ทิ้งผัวปลอม แต่งใหม่กับทายาทพันล้าน

ทิ้งผัวปลอม แต่งใหม่กับทายาทพันล้าน

Por:  แพนเค้กผักActualizado ahora
Idioma: Thai
goodnovel4goodnovel
No hay suficientes calificaciones
30Capítulos
6vistas
Leer
Agregar a biblioteca

Compartir:  

Reportar
Resumen
Catálogo
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP

หลินชิงเหยียนแต่งงานกับซ่งเหยียนจินมาได้สามปี แต่ระหว่างที่กำลังวางแผนฉลองครบรอบแต่งงานปีที่สาม เธอกลับค้นพบว่าใบทะเบียนสมรสที่อยู่ในมือนั้นเป็นของปลอม... คุณนายซ่งตัวจริงกลับกลายเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเธอ! ตลอดสามปีที่ผ่านมา พวกเขาและคนตระกูลซ่งทั้งหมดต่างก็หลอกเธอเหมือนคนโง่มาตลอดสามปีเต็ม สาเหตุกลับกลายเป็นเพราะเธอประสบอุบัติเหตุทางรถจนมดลูกได้รับความเสียหาย ทำให้ไม่สามารถมีลูกได้ แต่ตอนนั้นเหตุที่เธอบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น ก็เพราะเธอช่วยชีวิตซ่งเหยียนจินไว้นี่นา! ซ่งเหยียนจิน: ฉันรักเธอนะ แต่ฉันก็แค่อยากได้ลูกสักคนเท่านั้น! เวินรั่วอัน: ฉันไม่ได้อยากทำลายความสัมพันธ์ของพวกเธอ ฉันแค่อยากเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งด้วยเท่านั้น! หลินชิงเหยียน: บ้าไปแล้วหรือไง! ...... ในเมื่อพวกเขาคิดว่าสนุกนัก งั้นเธอก็จะเล่นกับพวกเขาให้สนุกไปเลยเหมือนกัน แย่งโครงการในมือของเธอเหรอ? ได้สิ เธอก็หันไปแต่งกับทายาทตระกูลมหาเศรษฐี กลายเป็นฝ่ายลูกค้าเจ้าของโครงการซะเลย ไม่ยอมให้เธอมีงานแต่งเหรอ? ตระกูลมหาเศรษฐีทุ่มสินสอดมูลค่าหลายแสนล้าน งานแต่งจัดอย่างยิ่งใหญ่สะเทือนทั้งเมือง ดูถูกเธอเพราะเธอมีลูกไม่ได้เหรอ? เธอตั้งท้องแฝดในครรภ์เดียว ยิ้มมองพวกเขาอย่างสะใจที่อิจฉาจนแทบคลั่ง ...... ข่าวการแต่งงานของทายาทตระกูลมหาเศรษฐีแพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็ว แต่ผู้คนกลับพากันรู้สึกเสียดายให้กับคุณนายตระกูลมหาเศรษฐีคนนี้ ในวงสังคมต่างก็รู้กันดีว่า คุณชายทายาทมหาเศรษฐีนั้นมีคนที่รักฝังใจอยู่ ถึงแม้หญิงคนนั้นจะแต่งงานไปแล้ว แต่เขาก็ยังลืมเธอไม่ได้อยู่ดี ว่ากันว่าตอนวันแต่งงานของหญิงคนที่เขารัก เขาเสียใจจนสุดจะทน ถึงขั้นพยายามฆ่าตัวตาย ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีคนเห็นเขานั่งดูหนังที่รักแรกแสดงซ้ำไปซ้ำมา แล้วร้องไห้จนควบคุมตัวเองไม่ได้ พอหลินชิงเหยียนคลอดลูก และคิดว่าควรหลีกทางให้ทายาทกับรักแรกของเขา ทายาทหนุ่มก็อุ้มเธอไว้พร้อมตะโกนบอกว่าเขาถูกใส่ร้าย “ใครเป็นคนปล่อยข่าวลือเรื่องฉันนี่! ที่รัก เธอต้องเชื่อฉันนะ!”

Ver más

Capítulo 1

บทที่ 1

“คุณหลินคะ ใบทะเบียนสมรสฉบับนี้ของคุณเป็นของปลอมค่ะ”

หลินชิงเหยียนมองเห็นพนักงานต้อนรับส่งใบทะเบียนสมรสที่เธอยื่นให้ส่งกลับคืนมาให้เธออีกครั้ง แม้ท่าทีของอีกฝ่ายยังคงสุภาพ แต่บนใบหน้ากลับฉายแววเยาะหยันออกมา

เธอหัวเราะออกมาแล้วรับมันไว้ “ฉันจะไปทำใบทะเบียนสมรสปลอมมาหลอกพวกคุณทำไมกัน?”

“บางทีอาจเพราะโปรโมชั่นพิเศษสำหรับวันครบรอบแต่งงานที่ทางเราจัดขึ้นก็ได้นะ” พนักงานต้อนรับพูดพลางเม้มปากเบา ๆ อย่างดูหมิ่น

หลินชิงเหยียนถึงกับพูดไม่ออก เรื่องโปรโมชั่นอะไรนั่น เธอไม่รู้ด้วยซ้ำ เหตุผลที่เธอเลือกมาฉลองครบรอบแต่งงานสามปีกับซ่งเหยียนจินที่ร้านอาหารแห่งนี้ ก็แค่เพราะเธอชอบบรรยากาศสวนของร้านเท่านั้น

“คุณจะมาพูดลอย ๆ ว่าใบทะเบียนสมรสของฉันเป็นของปลอมไม่ได้นะ ฉันสามารถร้องเรียนคุณได้” หลินชิงเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและหนักแน่นขึ้น

พนักงานต้อนรับได้ยินดังนั้นกลับทำท่าราวกับได้ยินเรื่องตลก ถอนหายใจแล้วส่ายหัวอย่างจนปัญญา

เห็นท่าทีของพนักงานต้อนรับแบบนั้น หลินชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “คุณแน่ใจได้ยังไงขนาดนั้น?”

พนักงานต้อนรับก้มลงพิมพ์คีย์บอร์ดอยู่สองสามครั้ง แล้วหมุนหน้าจอคอมพิวเตอร์ให้หลินชิงเหยียนดู

“เมื่อครู่ตอนที่ฉันกรอกหมายเลขบัตรประชาชนของสามีคุณ ระบบก็แสดงข้อมูลประจำตัวของเขาขึ้นมาแล้วค่ะ”

“แล้วไงล่ะ?”

“เขาเองก็จองแพ็กเกจฉลองครบรอบแต่งงานของร้านเราด้วยเหมือนกันค่ะ”

พอได้ยินแบบนั้น หลินชิงเหยียนรู้สึกดีใจขึ้นมานิดหน่อย “เขาก็จองไว้เหมือนกันเหรอ?”

พนักงานต้อนรับมองหลินชิงเหยียนราวกับมองคนโง่ “คุณซ่งจองจริงค่ะ แต่เรื่องนั้นไม่เกี่ยวกับคุณ”

“หมายความว่ายังไง?”

“หมายความว่าคนที่คุณซ่งรักเป็นคนอื่น ไม่ใช่คุณค่ะ”

หลินชิงเหยียนทั้งพูดไม่ออกทั้งขำ เธอก้มตัวลงตั้งใจจะตรวจสอบอีกครั้ง แต่ตอนนั้นเองเธอกลับเห็นชื่อที่แสดงอยู่ในช่องคุณนายซ่องคือ เวินรั่วอัน

เพื่อนสนิทที่สุดของเธอ เวินรั่วอัน

นี่... นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

“แถมตอนนี้คุณซ่งกับภรรยาของเขายังอยู่ที่สวนดาดฟ้า กำลังฉลองครบรอบแต่งงานสามปีกันอยู่…”

ยังไม่ทันให้พนักงานต้อนรับพูดจบ หลินชิงเหยียนก็วิ่งขึ้นไปชั้นบนเสียแล้ว

สามีของเธอกับเพื่อนสนิทที่สุดของเธอกำลังฉลองครบรอบแต่งงานสามปีเหรอ?

ต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ ๆ ต้องเป็นแบบนั้นแน่ ๆ!

แต่พอวิ่งขึ้นไปถึงดาดฟ้า พอเห็นคนสองคนนั้นกำลังกอดกัน เธอก็ชะงักหยุดทันที

ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทผูกเนกไทดูสุขุมและหล่อเหลา ส่วนหญิงสาวในชุดราตรีสีแดงก็ดูสวยสะดุดตา ทั้งสองมองสบตากันด้วยสายตาเต็มไปด้วยความรัก

ด้านหลังมีจอขนาดใหญ่ และเมื่อเสียงดนตรีดังขึ้น บนจอก็ปรากฏตัวอักษรไม่กี่คำว่า “กล่องดนตรีแห่งกาลเวลา”

จากนั้นภาพถ่ายก็เริ่มฉายขึ้นมา ภาพแรกเป็นมุมแอบถ่าย เวินรั่วอันถือโทรศัพท์ในมือ หน้าตาเต็มไปด้วยความเขินอาย ถ่ายรูปคู่กับซ่งเหยียนจินที่อยู่ไม่ไกล

หลังจากนั้นทั้งสองก็ได้รู้จักกัน ตอนถ่ายรูปคู่ด้วยกันยังดูเกร็ง ๆ อยู่เล็กน้อย

ต่อมาพอมีโอกาสได้ทานข้าวเย็นด้วยกัน ทั้งสองก็ดูมีความสุขมาก

ยังมีภาพที่อยู่บนรถของซ่งเหยียนจิน เวินรั่วอันนั่งอยู่ตรงเบาะข้างคนขับ ที่เธอเคยคิดมาตลอดว่าเป็นที่ของตัวเองเพียงคนเดียว

ต่อจากนั้นทั้งสองก็ไปทำงานต่างเมืองด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน แถมยังไปเยี่ยมบ้านเกิดของเวินรั่วอันอีกด้วย

แต่เรื่องพวกนี้ เธอในฐานะภรรยาของซ่งเหยียนจิน และเพื่อนสนิทที่สุดของเวินรั่วอัน กลับไม่รู้อะไรเลยแม้แต่นิดเดียว

พวกเขาจูบกันท่ามกลางแสงอาทิตย์ยามเย็น มองหน้ากันยิ้มอยู่บนเตียง และยังมีภาพหลังจากนั้น เวินรั่วอันนอนอยู่ในอ้อมแขนของซ่งเหยียนจินด้วยสีหน้าเหม่อละเมอ ทั้งคู่ไม่ได้สวมเสื้อผ้าเลย…

จนกระทั่งภาพสุดท้าย ซ่งเหยียนจินสวมแหวนเพชรลงบนนิ้วของเวินรั่วอัน

พร้อมกับภาพนั้น ชายหนุ่มก็หยิบช่อดอกกุหลาบขนาดใหญ่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา แล้วคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น

“คุณนายซ่ง คืนนี้คุณสวยมากจริง ๆ!”

หญิงสาวรับช่อกุหลาบไว้ แล้วพอชายหนุ่มลุกขึ้น เธอก็พุ่งเข้าไปกอดเขา เงยหน้าขึ้นจูบที่คางของเขา

ชายหนุ่มลูบศีรษะเธออย่างอ่อนโยน ดวงตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู

หลินชิงเหยียนมองทั้งคู่ตรงหน้าอย่างพิจารณา บางทีอาจจะแค่หน้าคล้ายกัน หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้ แต่...

แต่เธอไม่ได้ตาบอดนะ!

คนทั้งสองที่อยู่ไม่ไกลนั่นก็คือซ่งเหยียนจินกับเวินรั่วอัน คนหนึ่งคือสามีที่เธอรักสุดหัวใจ อีกคนคือเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจที่สุด!

ซ่งเหยียนบังคับตัวเองให้ใจเย็นลงก่อน แล้วเดินไปที่ทางเดินเพื่อโทรศัพท์ออกไป

ไม่นาน ปลายสายก็โทรกลับมา

“คุณหลิน ตรวจพบแล้ว คุณซ่งแต่งงานจริงเมื่อวันที่ 6 มิถุนายนเมื่อสามปีก่อน”

วันที่ 6 เดือนมิถุนายนเหรอ?

แต่เธอกับซ่งเอียนจินไปจดทะเบียนกันวันที่สิบหกเดือนมิถุนายนนี่นา

“แล้วช่องชื่อคู่สมรสล่ะ?”

“เวินรั่วอัน”

หลินชิงเหยียนรู้สึกจุกคอ “คุณ…คุณดูผิดหรือเปล่า?”

“ไม่มีทางผิดแน่นอน”

หัวใจของหลินชิงเหยียนแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ อย่างรุนแรง

ดังนั้น สามีของเธอไม่ใช่สามีของเธอ แต่กลับเป็นสามีของ “เพื่อนสนิทที่สุด” ของเธอ...

เสียงไวโอลินดังขึ้นอย่างกะทันหัน หลินชิงเหยียนหันหัวไปมองด้านนอกอย่างมึนงง

ท่ามกลางแสงดาว ดอกไม้ และเสียงไวโอลินบรรเลง ซ่งเหยียนจินจับมือเวินรั่วอันไว้ แล้วทั้งคู่ก็เริ่มเต้นรำอย่างอ่อนหวานไปตามจังหวะดนตรีแสนโรแมนติก

จอขนาดใหญ่นั้นเปลี่ยนภาพอีกครั้ง เป็นภาพที่ถ่ายบนเรือสำราญ

ภาพนี้เธอก็มีเหมือนกัน เพียงแต่ในต้นฉบับเป็นรูปของพวกเขาทั้งสามคน แต่ในภาพนี้กลับตัดเธอออกไปแล้ว

เหอะ ทริปนั่นยังเป็นเธอเป็นคนจัดการเองเลยด้วยซ้ำ...

พระเจ้า!

ความโกรธแทบจะกลืนกินหลินชิงเหยียนไปทั้งตัว เธอกำมือแน่นแล้วก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างแรงกล้า

เธอจะไปเปิดโปงความจริงของพวกเขา บังคับให้ทั้งสองคนพูดออกมาว่าทำไมถึงต้องทำกับเธอแบบนี้?!

ตอนนั้นเอง เวินรั่วอันก็หยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋า แล้วโบกไปมาหน้าซ่งเหยียนจิน

ซ่งเหยียนจินเบิกตากว้างทันที รีบคว้ามาดูอย่างละเอียด แล้วสีหน้าก็พลันเปลี่ยนเป็นดีใจสุดขีด

หลินชิงเยียนชะงักเท้าไปทันที ของที่เวินรั่วอันถืออยู่ในมือคือที่ตรวจครรภ์ เธอเคยใช้มันมาหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ต้องผิดหวัง

“ฉันจะได้เป็นพ่อแล้ว! ฉันจะได้เป็นพ่อแล้ว!”

ซ่งเหยียนจินที่ปกติมักสุขุมเยือกเย็น ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น แทบอยากจะประกาศข่าวดีนี้ให้ทั้งโลกรู้

แล้วเธอก็เหมือนจะเข้าใจเหตุผลทั้งหมดแล้ว…

สองชั่วโมงต่อมา หลินชิงเยียนขับรถตามพวกซ่งเหยียนจินกลับไปที่บ้านตระกูลซ่ง

พอเวินรั่วอันลงจากรถ แม่ซ่งก็รีบออกมาต้อนรับทันที

“อันอัน ลูกสะใภ้คนดีของแม่ เหยียนจินเพิ่งโทรมาบอกว่าเธอตั้งครรภ์แล้ว โอ๊ย เรื่องนี้เป็นข่าวดีที่สุดเลยนะ! ตอนแรกที่แม่ไม่ยอมให้เหยียนจินแต่งกับหลินชิงเยียน ก็เพราะเธอเคยประสบอุบัติเหตุจนมดลูกได้รับความกระทบกระเทือน ไม่สามารถมีลูกได้!”

เวินรั่วอันจับมือแม่ซ่งไว้แล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้สึกน้อยใจเลยค่ะ”

“เด็กดี แม่ชอบตรงที่เธอเข้าอกเข้าใจและรู้จักแยกแยะเหตุผลนี่แหละ”

หลินชิงเยียนมองแม่สามีที่ปกติพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่ตอนนี้กลับมองเวินรั่วอันด้วยสายตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู จับมือเรียกว่า “ลูกสะใภ้คนดี” ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วพาเธอเข้าไปในบ้านตระกูลซ่ง

ก็อย่างที่คิดไว้จริง ๆ เพราะมดลูกของเธอเคยได้รับบาดเจ็บ ทำให้ตั้งครรภ์ได้ยาก ตระกูลซ่งถึงได้รังเกียจเธอ

แต่สาเหตุที่เธอบาดเจ็บสาหัส ก็เป็นเพราะเธอช่วยซ่งเหยียนจินไว้แท้ ๆ!

ตระกูลซ่งไม่อยากถูกมองว่าเป็นคนเนรคุณ ก็เลยให้ทะเบียนสมรสปลอมกับเธอ…

ตลอดสามปีที่ผ่านมา พวกเขาหลอกเธอเหมือนคนโง่มาตลอดสามปีเต็ม!

ตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เป็นสายจากคนที่เธอเคยคิดว่าเป็นคนบ้า

หลินชิงเยียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “คุณรู้ตั้งนานแล้วใช่ไหม ว่าการแต่งงานของฉันกับซ่งเหยียนจินเป็นของปลอม?”

ตระกูลจินเป็นตระกูลมหาเศรษฐีที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองอวิ่นเฉิง และคนที่โทรหาเธอก็คือหัวหน้าตระกูลจิน

เพราะมีโครงการร่วมกับเทียนหย่วน เธอจึงมีโอกาสได้พบกับประธานจินท่านนี้สักครั้ง

แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดคือ ประธานจินไม่ได้อยากเจอเธอเพราะเรื่องงานร่วมมือ แต่ต้องการให้เธอแต่งงานกับลูกชายของเขา

“ตราบใดที่คุณหลินยินดีแต่งงานกับลูกชายของฉัน และให้กำเนิดหลานชายหรือหลานสาวให้ตระกูลจินของเรา อสังหาริมทรัพย์และทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลจินในอนาคตจะเป็นของคุณทั้งหมด!”

ตอนแรกที่ได้ยินคำพูดนั้น เธอถึงกับคิดว่าประธานจินคงแก่จนเลอะเลือนแล้ว

เธอเป็นผู้หญิงที่มีสามีอยู่แล้ว จะให้ไปแต่งกับลูกชายของเขาได้ยังไง ไม่เหลวไหลเกินไปหน่อยเหรอ?!

แต่พอมาคิดดูตอนนี้ เกรงว่าก่อนที่ประธานจินจะเสนอเรื่องนั้น เขาคงสืบเรื่องของเธอมาเรียบร้อยแล้ว และรู้ว่าเธอโดนหลอก

“คุณหลิน ฉันขอโทษที่ความจริงนี้ทำร้ายคุณ แต่ฉันเชื่อว่า ระหว่างการถูกหลอกอย่างโหดร้ายกับความจริงอันเจ็บปวด คุณคงเลือกอย่างหลังแน่นอน”

“ในเมื่อคุณสืบเรื่องของฉันแล้ว ก็น่าจะรู้ว่าฉันเคยประสบอุบัติเหตุ และตั้งครรภ์ได้ยาก”

“ฉันรู้จักแพทย์จีนแผนโบราณคนหนึ่ง เธอเคยจับชีพจรให้คุณและบอกว่าสามารถทำให้คุณตั้งครรภ์ได้ ฉันเชื่อเธอ”

หลินชิงเยียนไม่รู้ว่าแพทย์จีนแผนโบราณที่ประธานจินพูดถึงคือใคร หรือว่าเคยมาจับชีพจรให้เธอตอนไหน แต่หลังจากเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น เธอก็ไม่อาจสงสัยในความสามารถของประธานจินได้อีกเลย

เธอมองไปทางบ้านตระกูลซ่งอีกครั้ง ที่นั่นยังคงสว่างไสวไปด้วยแสงไฟ สถานที่ที่เธอเคยคิดว่าเป็น “บ้าน” ของเธอ

แต่ตอนนี้...

“ตกลง ฉันยอมแต่งงานกับลูกชายของคุณ!”

“ดีมากเลย!”

“แต่อยากได้งานแต่งที่ยิ่งใหญ่ และต้องจัดให้เร็วที่สุด!”

“แน่นอนอยู่แล้ว ตระกูลจินของเราจะรับลูกสะใภ้ทั้งที งานแต่งก็ต้องยิ่งใหญ่จนคนทั้งเมืองพูดถึง!”

การจัดงานแต่งต้องใช้เวลาเตรียมการ จึงกำหนดไว้ให้จัดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า
Expandir
Siguiente capítulo
Descargar

Último capítulo

Más capítulos

Comentarios

Sin comentarios
30 Capítulos
บทที่ 1
“คุณหลินคะ ใบทะเบียนสมรสฉบับนี้ของคุณเป็นของปลอมค่ะ”หลินชิงเหยียนมองเห็นพนักงานต้อนรับส่งใบทะเบียนสมรสที่เธอยื่นให้ส่งกลับคืนมาให้เธออีกครั้ง แม้ท่าทีของอีกฝ่ายยังคงสุภาพ แต่บนใบหน้ากลับฉายแววเยาะหยันออกมาเธอหัวเราะออกมาแล้วรับมันไว้ “ฉันจะไปทำใบทะเบียนสมรสปลอมมาหลอกพวกคุณทำไมกัน?”“บางทีอาจเพราะโปรโมชั่นพิเศษสำหรับวันครบรอบแต่งงานที่ทางเราจัดขึ้นก็ได้นะ” พนักงานต้อนรับพูดพลางเม้มปากเบา ๆ อย่างดูหมิ่นหลินชิงเหยียนถึงกับพูดไม่ออก เรื่องโปรโมชั่นอะไรนั่น เธอไม่รู้ด้วยซ้ำ เหตุผลที่เธอเลือกมาฉลองครบรอบแต่งงานสามปีกับซ่งเหยียนจินที่ร้านอาหารแห่งนี้ ก็แค่เพราะเธอชอบบรรยากาศสวนของร้านเท่านั้น“คุณจะมาพูดลอย ๆ ว่าใบทะเบียนสมรสของฉันเป็นของปลอมไม่ได้นะ ฉันสามารถร้องเรียนคุณได้” หลินชิงเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและหนักแน่นขึ้นพนักงานต้อนรับได้ยินดังนั้นกลับทำท่าราวกับได้ยินเรื่องตลก ถอนหายใจแล้วส่ายหัวอย่างจนปัญญาเห็นท่าทีของพนักงานต้อนรับแบบนั้น หลินชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “คุณแน่ใจได้ยังไงขนาดนั้น?”พนักงานต้อนรับก้มลงพิมพ์คีย์บอร์ดอยู่สองสามครั้ง แล้วหมุนหน้าจอคอมพิว
Leer más
บทที่ 2
ช่วงเวลาหนึ่งเดือนนี้ เธอก็จะได้เล่นสนุกกับคนตระกูลซ่งให้เต็มที่เลยหลินชิงเหยียนเก็บโทรศัพท์แล้วก้าวเดินตรงไปยังบ้านตระกูลซ่งอย่างรวดเร็วเธอกดกริ่งหน้าประตู ไม่นานแม่บ้านพี่อิงก็มาเปิด พอเห็นว่าเป็นเธอกลับมา ก็ถึงกับตกใจ“ชิงเหยียน คุณ...คุณไปทำงานต่างเมืองไม่ใช่เหรอ ทำไมอยู่ ๆ ถึงกลับมาได้ล่ะ?”หลินชิงเหยียนไม่สนใจเธอ เดินอ้อมผ่านพี่อิงเข้าไปข้างในทันที“คุณนาย! คุณนาย! คุณชิงเหยียนกลับมาจากไปทำงานแล้วค่ะ!” พี่อิงที่ห้ามเธอไว้ไม่ได้ รีบตะโกนเสียงดังเข้าไปข้างในพอหลินชิงเหยียนเดินมาถึงตรงบันได แม่ซ่งก็ถือถ้วยซุปไก่ตุ๋นโสมออกมาจากครัวอย่างรีบร้อนเพื่อมาขวางเธอไว้“เธอ...เธอทำไมถึง…”“เหยียนจินอยู่ข้างบนใช่ไหม?”“ไม่ เขาไม่ได้อยู่บ้าน…”“ฉันจะขึ้นไปหาเขา”หลินชิงเหยียนไม่ฟังแม้แต่นิดว่าแม่ซ่งพูดอะไร เดินตรงขึ้นไปชั้นบนทันที“เหยียนเหยียน เหยียนเหยียน อย่าขึ้นไปข้างบน!” แม่ซ่งรีบวิ่งตามเธอไปอย่างลนลานหลินชิงเหยียนเร่งฝีเท้าขึ้นบันไดตรงไปยังห้องนอนของทั้งสองคน เธออยากจะดูนัก ว่าคู่ที่ถูกจับได้ว่าอยู่ห้องเดียวกันจะอธิบายยังไง!เธอผลักประตูเข้าไป แล้วก็เห็นซ่งเหยียนจินทันท
Leer más
บทที่ 3
“ฉันขัดข้องสิ” หลินชิงเหยียนยกคิ้วขึ้นแล้วยิ้มพูดสีหน้าของพ่อซ่งมืดลงทันที เขาไม่คิดว่าหลินชิงเหยียนจะปฏิเสธเขาอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้“เหยียนเหยียน พ่อทำแบบนี้ต้องมีเหตุผลของเขาแน่ ๆ ฟังพ่อเถอะนะ” ซ่งเหยียนจินพูดกับหลินชิงเหยียนเสียงเบา“เหตุผลอะไรล่ะ?” ซ่งเหยียนจินชะงักไปเล็กน้อยปกติหลินชิงเหยียนจะเชื่อฟังเขามาก ไม่เคยย้อนถามแบบนี้“เธอเหนื่อยแล้วใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นไว้พรุ่งนี้ค่อยไปคุยกันที่บริษัทดีไหม…”“ฉันก็เหนื่อยจริง ๆ นั่นแหละ สุดท้ายต้องต่อรองกับอีกฝ่าย เจรจาเรื่องความร่วมมือให้เรียบร้อย แล้วยังต้องรีบกลับมาเพื่อเตรียมเซอร์ไพรส์ให้คุณอีก”“งั้นก็……”“แต่ฉันก็ยังอยากฟังว่าพ่อทำแบบนี้เพราะเหตุผลอะไร”หลินชิงเหยียนยังคงยิ้มอยู่ น้ำเสียงก็ยังนุ่มนวลเหมือนเดิม แต่ท่าทีกลับไม่ยอมถอยเลยแม้แต่นิดเดียว“ฮึ!” พ่อซ่งฮัมเสียงขึ้นอย่างไม่พอใจหลินชิงเหยียนมองไปที่เขาแล้วพูดว่า “พ่อ โครงการนี้ฉันเตรียมงานมาครึ่งปีแล้ว หนึ่งเดือนครึ่งกว่าฉันต้องออกไปทำงานต่างเมือง ล่วงเวลาจนถึงเที่ยงคืน หรือบางทีก็นอนค้างที่บริษัทเป็นเรื่องปกติ ตอนนี้โครงการกำลังจะได้ข้อสรุปอยู่แล้ว แต่พ่อกลับจะเป
Leer más
บทที่ 4
“เมื่อกี้ฉันพูดจาไม่ดี ฉันขอโทษเธอนะ”“ที่รัก เธอจะใจร้ายให้ฉันไปนอนห้องรับแขกจริง ๆ เหรอ? ให้ฉันเข้าไปหน่อยได้ไหม ฉันอยากกอดเธอ”พอคิดถึงว่าผู้ชายคนนี้เพิ่งไปมีความสัมพันธ์กับเวินรั่วอันมา แล้วตอนนี้ยังอยากให้ตัวเองตั้งท้องอีก หลินชิงเหยียนก็รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาทันที“ฉันเหนื่อยแล้ว มีอะไรไว้ค่อยคุยกันพรุ่งนี้เถอะ”“ที่รัก แต่ฉันไม่ได้กอดเธอมาตั้งอาทิตย์หนึ่งแล้วนะ เธอไม่คิดถึงฉันบ้างเหรอ?”หลินชิงเหยียนรู้สึกคลื่นไส้จนแทบจะอาเจียนออกมา“คุณเชื่อฟังพ่อแม่ไม่ใช่เหรอ งั้นคืนนี้ก็ไปนอนกับพวกท่านสิ!”ข้างนอกเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ค่อย ๆ เดินห่างออกไปซ่งเหยียนจินเป็นคนอารมณ์ร้อน เวลาที่ทั้งสองมีความเห็นไม่ตรงกัน เธอมักจะเป็นฝ่ายยอมฟังซ่งเหยียนจินเสมอถ้ามีปากเสียงกัน ส่วนใหญ่ก็เป็นเธอที่ยอมก่อนเธอรักซ่งเหยียนจินมากจริง ๆ …เฮอะ ตอนนี้เหลือแค่ความน่าขันเท่านั้นหลินชิงเหยียนบอกว่าจะพักผ่อน แล้วก็ล้มตัวลงนอนหลับตา ทำเหมือนกับว่าหลับไปจริง ๆแต่เวินรั่วอันก็ยังระมัดระวังอยู่ดี จนกระทั่งเกือบตีสอง เธอถึงค่อย ๆ ย่องออกมาจากตู้เสื้อผ้าอย่างเงียบเชียบคงเพราะอ
Leer más
บทที่ 5
เพราะหลินชิงเหยียนไม่ยอมรับบ้านหลังนี้ ซ่งเหยียนจินก็โกรธขึ้นมาจริง ๆระหว่างทางกลับ เขาไม่พูดกับเธอสักคำเดียวพอกลับถึงบ้าน เห็นลูกชายอารมณ์ไม่ดี แม่ซ่งก็รีบจ้องหลินชิงเหยียนเขม็งทันทีหลินชิงเหยียนไม่สนใจแม่ซ่งเลย แล้วเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าพอเธอลงมาข้างล่างตอนมื้อเย็น พ่อซ่งกับซ่งเหยียนจินไม่ได้อยู่กินข้าวที่บ้าน แม่ซ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารคนเดียว แต่ไม่มีจานชามสำหรับเธอ“ฉันเห็นว่าเธอท่าทางโกรธมาก คงไม่หิวล่ะสิ ก็เลยไม่ได้ให้พี่อิงเตรียมอาหารไว้ให้เธอ”“งั้นเหรอ”หลินชิงเหยียนเห็นพี่อิงถือจานอาหารออกมาจากครัว ก็รีบเข้าไปช่วยรับทันทีเมื่อก่อนเธอมักจะช่วยพี่อิงเตรียมอาหารเย็นอยู่เสมอ พี่อิงเลยนึกว่าเธอจะมาช่วยอีก ก็เลยยื่นจานให้อย่างเคยแต่หลินชิงเหยียนแกล้งทำเป็นรับไม่ทัน ดึงมือกลับไปเล็กน้อย แล้วจานอาหารนั้นก็หล่นลงพื้นดัง “เพล้ง!”แม่ซ่งเห็นเหตุการณ์เข้าก็รีบตะโกนใส่หลินชิงเหยียนทันทีว่า “นี่มันอะไรของเธอ แค่ถือจานยังทำให้ดีไม่ได้เลยเหรอ ตระกูลซ่งเราแต่งเธอเข้ามานี่ขาดทุนชัด ๆ!”“ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ”หลินชิงเหยียนแกล้งทำท่าทางเหมือนน้อยใจ รีบวิ่งเข้าไปในคร
Leer más
บทที่ 6
เมื่อกลับมาที่แผนกโครงการ เพื่อนร่วมงานทุกคนต่างมองเธอด้วยความเป็นห่วงหลินชิงเหยียนยักไหล่แล้วพูดว่า “ฉันถูกไล่ออกแล้ว”เพื่อนร่วมงานบางคนถอนหายใจ บางคนงงงัน บางคนก็โกรธจัด ส่วนเหวินหยวนถึงกับวิ่งเข้ามาแล้วตะโกนลั่นว่า“หัวหน้าทำโปรเจกต์ใหญ่ให้บริษัทตั้งมากมาย ที่บริษัทมีวันนี้ได้ก็เพราะหัวหน้าแท้ ๆ แล้วทำไมอยู่ ๆ ถึงมาไล่ออกกันล่ะ นี่มันชัดๆ ว่า……”หมดประโยชน์แล้วก็เขี่ยทิ้งเหวินหยวนไม่ได้พูดออกมา แต่ทุกคนในหัวกลับผุดคำนี้ขึ้นมาทันทีทุกคนต่างเห็นด้วยกับคำพูดของเหวินหยวน ก่อนที่หลินชิงเหยียนจะเข้ามารับหน้าที่ดูแลแผนกโครงการ บริษัทเคยประสบปัญหาขาดแคลนงานจนถึงขั้นเกิดวิกฤตในการดำเนินธุรกิจ แต่หลังจากที่เธอเข้ามา เธอก็พยายามปรับโครงสร้างใหม่ เลิกทำตัวเพ้อฝัน หันมารับงานเล็ก ๆ ก่อน แล้วค่อย ๆ สร้างความเชื่อมั่นให้คนนอกกลับมามอง “เทียนหย่วน” ในแง่ดีอีกครั้ง จนกระทั่งได้โครงการ “ศูนย์การค้าเซิ่งซื่อ” มาครองในที่สุด ทำให้เทียนหย่วนพลิกฟื้นกลับมาได้อย่างสมบูรณ์แต่คนที่เคยเป็นผู้กอบกู้สถานการณ์ไว้ได้ขนาดนั้น กลับถูกแย่งผลงานไป แถมยังถูกไล่ออกได้อย่างง่ายดายแบบนั้นอีกเหรอ?หลินชิงเหยีย
Leer más
บทที่ 7
งานสังสรรค์จบลงแล้ว เพื่อนร่วมงานทุกคนต่างพอใจและแยกย้ายกันกลับเหลือเพียงแต่เหวินหยวน ผู้หญิงผมสั้นประบ่า สวมเสื้อหนัง ชอบขี่มอเตอร์ไซค์ บวกกับสีหน้าที่มักจะดูเท่จนคนอื่นคิดว่าเธอเป็นสาวสายลุย แต่ความจริงกลับชอบอ้อนกอดคนอื่นอยู่เสมอตอนนี้เธอกำลังเกาะแขนแน่นไม่ยอมปล่อย “หัวหน้า พาฉันไปด้วยเถอะ ถ้าไม่ได้เห็นหน้าพี่ทุกวัน ฉันจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรล่ะ”หลินชิงเหยียนเคาะหน้าผากของเหวินหยวนอย่างจนใจ “โตป่านนี้แล้วนะ!”“ยังไงฉันก็เด็กกว่าพี่อยู่ดี”“ใช่ เธอเด็กกว่าฉัน เพราะงั้นถ้าเจอเรื่องลำบากอะไรในอนาคต อย่าลืมโทรหาฉันนะ”สาวเท่ตาเริ่มแดงขึ้นมา แต่ก็ยังเชิดหน้าขึ้น พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา“หัวหน้า เพื่อนสนิทคนนี้ของพี่ไม่ใช่คนดีนะ พี่ระวังเธอไว้หน่อย” เธอเอียงตัวเข้าไปกระซิบเบา ๆหลินชิงเหยียนพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว”“อย่าทำเหมือนคำพูดของฉันไม่มีความหมายสิ”“ฉันไม่โง่นะ”“หัวหน้า แน่นอนว่าพี่ไม่โง่ ตรงกันข้ามเลย พี่ฉลาดมาก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังกันไม่พ้นคนใกล้ตัวหักหลังอยู่ดี”เด็กสาวคนนั้นมองได้ทะลุปรุโปร่งจริง ๆ นี่คงเป็นอย่างที่เขาว่าไว้ คนภายนอกมักมองเห็นชัด แต่คนอยู่
Leer más
บทที่ 8
ซ่งเหยียนจินสะดุ้งเฮือกโดยไม่รู้ตัว แล้วเผลอมองเวินรั่วอันผ่านกระจกมองหลังไปหนึ่งแวบส่วนเวินรั่วอันก็หลบตาด้วยความรู้สึกผิด ก้มหน้าลงไม่กล้าพูดอะไร“ไม่กี่วันก่อน ผู้ช่วยของฉันเป็นคนขับรถคันนี้ คงเป็นเขาที่ให้ใครมานั่งตรงเบาะข้างคนขับแน่ ๆ เดี๋ยวฉันจะกลับไปด่าเขา” ซ่งเหยียนจินพูดขึ้นทำเสียงเหมือนสบาย ๆ“จริงเหรอ?”“ไม่งั้นพรุ่งนี้ให้ผู้ช่วยของฉันไปอธิบายกับเธอโดยตรงดีไหม?”“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก”“ที่รัก เธอจะสงสัยว่าผู้ชายคนไหนในโลกนี้มีชู้ก็ได้ แต่ห้ามสงสัยฉันเด็ดขาด เพราะฉันรักเธอที่สุด”“รักฉันที่สุดเหรอ? งั้นแปลว่ายังรักคนอื่นอยู่ด้วยสิ?”“ฉันพูดผิดไปหน่อย ต้องพูดว่าฉันรักเธอคนเดียว”หลินชิงเหยียนแกล้งทำเป็นว่าอารมณ์ดีขึ้นแล้ว แล้วหยิบลิปสติกขึ้นมาพิจารณาด้วยความสนใจ“อ๊ะ ยี่ห้อนี้เป็นยี่ห้อที่อันอันใช้ประจำเลยนี่นา”หัวใจของเวินรั่วอันสะดุ้งขึ้นมาอีกครั้ง “อะ…เหรอเหรอ”“อืม ดูท่าแฟนของผู้ช่วยหวังจะมีรสนิยมไม่เบาเลยนะ”พอมาถึงคอนโดหรูที่เวินรั่วอันอยู่ หลินชิงเหยียนบอกว่ารู้สึกไม่สบายใจ จึงให้ซ่งเหยียนจินไปส่งเธอขึ้นไปถึงข้างบนทั้งสองเดินขึ้นไปชั้นบน หลินชิงเหยียนเ
Leer más
บทที่ 9
ความรักแบบนั้น ทั้งไร้ค่าและน่ารังเกียจ เธอไม่ต้องการมันเลยแม้แต่น้อยส่วนเวินรั่วอันก็ไม่ต่างกัน น่ารังเกียจไม่แพ้กัน ปากบอกว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ แต่กลับทำเรื่องทรยศต่อเพื่อนได้ทุกอย่างคนสองคนนั้น เธอจะทำให้พวกเขาต้องชดใช้ให้สาสม!เช้าวันรุ่งขึ้น หลินชิงเหยียนนั่งกินอาหารเช้ากับคนตระกูลซ่งแม่ซ่งจ้องเธออยู่หลายครั้ง พอเห็นว่าเธอไม่ตอบโต้ ก็พูดเหน็บแนมขึ้นว่า “บางคนเนี่ยนะ ไม่รู้จักตัวเองเลย คิดว่าบริษัทจะขาดเธอไม่ได้งั้นสิ”“ฮึ อย่าบอกนะว่ายังรอให้พวกเราไปขอร้องให้เธอกลับไปทำงานอีก?”“เมื่อก่อนเราชมเชยเธอมากเกินไป ถึงได้ทำให้เธอคิดตลก ๆ แบบนี้ได้”“แม่!” ซ่งเหยียนจินส่ายหัวใส่แม่ของเขา “อย่าพูดแล้ว กินข้าวเถอะครับ”“ฉันเป็นแม่สามีนะ จะว่าเธอสักสองคำมันผิดตรงไหน ฉันแค่สอนให้เธอรู้จักเป็นคนให้เป็นเท่านั้น!”“ขอบคุณสำหรับคำสอนของคุณค่ะ” หลินชิงเหยียนหันไปมองคุณนายซ่งแล้วยิ้มบาง ๆ “ฉันมันก็แค่คนไร้ความสามารถ ไม่เคยเซ็นสัญญาโครงการใหญ่ ๆ ให้บริษัท ไม่เคยทำเงินให้บริษัท พ่อจะไล่ฉันออกก็นับว่าเหมาะสมแล้วค่ะ”“ฮึ อย่างน้อยก็ยังรู้ตัวบ้างนะ” แม่ซ่งพูดด้วยท่าทีภาคภูมิใจเล็กน
Leer más
บทที่ 10
หลินชิงเหยียนติดอยู่บนถนนอยู่พักหนึ่ง พอไปถึงหน้าตึกบริษัทจินหยวกรุ๊ปน ก็เห็นเพียงชายคนหนึ่งในชุดสูทสีดำกำลังนั่งขึ้นรถมายบัคสีขาวที่จอดอยู่หน้าประตู จากนั้นรถคันนั้นก็แล่นออกไปทันทีหล่อจนคนกับฟ้ายังอิจฉา?เธอจะตกหลุมรักโดยไม่อาจถอนตัวได้?แค่นี้เหรอ?มุมปากของหลินชิงเหยียนกระตุกขึ้นเล็กน้อย ชายคนนั้นไม่เพียงแต่เตี้ยเท่านั้น ยังทั้งดำทั้งขี้เหร่ ราวกับหัวมันที่ถูกดึงขึ้นมาจากโคลน มองแค่แวบเดียวก็รู้สึกเหมือนเป็นการไม่ให้เกียรติสายตาตัวเองเลยทีเดียวแต่ทุกอย่างก็ดูสมเหตุสมผล เพราะประธานจินเองก็ทั้งดำ ทั้งเตี้ย ทั้งขี้เหร่ เรื่องพันธุกรรมนี่ช่างน่ากลัวจริง ๆเธอกลับเชื่อคำพูดของเขาเสียด้วยซ้ำ คิดเอาเองว่าแม้แต่ผืนดินสีดำก็ยังสามารถปลูกดอกไม้ที่งดงามได้แล้วตอนนี้จะทำยังไงดีล่ะ… เธอเริ่มรู้สึกเสียใจขึ้นมานิดหน่อยแล้วภายในรถมายบัค ผู้ช่วยที่สวมสูทสีดำส่งเอกสารที่จัดเตรียมไว้อย่างเรียบร้อยให้คุณชายทายาทมหาเศรษฐี พร้อมสรุปประเด็นสำคัญของการประชุมที่จะถึงนี้ด้วยถ้อยคำกระชับและรวดเร็วคุณชายทายาทมหาเศรษฐียังคงก้มมองเอกสารอยู่ ผิวของเขาขาวเนียนดุจหยก นุ่มละมุนยิ่งกว่าผิวหญิงสาวที่แต
Leer más
Explora y lee buenas novelas gratis
Acceso gratuito a una gran cantidad de buenas novelas en la app GoodNovel. Descarga los libros que te gusten y léelos donde y cuando quieras.
Lee libros gratis en la app
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP
DMCA.com Protection Status