“เธอก็คือความอบอุ่นของแม่”“งั้นฉันไม่เป็นลูกสะใภ้ให้แม่แล้วนะ ขอเป็นลูกสาวแทนก็แล้วกันค่ะ”“ไม่ได้หรอก เธอต้องมาเป็นลูกสะใภ้ให้ฉันเท่านั้น ไม่งั้นเหยียนจินของบ้านฉันจะตกไปเป็นของหลินชิงเหยียน ผู้หญิงไร้หัวใจคนนั้นพอดี”บรรยากาศผ่อนคลายลงไม่น้อย พ่อซ่งกับแม่ซ่งขึ้นเรือไปก่อน ซ่งเหยียนจินช่วยเวินรั่วอันถือของ เห็นว่าเธอเสียหลักตอนจะขึ้นเรือ กลัวว่าเธอจะล้ม เขารีบโอบประคองเธอแล้วพาเธอขึ้นไปบนเรือทันทีพอขึ้นเรือแล้ว เวินรั่วอันก็ไม่ยอมปล่อยซ่งเหยียนจิน กอดเอวเขาไว้พลางออดอ้อนอย่างน่ารัก.ใบหน้าของซ่งเหยียนจินมีแววจนปัญญา แต่ก็ไม่ได้ผลักเวินรั่วอันออกไป แถมพอเรือเริ่มแล่น เขากลัวว่าเธอจะชนอะไรเข้า จึงดึงเธอมานั่งบนตักของตัวเองอย่างง่าย ๆ อีกด้วยเห็นทั้งสองใกล้ชิดกันถึงเพียงนั้น พ่อซ่งกับแม่ซ่งก็แสดงสีหน้าพึงพอใจออกมาทั้งครอบครัวเข้าขากันเป็นอย่างดี และต่างก็พากันลืมหลินชิงเหยียนไปชั่วคราวพอเรือออกเดินทางไปได้สักพัก หลินชิงเหยียนถึงได้ออกมาจากมุมที่เธอแอบอยู่บอกว่าจะช่วยเตรียมงานครบรอบแต่งงานให้เธอ แท้จริงแล้วเป็นการฉวยโอกาสมาท่องเที่ยวกับตระกูลซ่งนี่เอง ความเจ้าเล่ห์ล้ำลึกของ
Read more