All Chapters of หวง ฤทธิ์ รัก: Chapter 21 - Chapter 30

บ่ายวันนั้น หลังจากตรวจคนไข้ที่โรงพยาบาลรักษ์เสร็จ ปานระพีก็ถูกมหรรณพลากติดมือไปขึ้นรถ ครั้นจะหาทางหนีก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะพ่อคุณดันมานั่งเฝ้าหน้าห้องตรวจก่อนเวลาตั้งสองชั่วโมง ด้วยกลัวว่าเขาจะทำอะไรบ้าดีเดือดตามที่ได้ข่มขู่ไว้ เธอจึงไม่กล้าโวยวายและขัดขืน แต่น่าแปลก!มหรรณพดูมึนตึง เย็นชา และหมางเมินจนน่าใจหาย มันเกิดอะไรขึ้น? ถ้าว่าเขาทำตามแผนที่คุณย่าโทรมาเล่าให้ฟังในตอนเที่ยง มันจะเวอร์ไปหน่อยไหม ในเมื่อคณิสราไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยเสียหน่อย แล้วเขาจะเล่นละครไปเพื่ออะไร เอ๊ะ! หรือว่าเขาจะโกรธเธอเรื่องหย่าที่ฝากคนเป็นย่าไปบอก โกรธแล้วยังไง?ต่อให้ยังตัดใจจากเขาไม่ได้ เธอก็จะหย่าอยู่ดี ตอนแรกนั้นปานระพีงงหนักมาก ที่อยู่ๆ มหรรณพก็พามาที่ค่ายมวยแห่งหนึ่ง กระทั่งได้พบและทำความรู้จักอย่างเป็นทางการกับจอมพล อาศิระ เจ้าพ่อมาเฟียแดนใต้ และแพทย์หญิงปิยฉัตร สิทธิประเสริฐ ซึ่งสาวห้าวที่ว่ามาสมทบทีหลัง จริงๆ ปานระพีพอจะรู้จักสองคนอยู่ก่อนแล้ว เธอได้มีโอกาสรู้จักจอมพลผ่านทางนลินนิภา ส่วนปิยฉัตรนั้นก็เป็นรุ่นน้องสมัยเรียน ทำงานที่โรงพยาบาลรักษ์เหมือนกัน แถมยังเคยอยู่ในเหตุการณ์

ให้ตาย! เขาโทรหายัยเด็กดื้อเงียบนั่นตั้งเกือบห้าสิบสาย คนที่กำลังหมกมุ่นอยู่กับโทรศัพท์สบถในใจด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่าน และเพราะมัวแต่สนใจเครื่องมือสื่อสารที่ว่า เขาจึงไม่รับรู้ถึงการมาของลูกน้องคนสนิท “ผมไม่เคยเห็นนายหมกมุ่นกับเรื่องของผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน”น้ำคำเหมือนชวนคุยแต่เต็มไปด้วยความสงสัยอย่างมากล้น ทำให้คนที่กำลังก้มหน้าก้มตาต่อสายโทรศัพท์ชะงัก เงยขึ้น สีหน้าไม่สบอารมณ์พลันเฉยชาในบัดดล “ฉันให้แกมารายงานเรื่องที่ให้ไปสืบ ไม่ใช่ให้มาตั้งคำถาม” เสียงห้วนจัดรวนกลับ “คนนี้จริงจังใช่ไหมครับ”ร่างสง่าที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ยกมืนขึ้นกอดอกถ่วงเวลาด้วยท่าทางเอื่อยเฉื่อย เล่นกับความรู้สึกคนรอท่าคำตอบ แล้วถึงขยับปากเอ่ยออกมา “นั่นเมียกูไหม”“ก็ไหนว่าไม่เต็มใจจดทะเบียนสมรสไงครับ”ไอ้ลูกน้องเวร! มันยังไม่เลิกเซ้าซี้อีก“มึงจะมาอยากรู้อะไรนักหนาวะ”“งั้นนายก็ตอบมาสิครับ ผมจะได้ไม่ถามให้รำคาญอีก”หึ! ได้คืบจะเอาศอก “ถ้ามึงไม่พูดเรื่องที่กูให้ไปจัดการ ก็ไสหัวไปไกลๆ ตีน”มหรรณพเอ่ยอย่างเฉียบขาด เขาไม่คิดจะอธิบายเรื่องส่วนตัวให้ลูกน้องฟังอยู่แล

“ไม่ได้การแล้ว! ย่าต้องโทรไปถามแม่ของเขาให้รู้เรื่อง ไม่งั้นย่านอนไม่หลับแน่ๆ” ว่าแล้วคนแก่ก็โทรข้ามทวีปไปคาดคั้นลูกสะใภ้ถึงเรื่องของนลินนิภา ที่ไม่สอบถามอานนท์ก็เพราะรู้แก่ใจดีว่า ลูกชายและหลานนั้นสนิทกันมาก อานนท์ตามใจนลินนิภาไปเสียทุกอย่าง และถ้าลองนลินนิภามีเรื่องไม่ชอบมาพากลปิดบังซ่อนเร้นเอาไว้ มีหรืออานนท์จะยอมเปิดปากบอกเล่าความจริง ท่านซักลูกสะใภ้เสียยกใหญ่ ว่าตอนนี้นลินนิภาอยู่ที่ไหน ทำไมไม่ยอมกลับบ้าน โทรหาก็ไม่รับ ไปหาที่คอนโดก็ไม่เจอ ซึ่งคำตอบที่ได้ก็ทำเอาอึ้งจนพูดไม่ออก เพราะภรรยาของอานนท์เล่าว่า อานนท์ได้สร้างเซฟเฮาส์ให้นลินนิภา ซึ่งสถานที่ที่ว่านั้น เป็นที่เก็บตัวทำอะไรตามอำเภอใจของเด็กสาว แต่ข้อมูลใหม่ที่ทำให้ช็อกยิ่งกว่าคือ นลินนิภาอาการกลับมากำเริบอย่างที่พากันหวาดกลัวจริงๆ และดูเหมือนว่าครั้งนี้จะรุนแรงจนกู่ไม่กลับ เพราะคนที่ว่าไม่ยอมกินยา มีพฤติกรรมก้าวร้าว ไม่เชื่อฟังใคร แม้กระทั่งผู้ที่นลินนิภาแสนจะรักและเทิดทูนอย่างอานนท์ ก่อนจะไปส่งคุณย่าเข้านอน ท่านบอกว่าจะลองให้คนหาทางเข้าไปในเซฟเฮาส์ของนลินนิภา และกำชับว่าอย่าเพิ่งแพร่งพรายอะไรออกไป

แต่ก่อนอาจจะอยากประวิงเวลา ไม่อยากหย่า อยากรั้งเขาไว้ เผื่อว่าวันใดวันหนึ่งเขาอาจจะรักเธอขึ้นมา แต่ตอนนี้รู้ซึ้งแล้วว่า ความรักไม่ใช่รางวัลตอบแทนความดี ต่อให้ทำดีแค่ไหน เป็นคนดีให้ตาย ไม่รักก็คือไม่รักจากนั้นคนที่ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวก็ออกแรงผลักอกกว้าง ในจังหวะที่เขาเหมือนจะนิ่งอึ้งไปอึดใจใหญ่ แล้วเดินจากไปท่ามกลางเสียงตะโกนไล่หลังมา “หึ! จะหย่าแล้วไปซบอกไอ้หน้าอ่อนนั่นงั้นสิ” น้ำคำแดกดัน ทำให้เท้าเล็กชะงักกึก หลับตากำหมัดแน่น สูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็หมุนตัวกลับมาเผชิญหน้า แล้วตอกกลับเสียงขึ้นจมูก “จะไปซบอกใครมันก็เรื่องของฉัน” “ร่าน!” ต้องเกลียดกันขนาดไหน ถึงจะด่าด้วยถ้อยคำรุนแรงเช่นนี้ได้ เขาก็คงเกลียดเธอสุดหัวใจล่ะมั้ง “คุณคงเกลียดฉันมากสินะ”เออ รู้อยู่เต็มอกแต่ก็ยังจะถามตอกย้ำให้ตัวเองเจ็บ เธอกลายเป็นคนซาดิสม์ตั้งแต่ตอนไหน…วะ“แล้วผมควรรู้สึกอะไรกับผู้หญิงใจง่าย มากไปกว่านั้นงั้นเหรอ” เขาสวนกลับด้วยแรงอารมณ์ล้วนๆ ทำเอาคนฟังสะอึก หัวตาร้อนผ่าว หากแต่ต้องเม้มปากสั่นระริกข่มกลั้นอารมณ์ที่กำลังประดังประเดเข้ามาอย่างสุดความสามารถ ถึงแม้อยากจะร้องไห้ใ

ห้องฉุกเฉิน (ER) โรงพยาบาลไหนสักแห่ง แต่ไม่ใช่โรงพยาบาลรักษ์ในหูของปานระพีเต็มไปด้วยเสียงหมอ และพยาบาลหลายคน “ช็อตไฟฟ้า”เสียงแพทย์หัวหน้าทีมเอ่ยอย่างคร่ำเคร่ง แล้วหมอที่เป็นลูกทีม และพยาบาลก็รีบเร่งเคลียร์พื้นที่ เคสนี้คนไข้ต้องอาการสาหัสมาก เพราะหากใช้เครื่องช็อตไฟฟ้าหรือเครื่องกระตุ้นหัวใจด้วยไฟฟ้า ส่วนมากคนไข้จะตายมากกว่ารอด นั่นก็หมายความว่าหากไม่วิกฤตจริงๆ การช็อตไฟฟ้าจะถือเป็นตัวเลือกสุดท้าย เพราะเรื่องจริงยิ่งกว่าละคร และวิธีการที่แท้จริงของหมอก็ไม่ใช่อย่างในละคร ย้ำว่าไม่ใช่อย่างในละคร ฉะนั้นการช็อตไฟฟ้า หรือการใช้ไฟฟ้ากระตุ้นหัวใจที่หยุดเต้นให้กลับมาเต้นอีกครั้งจึงไม่ใช่ความจริง เพราะหัวใจที่หยุดเต้นไปแล้ว ต่อให้เอาไฟฟ้าแรงสูงแค่ไหนก็ไม่สามารถกลับมาเต้นใหม่ได้อีกครั้งทุกอย่างตรงข้ามภาพฝังหัวจากที่ดูในละครโดยสิ้นเชิง เพราะหมอจะใช้ไฟฟ้ากระตุ้นใส่หัวใจที่มีอัตราการเต้นเร็วเกินไป เพราะการเต้นเร็วเกินไปจะทำให้หัวใจบีบเลือดออกมาไม่ได้ และไม่สามารถทำงานได้ หรือเรียกง่ายๆ ว่าหัวใจหยุดทำงานในแบบที่มันควรจะเป็น แต่ไม่ได้หยุดเต้น การใช้ไฟกระตุ้นนั้นก็เพื่อให้เซลล์ทุก