำเสียงอบอุ่นพลางเลื่อนมือมาลูบที่หน้าท้องนูนอยู่ตลอดเวลาด้วยความแผ่วเบา น้ำหวานหลับตาลงช้าๆ แล้วฟังเสียงที่คุ้นเคยของเมธาด้วยความสุขที่มีจนล้นหัวใจ นับตั้งแต่ที่เธอตั้งครรภ์มาเมธาก็ดูแลเธอและลูกอย่างดีมาโดยตลอด ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะจำไม่ได้แล้วว่าเธอเคยเจ็บปวดเพราะผู้ชายคนนี้มาก่อน ตอนนี้ชายหนุ่มได้พิสูจน์ตัวเองให้เธอเห็นแล้วว่าเขารักเธอจริงๆ อย่างที่ได้พร่ำบอก"...แล้วพวกเขาก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข" มือหนาปิดหนังสือนิทานตรงหน้าแล้วโน้มลงมาจุมพิตที่ศีรษะทุยเล็กของหญิงสาว จากนั้นจึงเลื่อนไปจูบที่หน้าท้องนูนอย่างแผ่วเบาอย่างเช่นทุกครั้ง โดยมีมือเรียวคอยลูบที่เส้นผมสีดำขลับอยู่ด้านบน น้ำหวานลืมตาขึ้นมองพ่อของลูกตัวเองกำลังพูดคุยกับตัวเล็กในท้องอย่างมีความสุขอยู่พักใหญ่ก่อนที่เธอจะเอ่ยขึ้นมา"ลูกน่าจะชอบเสียงเฮียนะคะ ดิ้นใหญ่เลย" หน้าท้องใหญ่นูนขึ้นตามมือหนาที่เลื่อนไปจับจนเมธาก็สัมผัสได้ถึงแรงที่มาปะทะเข้ากับฝ่ามือแกร่งของเขา"โตขึ้นคงจะติ