Hot nerd ทดลองรัก

Hot nerd ทดลองรัก

last updateLast Updated : 2025-11-06
By:  นิภาภัทรUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
71Chapters
5views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

Hot nerd ทดลองรัก ผลประโยชน์ทางธุรกิจทำให้ทั้งเขาและเธอต้องมา "ทดลองรัก" กัน การการหมั้นหมายที่ปราศจากความรัก | ผลประโยชน์ | ธุรกิจ | ความสัมพันธ์ของสองครอบครัว [เดม่อน] นักธุรกิจหนุ่มมาดเนิร์ดที่ดูอบอุ่นและใจดี แต่ภายใต้กรอบแว่นราคาแพงนั้นกลับซ่อนบางอย่างไว้ภายใน "กลัวคนอื่นจะรู้เหรอว่าได้กับคู่หมั้นอย่างฉันแล้ว" [เมเกรซ] นักศึกษาบริหาร ปีสาม ไม่ยอมคน มีความคิดเป็นของตัวเอง กล้าได้กล้าเสีย "สนใจมาเป็นแฟนกับฉันไหม" "พะ...พอแล้วไม่ไหวแล้ว" "ถ้าเธอไม่สลบฉันก็จะไม่หยุด" "เพราะฉะนั้นทนให้ได้นะครับ...คู่หมั้นของพี่" "กรี๊ดดด..."

View More

Chapter 1

บทที่ 1 ผลประโยชน์

@คฤหาสน์หลังใหญ่

"ไม่ค่ะ! เกรซไม่หมั้น" เสียงเล็กตะเบ็งเสียงดังลั่นบริเวณห้องรับประทานอาหารของคฤหาสน์หลังใหญ่ ความตึงเครียดที่ปกคลุมไปทั่วทำให้เหล่าแม่บ้านที่ยืนอยู่ต่างก้มหน้าหลบสายตากันด้วยความกลัว ก่อนที่คุณผู้หญิงของบ้านจะมองหน้าทุกคนเล็กน้อยเพื่อเป็นเชิงบอกให้พวกเธอออกไปก่อน

"เมเกรซอย่าดื้อกับพ่อ" เมสันกดเสียงต่ำเมื่อเห็นลูกสาวคนเดียวของเขามีท่าทีต่อต้านอย่างชัดเจน ดวงตาคมมองใบหน้าเรียวสวยด้วยสายตานิ่งเรียบยากจะคาดเดา

"เกรซไม่ได้ดื้อค่ะ แต่สิ่งที่พ่อกำลังทำมันไม่ถูกต้อง เกรซไม่ใช่ตุ๊กตานะคะที่จะจับทำอะไรก็ได้" เมเกรซพยายามอธิบายผู้เป็นพ่อออกไปด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแม้ภายใจในของเธอจะรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของเขามากก็ตาม

เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดที่เธอกลับมาบ้านพอดีทำให้เมเกรซได้มีเวลาอยู่กับครอบครัวในรอบหลายสัปดาห์ แต่เธอไม่คิดเลยว่าช่วงเวลาที่เคยสงบสุขจะต้องกลายมาเป็นการทะเลาะกันแบบนี้จากคำพูดของผู้เป็นพ่อที่จะให้เธอไปหมั้นหมายกับลูกชายเพื่อนสนิทของตน

"เกรซ ฟังพ่อนะ..." ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ อย่างพยายามระงับอารมณ์ครุกรุ่นเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมาตามความคิดของตัวเอง

"สิ่งที่พ่อบอกมันไม่ได้เป็นการกระทำที่แปลกอะไรเลย บ้านของเรามีธุรกิจ และการที่แต่งงานกับคนที่มีฐานะทางสังคมเท่ากันมันก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ การแต่งงานของลูกไม่ใช่จะสร้างผลดีต่อตัวลูกอย่างเดียว แต่จะมีผลต่อธุรกิจของพวกเราทั้งคู่ไปด้วย"

"เหอะ!" เรียวปากบางเค้นหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยันให้กับความคิดของคนตรงหน้า เธอพอจะเข้าใจทั้งหมดแล้วว่าจุดประสงค์ที่พ่อของเธอต้องการให้หมั้นหมายในครั้งนี้คืออะไร หากบริษัทยักษ์ใหญ่ของทั้งสองได้เกี่ยวดองกันมันก็คงจะเป็นผลดีต่อทั้งสองฝ่ายไม่น้อย ความเหมาะสมทางธุรกิจที่ถูกนำมาตัดสินชีวิตของคนทั้งสองคนนั้นทำให้เธออยากจะลุกหนีออกไปเสียตอนนี้

"แล้วพ่อกับอาดีนก็รู้จักกันมานาน ครอบครัวของพวกเราสนิทกันมากนะ" เมสันพยายามอธิบายให้ลูกสาวเข้าใจถึงความเหมาะสมต่างๆ ในการหมั้นหมายครั้งนี้ ทั้งผลประโยชน์ทางด้านธุรกิจที่หากทั้งสองฝ่ายเกี่ยวดองกันก็จะไม่มีบริษัทไหนเทียบได้ รวมถึงความสัมพันธ์ทางครอบครัวที่สนิทกันมาเป็นสิบปี ทุกอย่างมันดูเหมาะสมในสายตาผู้ใหญ่อย่างเขาไม่น้อย

"มีแค่พ่อหรือเปล่าคะที่สนิท หน้าของลูกชายบ้านนั้นเกรซยังไม่เคยเห็นเลยด้วยซ้ำ" เมเกรซกัดฟันแน่นด้วยอารมณ์โกรธเคือง เพราะไม่ว่าจะดูยังไงการกระทำของพ่อเธอก็เห็นแก่ตัวเองทั้งนั้น

"เกรซแม่ว่าใจเย็นๆ กันก่อนดีกว่านะ" กรองขวัญรีบเอ่ยห้ามเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ระหว่างสองพ่อลูกไม่ดีขึ้นเลย อีกทั้งท่าทางของเมเกรซตอนนี้ก็ยังดูไม่มีท่าทีจะยอมคนเป็นพ่อแม้แต่น้อย หากปล่อยไว้อย่างนี้คงได้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นแน่ๆ

"แม่ก็เห็นด้วยกับพ่อเหรอคะ" หญิงสาวหันไปถามผู้เป็นแม่ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ รอบดวงตากลมโตเริ่มรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาเสียดื้อๆ เมื่อเห็นสายตาของอีกคน

"แม่ยอมรับว่าแม่เห็นด้วยกับการหมั้นหมายในครั้งนี้" น้ำตาสีใสหยดลงบนใบหน้าหวานอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ เมเกรซยกมือเรียวขึ้นมาซับน้ำตาอย่างลวกๆ เพราะเธอไม่ต้องการให้คนอื่นเห็นมันตอนนี้ แม้จะอยากหนีไปให้ไกลแต่เธอก็ทำได้แค่ทนฟังแม่ตัวเองพูดต่อเท่านั้น

"แต่ที่แม่เห็นด้วยไม่ใช่เพราะเหตุผลเดียวกับพ่อ" กรองขวัญรีบอธิบายออกไปเพื่อไม่ให้หญิงสาวตัวเล็กเข้าใจผิด

"แม่เห็นด้วยเพราะแม่เคยเจอทางฝั่งนั้นมาแล้ว พี่เขาเป็นคนดีนะเกรซ แม่อยากจะให้ลูกแม่มีคนดีๆ คอยดูแลนะ" ใบหน้าหวานสบตากับร่างบางตรงหน้าพร้อมกับแววตาที่สื่อออกมาถึงความห่วงใยในตัวของลูกสาวจริงๆ เธอเองก็เคยเจอกับลูกชายของอีกฝ่ายมาเหมือนกัน ท่าทางที่ดูสุภาพเรียบร้อยและแววตาที่มีแต่ความจริงใจเหล่านั้นทำให้กรองขวัญมั่นใจว่าชายหนุ่มจะสามารถดูแลลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเธอได้

"อีกอย่างเกรซก็ยังไม่มีใคร แม่ว่าลอง..."

"แค่นั้นใช่มั้ยคะที่แม่ต้องการ..." เมเกรซตัดพ้อด้วยน้ำเสียงน้อยใจออกมาโดยที่กรองขวัญยังพูดไม่จบ

"...แค่นั้นใช่ไหมที่เป็นเหตุผลของแม่" แม้คำพูดของคนตรงหน้าจะดูดีแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย กลับกันเธอยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้นไปอีกที่ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของเธอเลย

"ได้ค่ะ ถ้าทุกคนคิดว่าเกรซไม่มีใครดูแลเลยควรที่จะหมั้น..." ดวงตากลมโตสบตากับพ่อแม่ตัวเองนิ่ง พลางหยิบกระเป๋าสะพายแบรนด์เนมขึ้นมาคล้องบ่าไปด้วยก่อนจะเค้นเสียงลอดไรฟันออกมา

"...ถ้างั้นก็คอยดู" หญิงสาวกล่าวทิ้งท้ายเพียงเท่านั้นแล้วผลุนผลันลุกขึ้นเดินออกไปทันทีโดยไม่สนใจเสียงเรียกที่ตามหลังมาแม้แต่น้อย เสียงรถยนต์คันหรูที่ดังขึ้นเป็นการบ่งบอกว่าเธอได้ขับรถออกไปแล้ว ซึ่งเมสันและกรองขวัญต่างทำได้แค่มองหน้ากันนิ่งๆ เท่านั้น แม้จะคิดไว้อยู่แล้วว่าเมเกรซคงไม่ยอมง่ายๆ แต่ก็ดูเหมือนทุกอย่างจะยากกว่าที่คิดไว้เป็นอย่างมาก มันไม่ง่ายเลยหากจะบังคับเธอในการหมั้นหมายครั้งนี้

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
71 Chapters
บทที่ 1 ผลประโยชน์
@คฤหาสน์หลังใหญ่"ไม่ค่ะ! เกรซไม่หมั้น" เสียงเล็กตะเบ็งเสียงดังลั่นบริเวณห้องรับประทานอาหารของคฤหาสน์หลังใหญ่ ความตึงเครียดที่ปกคลุมไปทั่วทำให้เหล่าแม่บ้านที่ยืนอยู่ต่างก้มหน้าหลบสายตากันด้วยความกลัว ก่อนที่คุณผู้หญิงของบ้านจะมองหน้าทุกคนเล็กน้อยเพื่อเป็นเชิงบอกให้พวกเธอออกไปก่อน"เมเกรซอย่าดื้อกับพ่อ" เมสันกดเสียงต่ำเมื่อเห็นลูกสาวคนเดียวของเขามีท่าทีต่อต้านอย่างชัดเจน ดวงตาคมมองใบหน้าเรียวสวยด้วยสายตานิ่งเรียบยากจะคาดเดา"เกรซไม่ได้ดื้อค่ะ แต่สิ่งที่พ่อกำลังทำมันไม่ถูกต้อง เกรซไม่ใช่ตุ๊กตานะคะที่จะจับทำอะไรก็ได้" เมเกรซพยายามอธิบายผู้เป็นพ่อออกไปด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแม้ภายใจในของเธอจะรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของเขามากก็ตามเนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดที่เธอกลับมาบ้านพอดีทำให้เมเกรซได้มีเวลาอยู่กับครอบครัวในรอบหลายสัปดาห์ แต่เธอไม่คิดเลยว่าช่วงเวลาที่เคยสงบสุขจะต้องกลายมาเป็นการทะเลาะกันแบบนี้จากคำพูดของผู้เป็นพ่อที่จะให้เธอไปหมั้นหมายกับลูกชายเพื่อนสนิทของตน"เกรซ ฟังพ่อนะ..." ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ อย่างพยายามระงับอารมณ์ครุกรุ่นเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมาตาม
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 2 เดม่อน
@โรงแรมDe(e)nพลั่ก! ตุบ!เสียงบางอย่างที่กระทบกับพื้นอย่างแรงดังขึ้นบริเวณมุมอับของโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง พร้อมกับร่างใหญ่ของชายหนุ่มในสภาพไม่ค่อยสู้ดีนักที่นอนราบอยู่กับพื้นเย็นเฉียบท่ามกลางเหล่าลูกน้องนับสิบคนที่กำลังยืนล้อมตัวของเขาอยู่ตึก ตึก ตึก ตึกเสียงเดินที่ดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ทำให้ทุกคนต่างก้มหัวอย่างอัตโนมัติให้กับคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าคนที่นอนอยู่พลางปรายตามองสภาพน่าเวทนาของเขาด้วยแววตานิ่งเรียบ ใบหน้าคมคายที่สวมใส่กรอบแว่นตาราคาแพงไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมานอกจากความเย็นชาเท่านั้นก่อนที่เสียงของอีกคนจะดังขึ้นทำลายความเงียบของบริเวณนั้น"อึก...คุณเดม่อน ปล่อยผมไปเถอะนะครับ" ชายหนุ่มที่โดนซ้อมอย่างสะบักสะบอมเอ่ยอ้อนวอนคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ฝ่ามือใหญ่ที่เต็มไปด้วยเลือดสีสดพยายามเอื้อมไปจับรองเท้าหนังราคาแพงด้วยความยากลำบากเพื่อขอความเห็นใจ แต่นั่นไม่ได้ผลสำหรับเขา"หึ ปล่อยไปงั้นเหรอ" ร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรย่อตัวลงเล็กน้อยพลางเอ่ยออกมาอย่างเย้ยหยัน รองเท้าแบรนด์เนมสีดำเหยียบเข้าที่ฝ่ามือเปื้อนเลือดอย่า
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 3 ลูกชาย
ดวงตาคมกริบจ้องมองคนที่กำลังโอดครวญอยู่ตรงหน้าด้วยแววตานิ่งเรียบพลางแกว่งแก้วไวท์ในมือไปด้วย เสียงร้องของความทรมานไม่สามารถเรียกความเห็นใจจากคนที่นั่งอยู่ได้ เดม่อนวางแก้วไวน์ในมือลงเมื่อเห็นว่าทุกอย่างจบลงแล้ว ชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินไปรับมีดเล่มเล็กมาจากลูกน้องของตนพลางเช็ดทำความสะอาดคราบเลือดบริเวณใบมีดเพียงนิดก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นแล้วปล่อยให้คนที่เหลือได้จัดการต่อรถสปอร์ตคันหรูเคลื่อนตัวมาจอดยังร้านอาหารไทยแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกับโรงแรมของเขามากนัก มือหนาจัดความเรียบร้อยของเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมใส่อยู่เพียงนิดก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วเดินเข้าด้านในไปแกร๊ก~"มาแล้วเหรอลูก" เสียงหวานของหญิงสาววัยกลางคนเอ่ยทักทายคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ พร้อมกับเดินเข้าไปสวมกอดลูกชายเพียงคนเดียวอย่างอารมณ์ดี"เหนื่อยไหม เห็นว่าไปดูงานที่โรงแรมมาด้วย" อนงค์ผละใบหน้าออกมาถามคนตัวสูงตรงหน้าพลางลูบที่แก้มสากอย่างอ่อนโยน"ไม่หรอกครับ มันเป็นงานของผมอยู่แล้ว" เดม่อนยิ้มตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนไม่ต่างกัน เขาเหลือบมองไปยังพ่อของตัวเองที่นั่งอยู่เพียงนิดก่อนที่จะพาหญิงสาวไปนั่งที่
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 4 เส้นทางที่เลือก
พรึ่บ!"จัดการซะก่อนที่แม่ของแกจะเห็น" ดีนโยนผ้าเช็ดหน้าในมือลงบนโต๊ะทันทีหลังจากที่เห็นภรรยาสาวเดินออกไปแล้วก่อนจะหลุบตามองไปยังคราบเลือดที่เปื้อนอยู่ตรงมือหนาของลูกชายเป็นเชิงบอกให้เขารับรู้ ซึ่งเดม่อนก็มีท่าทางที่ตกใจเล็กน้อยเพราะเขารู้ว่าจะต้องมาทานอาหารกับครอบครัวเลยไม่ได้แตะต้องกับเลือดเลยแม้แต่นิดเดียว คงจะมีเพียงตอนที่ไปรับมีดมาจากลูกน้องเท่านั้นที่จะทำให้เกิดคราบสีแดงนี้ได้"เช็ดให้สะอาด กลิ่นคาว...มันล้างยาก" ชายหนุ่มวัยกลางคนเอ่ยบอกลูกชายเสียงเรียบในขณะที่ที่เดม่อนกำลังเช็คความเรียบร้อยของตนอยู่ว่ามีส่วนไหนที่เขาพลาดไปอีกหรือไม่"ฉันไม่ได้ห้ามถ้าแกจะเลือกเส้นทางนี้ แต่เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าทำให้เมียฉันเสียใจเมื่อไรฉันก็จะไม่ปล่อยไว้เหมือนกัน""แม่จะไม่มีทางรู้เรื่องนี้""แต่เมื่อกี้แกก็เพิ่งพลาดไป""ผมรีบไปหน่อย แต่ต่อไปมันจะไม่มีอีก" ใบหน้าคมคายสบตากับคนตรงหน้านิ่งพร้อมทั้งยื่นผ้าเช็ดหน้าคืนไปด้วย ซึ่งดีนก็รับมันไปแล้วรีบเก็บใส่ในกระเป๋าทันทีอย่างกลัวว่าภรรยาของตนจะเข้ามาเห็นเสียก่อน"ผมบอกแล้วว่าการมีแค่เงินมันไม่พอ พ่อไม่ต้องห่วง ผมจะใช้อำนาจดูแลครอบครัวของเราเงียบๆ" เพร
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 5 ว่าที่คู่หมั้น
ครืด ครืด~เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงที่ดังขึ้นทำให้เดม่อนหยุดชะงักไปหลังจากที่นั่งรับประทานอาหารกับครอบครัวมาได้พักใหญ่ มือหนาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของใคร"ผมขอตัวไปรับโทรศัพท์แปปหนึ่งนะครับ" ริมฝีปากหยักได้รูปเอ่ยบอกพ่อและแม่ของตนอย่างสุภาพซึ่งอนงค์ก็ตอบกลับมาทันทีอย่างรู้ทัน"เพื่อนเหรอลูก""ครับ""ฮ่าๆๆ ไปคุยสิ ถ้ายังไงก็ชวนเขามากินข้าวกับพวกเราด้วยก็ได้นะ""ครับ" เดม่อนตอบกลับอย่างยิ้มๆ ก่อนจะลุกเดินออกจากห้องเพื่อไปคุยโทรศัพท์ยังบริเวณด้านหลังของร้านติ้ด"มีอะไร" (ไม่อ่อนโยนแล้วเหรอครับคุณชายเดม่อน กูว่าถ้ามึงจะทำเสียงเบื่อขนาดนั้นไม่ต้องรับสายกูก็ได้นะ) นาวินเอ่ยอย่างประชดประชันให้กับน้ำเสียงเบื่อหน่ายของเพื่อนตัวเอง ซึ่งเขาและเดม่อนนั้นเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนอยู่ และเขาก็รู้ตัวตนของเพื่อนรักตัวเองดี เพียงแค่เขาไม่ได้ก้าวก่ายเรื่องของกันและกันก็เท่านั้น"มึงมีเรื่องอะไรก็พูดมา กูมากินข้าวกับที่บ้าน"(หืม? นี่กูโทรมาได้จังหวะพอดีเลยไหมเนี่ย ฝากสวัสดีคุณพ่อคุณแม่ด้วยสิ)"พ่อกับแม่อยู่ข้างใน"(อ๋อออ แอบมาคุย...)
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 6 คนแปลกหน้า
@ผับหรูใจกลางเมือง"เอามาอีกแก้ว!" ร่างบางในชุดรัดรูปตะเบ็งเสียงสั่งบาร์เทนเดอร์อย่างมั่นใจ ซึ่งหลังจากที่ทะเลาะกับคนที่บ้านเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เมเกรซก็มุ่งหน้ามายังผับหรูแห่งนี้ทันที คงจะมีเพียงที่นี่เท่านั้นที่เธอจะสามารถแสดงความเสียใจออกมาได้"คุณผู้หญิงดื่มเยอะแล้วนะครับ ผมว่าพอ...""นี่! เป็นแฟนฉันหรือไงถึงเอาแต่ห้ามอยู่นั่น เอามาเลยฉันจะดื่ม" เสียงเล็กโวยวายชุดใหญ่เมื่อโดนขัดใจก่อนจะหยิบเงินจำนวนหนึ่งขึ้นมาวางบนโต๊ะเพื่อเป็นการออกคำสั่ง ใบหน้าบูดบึ้งคลี่ยิ้มหวานเมื่อได้เครื่องดื่มที่ต้องการพร้อมกับรีบรับมาดื่มอย่างรวดเร็ว"เอามาอีกเยอะๆ เลย~ คืนนี้ภาพไม่ตัดฉันจะไม่กลับ!" เมเกรซออกคำสั่งอย่างอารมณ์ดี ดวงตากลมโตที่โอบล้อมด้วยแพขนตางอนเริ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ ท่ามกลางผู้คนมากมายเธอหันไปสบตากับใบหน้าหล่อคนหนึ่งซึ่งพบว่าเขาก็มองมาที่เธอเหมือนกัน ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เรียวปากบางฉีกยิ้มกว้างไปยังอีกคนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ก่อนจะพยายามดันตัวลุกขึ้นอย่างยากลำบากเพื่อเข้าไปทักทายกับเพื่อนใหม่ที่เพิ่งเจอกัน แต่ยังไม่ทันที่เมเกรซจะได้ลุกออกไปไกลร่างเล็กก็เซจนเกือบจะล้มลงจากการเดินเข้ามาช
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 7 วันไนท์สแตนด์
"ดีกว่าอะไร" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอีกครั้งเมื่อคนที่นอนอยู่เงียบไปราวกับกำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่ แม้จะพอเข้าใจได้ว่าการที่เธอเป็นแบบนี้เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่การกระทำที่หลับนอนกับคนอื่นอย่างง่ายดายมันก็ชวนให้รู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย"คุณไม่อยากทำเหรอคะ หรือว่า...คุณมีแฟนแล้ว" เมเกรซดันตัวลุกขึ้นพร้อมกับลูบไล้ไปที่ท่อนแขนแกร่งอย่างยั่วยวน ดวงตาคู่สวยยังคงจ้องมองใบหน้าคมคายอย่างรอคำตอบ"แล้วคุณคิดว่ายังไง""ฉันไม่...อื้อ!!" หญิงสาวเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อร่างสูงโน้มลงมาประกบจูบแนบชิดอย่างไม่ทันตั้งตัวพร้อมกับดันตัวเธอให้นอนราบอย่างแรง ริมฝีปากหนาบดขยี้เรียวปากบางอย่างหนักหน่วงจนรับรู้ได้ถึงรสชาติของแอลกอฮอล์ที่ดื่มไป เมเกรซหลับตาลงช้าๆ แล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์อยู่อย่างนั้นจนเดนส์ค่อยๆ ผละจูบออกหลังจากที่ตักตวงความหวานจนพอใจแล้ว"ผมเป็นผู้ชาย เรื่องแบบนี้ไม่ได้เสียหายอะไรอยู่แล้ว แต่คุณแน่ใจใช่ไหมว่าอยากให้ผมทำ""แล้วฉันเป็นผู้หญิงมันเสียหายตรงไหนเหรอคะ เราทั้งคู่ต่างกันตรงไหน?""...""ในเมื่อเราเองก็ถูกใจกันทั้งสองฝ่าย มันก็เป็นความสมัครใจไม่ใช่เหรอคะ เพราะคุณเองก็ต้องการเ
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more
บทที่ 8 เรื่องเมื่อคืน
@เช้าวันต่อมาใบหน้าหล่อไร้กรอบแว่นมองร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ด้วยแววตานิ่งเรียบไม่ต่างจากเดิม สองเท้าหนักเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กที่เตียงพร้อมกับหย่อนตัวลงด้วยความแผ่วเบา ฝ่ามือหยาบกร้านเลื่อนไปสัมผัสกับร่องรอยตามเรือนร่างขาวเนียนด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างไม่เต็มเสียงนัก"ร่างกายผู้หญิงช้ำง่ายขนาดนี้เลยเหรอ" เดม่อนขมวดคิ้วยุ่งด้วยความสงสัยเพราะตามร่างกายของเมเกรซนั้นมีรอยแดงเต็มไปหมด แม้เมื่อคืนเขาตั้งใจจะรุนแรงกับเธอเพื่อต้องการลงโทษที่ยอมปล่อยตัวไปกับผู้ชายโดยง่าย แต่เขาก็ไม่คิดว่าหญิงสาวที่สลบไปจะบอบช้ำขนาดนี้"ครั้งแรกของเธอฉันออมแรงแล้วนะ" ดวงตาคมยังคงจ้องมองคนตัวเล็กอยู่อย่างนั้นพร้อมกับลูบไล้ตามร่างกายขาวเนียนไปด้วย เมื่อคืนหลังจากเดม่อนได้รับสายจากลูกน้องที่สั่งให้ไปตามดูความเคลื่อนไหวของเมเกรซ เขาก็รีบมุ่งหน้าไปยังผับนั้นทันที เนื่องจากลูกน้องได้รายงานมาว่าหญิงสาวทะเลาะกับครอบครัวเรื่องการหมั้นหมายจนต้องมาดื่มอย่างหนัก ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะเป็นกังวลไม่ได้ และพอเดม่อนไปถึงสิ่งที่เขากำลังกังวลก็เป็นจริงเมื่อพบว่าเธอกำลังส่งสายตาหยาดเยิ้มให้แก่ผู้ชายคน
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more
บทที่ 9 ผลประโยชน์ร่วมกัน
แกร๊ก~เสียงเปิดประตูห้องนอนดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของเมเกรซในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวยาว ร่างบางหยุดชะงักฝีเท้าด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นอีกคนกำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ก่อนที่เขาจับดับมันลงเมื่อเห็นเธอเดินออกมา"มานั่งนี่สิ" เดม่อนเบี่ยงตัวหลบเล็กน้อยเพื่อเป็นเชิงบอกให้หญิงสาวมานั่งด้านข้าง ซึ่งเมเกรซก็ยอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย เรือนร่างบอบช้ำค่อยๆ หย่อนตัวลงด้วยความยากลำบากจากอาการแสบบริเวณช่วงล่างที่เข้าเล่นงาน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีดวงตาคมคอยจ้องมองการกระทำของเธออยู่ตลอดเวลา"ยังปวดหัวอยู่ไหม""นิดหน่อยค่ะ แต่ดีขึ้นมากแล้ว" "อืม" ชายหนุ่มตอบกลับหญิงสาวเพียงเท่านั้นพลางเอนกายพิงโซฟาด้วยท่าทางนิ่งเรียบไม่ต่างจากเดิม จนเมเกรซที่นั่งอยู่เริ่มมีท่าทางร้อนรนออกมาอย่างเห็นได้ชัดจากการที่เขาไม่ยอมพูดอะไรต่อเลย"มีอะไรจะพูดกับผมงั้นเหรอ" เดม่อนหันกลับไปถามคนด้านข้างอีกครั้งเมื่อเห็นท่าทางของเธอ"คือเรื่องเมื่อคืน...""จะให้ผมรับผิดชอบไหม ผมยินดี...""ไม่ต้องค่ะ!" เมเกรซรีบโพล่งปฏิเสธขึ้นทันทีด้วยความรวดเร็วก่อนชายหนุ่มจะพูดจบประโยคจนเดม่อนเค้นหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆ ให้กับการกระทำของเธอที่มันไม
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more
บทที่ 10 เดนส์หรือเดม่อน
@หนึ่งสัปดาห์ต่อมา"จะไม่เป็นอะไรใช่ไหมเนี่ย" เสียงเล็กยืนบ่นอุบอยู่หน้ากระจกของห้องแต่งตัวในคอนโดหรูพลางลูบที่หน้าท้องแบนราบไปด้วยความกังวลใจที่ถึงแม้เธอจะกินยาคุมฉุกเฉินไปแล้วแต่นี่มันก็เป็นครั้งแรกหากจะไม่คิดอะไรเลยมันก็คงเป็นไปไม่ได้"แล้ววันนั้นก็ให้แต่ยาแก้อักเสบ ทำไมไม่ซื้อยาคุมมาด้วยก็ไม่รู้ ฮึ่ย! ตัวเองเป็นคนทำแท้ๆ แล้วจำไม่ได้หรือไง" เพราะวันนั้นที่เดนส์มาส่งเธอที่คอนโดเขาก็ยื่นถุงยาให้เธอหนึ่งถุง ซึ่งในนั้นมีของที่เธอต้องการทุกอย่างยกเว้นยาคุมเพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่ชายหนุ่มไม่ได้ซื้อมาให้"ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะ" คนตัวเล็กยังคงเท้าเอวด้วยความหงุดหงิดอยู่อย่างนั้น ตอนแรกเธอก็คิดว่าเขาจะเป็นเหมือนผู้ชายธรรมดาที่สุขุมและนิ่งเงียบแต่แท้จริงแล้วกลับกวนประสาทกว่าที่คิดไว้เป็นอย่างมาก เมเกรซลอบพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ พลางสำรวจความเรียบร้อยของชุดตัวเองไปด้วย แม้จะไม่อยากไปดูตัวครั้งนี้แต่เธอก็ไม่ใช่คนที่จะทำตัวไร้มารยาทกับผู้ใหญ่อีกฝ่าย เธอแยกแยะออกว่าอะไรควรและไม่ควร เพียงแต่อาจจะมีการเล่นนอกบทบ้างก็เท่านั้นริมฝีปากบางอมชมพูที่เคลือบด้วยลิปสติกระบายยิ้มออกมาด้วยความพึงใจกับแผนการที่ด
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status