บททั้งหมดของ มนตร์เสน่หาอสูร: บทที่ 21 - บทที่ 30

104

chapter 21

แม้ความหวานนุ่มที่ได้รับจะทำให้ไซม่อนถึงกับเตลิดเปิดเปิงไป ทว่าเขาจำต้องข่มกลั้นความปรารถนาเอาไว้ด้วยไม่อยากทำให้มธุรสต้องเสียใจ แต่ก็ยังทำใจปล่อยแม่เนื้อนุ่มรสหวานเชื่อมออกห่างไปตอนนี้ไม่ได้ จึงยังจุมพิตดูดดื่มความหวานจากกลีบกุหลาบนุ่ม จนคนตัวเล็กเริ่มผ่อนคลายอาการขัดขืน แล้วยังเริ่มให้สนองตอบกลับอย่างไม่ประสากึ่งกล้ากึ่งกลัว ทำเอาคนที่กำลังพยายามหักห้ามใจถึงกับร้อนรุ่มจนอยากเดินหน้าไปไม่หยุดยั้ง ทว่า...สายตากลมโตราวกับดวงตากวางที่มองมาอย่างตื่นตระหนกแต่ก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นเชื่อใจ ที่ติดตาตรึงใจที่มาพร้อมกับหนึ่งความคิด...ไม่ควรหักหาญหัวใจด้วยการข่มเหงให้เธอมีราคีคาว สิ่งที่เกิดขึ้นคือความสวยงามที่ควรจะมาจากความยินยอมพร้อมใจจริงๆ มิใช่ถูกล่อลวงด้วยความช่ำชอง“อยากว่ายน้ำใช่ไหม honey เดี๋ยวฉันว่ายเป็นเพื่อนล่ะกัน” กัดฟันข่มใจยอมละจากความหวานซาบซ่านจรุงใจด้วยการลุกขึ้นนั่ง แต่ยังใช้สองแขนโอบรัดรอบกายอรชรมาแนบชิด จับสองมือนุ่มบีบกระชับอย่างอ่อนโยนพลางวางคางบนลาดไหล่กว้าง ปากและจมูกโด่งคลอเคลียซอกคอหอมกรุ่นมธุรสค่อนข้างไปทางงุนงงระคนสงสัย อีตายักษ์ไซม่อนคิดเล่นอะไรกันแน่ กลีบปากอิ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-20
อ่านเพิ่มเติม

chapter 22

โอ๊ย!! ความซวยบังเกิดแก่เธอแน่แล้ว! มธุรสตบขมับย้ำสองสามครั้งพลางเหลือบสายตาขึ้นมองบนฟ้ากรอกไปกรอกมา ผ่อนลมหายใจออกจากปอด แต่...ช่างเถอะเรื่องนี้เอาไว้ก่อน เพราะเรื่องสำคัญคือเธอต้องพาตัวเองให้รอดจากเงื้อมมืออีตายักษ์งี่เง่าไม่น่าไว้ใจนี่ก่อน“ได้ยุ่งปนซวยกันล่ะงานนี้” ไม่เพียงเสียงที่สั่นและขาดเป็นห้วงๆ ใบหน้านวลก็ยุ่งเหยิง“คุณก็เห็น ฉันมากับใคร” การยกภาวัติขึ้นมาอ้าง อาจทำให้ไซม่อนโกรธ นั่นไงว่าแล้วเชียว พูดไม่ทันขาดคำด้วยซ้ำ กรามหนาขบกัดบดเบียดจนแก้มสากนูนเด่น ประกายในดวงตาแข็งกระด้างและดุร้ายราวกับสัตว์ที่ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บ มธุรสถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนระคนเบื่อหน่ายคนเอาแต่ใจเขารู้เพียงแค่...ร่างกายสั่นเทิ้มคล้ายมีเพลิงไฟลุกโหมกระหน่ำลุกไหม้เผาจนปวดแสบปวดร้อน อยู่กับเขาพูดอย่างกับเสียไม่ได้ ตวัดใบหน้าบูดบึ้งและสายตารังเกียจอย่างกับเขาเป็นไส้เดือนกิ้งกือ แต่พอเอ่ยถึงตาอ้วนพุงพลุ้ยนั่น ก็ทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ชื่นชมอย่างกับเป็นเทวดาก็ปานหลายคนเอ่ยไว้ผู้หญิงเป็นพันธุ์ไม้เลื้อย มีมารยาพอประมาณไว้เอารอด มธุรสรีบคลี่ปากอิ่มแย้มยิ้มหวานหลบสายตาคมเข้มด้วยความเอียงอาย กับผู้ชายบางคนใช้ไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-20
อ่านเพิ่มเติม

chapter 23

ไซม่อนหยุดชะงัก ขณะเดินลัดสนามหญ้าจะเข้าไปยังห้องทำงาน แล้วได้ยินเสียงหวานคุ้นหูดังมา“นะคะคุณป๋าขา อยู่กับน้ำผึ้งอีกสักหน่อยนะคะ”เพียงเหลียวหน้าไป...กรามหนาขบกัดจนแก้มตอบนูนขึ้นสัน มือที่สอดอยู่ในกระเป๋ากางเกงกำหมัดจนแน่น ดวงตาคมสีน้ำตาลเข้มเกือบจะดำเป็นประกายวาวโรจน์แดงจัดจ้านแข็งกร้าวมธุรสนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คลอเคลียและโอบกอดตาแก่ร่างอ้วนพุงพลุ้ย กดริมฝีปากบนแก้มอูมทั้งสองข้าง พร้อมส่งสายตาเยาะเย้ยมาทางเขาเสียอีกผู้หญิง!...พันธุ์ไม้เลื้อยเสียจริง อยู่ใกล้ใครก็เลื้อยหาคนนั้น จะไม่โกรธมากเท่านี้เลยถ้าเธอไม่รับปากไว้ จะไม่เข้าใกล้ผู้ชายคนไหนเกินหนึ่งเมตร ไม่ให้ผู้ชายคนไหนจับมือและถูกเนื้อต้องตัวนอกจากเขาไซม่อนเดือดดาลอย่างลืมไป ไม่ว่ามธุรสไปตีหน้าระรื่นยิ้มหวานกับใคร เขาไม่ได้มีสิทธิ์ก้าวก่ายหรือต่อว่า ด้วยเขาไม่ได้เป็นเจ้าของทั้งร่างกายและหัวใจเธอ ทว่าโทสะก็เกิด เพราะคิดว่าถูกหยามหน้า ทำให้ไซม่อนไม่คิดสนใจ หญิงสาวจะเป็นของเขาเมียใคร แต่เมื่อกล้ามาทำให้ใจเขาเดือดปุดๆ แบบนี้ อย่าคิดว่าจะหนีรอดลอยนวลไปได้!ดวงตาสีน้ำตาลเข้มเกือบจะดำวาววับ แสยะยิ้มส่งให้คนที่ไม่รู้ตัวว่าถูกหมายหัว...
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-20
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 24

โครม!!! เสียงประตูเปิดออกอย่างรุนแรง จนคนที่นั่งทำงานอยู่อย่างเคร่งเครียดหน้านิ่วคิ้วขมวดเงยขึ้นมองในทันที แล้วเมื่อเห็นว่าเป็นใคร ใบหน้าที่เคร่งเครียดอยู่แล้วก็ยิ่งเคร่งขรึมกระด้างขึ้นอีกเท่าตัว“เข้าห้องคนอื่นทำไมถึงไม่เคาะประตูขออนุญาตก่อนลีน่า เธอนี่นิสัยเสียแก้ไม่หายจริงๆ” ดุเสียงแข็งกร้าวนิโกลิน่าหุบยิ้มทันควัน เมื่อเห็นว่าเป็นใครนั่งทำงานอยู่บนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ “แล้วจะทำไม” เมื่อคนตรงหน้าหาใช่ชายที่เธออยากเจอ นิโกลิน่าก็แผดเสียงแหลมเล็กตวาดแว้ดและแยกเขี้ยวใส่ สองมือเท้าสะเอว“ทำไมฉันต้องเคาะบอกให้นายรู้ตัวด้วย” เข่นเขี้ยวถามอย่างไม่สบอารมณ์“อีกอย่างห้องนี้ก็ไม่ใช่ห้องนายไม่ใช่หรือไง แล้วนั่น…ทำบ้าอะไรถึงได้ขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ผู้บริหาร อยากงุบตำแหน่งพี่ไซม่อนหรือไงไอ้ตัวเหม็น” ชี้หน้ามิโอ เดรก เหยียดริมฝีปากบิดไปข้างหนึ่ง“คอยดูนะ ฉันจะฟ้องพี่ไซม่อน นายมักใหญ่ใฝ่สูง” ถลึงตาสีแดงเพลิงพร้อมตวัดค้อนใส่ไอ้คนหน้าเป็นยิ้มระรื่นวงโตมิโอเดรกเหยียดยิ้ม วางปากกาในมือลง เอนตัวอิงกับพนักเก้าอี้ คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง เคาะนิ้วบนโต๊ะเป็นจังหวะถี่ๆ และแสร้งถอนหายใจเสียงดัง พลางสะบัดศีรษะแรง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-20
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 25

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงในสต๊อกของแกนะ เห็นหน้าเมื่อไหร่คิดแต่จะลวนลามชวนขึ้นเตียงน่ะ” กระแทกเสียงถาม เบี่ยงใบหน้าหงิกงอกเป็นจวักตักอาหารหนี พลางยกสองมือดันคางสากระคายให้ถอยห่างไป ในหัวใจกลับเต้นตึกตักๆ ถี่รัวเร็ว“ถ้านายกล้าจูบ ฉันก็กล้าฟ้อง เอาสิ...” เอ่ยรับคำท้าทายอย่างไม่เกรงกลัว “ถ้านายกล้ารังแกคนที่จะมาเป็นภรรยาของเพื่อนรัก ก็เอาสิ!” แม้มั่นใจ เพราะการแสดงออกของไซม่อนคือผลักไสเธอไปเสียทุกทาง แต่ก็คิดว่าใช้เป็นเกราะมิให้ถูกมิโอเดรกลวนลามได้“หือ...ดูเธอแน่ใจกับเรื่องนี้ซะจริงๆ นะลีน่า ถามจริงเธอโง่หรือบ้ากันแน่ รู้ดีไม่ใช่หรือไง ไซม่อนไม่สนใจเด็กกะโปโลอย่างเธอน่ะ” จับแขนกลมกลึงไพล่ไปด้านหลัง หลังนิ้วยาวยกขึ้นลูบไล้วงหน้าเนียนนุ่มเรื่อยไปจนถึงกลีบปากอวบอิ่มซึ่งขบเม้มเข้าหากันจนแบนราบเรียบ“ไซม่อนรักเธอเหมือนน้องสาว ไม่งั้นมันคงไม่วิ่งแจ้นหนีทุกครั้งที่เธอมาหรอกนะลีน่า” ตอกย้ำลงไปโดยไม่สนใจหน้าขาวซีดและดวงตาฉายแววช้ำชอกใจ“ไม่จริง” เถียงกลับปากสั่น เจ็บจี๊ดไปทั้งใจเมื่อถูกตอกย้ำ เธอพยายามปิดตาไม่มอง ปิดหูไม่รับฟัง ทั้งที่รู้ดีแก่ใจดี เธอไม่เป็นที่ยอมรับของไซม่อนจริงๆ นั่นแหละ กี่ครั้งที่ล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-20
อ่านเพิ่มเติม

Chapter 26

ดวงตาคมกริบมองร่างอรชรจนแทบจะปลิวไปกับสายลมที่พัดแรงๆ ไม่กะพริบ ก่อนลุกขึ้นอย่างเร็วรี่ เมื่อเห็นตาอ้วนพุงพลุ้ยปิดเครื่องและเขย่าเรียกหญิงสาวให้ตื่น พอดีกับความคิดในสมองก็แวบขึ้นมา ไซม่อนยิ้มอย่างมาดหมาย รู้แล้วว่าจะทำอย่างไรถึงเข้าใกล้ โดยมธุรสหลบเลี่ยงไม่ได้ “อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ” มธุรสเอ่ยปากไปอย่างอัตโนมัติตอนแรกคิดว่าเธอสะเพร่าเผลอเหวี่ยงขาไปเตะใครเขาเข้า เพราะยังลืมตาตื่นไม่เต็มที่ แต่เมื่อหรี่ตาขึ้นมองแล้วเห็นว่าเป็นใคร ด้วยรอยยิ้มบนมุมปากและดวงตาเข้มวามวาวเจ้าเล่ห์ก็เลยรู้ว่าตัวเองเข้าใจผิดเต็มๆ เป็นอีกฝ่ายมากกว่าเสแสร้งแกล้งเหวี่ยงตัวเองเข้ามาให้เธอเตะมธุรสอ้าปากจะต่อว่าต่อขานออกไปแล้ว แต่ฉุกใจได้ทัน ขืนหลุดอะไรออกไปเพียงนิด ได้ถูกคุณป๋าสงสัยเป็นแน่ แล้วเมื่อนั้นเธอต้องถูกซักถาม ภาวัติต้องไม่ยอมปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไป จนกว่าจะได้คำตอบที่พอใจแล้วเท่านั้น และเธอก็มีข้อเสียถ้าถูกคาดคั้นมากๆ เข้าก็จะคายความจริงออกไปจนหมดสิ้น อีกทั้งไซม่อนก็น่ากลัวเกินไป เธอยอมให้ภาวัติถูกเล่นงานโดยไม่มีทางสู้ไม่ได้!“โอ๊ะ!” เพราะหญิงสาวไม่สนใจและเขาก็ทนไม่ได้ ไซม่อนใช้ความเร็วที่มีตวัดแขนรอบเอวคอดก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-20
อ่านเพิ่มเติม

chapter 27

“คุณยุ่งอะไรด้วยละ ฉันจะโกรธใคร มันก็เรื่องของฉัน” สะบัดหน้าใส่อย่างไม่กลัวคอจะเคล็ด“คุณป๋าขา...รีบไปห้องเราดีกว่าคะ น้ำผึ้งไม่อยากอยู่ตรงนี้นาน เหม็นเบื่อฝรั่งพูดไม่รู้เรื่อง”ทีกับเขาละแงดๆ ใส่ เชิดจนไม่กลัวคอหัก แต่กับตาอ้วนพุงพลุ้ยกลับพูดหวานอย่างไม่กลัวน้ำตาลจะหก ให้ตายสิเห็นแล้วเขาอยากกระชากเธอมากอดและจูบให้หนำใจจริงๆ แต่ตอนนี้คงทำได้แค่เก็บเอาความต้องการไว้ภายใน รอเวลาได้ตัวแล้วค่อยสอนว่าควรพูดยังไงให้เขาพอใจแม้โกรธกรุ่นเพียงใดแต่ไซม่อนก็ยังคงมีรอยยิ้มแต้มบนใบหน้า “ผมไซม่อนครับ...” มือใหญ่ยื่นไปเป็นการบังคับกลายๆ ให้ต้องแนะนำชื่อ“ผมภาวัติครับแล้วนี่น้ำผึ้ง...”“เป็นเมียของคุณป๋าใช่ไหมคะคุณป๋าขา” มธุรสรีบพูดขัดก่อนคุณป๋าสุดที่รักจะเอ่ยบอกความจริงออกไปให้อีกฝ่ายล่วงรู้ เพราะคิดว่าการเอ่ยออกไปแบบนี้จะเป็นเกราะกำบังคุ้มกันไม่ให้ชายหนุ่มเข้ามาวอแววุ่นวายหาเรื่องล่วงเกิน เป็นผลดีกับเธอในช่วงเวลาเกือบอาทิตย์ที่ได้ท่องเที่ยวยังประเทศซึ่งสวยงามติดอันดับต้นๆ ของโลกแห่งนี้ แต่มธุรสไม่รู้เลยคำพูดของเธอกลายเป็นการโยนเชื้อไฟลงไปในกองเพลิงที่กำลังปะทุอยู่แล้วให้ยิ่งโหมลุกไหม้เป็นเท่าทวีคูณ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-21
อ่านเพิ่มเติม

chapter 28

“โอ๊ย! เจ็บนะลีน่า” มิโอเดรกรีบฉกตัวถอยออก พลางยกมือขึ้นลูบอกส่วนที่ถูกจิกลากอย่างแรง “ทำอย่างนี้ไม่กลัวฉันจะเอาคืนหรือไงฮึ...หนูน้อย”“กลัวผู้ชายอย่างนายนะหรือ” กลีบปากอิ่มหยัดยกขึ้นเล็กน้อย“ทำไมต้องกลัวผู้ชายหน้าไม่อาย ชอบรังแกผู้หญิงด้วย” จิ้มเล็บไปบนอกกว้างแรงๆ ให้อีกฝ่ายได้เจ็บอีกครั้ง“คิดจะฟันฉันเหมือนผู้หญิงอื่นๆ ใช่ไหมล่ะ แต่เสียใจด้วยน่ะ ฉันไม่หลงกลนายหรอกย่ะ” ใบหน้าสวยงอง้ำ สะบัดเชิดอย่างไม่กลัวคอเคล็ด ทาบมือผลักกายแข็งแกร่งให้ออกห่างไปอีกนิด เพื่อตัวเธอจะได้กลับเสียที ขืนอยู่นานไป อาจเป็นเข้าทางให้อีกฝ่ายล่วงเกินเอาได้“ไปให้ไกลๆ ฉันเลยไอ้ตัวเหม็น อย่างนายน่ะไปหลอกผู้หญิงข้างนอกโน่น อย่ามาริอ่านยุ่งกับฉัน” อยากมีใครสักคนที่สามารถเล่นงานมิโอเดรกให้หมอบราบคาบแก้ว แล้วก็บังคับให้ไซม่อนรับรักเธอจริงๆ แต่มองไปทางไหนล้วนมีเฉพาะคนพูดแต่ปากทั้งนั้น พอให้ทำเข้าจริงๆ ต่างก็ส่ายหน้าหนีกันทั้งนั้น“จะรีบไปไหนละลีน่า อยู่คุยกันก่อนสิ my sweet heart” ยื่นมือไปคว้าแขนเรียวยาวดึงเข้าหาตัว จับสองแขนเรียวไพล่ไปไว้ด้านหลังก่อนแม่ตัวแสบจะได้ทำร้ายหน้าตาอันหล่อเหลาของเขาจนเป็นรอยห้านิ้ว“ทำไม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-21
อ่านเพิ่มเติม

chapter 29

หนุ่มน้อยวัยละอ่อนเจอดรุณีน้อยผู้แสนจะน่ารัก เธอว่ายน้ำอย่างกับจำแลงแปลงกายเป็นเงือก ทว่าเกิดอุบัติเหตุที่ทำเขาต้องรีบกระโจนเข้าช่วยเหลือ แม้ครอบครัวจะสนิทกันแต่เขา ไซม่อนและนิโกลิน่ายังไม่เคยได้พบหน้ากันทำให้เธอเข้าใจว่าคนที่กระโดดลงไปช่วยเหลือนั้นเป็นอีกคน! มิโอเดรกแบะหน้าอย่างเซ็งจับจิต ผู้หญิงที่เขาพึงพอใจกลับไปชอบเพื่อนรักซะนี่ แต่ก็เป็นอะไรที่แปลกดี เพราะเขามีโอกาสได้ใกล้ชิดกับนิโกลิน่าบ่อยครั้ง อย่างกิจกรรมงานเต้นรำของโรงเรียน แม่ลูกแกะน้อยอยากเป็นคู่ควงของไซม่อนแต่ไม่กล้า ทว่าแรงยุจากเพื่อนๆ ทำให้เธอกล้าเอ่ยปากชวน...ในงานเธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ฉายแววโดดเด่นท่ามกลางสายตาของเหล่าภมรหนุ่ม เธอเริงร่าราวกับนกหงส์หยกร่ายเริงระบำเล่นไปในท้องทุ่งดอกไม้ เต้นรำจนเหนื่อยอ่อน ก่อนลับหายไปยังซอกมุมหนึ่งของงาน เสียงเพลงแผ่วพลิ้วลอยละลิ่วมาเข้าหู กับปลายนิ้วยาวร้อนของหนุ่มน้อยหน้ามนที่เคลื่อนไหวไปทั่วร่างแน่งน้อยใบหน้านวลผุดผ่องเป็นสีกุหลาบแต้มด้วยหยาดเหงื่อดูเหมือนนางฟ้าตัวน้อยที่แอบหนีจากฟากฟ้าลงมายั่วหนุ่มให้หลงใหล หลังนิ้วยาวลากไล้จากผิวแก้มนวลนุ่ม ใบหน้าเข้มโน้มลงไปอย่างเชื่องช้า“ฉันอย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-21
อ่านเพิ่มเติม

chapter 30

“เวลาผ่านไป อะไรก็เปลี่ยนจริงๆ เลย สาวน้อยแสนน่ารัก พูดจาหวานไพเราะคนนั้นหายไปไหนกันน่ะ” มิโอเดรกส่ายศีรษะอย่างระอิดระอาใจ“อย่างนี้ฉันควรลงโทษให้หลาบจำ ต่อไปห้ามพูดไม่เพราะอย่างนี้อีก ใช่ไหมลีน่า...” ยิ้มวามวาวใส่ดวงตากลมโต ตวัดนิ้วไล่เลื่อนไปเนื้อกายนวลนุ่ม “จำได้ไหมว่าฉันลงโทษคนปากดี พูดจาไม่เพราะยังไง my sweet heart” โน้มใบคร้ามดุลงไปประทับริมฝีปากบนกลีบปากอวบอิ่มอย่างเร็วไว นิโกลิน่ารีบเม้มกัดปากเอาไว้ไม่ให้ปลายลิ้นอุ่นระอุล่วงล้ำเข้าไปเลาะเล็มควานหาความหวาน สองมือก็พยายามดึงออกมาผลักไสกายใหญ่ให้ถอยห่างไปหึหึ...คิดว่าแค่นี้จะขวางเขาได้หรือไงกันสาวน้อย เรียวปากหนาข้างหนึ่งยกขึ้น เคลื่อนอุ้งมือเคลื่อนคล้อยไปตามเรือนกายนุ่ม ครอบครองเนินเนื้ออวบอิ่มนุ่มหยุ่น ความช่ำชองที่ต่างกัน เพียงแค่...กดคลึงอย่างเชื่อช้าจนถึงปลายยอดเล็กๆ ลากไล้หยอกเย้าด้วยปลายนิ้วร้อนผ่าวจนตุ่มไตนุ่มชูชัน นิโกลิน่าก็เผยแย้มกลีบปากให้ลิ้นอุ่นชื้นล่วงล้ำไปภายในอย่างง่ายดายความสยิวเสียวซ่านพาให้เลือดในกายนิโกลิน่าไหลแรง พร้อมลางพ่ายแพ้ที่ลอยลิ่วมารำไร กายสะโอดสะองอ่อนระทวย แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ยอมแพ้ พยายามข
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-21
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
123456
...
11
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status