All Chapters of กลลวงคลั่งรัก Vicious: Chapter 31 - Chapter 40

หลังจากพนักงานจุดเทียนหอมกลิ่นอโรม่าเสร็จ เลือกเก็บอุปกรณ์บำรุงผิวใส่ถาดถือออกไป ปล่อยให้ลูกค้าทั้งสองได้พักผ่อน ตามความประสงค์ของมาเฟียหนุ่ม โดยไม่ลืมนำบัตรเครดิตการ์ดรูดชำระเงินรอ"นายจะบ้า...อ๊ะ!" ยังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะด่าจบ ร่างกำยำก็ลุกพรวดพราด กระชากผ้าคลุมสะโพกมนโยนทิ้ง เผยสัดส่วนด้านหลังงาม กระตุ้นอารมณ์กระสันชายเต็มปรี่"เลือกเอาจะครางดังๆ หรือจะเดินขาถ่างเดินออกไป" ฝ่ามือหนาลูบไล้บั้นท้ายงาม ล้วงลึกทักทายกลีบกายสาว คลี่แยกกว้างกดร่องสวาทกระตุ้นอารมณ์กาม ดันแผ่นหลังบางนอนคว่ำราบ ไม่กล้าส่งเสียงเกรงคนนอกรับรู้"นี่คนนะซายน์!อย่าเอาไม่เลือกที่...อื้อ..." คนเอาแต่ใจแหย่นิ้วชี้ยาวเข้ากลางร่อง อุณหภูมิเย็นของแหวนโลหะวาบหวิว ล้วงลึกสุดความยาวในรอบเดียว บิดเร้าตอบสนองโดยทันที คล้ายอารมณ์ค้างเติ่งตั้งแต่ตอนเช้า รอระเบิดปล่อยเพียงแต่กระด้างอาย"เยิ้มแล้วทนไหวเหรอ" คนกระทำยังเน้นกระแทกเข้าออก ปล่อยกลีบเนื้อรูดนิ้วยาว โน้มลำตัวกระซิบใกล้ซอกหู กระตุกยิ้มพอใจตอนเห็นแววตากลมเป็นประกาย ซ่อนความต้องการไว้ไม่มิด"พะพอก่อน...อ๊ะ...สะเสียว..." ใบหน้าสวยเอียงซบต้นคอหนา ลมหายใจร้อนอุ่นราดรด เ

"ไว้ค่อยอธิบายได้ไหม เดี๋ยวนาเบลรู้เรื่องยาวอีก" น้ำเสียงหวานตอบเลี่ยงปัด กึ่งเดินกึ่งวิ่งหานาเบลเพื่อนสาวคนสนิทในกลุ่มมาเฟียเพียงคนเดียว เธอพอทราบปัญหาชีวิตคู่ที่ถูกจับบังคับหมั้นของนาเบล เลยถือโอกาสดีฉลองเรือลำใหม่ที่น้องชายร่วมหุ้นส่วนกับซายน์ โทรชวนมาเที่ยวสังสรรค์ไปพร้อมกัน"ไอซายน์กูพาเด็กมึงมาด้วยว่ะ!" เอเดนไม่ทันได้ยินประโยคสนทนาก่อนหน้า กำลังย่างก้าวมาพร้อมชี้มือไปทางสาวพี่อาร์ลุคเซ็กซี่ ยืนยั่วยวนข้างรถคันหรู คู่ขาที่ซายน์เคยร่วมสวาท"......." ส่งผลให้ร่างอรชรหยุดจังหวะก้าวเดิน ดุนลิ้นนุ่มตรงมุมปากพินิจ แววตากลมเหลือบมองใบหน้าสาก ทว่าชูมือขึ้นโบกทักทายเพื่อนสาวกำลังวิ่งมาหา"เธออยากบอกว่าอะไรฉันตามใจ" ร่างสูงดันเขยิบตัวส่วนบนเอียงใกล้ กระซิบบอกราวได้ยินเพียงสองคน ไม่ได้มีท่าทีร้อนใจอะไรเลย เมื่อสาวพีอาร์ยิ้มเชิญชวนตรงลานจอดรถยนต์"นายฝันป่ะถ้าคิดว่าคนอย่างฉันจะตามหึงหวงนาย ฉันไม่ใช่เจ้าของนายเลยซายน์" เธอตอบกลับเลี่ยงให้คนได้ยินเช่นกัน แม้หลายสายตากำลังสนใจอยู่"เมียฉันหึง ทีหลังอย่าตามมายุ่งอีก" ซายน์ล้วงเอาโทรศัพท์เครื่องหรูในกระเป๋ากางเกง ต่อสายตรงไปหาสาวคนนั้น เน้นพูด

แพร่บ~ แพร่บ~"ซะซายน์..มันสกปรก..อ๊ะ..อื้อ.." คนตัวเล็กบิดเร้าหนักหน่วง โดนลุกล้ำส่วนล่างกลางกายสาว ลิ้นสากลากเลียผ่านกลีบคู่งาม เสียวสยิวทุกอณูสัมผัส มือสตรีสวยกดศรีษะใหญ่แนบชิด แอ่นสะโพกมนขึ้นดั่งต้องการ เลือดสาวแล่นพล่านสูบฉีด เมื่อคนกระทำหื่นกระหายปนเปรอไม่จบสิ้น"อื้มม....." เสียงเข้มครางกระสันพอใจ น้ำหวานไหลออกสนองหยาดเยิ้ม กลืนกินไร้การรังเกียจ ยิ่งรั้งโคนขาอ่อนประกบชิดข้างกกหู เลื่อนมือคลี่กลีบกุหลาบแยก ขยี้ติ่งคริสตัลเพิ่มสวาท"พอก่อน...อื้อ...สะเสียว...ไม่ไหว..แล้ว" ผ้าปูที่นอนยับยู้ยี่ บิดเร้าดิ้นทรมาน ร้อนวูบวาบในท้องน้อย คล้ายคลื่นลูกใหญ่เตรียมกระทบฝั่ง คนโจมตีราวได้ใจ เกร็งกระดกลิ้นใส่โพรงนุ่ม เพิ่มแรงกระตุกระเรงรัว จนในที่สุดน้ำเมือกใสทะลักเยิ้ม"อ๊าาาา...เหนื่อยแล้ว" เมื่อนาทีปรารถนาของหญิงสาวจบตรงปลายฝั่ง ปล่อยความต้องการของชายหนุ่มค้างเติ่ง ดึงผ้าห่มสีเทาเข้มคลุมเรืองร่าง พลิกตัวตะแคงพร้อมหลับตาไล่"เป็นไข้มันต้องได้เข็มแทงสิ" เขารีบกระชากผ้านวมผืนหนาออก จับคนแกล้งหลับนอนหงาย กดสองข้อมือเล็กไว้เหนือศรีษะ ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว บดเบียดสะโพกแกร่งเข้าประจำตำแหน

@ คอนโดลูคัส เมื่อถึงเวลานัดหมาย มารีนรีบขับรถหรูตรงมาหาตามที่อาศัยของลูคัส เลือกนั่งรอโซนรับแขกชั้นล่างเช่นทุกที ถือเอกสารสำคัญวิตกในมือบาง ที่คาบเกี่ยวความรู้สึกเธอพ่วงไปในนั้น"มีเรื่องอะไรถึงต้องมาหาคัสที่นี่ด้วย" ข้าวฟ่างรีบแสดงสถานะตัวเอง หลังแอบฟังเสียงบทสนทนาผ่านโทรศัพท์มือถือ ตอนที่แฟนหนุ่มแอบคุยกับอดีตคนรักเก่า"ธุระจำเป็น ไม่เกี่ยวกับเธอ" ไม่รู้ว่าหญิงสาวตรงหน้ามาดักรอก่อนได้ยังไง เธอพยามเลี่ยงสนทนาครั้งแรก อยากรีบกลับไปจากนี้แล้ว หากไม่ติดทำเรื่องนี้ให้จบสิ้น"จะไม่เกี่ยวได้ยังไง ก็นี่ผัวข้าวน่ะ แล้วผัวเก่าข้าวก็คือซายน์ที่รีนนอนด้วยตอนนี้ไง" วาจาเราะร้ายพูดตีตนว่าเหนือกว่า"เอาอะไรมากล้าเรียกเต็มปากว่าผัว แค่คู่นอนชั่วคราว ได้ข่าวว่าจ่ายตังแลกนี่" ประโยคหลังจงใจเน้นเหยียดหยาม ส่งดวงตากลมมองอย่างดูแคลน บัดนี้นิสัยนางพญาร้ายตื่นตัว พร้อมเปล่งวาจาสู้คน"อีรีน! รอบนี้พนันได้เลยว่ากูจะตบให้หน้าเละเลย""ข้าวหยุด! รีนแค่เอาของมาให้เราเอง จะไปว่ารีนทำไม" ลูคัสพึ่งออกจากลิฟท์ ครั้นสงสัยว่าข้าวฟ่างหายไปไหน บวกกับเวลานัดของมารีน เขาเลยเลือกลงมาข้างล่างก่อน"ใช่คัส...เราแค่เอาของท

"อื้อ...ฉะฉันทรมาน..." น้ำเสียงหวานเอื้อนเอ่ยยากลำบาก เม็ดเหงื่อผุดทุกรูขุมขน เมื่อซายน์กลับนิ่งเฉย ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ต้องปิดผนึกอาการกระด้างอายไว้ชั่วคราว รีบกระโดดขึ้นคล่อมทับตักแกร่งหันหน้าสบตา ถอดเปลื้องเสื้อเชิ้ตออกให้ลุกรน พอๆกับร่างกายตัวเองเปลือยเปล่า แนบชิดส่วนบนหวือหวา"เอาเลย..ไหนๆวันนี้ฉันก็ยอมเธออยู่แล้ว" นัยน์ตาคมแฝงเสน่หา ปัดไรผมละจากใบหน้าสวย ทัดหูบางให้แลดูถนอม กระตุกยิ้มมุมปากหยักพอใจ ทุกอย่างกลับตาลปัตรโดยที่เขาแค่นั่งเชยชมเฉยๆ ต่างจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้สิ้นดี ฝ่ามือใหญ่ลูบวนสะโพกมนเชิงหยอกเย้า เพราะรู้ว่ามารีนได้รับผลกระทบจากฤทธิ์สารบางตัว เลยยากควบคุมการปรารถนา ปล่อยให้ความต้องการนำพา วิ่งสู่เข้ากองเพลิงราคะเอง"ฉะ..ฉัน...อื้มม..." สองมือบางประคองใบหน้าสาก แนบปากประกบจูบดูดดื่ม โดยที่อีกฝ่ายยังแน่นิ่ง ปล่อยลูกกระต่ายตัวน้อยเผยอารมณ์ใต้บึ้งส่วนลึก โอบประคองเอวบางกันตกเท่านั้น ลิ้นเล็กเกี่ยวตวัดในโพรงปากหยัก รับรสขมของแอลกอฮอล์เจือปนบุหรี่ ไม่ได้มีท่าทางจะอาเจียนเช่นครั้งอื่น เนิ่นนานนับหลายนาทีกว่าจะถอนออกช้าๆ"รีบขย่มสิรีน xวยฉันอยากเข้าไปในตัวเธอแล้ว"