บททั้งหมดของ Hot nerd ทดลองรัก: บทที่ 31 - บทที่ 40

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!"อึก...อ๊า! พอแล้ว อ๊า~" เมเกรซร้องโอดครวญออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อคนด้านหลังเอาแต่ฟาดฝ่ามือลงบนบั้นท้ายงามไม่หยุดพร้อมกับออกแรงกระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วงไปด้วยจนเธอแสบช่วงล่างไปหมดกับบทรักที่รุนแรงของเขา"ฮืออ พี่เดนส์เกรซเจ็บไปหมดแล้ว""ที่ผ่านมาฉันลงโทษเธอเบาไป เธอเลยไม่จำสินะ โดนแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน""อาา เหมือนยิ่งตีจะยิ่งตอดนะ ซี้ด~" เดม่อนซี้ดปากอย่างเสียวซ่านให้กับความกระตุกตอดรัดภายในกายสาวที่ตอดรัดของเขาถี่ๆ ทุกครั้งที่รุนแรงกับเธอ สะโพกแกร่งสะบัดเข้าออกด้วยจังหวะที่หนักหน่วงอย่างไม่ลดละจนน้ำคาวเปรอะเปื้อนที่กลีบกุหลาบงามทุกครั้งที่ขยับทว่าร่างสูงก็ยังคงไม่สนใจ ภาพร่างกายของเมเกรซตอนนี้ยิ่งทำให้อารมณ์ดิบของเขาพลุ่งพล่านมากกว่าเดิมจนควบคุมไม่อยู่ มือแกร่งเลื่อนไปจับล็อคที่เอวคอดไว้มั่นแล้วโถมแรงอัดกระแทกใส่คนตรงหน้าจนหญิงสาวส่งเสียงร้องออกมาอีกครั้งปึก! ปึก! ปึก! ปึก!"กรี๊ดดด! พอสักที เกรซไม่ไหวแล้ว""เพิ่งรอบที่สองเองนะ ปกติเธอทนได้ตั้งหลายน้ำไม่ใช่เหรอ?" ริมฝีปากหนาเอ่ยบอกอย่างเย้ยหยันพร้อมกับโน้มตัวลงไปทาบทับแผ่นหลังบางแล้วบีบขย้ำหน้าอก

"ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ" ร่างสูงที่กำลังยกถ้วยข้าวต้มเข้ามาเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่บนเตียงเมื่อเธอยังคงตีสีหน้าบึ้งตึงอยู่อย่างนั้นก่อนจะหย่อนตัวลงด้านข้างด้วยความแผ่วเบาแล้วเอ่ยบอกอีกครั้งเมื่อเมเกรซยังคงเงียบอยู่ ซึ่งในตอนนี้เมเกรซได้สงบสติอารมณ์ลงมากแล้วจากการปลอบโยนของคนตรงหน้าแต่สิ่งที่ยังคงอยู่คงมีเพียงแค่ความโกรธเคืองในตัวว่าที่คู่หมั้นหนุ่มเท่านั้น"ฉันบอกเหตุผลเธอไปแล้วไง""เหตุผลคือพี่ทำร้ายเกรซค่ะ" เมเกรซหันกลับไปตอบกลับเสียงแข็งแล้วเบือนหน้าหนีไปอีกทางจนเดม่อนที่นั่งอยู่ต้องยกมือขึ้นมากุมขมับกับอาการงอนของหญิงสาวที่ดูเหมือนเธอจะไม่หายโกรธเขาง่ายๆ"ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะหายโกรธ""ให้เกรซกลับไปอยู่คอนโดค่ะ เกรซไม่อยากอยู่กับคนที่ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจของเกรซแบบพี่""แต่ที่ฉันทำแบบนั้นเพราะเธอบอกว่าจะ...""นี่ยังจะโทษเกรซอีกเหรอคะ!" ใบหน้าหวานหันมาตวาดว่าที่คู่หมั้นหนุ่มเสียงดังลั่นจนเดม่อนหยุดชะงักไปก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ ให้กับอารมณ์ที่คุกรุ่นของคนตรงหน้า ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าความน่ากลัวของผู้หญิงนั้นเป็นยังไงโดยเฉพาะผู้หญิงที่จะมาเป็นภรรยาของเขาในอนาคต"ก็ได้...ทุกอย่างฉ

"อีกสองเดือน!?" เมเกรซหลุดเสียงอุทานออกมาด้วยความตกใจกับสิ่งที่เพิ่งได้รับรู้ต่างจากทุกคนที่ดูจะตื่นเต้นกันเสียมากกว่าที่งานหมั้นจะเกิดขึ้นเร็วกว่าเดิม"น้องเกรซไม่ต้องห่วงนะครับ พี่ไปคุยกับคุณอาคุณน้ามาแล้วพวกท่านไม่ได้ติดอะไร ส่วนเรื่องของทุกอย่างพวกเราก็เตรียมไว้หมดแล้ว ยังไงก็ทันในอีกสองเดือนแน่นอน" เดม่อนเลื่อนมือมากุมที่มือเรียวไว้อีกครั้งอย่างอบอุ่นจนอนงค์อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ให้กับความน่ารักของทั้งคู่ที่ดูเหมือนความสัมพันธ์ของทั้งสองจะพัฒนาไปได้เร็วกว่าที่เธอคิดเมเกรซนั่งนิ่งอย่างทำอะไรไม่ถูกให้กับความรู้สึกมากมายที่ประเดประดังเข้ามา หากเป็นเมื่อก่อนเธอก็คงจะตกใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้นแต่หลังจากที่เพิ่งมีปัญหากับเดม่อนเมื่อสองวันก่อนมันจึงทำให้หญิงสาวไม่มั่นใจในอะไรหลายๆ อย่าง เธอยังไม่พร้อมที่จะเชื่อใจเขาอีกครั้ง..."ไหนๆ ก็มีข่าวดีแล้ว งั้นหนูเกรซลองดูอันนี้หน่อยนะ ถือเป็นของขวัญจากพ่อแล้วก็พี่เดนส์ด้วย" ดีนที่รับรู้เรื่องราวทุกอย่างเอ่ยทำลายความเงียบเมื่อเห็นท่าทางของว่าที่ลูกสะใภ้พร้อมกับล้วงไปหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วยื่นให้เมเกรซไปด้วยโดยหวังว่ามันจะทำให้

ใบหน้าหล่อหันมองด้านข้างเล็กน้อยระหว่างที่กำลังยืนอยู่หน้าห้องนอนของหญิงสาวหลังจากที่ทุกคนได้แยกย้ายกันไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว แม้เขาจะให้ดีนคอยกันผู้เป็นแม่ไว้แล้วแต่ว่าเดม่อนก็ยังคงต้องคอยเช็คอีกรอบเพื่อความมั่นใจอยู่ดีและเมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่บริเวณนั้นมือหนาจึงรีบไขกุญแจเข้าไปยังด้านในห้องอย่างถือวิสาสะทันทีแอด~ชายหนุ่มปิดประตูอย่างเบามือพร้อมกับกวาดสายตามองรอบๆ ห้องไปด้วยก่อนจะได้ยินเสียงน้ำที่ตกกระทบกับพื้นบ่งบอกว่าหญิงสาวกำลังอาบน้ำอยู่ เดม่อนปลดกระดุมเสื้อออกเล็กน้อยอย่างไม่เร่งรีบแล้วนั่งรอเมเกรซบนเตียงนอนอย่างอารมณ์ดี ไม่นานประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างบางที่มีชุดคลุมอาบน้ำสีขาวปกปิดร่างกายเปลือยเปล่าเอาไว้ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าที่คู่หมั้นหนุ่มกำลังเดินเข้ามาหาเธอ"พี่เดนส์! ขะ...เข้ามาได้ยังไง" เมเกรซรีบถอยหลังหนีเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาประชิดตัวเรื่อยๆ จนแผ่นหลังบางแนบชิดกับผนังด้านหลังในขณะที่เดม่อนยังคงมีท่าทีที่ดูสบายๆ อยู่"มาง้อ" เดม่อนกักขังคนตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนแกร่งพลางเอ่ยตอบอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมไล่มองเรือนร่างของเมเกรซด้วยสายตากะล

เมเกรซเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นพร้อมกับสบตาคนด้านบนอย่างใช้ความคิด ซึ่งแววตาของเดม่อนในตอนนี้ก็แสดงออกมาถึงความรู้สึกผิดจริงๆ ปลายจมูกโด่งคลอเคลียที่พวงแก้มนวลของหญิงสาวอย่างออดอ้อนเพื่อเรียกความเห็นใจก่อนจะเอ่ยออกมาอีกครั้งด้วยเสียงเจ้าเล่ห์"หรือว่าอยากให้ง้ออีก?""พอแล้ว เกรซแสบไปหมดแล้วค่ะ" เมเกรซรีบแย้งเสียงแข็งจนเดม่อนหลุดยิ้มออกมาให้กับความน่ารักน่าเอ็นดูของคนตัวเล็กแล้วเลื่อนริมฝีปากลงไปขบเม้มยอดปทุมถันสีแดงระเรื่อตรงหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงหยอกล้อจนเมเกรซสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจให้กับการกระทำของเขา"ทะ...ทำอะไรของพี่น่ะ""ฉันอยากง้ออีกนะ""หยุดหื่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ คิดว่าเกรซไม่รู้เหรอว่าพี่ทำเพื่อตัวเอง""ทำเพื่อตัวเองก็ส่วนหนึ่ง แต่อยากง้อเธอด้วย ไม่ชอบที่ต้องมาทะเลาะกัน" ชายหนุ่มยอมรับอย่างว่าง่ายแล้วซบหน้าลงที่เนินอกอวบอิ่มอีกครั้งเพื่อเรียกความสงสารจากว่าที่คู่หมั้นสาว น้ำเสียงของเขาเริ่มอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดจนเมเกรซสัมผัสได้"แล้วมันเป็นเพราะใครล่ะคะ""รู้แล้วว่าผิด ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว" "ต่อไปพี่มีอะไรพี่บอกเกรซตรงๆ ได้ไหม ในเมื่อเราตัดสินใจจะหมั้นกันแล้ว ถ้าอยากอยู่ด้วยกันนา