All Chapters of คืนร้างคุณ: Chapter 11 - Chapter 20

ชายหนุ่มร่างสูงซุกมือข้างหนึ่งลงในกระเป๋ากางเกงก่อนจะก้าวเข้าไปยังเลานจ์ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางของคืนนี้ หุ้นส่วนใหญ่ของร้านคือคชาหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิท ส่วนน้องชายคนสุดท้องของมันอย่างไอ้คิรินก็ดันสนิทสนมเกินกว่าเหตุกับกนกนารีตอนที่ภัทรมาถึงด้านใน หญิงสาวที่เป็นเจ้าของงานกลาย ๆ อย่างกิรนาอยู่ในชุดสวยสีแดงเพลิงขับผิวสีน้ำผึ้งของเธอให้ยิ่งนวลผ่อง เพียงเธอปรายยิ้ม บรรดาหนุ่ม ๆ ก็พร้อมจะยกยิ้มตามไม่เว้นแม้กระทั่งภัทร แต่ราวกับนกรู้ ทุกคนต่างหลีกทางให้ทายาทของพงศ์พีระเดินเข้าไปนั่งเคียงข้างกิรนา“ครึกครื้นดีนะครับ ทำไมนีน่าไม่ดื่มล่ะ” ภัทรเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อน ๆ ที่มาก่อนล้วนถือแก้วเหล้าหรือของกินเล่น บางคนเริ่มกรึ่มแล้วด้วยซ้ำ โดยเฉพาะไอ้วิณณ์ที่กำลังสัพยอกลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังคนหนึ่งอยู่โดยไม่เห็นหัวจะทักทายเพื่อนสนิทอย่างเขาเสียด้วยซ้ำ“นีน่ารอพี่ภัทร กลัวจะเบี้ยวนี่นา” สาวชุดแดงเพลิงทำเสียงเล็กเสียงน้อยได้พอดิบพอดี กิรนาเป็นผู้หญิงที่ถูกฝึกให้ทุกฝีก้าวประทับใจผู้คน เป็นสมบัติชั้นเลิศที่รัฐมนตรีกฤษณะปั้นมาโดยไม่ต้องกลัวจะขาดทุนสักนิด“ใครจะเบี้ยวนีน่าได้ลงคะ นี่ก็รีบมา

“ลมอะไรหอบแกมาล่ะ” คุณหญิงรสรินทร์เงยหน้าขึ้นจากหนังสือนวนิยายเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเบาแต่สม่ำเสมอที่เธอจำได้ขึ้นใจ“ลมปากแม่ไง” ภัทรนั่งลงที่โซฟาตรงกันข้าม“หรือกลัวฉันจะไประรานเด็กของแก ตลก ฉันไม่ทำเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอก” คุณหญิงรสรินทร์ยกขาขึ้นไขว่ห้าง หรี่ตามองเด็กที่เลี้ยงมาตั้งแต่ตัวแดง ๆ โตขึ้นพอรู้ว่าเธอไม่ใช่คนที่อุ้มท้องมันมา เธอก็กลายเป็นนางมารร้ายไปทันที“แล้วแม่ไปหาเฟิร์นทำไม”“ฉันไปเพราะหาหัวแกไม่เจอต่างหาก”“แม่มีธุระอะไรกับผม”“มีงานเลี้ยงเป็นการภายในของสถานทูต งานเล็ก ๆ” คุณหญิงรสรินทร์เริ่มพูด“ถ้าเล็กจริง แม่จะสนใจเหรอ” ภัทรขัดเอาดื้อ ๆ ที่บิดาของเขายังเป็นเจ้าสัวได้ทุกวันนี้ทั้งที่ทำงานแบบไม่เป็นโล้เป็นพายมาทั้งชีวิต ควรต้องยกความดีให้มารดาที่มีทั้งทุนก้อนใหญ่ในฐานะลูกสาวคนเดียวของบริษัทพลังงาน และที่เหนือกว่านั้นคือมันสมองที่ชาญฉลาดในเชิงธุรกิจ รสรินทร์ถึงช่วยพาให้กิจการเดิมของบิดาอย่างธุรกิจค้าปลีกดำรงอยู่ได้และต่อยอดแตกแขนงเป็นรายใหญ่ที่ครองตลาดในปัจจุบัน“น้องชายท่านทูตเป็นนักธุรกิจคนสำคัญของฝรั่งเศส” รสรินทร์ขยายความต่อ“ก็แค่นี้” ฝ่ายลูกชายทิ้งตัวลงเอนหลังพ

“นี่ต่างหาก เครื่องนวดแบบใจจะขาดเต้าคู่”“คุณภัทร” หญิงสาวเบนหน้ากลับไปมองแล้วก็เป็นฝ่ายหมุนตัวกลับเข้าหา ยกแขนเรียวเสลาของตนเองขึ้นคล้องคอชายหนุ่ม เขย่งปลายเท้าขึ้นจุมพิตริมฝีปากบางเฉียบที่เธอหลงใหลและเป็นฝ่ายภัทรที่ละมือข้างหนึ่งจากอกอวบอิ่มขึ้นกระชับท้ายทอยเพื่อแลกจูบดูดดื่ม เรียวลิ้นของทั้งคู่เกาะเกี่ยวพลิกพลิ้ว ตอนที่ชายหนุ่มผละออก ปากแดงก่ำของกนกนารีเจ่อขึ้นเพราะแรงกดประทับ มันเซ็กซี่และน่าบดขยี้ให้หนักหน่วงยิ่งกว่าเดิมอีกหลายเท่าชายหนุ่มแกะกระดุมของหญิงสาวจนครบทุกเม็ด แล้วยกเรือนร่างเปลือยเปล่าขึ้นมานั่งบนไอส์แลนด์ครัว ก่อนจะตะโบมจูบอย่างตะกละตะกลามและดิบร้อนตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมถึงได้มีความรู้สึกติดใจ ติดรสพิศวาสของกนกนารีได้อย่างยาวนาน หลงเนื้อตัวและรู้สึกถึงความเร่าร้อนอยู่เสมอมือใหญ่แยกเรียวขาขาวเนียนนุ่มออกกว้างเพื่อแทรกตัวไปยืนเบียดแนบชิด ดวงตาสีวิสกี้อ่อนแสงลงยามที่สาวน้อยหน้าแดงซ่านค่อย ๆ ข่มความเขินอายและเป็นฝ่ายช่วยแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตให้เขาบ้าง กนกนารีน่ารักเสมอในสายตาเขาและยังน่ารักที่สุดเช่นเดียวกับค่ำคืนแรกที่พบกันในฐานะนางเงือกเพิ่ง

หลังจากประชุมเกี่ยวกับโพรเจกต์ร่วมทุนระหว่างพงศ์พีระกรูปกับธนกรกรูปจบก็กินเวลาเกือบสี่ทุ่ม วิณณ์ต้องการสรุปขอบเขตการทำงานให้หุ้นส่วนเข้าใจอย่างชัดเจนทั้งเรื่องแหล่งทุนและกรอบเวลา ดังนั้นกว่าจะออกจากห้องประชุมของตึกธนกรกรูปเวลาก็ล่วงเลยไปเกือบครึ่งคืนภัทรเหลือบมองลูกสาวคนสวยของรัฐมนตรีกฤษณะ มาทำงานสัปดาห์แรกก็เจอบททดสอบสุดหิน กิรนาหน้าหงิกหน้างอเป็นตูดเป็ด ขนาดว่ามาเป็นผู้ช่วยของเลขาเขาอีกที เป็นฝ่ายขอมาเองแท้ ๆ แต่ก็ยังดีที่พอจะมีมารยาทไม่ยกมือขอกลับบ้านก่อนกลางที่ประชุม“เหนื่อยไหมนีน่า” ภัทรถามเมื่อเหลือกันอยู่แค่สามคน คือตัวเขา วิณณ์ และกิรนา“ไม่เลยค่ะ สนุกมากเลย” กิรนายิ้มให้ไฮโซหนุ่มรูปงาม รักษาภาพของนักเรียนนอกที่มุ่งมั่นและพร้อมเรียนรู้งานแบบที่ออกตัวไว้ตั้งแต่แรก“ดีเลย งั้นไปคุยเรื่อง EIA กันต่อนะ” วิณณ์ดวงตาแพรวพราวขึ้น ส่วนภัทรเองก็เลิกคิ้วเล็กน้อย ซ่อนรอยยิ้มขบขันไว้ภายใน“เอาสิ คืนนี้ยังอีกยาวไกล” ทายาทพงศ์พีระเห็นดีเห็นงาม ตามน้ำไปกับเพื่อนซึ่งเกิดขยันเกินเหตุ รู้ว่าไอ้วิณณ์มันขี้แกล้ง แต่กิรนาก็น่ารำคาญกว่าที่คิดไว้พอสมควร เธอเกาะติดเขาแจโดยไม่ได้ทำหน้าที่ของผู้ช่วยเล

กนกนารีนอนมองแผ่นหลังกว้างของภัทร เธออยากเอื้อมมือไปกอด แต่ก็กลัวโทสะของเขา พอลมหายใจของชายหนุ่มสม่ำเสมอ หญิงสาวจึงค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้ ใช้มือที่ยังสั่นเทาของตนเองจับชายเสื้อนอนสีเข้ม มันพอจะมีไออุ่นเล็กน้อยเล็ดลอดมาถึง เธอกอบกำมันไว้แน่นแทนการกอดที่เขาไม่ต้องการ และรีบปล่อยมือเมื่อรุ่งเช้ามาเยือนโชคดีที่สอบเสร็จแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องแบกสมองว่างโล่งไปเข้าห้องสอบ...กนกนารีค่อย ๆ ถอยลงจากเตียง พอพ้นอาณาเขตของห้องนอนสีคลาสสิก หญิงสาวก็เริ่มกระโดดโลดเต้นออกไปนอกโถงระเบียงเพื่อทักทายกับพระอาทิตย์ ตั้งใจว่าจะเริ่มวันใหม่ให้สดใสที่สุดหญิงสาวหยิบกระบอกฟ็อกกี้สีชมพูอ่อนซึ่งภายในบรรจุน้ำไว้เต็มเปี่ยม ฉีดพรมไปบนกระถางต้นไม้ที่เธอห้อยแขวนไว้รับแสงแดดและสายลม นอกจากเงินมรดกกับเงินประกันชีวิต ก็มีเฟิร์นกระถางนี้ที่ปู่ทัพทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าแทนความคิดถึงนิ้วเล็ก ๆ เขี่ยใบของ ‘นังเฟิร์นเขียว’ เล่น พร้อมกับพรมน้ำลงไปอีก บางครั้งก็นึกสงสารที่มันต้องมาอยู่บนตึกคอนกรีตสูงเสียดฟ้า ทั้งที่มันคงโหยหาดินชุ่มฉ่ำที่ไหนสักแห่ง“ได้น้ำแล้วสดชื่นขึ้นสิยะ นังเฟิร์นเขียว” กนกนารีหน้ายู่ เลี้ยงต้นไม้แล้วใจห