All Chapters of เด็กร้ายเดียงสาของมาเฟีย NC20+: Chapter 101 - Chapter 110

ฮ่า ฮ่า ฮ่า...! “แกดู ฉันถ่ายเก็บไว้ทั้งคลิปและภาพนิ่งเลย” คนิ้งกับนับหนึ่งรับหน้าที่จับตาดูแม่นั่นแล้วภาพก็อย่างที่เห็น“ยายแพรพินท์ไม่มีคนสนใจเลยว่าหล่อนจะแถลงอะไร นักข่าวรุมสัมภาษณ์แกกันใหญ่เลย” คนิ้งพูดไปหัวเราะไป “สมน้ำหน้า อยากไม่ดูตาม้าตาเรือ ใช้งานคนอื่นเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง” นับหนึ่งเห็นแล้วหมั่นไส้ เกลียดความมั่นหน้าของแม่นั่น “แกนี่บุญมาก...เลิกกับมันได้” “ทำไมเหรอแก” “เห็นมีข่าวเมาท์กันว่า ไอ้ซอกเล็บตีนหมานั่นมันชอบถ่ายคลิปเวลาเอากัน” คนิ้งผู้ไม่พลาดข่าวสารอีกแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรคนิ้งรู้ก่อนเสมอ และทำให้รวิวรรณตกใจเป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน “ขนาดนั้นเหรอ” “อื้ม...เรื่องนี้มันมีกลุ่มลับในแช็ตมันชอบส่งคลิปวาบหวิวตัวเองอวด เห็นว่ามันไปสร้างแอ็กเคานต์ ว่าเปิดในเว็บต่างประเทศลงคลิปพวกนี้โดยเฉพาะ” “ฮะ...จริงดิ” เรื่องที่ได้รับรู้มาเหมือนเป็นเรื่องที่เธอไม่ได้คาดคิดมาก่อน คบกับภานุวัฒน์มาต่อให้ไม่แสนดีมาก แต่เขาก็แสดงว่าเป็นแฟนที่ดีคนหนึ่ง “ไอ้ที่เข้าวัดทำบุญนะ หาเหยื่อที่ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมมันไง แก

Thousand lights ค่ำคืนราหูอมจันทร์เปิดเพลงแจ๊สเข้ากับบรรยากาศมาก...เข้ากับบ้านพ่อง...นอกจากเพลงสบาย ๆ แต่บรรยากาศหลอนฉิบหาย! “แก...วันนี้บาร์ผัวแกแปลก ๆ ไปป่ะวะ” คนิ้งสัมผัสกับความบันเทิงที่ไม่เหมือนเดิม ทั้งบรรยากาศอึมครึมผิดปกติ มีเพลงอย่างเดียวที่ทำให้รู้สึกผ่อนคลายความตึงเครียด ที่เหลือใบหน้าลูกค้า และเหล่าบาร์เทนเดอร์ล้วนไม่ยิ้มราวกับคนไม่มีชีวิต “เออ...ฉันขนลุกไปทั้งตัว” รวิวรรณใส่เกาะอกกับกระโปรงสั้นแล้วรองเท้าส้นสูงเข้ากับชุด แต่ทว่าบรรยากาศไม่น่าเข้ามาอย่างไรไม่รู้ “ไปนั่งก่อนเถอะแก บาร์ตรงโน้น” รวิวรรณเลือกนั่งบาร์ไม่เปิดโต๊ะเพราะหวั่นกลัวแปลก ๆ “ไป” คนิ้งจับมือเพื่อนแน่น ปกติไม่ค่อยกลัวสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็นแต่วันนี้เริ่มจะกลัวแล้ว ยศสรันกับพันแสงคุยงานกันอยู่ด้านบน ไม่ได้รับรู้ว่าด้านล่างนั้นมีสองสาวเข้ามาในบาร์ ด้วยชุดที่แทบไม่ปิดบนหรือปิดล่างเท่าไหร่นัก ทั้งวันนี้กุมภัณฑ์มันหงุดหงิดงุ่นง่านผิดปกติ จึงให้รับแขกที่จำเป็นเท่านั้น แขกหน้าใหม่ไม่รับ แต่ไม่ได้บอกว่าหากคนรักมาให้โทรเรียก “กุมภัณฑ์เป็นอะไร” พันแสงเห็นใบหน้าเ

เรื่องราวของเจ้าของแบรนด์กับอินฟลูเอนเซอร์เหมือนจะซาลงแล้ว รวิวรรณก็ใช้ชีวิตสงบสุขเรื่อยมา ทุกวันเธอและพันแสงยังรักหวานชื่น และรู้สึกว่าชีวิตนี้ดียิ่งที่มีเขามาเติมเต็มอีกครึ่งที่ขาดหาย ไม่เสียแรงครองความสาวมาแบบงง ๆ แล้วสะดุดล้มคว้าผู้ชายที่ตัวเองชื่นชอบได้มาแบบไม่ต้องแข่งกับใคร โบราณว่าแข่งวัวแข่งควายแข่งได้ แต่บุญวาสนาแข่งไม่ได้แบบนี้สินะ แล้วหลายวันนี้ทั้งคนิ้งและนับหนึ่งหายหัวไปเลยทำให้เธอแปลกใจไม่น้อย ใบหน้าเล็กนั่งจิบชามะนาวชมวิวอยู่ตรงระเบียงเท้าคางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย จนพันแสงเดินออกมาจากในห้อง “หยีครับ...วันนี้ไม่มีงานเหรอ” “ค่ะ” “แล้วเพื่อน ๆ ” “ไม่รู้หายหัวไปไหนกันค่ะ ไม่ได้ติดต่อมาเลย” พันแสงยิ้มคนิ้งคงจะโดนรวบตึงโดยเพื่อนยินไปแล้ว ส่วนคุณนับหนึ่งนี่ไม่แน่ใจนัก “เขาคงยุ่งนั่นแหละ ว่าแต่อยากไปไหนไหมครับ เดี๋ยวผมพาไป” วันนี้ชายหนุ่มไม่มีงานอะไรจึงอยากพาคนรักไปเที่ยว “ไปไหนดีคะ” “ลองชุดแต่งงานไหม ซ้อมไว้” “หืม...เร็วไปค่ะ เพิ่งคบกันได้ไม่นานเอง” ที่จริงคือประวิงเวลาไว้ก่อน ยังไม่ได้ซ้อมรำกลัวท่าน

ภานุวัฒน์ใบหน้าคร่ำเครียด เพราะตัวเองนั้นรู้สึกไม่สบายหลังจากที่ไปถ่ายคลิปพูลวิลล่าหรู จนต้องไปโรงพยาบาลเพื่อรักษาด้วยอาการขาหนีบบวมและปวดเวลาปัสสาวะ “คุณหมอว่าผมเป็นอะไรนะครับ” “คุณเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ครับ” โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ภานุวัฒน์ทรุดตัวแม้ว่าขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้ก็ตาม เขาไม่คิดว่าตัวเองจะโชคร้ายเพราะผู้หญิงแต่ละคนที่เขาร่วมหลับนอนด้วย ล้วนเป็นผู้หญิงที่ท่าทางดูไม่ใช่นักเที่ยว “ช่วงที่ผ่านมาคุณมีเพศสัมพันธ์โดยไม่สวมถุงยาง กับมีคู่นอนมากกว่าหนึ่งคนใช่ไหมครับ” คุณหมอสอบถามที่มาของโรคเพิ่มเติม “ใช่ครับ...แต่ว่าพวกเธอดูสะอาด” เขายังไม่อยากเชื่อว่าตัวเองนั้นเป็นโรคติดต่อที่สังคมรังเกียจ มือเขาสั้นเล็ก ๆ หวาดกลัวว่าต่อไปจะใช้ชีวิตยังไง “ต่อให้ดูสะอาดไม่แน่ว่าจะไม่เป็นครับ เราจะส่งคุณเขารักษารับยาต้านเชื้อไวรัส และตอนนี้ไม่ต้องห่วงครับ คุณสามารถใช้ชีวิตได้ปกติตามคำแนะนำของแพทย์” ร่างของภานุวัฒน์ทรุดลงนั่งกับพื้นฟุตพาททันทีเมื่อเดินออกจากโรงพยาบาล เขาไม่คิดว่าตัวเองจะโชคร้ายขนาดนี้ ตอนนี้เขาแยกจากแพรพินท์แล้ว จะกล

“เลือกเลยครับ ถ้ารวิไม่เลือกผมเอาทุกวงนะ” เมื่อคนขี้งกที่ไม่รู้ว่าแฟนรวยแค่ไหนไม่ยอมเลือกสักที คนเป็นแฟนที่ดีก็ต้องบังคับขู่เข็ญเล็กน้อย “ไม่เอาค่ะ เปลือง วงเดียวก็พอ” แม้จะดีใจอยู่ลึก ๆ แต่ก็อดหมั่นไส้คนอวดรวยไม่ได้ซื้อไปไหนตั้งหลายวง เมื่อเธอมองดูแล้วก็เลือกแหวนที่เพชรไม่เล็กไม่ใหญ่เกินไป แบบใส่ได้ every days look สามารถใส่ได้ทุกวันเข้ากับชุดลำลองต่าง ๆ ได้ง่ายหน่อย เพราะเธอไม่คิดซื้อมาเก็บไว้หรอก ต้องใส่อวดค่า “เอาวงนี้ค่ะ” ชายหนุ่มเห็นเมียคนสวยเลือกแหวนแล้วก็ส่งบัตรเครดิตให้กับพนักงานรูดทันที แล้วก็เดินออกจากห้างไป แต่ขณะที่กำลังจะขึ้นรถเสียงโทรศัพท์ของพันแสงก็ดังขึ้น “ฮัลโหลว่าไง” “คุณพันแสงครับ รถคุณพันแสงโดนตัดสายเบรก ตอนนี้รถชนต้นไม้ครับ ผมหักหลบทันไม่ชนรถคนอื่น” คนขับรถที่บ้านโทรมาทำเอาชายหนุ่มตัวชาวาบ หากไม่เพราะรวิวรรณบอกว่าจะใช้รถของตัวเองบ้าง ไม่แน่ว่าเขาและเธออาจจะไม่รอดชีวิตก็ได้ อีกอย่างเขาก็เป็นคนขับรถเร็วด้วย “ไม่เป็นไรใช่ไหม” “ผมไม่เป็นไรมากครับ...ตอนนี้กำลังอยู่โรงพยาบาล” คนขับรถเมื่อมาถึงโรงพยาบาลก็รีบโทรแจ้งทั