“เฮ้อ! เปล่าค่ะวันนี้เขาติดงานน่ะค่ะเลยมารับไม่ได้” ดีไซน์ได้แต่ถอนหายใจและเอี้ยวตัวหันไปตอบกลับตามมารยาททั้งที่ในใจไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า แค่หายใจร่วมกันก็อึดอัดมากพอแล้ว“แล้วรถคันเก่าล่ะคะไม่เอามาขับล่ะ หรือว่าไม่มีคนขับให้นั่งเหมือนเมื่อก่อนเลยไม่กล้าขับเอง” ถ้อยคำกระแนะกระแหนพ่นใส่หน้าหญิงสาวไม่หยุด ดวงตาสีน้ำตาลกลมโตเหร่มองบน สีหน้าเอือมระอาอยากเดินออกจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้หลายสายตาของพนักงานที่บริษัทกำลังมองมาที่พวกเธอ“ขายทิ้งไปแล้วค่ะ รอคันใหม่อยู่ค่ะทางศูนย์ปอร์เช่แจ้งมาว่าจะใช้เวลาประกอบประมาณเกือบสองเดือน มีอะไรจะถามพี่อีกไหมคะถ้าไม่มีพี่ขอตัวก่อนนะคะ”“เชิญค่ะ” แตงทำสีหน้าไม่พอใจเอียงหน้าหนีเบ้ปากเล็กน้อย พนักงานที่ยืนลุ้นอยู่บริเวณนั้นต่างพากันหัวเราะคิกคักและหันหน้าไปกระซิบกระซาบกัน“พี่โย พี่ดูแฟนเก่าพี่สิ ทำไมตอนเลิกกันพี่ถึงไม่ได้สมบัติอะไรติดตัวมาสักอย่าง รถก็เป็นชื่อมัน คอนโดก็เป็นชื่อมัน เงินเก็บพี่ก็ไม่มีสักบาท” เสียงแหลมหันไปวีนใส่แฟนหนุ่ม“นี่เธอไม่รู้หรอกเหรอว่าผู้ชายที่เธออุตส่าห์ลงทุนไปแย่งของคนอื่นมานั้นมันมีแต่ตัว เงินทอง รถหรูที่มันเอาไ
Last Updated : 2025-11-04
LOGIN
