All Chapters of Hot nerd ทดลองรัก: Chapter 61 - Chapter 70

เพล้ง!"ทำไมยังหาไม่เจออีกวะ!" เสียงข้าวของตกกระจายดังขึ้นพร้อมกับเสียงเข้มของเดม่อนที่ตวาดถามลูกน้องของตัวเองด้วยอารมณ์ที่โกรธจัด เพราะนี่ก็เป็นเวลาเกินกว่าแปดชั่วโมงแล้วที่เขายังหาตัวเมเกรซไม่เจอ ไม่รู้ว่าตอนนี้หญิงสาวกับลูกของเขาจะเป็นยังไงบ้างและเธอจะต้องเจอกับอะไร เพียงแค่คิดว่าจะต้องเห็นความหวาดกลัวหรือเสียงร้องไห้ของเธอชายหนุ่มก็ทนไม่ได้ บนร่างกำยำเต็มไปด้วยรอยแผลที่บอบช้ำมากมายจากการที่เขาลงโทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุให้เมเกรซต้องเจอกับเรื่องร้ายๆ แบบนี้"นายใจเย็นๆ ก่อนเถอะครับ นายหญิงจะต้องไม่เป็นอะไร""มึงพูดแบบนี้ได้ยังไงวะ! เมเกรซเป็นแบบนี้ก็เพราะกู เพราะกูได้ยินไหม!" เดม่อนกระชากคอเสื้อของซีเวนอย่างแรงแล้วตะเบ็งเสียงดั่งลั่นราวกับคนเสียสติทว่ามือขวาหนุ่มกลับไม่โกรธเคืองเจ้านายของตนเองเลยแม้แต่น้อย เพราะเขาเข้าใจความรู้สึกของเดม่อนเป็นอย่างดี มันเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มมีความรักและเป็นครั้งแรกที่ต้องเจอกับสถานการณ์ที่จัดการไม่ได้แบบนี้"ไอ้เดนส์มึงใจเย็นๆ ก่อน กูรู้ว่ามึงกำลังกังวลแต่มาสติแตกแบบนี้มันใช่เหรอวะ ถ้ามึงยังเป็นแบบนี้แล้วใครจะช่วยน้องเกรซได้" นาวินที่ยืนอยู่พยายามป

ครืด~เสียงเลื่อนประตูดังขึ้นพร้อมกับแสงสว่างจากทางด้านในก่อนที่แพทย์หนุ่มจะเดินออกมา เดม่อนรีบเดินเข้าไปหาแพทย์คนนั้นทันทีเพื่อถามไถ่อาการของภรรยาตัวเองด้วยความร้อนใจ"ภรรยากับลูกของผมเป็นยังไงบ้างครับ""ตอนนี้ปลอดภัยทั้งคู่แล้วครับ เพียงแต่คุณแม่อาจจะต้องพักฟื้นที่นี่สักหนึ่งสัปดาห์นะครับ รวมถึงทางด้านสภาพจิตใจด้วยที่หมอค่อนข้างเป็นห่วงเนื่องจากคุณเมเกรซกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ อยู่ หากปล่อยให้สภาพจิตใจย่ำแย่เป็นระยะเวลานานก็จะส่งผลต่อเด็กในครรภ์ได้ คุณเดม่อนต้องดูแลเธอให้มากๆ นะครับ เพราะกำลังใจของคุณสำคัญที่สุด""ผมจะดูแลเธออย่างดีครับ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะครับที่ช่วยภรรยาและลูกของผม" เดม่อนก้มหัวให้กับคนอายุมากกว่าตรงหน้าแทนคำขอบคุณก่อนที่พยาบาลจะพาตัวของเมเกรซไปยังห้องพักพิเศษเพื่อให้หญิงสาวได้พักผ่อน"พี่ขอโทษนะ ทั้งหมดเป็นเพราะพี่คนเดียว พี่ผิดเองที่ดูแลเกรซไม่ดี" เดม่อนที่นั่งอยู่ข้างเตียงผู้ป่วยกุมมือหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มไว้มั่นพลางซบหน้าลงกับฝ่ามือเล็กแล้วเอ่ยขอโทษเธอออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความรู้สึกผิด ทั้งหมดเป็นเพราะเขาที่ประมาทเกินไปจนทำให้เมเกรซและลูกต้องมาตกอยู่ในอัน

@หนึ่งสัปดาห์ต่อมา"เหนื่อยไหมคะพี่เดนส์" เมเกรซที่นั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วยถามแทรกสามีหนุ่มที่กำลังนั่งอ่านหนังสือให้เธอฟังอยู่ ซึ่งตลอดระยะเวลาหลายวันที่ผ่านมาเดม่อนก็คอยดูแลเธออย่างใกล้ชิดอยู่ตลอดจนตอนนี้สภาพจิตใจของเมเกรซเริ่มดีขึ้นมาก เธอไม่กลัวการที่จะต้องเจอกับคนอื่นรวมถึงไม่ได้กลัวต่อเหตุการณ์นั้นเท่าเมื่อก่อนแล้ว อาจจะมีบ้างบางวันที่ฝันร้ายแต่เดม่อนก็จะคอยปลุกเธอจากความฝันนั้นและปลอบโยนเธออยู่ตลอด อีกทั้งเขายังช่วยเธอในเรื่องของมหาวิทยาลัยที่หญิงสาวได้หยุดเรียนไปด้วยส่วนเรื่องของคาร์เตอร์ เดม่อนไม่ได้ฆ่าเขาภายในวันเดียว แต่ชายหนุ่มเลือกที่จะทรมานเขาในทุกวันจนในที่สุดร่างกายของคาร์เตอร์ก็ทนรับความเจ็บปวดไม่ไหวและหมดลมหายใจไปเมื่อสองวันก่อน และครั้งนี้ก็ไม่เหมือนกับเมื่อหลายปีที่แล้วเนื่องจากเดม่อนได้เข้าไปดูศพของชายหนุ่มแล้วจัดการเผาร่างนั้นด้วยตัวเอง เขาอยากจะเห็นคนที่ทำร้ายภรรยาของเขาตายไปต่อหน้าจริงๆ เพื่อความมั่นใจว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์ร้ายๆ ขึ้นกับเมเกรซอีกทุกอย่างได้จบลงพร้อมกับอดีตมาเฟียหนุ่มที่ตายไป เช่นเดียวกับบาดแผลในจิตใจของเมเกรซที่เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ในทุกวัน"ทำไมถา

@หลายปีต่อมา-คฤหาสน์เดม่อน"คูมย่าขาา~" เสียงใสของเด็กน้อยวัยสามขวบกว่าที่กำลังวิ่งเข้ามาในบ้านเอ่ยเรียกผู้เป็นย่าที่กำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่ ในขณะที่มือยังคงถือของกินมากมายที่กรองขวัญให้มา"คนเก่งของย่า เป็นยังไงบ้างคะ วันนี้ไปเที่ยวมาสนุกไหม" อนงค์รีบวางทุกอย่างในมือลงแล้วไปอุ้มหลานสาวตัวน้อยขึ้นมาแนบอกทันที พวงแก้มป่องที่อยู่เสมอกับใบหน้าทำให้เธออดไม่ได้ที่จะขโมยหอมแก้มเล็กนั้นฟอดใหญ่ การกระทำของเธอสร้างเสียงหัวเราะให้กับเด็กน้อยได้ไม่ยาก"คิกๆๆ""เรียกแต่ย่าอย่างเดียว ไม่เรียกปู่เลยเหรอ" ดีนที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นบนเอ่ยถามหลานสาวที่กำลังหยอกล้อกับอนงค์เสียงน้อยใจจนเด็กสาวต้องผละใบหน้าออกมา สองแขนเล็กยื่นไปตรงหน้าราวกับเป็นเชิงบอกว่าต้องการจะให้เขาอุ้มจนดีนอดที่จะอมยิ้มออกมาไม่ได้เหมือนกันให้กับความออดอ้อนของคนตัวเล็กที่มักจะทำให้พวกเขาตกหลุมรักได้เสมอ"จะน่ารักไปไหนเนี่ย หลานปู่""ไปเที่ยวบ้านพ่อกับแม่มาสนุกไหมลูก" อนงค์หันมาถามคุณแม่สาวที่ยืนอยู่ด้วยรอยยิ้ม เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ เมเกรซจึงพาลูกกลับไปที่บ้านของตัวเองเพื่อให้เมสันและกรองขวัญได้เล่นกับหลานบ้าง แต่ส่วนมากพวกเขามักจะมา

@คอนโดเดม่อนพรึ่บ~"แด๊ดดี้ฟังเกรซก่อน..." เมเกรซที่ถูกเหวี่ยงเข้ามาในห้องนอนยืนมองร่างสูงด้วยเนื้อตัวที่สั่นเทา เพราะพอออกจากบ้านมาเดม่อนก็พาเธอมุ่งหน้ามายังคอนโดของเขาเลยทันที ซึ่งเมเกรซที่รู้อยู่แล้วว่าสถานที่นี้มีไว้สำหรับการลงโทษของเขาก็พยายามเอ่ยอย่างวิงวอนสุดฤทธิ์แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลกับชายหนุ่มแม้แต่น้อย"ถอดชุดออกสิครับ เราอยากสัมผัสอากาศเย็นไม่ใช่เหรอ" เดม่อนเอ่ยบอกเสียงเรียบพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะเลื่อนมือลงไปปลดเข็มขัดเป็นประการถัดมาในขณะที่เมเกรซยังคงกำชายกระโปรงแน่นด้วยความหวาดกลัว"ถอดออก" ปากหนากดเสียงต่ำจนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก มือเรียวสั่นเทาค่อยๆ ถอดชุดของตัวเองออกอย่างกล้าๆ กลัวๆ จนในที่สุดก็เผยให้เห็นร่างบางที่มีสิ่งปกปิดจุดสงวนเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่"ไม่ใส่เสื้อใน?" ชายหนุ่มกัดฟันแน่นด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นแล้วจ้องมองภรรยาสาวด้วยแววตาแข็งกร้าวเมื่อเห็นว่าเธอใช้เพียงแค่แผ่นซิลิโคนปกปิดหน้าอกขนาดใหญ่ไว้เท่านั้น"ถะ...ถ้าใส่แล้วมันจะเห็น...""แต่ยอมให้คนอื่นเห็นนมได้?""ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย..." เมเกรซก้มหน้างุดแล้วตอบกลับเสียงเบาในขณะที่เดม่อ