All Chapters of คืนร้างคุณ: Chapter 91 - Chapter 96

เด็กหญิงฟองสมุทรที่เพิ่งรู้จักที่มาของชื่อ นั่งวาดรูปตนเองเป็นดอกไม้เล็ก ๆ สีม่วงอมฟ้าแบบที่คนเป็นพ่อชี้ให้ดูในสวนรอบบ้านเที่ยวไล่ถามย่าบ้าง แม่บ้าง รวมถึงพ่อว่าตนเองสวยไหม ภัทรนัยน์ตาอ่อนแสง หัวใจยวบยาบเอนลู่ลงเหมือนไม้อ่อนที่ถูกน้ำฝน แต่ก็ชื่นฉ่ำไปทั้งร่างเช่นเดียวกัน“สวยมากเลยค่ะ”“งั้นให้คุณพ่อ เก็บรูปน้องฟองไปเลย” เด็กหญิงส่งกระดาษที่วาดด้วยตนเองให้บิดา ก่อนจะลุกขึ้นมาขดตัวบนตักอย่างออดอ้อน พอเพลียเข้าก็หลับลึกจนภัทรต้องอุ้มไปเข้านอนในห้องสีม่วงอมฟ้าที่เตรียมไว้ให้ตั้งแต่รู้ว่าภรรยาตั้งครรภ์ชายหนุ่มกลับเข้าห้องของตนเอง อาบน้ำอาบท่าแล้วก็เดินทะลุห้องแต่งตัวกลับมาที่ห้องนอน กนกนารีนั่งอยู่บนโซฟาปลายเตียง สายตาจับจ้องที่สมาร์ตทีวี ภรรยาสาวสวยของเขายังคงนั่งดูไลฟ์สดของแม่ค้าคนเดิมและตั้งท่าเตรียมจะซื้อของอีกตามเคย“เฟิร์น” ชายหนุ่มส่งเสียงเรียกเมื่อหญิงสาวไม่มีท่าทีต่อการปรากฏตัวของเขา นี่กระผมกลายเป็นวิญญาณล่องลอยไปแล้วหรือไร ภัทรถามตัวเองในใจขำ ๆ ลองว่าจะซื้อของแล้วล่ะก็ กนกนารีก็ไม่อยากจะสนใจอย่างอื่นทั้งนั้น แต่เขาไม่ยอม…ชายหนุ่มยกแล็ปท็อปมาวางบนตัก ทรุดนั่งด้านข้าง เหลือบตามอ

เมื่อ 5 ปีก่อน“มาอีกแล้ว รูปหล่อ” หญิงวัยกลางคนหัวหน้าสถานีอนามัยทักขึ้นพร้อมกับมองลอดแว่น ภัทรรู้สึกได้ทันทีว่าคะแนนของเขาในฐานะพ่อค้าเร่คงค่อนข้างติดลบกว่าหนุ่มคนอื่นที่มาติดพันกนกนารีอยู่หลายขุมทีเดียว“ครับ” ชายหนุ่มเพียงรับคำสั้น ๆ พอหัวหน้าของหญิงสาวเดินหายลับไปแล้ว เขาก็หันมาหาเธอ ขยับจะเอ่ยปากว่าคิดถึงสักคำ รถพิกอัปสีส้มสดก็เลี้ยวเข้ามาจอดพร้อมกับชายในชุดสีกากีก้าวลงมา ส่งยิ้มกรุ้มกริ่มให้กนกนารีมาแต่ไกล“เรื่องเอกสารของเฟิร์นเรียบร้อยแล้วนะครับ”“ขอบคุณคุณปลัดมากนะคะ” หญิงสาวยิ้มให้พร้อมรับซองเอกสารสีน้ำตาลจากมือของข้าราชการหนุ่ม เหลือบตามองตามเมื่อนักธุรกิจชื่อดังของเมืองหลวงเดินหน้าตึงเข้ามาใกล้ แต่ก็ไม่ยอมพูดยอมจา ส่วนปลัดอำเภอคนดีก็มองหน้าชายหนุ่มที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน สลับกับหันมองหญิงสาวคนเดียวในที่นี้ ที่สุดกนกนารีก็ต้องเอ่ยแนะนำ“คุณภัทรคะ นี่คุณปลัดตั้ม เพื่อนเฟิร์น” จบคำแนะนำของหญิงสาว ปลัดหนุ่มก็หน้าเจื่อนลง“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณปลัด” ภัทรยิ้มร้ายกาจใส่ ก็แค่เพื่อนล่ะวะไอ้น้อง“ส่วนนี่ คุณภัทร…เอ่อ…พี่ชายเฟิร์นค่ะ”คราวนี้คนที่เพิ่งยิ้มร้ายคล้ายจะเห

หลังจากคุณหญิงรสรินทร์หอบหิ้วเด็กหญิงฟองสมุทรออกไปเล่นที่สวนหลังบ้านเพราะไม่อยากให้หนูน้อยจดจ่ออยู่กับการดูการ์ตูนอย่างเดียว ทั้งบ้านก็เงียบลง…เจ้าสัวภพและท่านผู้หญิงนวลปรางค์ถูกอัปเปหิไปใช้ชีวิตที่โคราช โดยมีการ์ดดูแลอย่างใกล้ชิด หลายครั้งที่บิดาเพียรโทร.หาภัทรในช่วงแรกให้ช่วยเกลี้ยกล่อมมารดา แต่เขาก็ไม่ได้ทำแบบนั้น สิ่งที่ชายหนุ่มพอจะทำได้คือพาลูกสาวและภรรยาไปเยี่ยมในช่วงวันหยุดตามแต่โอกาสสมควร ตราบใดที่บิดาและย่าของเขายังพยายามร้องขออำนาจและโหยหามันมากกว่าความเป็นครอบครัว ก็คงต้องอยู่กันแบบนี้แหละ… ภัทรถอนหายใจ ก่อนจะลุกขึ้นเดินมาออเซาะภรรยาคนสวยที่เพิ่งเก็บไอแพดโปรในตำนานเข้ากล่องไว้อย่างดี“ภาพหน้าจอโทรศัพท์ผมน่ารักไหม”“น่ารักมากเลยค่ะ” ภาพที่ว่าเป็นรูปถ่ายของเธอที่กำลังนั่งเล่นทรายกับลูกสาวที่แต่งตัวเป็นเงือกตัวน้อยบนชายหาด เขาเพิ่งพาครอบครัวไปเที่ยวพัทยามาเมื่อสองวันก่อนนี่เอง“แล้วเฟิร์นใช้ภาพไหนครับ”“อืม เปลี่ยนไปเรื่อยเลยค่ะ”ภัทรหยิบเอาสมาร์ตโฟนของภรรยามาถือไว้ พร้อมกับเหลือบมอง นอกจากเปลี่ยนไอแพดใหม่ให้ลูกสาว ภัทรก็ถือโอกาสซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ภรรยาอีกครั้ง ทุกวันน