All Chapters of เจ้าพ่อมาเฟีย ( SET มาเฟีย ): Chapter 121 - Chapter 130

ดีแรค หนุ่มเพลย์บอยวัย 24 นักศึกษามหาวิทยาลัยดังแห่งนึง มีแฟนแล้ว แต่เป็นแค่แฟนที่ได้มาจากคำท้าทายของเพื่อนๆเขาไม่ชอบให้ใครมาท้าทาย และต้องลบคำดูถูกของเพื่อนๆ เขาจึงต้องแกล้งจีบหญิงสาวรุ่นพี่คนนึง ที่ชื่อว่า นิชา______________________@มหาวิทยาลัยดังแห่งหนึ่ง"ไอ้แรคทางนี้!!" เสียงของชายหนุ่มดังขึ้น ก่อนที่ดีแรคจะเดินไปยังต้นเสียงนั้น แล้วโยนบางอย่างลงบนโต๊ะต่อหน้าเพื่อนหลายคน"เป็นห่าอะไรวะไอ้แรค อารมณ์เสียมาจากที่ไหน?" เตวันเอ่ยถาม"นั่นดิ ใครไปทำอะไรให้อารมณ์เสียอีก" ไอทีเพื่อนอีกคนพูดเสริมขึ้น"หงุดหงิด! อารมณ์เสีย!""งั้นเย็นนี้ไปคลายเครียดกัน""ไม่มีอารมณ์!" ดีแรคพูดด้วยน้ำเสียงที่ขึงขัง ราวกับว่าไปโกรธใครมาตั้งแต่ภพชาติปางก่อน"อะไรวะ มึงเป็นห่าอะไรของมึงอีก?""....""ไอ้แรค..""เออน่า""อย่าบอกว่า..""....""เฮ้ยๆ พวกมึงดูนั่นดิ" สิ้นสุดเสียงของเตวันทุกคนก็หันไปมองพร้อมกันรวมถึงดีแรคด้วย "เธอเรียนอยู่คณะแพทยศาสตร์ กูเห็นเดินมาที่คณะของเราอยู่บ่อยๆ น่าจะมาหาเพื่อน สวยดีนะมึง""ไอ้แรคไม่สนใจหน่อยเหรอมึง""รุ่นพี่ไม่ใช่เหรอวะ?" ดีแรคหันไปถามไอที"รุ่นพี่แล้วไงวะ หรือว่ามึงไม่กล

@คอนโดนิชา"เกิดอะไรขึ้นคะ!?" หลังจากที่เธอได้รับแจ้งจากพนักงานว่ามีคนบาดเจ็บและอ้างว่าเป็นแฟนของเธอมาขอความช่วยเหลือ เธอก็รีบลงมาดูด้วยความสงสัยและตกใจก่อนจะพบว่าผู้ชายที่อ้างว่าเป็นแฟนของเธอคือดีแรค รุ่นน้องที่เรียนอยู่คณะเดียวกับเพื่อนสนิทของเธออีกคนนึง และก็ได้รู้จักชื่อกันก่อนหน้านั้น"มีผู้ชายสองคนพาคุณคนนี้มาส่งค่ะ แล้วก็บอกให้โทรหาคุณนิชาบอกว่าผู้ชายคนนี้เป็นแฟนของคุณ""อะไรกันคะเนี่ย นี่นาย...นายได้ยินหรือเปล่า ดีแรค..""อือ...ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย""รบกวนช่วยเรียกรถพยาบาลให้หน่อยค่ะ""ไม่ได้เรียกไม่ได้ ไม่อย่างนั้นพวกนั้นมันตามมากระทืบผมอีกแน่!""ไม่ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลแล้วจะหายไหม?""พี่เป็นหมอไม่ใช่เหรอ รักษาผมหน่อยสิ""..." นิชาทำท่าทางคิดหนัก เพราะถ้าเธอจะพาผู้ชายขึ้นไปบนคอนโดแบบนี้ก็เห็นทีว่าจะไม่เหมาะเท่าไหร่นัก"อึกแค่ก แค่ก แค่ก""เป็นยังไงบ้างนาย!? ไหวหรือเปล่า""ผมต้องรออีกนานไหม จะไม่ไหวแล้วเนี่ย!""อ่า...เดี๋ยวรบกวนพาเขาขึ้นไปบนห้องของฉันหน่อยนะคะ""ได้ครับๆ"พนักงานชายหิ้วปีกดีแรคขึ้นไปด้านบน ก่อนที่นิชาจะรีบเอาอุปกรณ์ทำแผลที่มีในห้องมาปฐมพยาบาลให้กับเขาก่อน"แ

@คอนโดนิชา"ยัยนิ นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะ ทำไมรุ่นน้องคณะของฉันถึงได้ไปตามจีบแก" เจนิสเพื่อนสนิทของนิชาเอ่ยถามขึ้น เพราะตัวเองก็ค่อนข้างจะรู้มาบ้างแล้วว่ารุ่นน้องคณะเดียวกันกับเธอขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้มากแค่ไหน"ไม่รู้สิ ฉันก็เดินไปหาแกที่คณะตามปกติทุกวันนั่นแหละ""ฉันไม่อยากให้แกยุ่งกับพวกนั้นเลยจริงๆ" เจนิสขึ้นอย่างหนักใจ เพราะกลัวว่าเพื่อนสนิทจะถูกหลอกเอาได้"ทำไม?""ดูไม่ออกเหรอว่าพวกนั้นเป็นผู้ชายเจ้าชู้""ก็พอจะดูออกอยู่บ้าง แต่แกก็รู้ว่าฉันไม่ได้สนใจเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว ฉันใกล้จะเรียนจบแล้วนะเว้ย ไม่รู้ว่าจะได้ทุนไปเรียนต่างประเทศหรือเปล่า""นี่แกเอาจริงเหรอวะ ไอ้เรื่องขอทุนไปเรียนต่อต่างประเทศเนี่ย""แกก็รู้ว่าฉันไม่เคยพูดเล่น""อ่าๆ ระหว่างนี้ก็อย่าไปสุงสิงกับคนพวกนั้นมาก อยู่ห่างได้เลยยิ่งดี""ก็ถ้าฉันไม่เล่นด้วยซะอย่าง พวกนั้นจะทำอะไรได้""ก็เพราะว่าฉันกลัวใจแกนี่แหละ แกเชื่อคนง่ายจะตาย แถมยังเป็นคนขี้สงสารอีก""...." พอเจนิสพูดแบบนั้นเธอก็นึกถึงเรื่องวันก่อนที่เธอช่วยทำแผลให้กับดีแรค เพราะเขาไปมีเรื่องกับคู่อริมาจนได้รับบาดเจ็บก็จริงอย่างที่เจนิสพูดนิชาเธอเป็นคนขี้สงสาร ชอบช

@สายๆ ของอีกวัน"อือ.." ร่างบางสะลึมสะลือลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยสภาพที่งัวเงีย พร้อมกับควานหาของบางอย่างบนหัวที่นอน แต่ทว่าเธอกลับพบใครบางคนนอนอยู่ข้างๆ ตัวเอง "นาย!!""อื้อ..เสียงดังอะไรแต่เช้า""..." นิชายังไม่ได้โวยวาย เธอพยายามนึกว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นทำไมดีแรคถึงมานอนอยู่ข้างๆ เธอได้และเธอก็จำได้ว่าเธอกินเหล้าที่พนักงานเอามาให้ไปหมดแก้วจากนั้นก็รู้สึกร้อนวูบวาบ แล้วก็เปิดศึกกับดีแรคไปครั้งนึง และนั่นก็เป็นครั้งแรกของเธอ"อืม.." ร่างกำยำคว้าคนตัวเล็กให้ลงไปนอนอยู่ในอ้อมกอดของตัวเอง "เตียงพี่นุ่มดีจัง นอนหลับสบายมากเลย""ปล่อยฉันก่อน...เมื่อคืนเราสองคน มีอะไรกันจริงๆ ใช่ไหม!?" นิชาโพล่งถามคนตรงหน้าเสียงละล่ำละลัก"อืม พี่เป็นเมียผมแล้ว" ดีแรคตอบเสียงเยียบเย็น พร้อมกับยกแขนขึ้นไปหนุนตรงท้ายทอยของตนเอง"นี่นายฉวยโอกาสตอนฉันเมาเหรอ!?" เธอมองหน้าเขาด้วยอารมณ์ที่ขุ่นเคือง แต่ก็อดที่จะตำหนิตัวเองไม่ได้ เพราะเธอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรจนเกิดเรื่องแบบนี้"ผมไม่ได้ฉวยโอกาส แต่พี่เป็นคนเริ่มก่อนนะ พี่ยั่วผมก่อนเอง""ไม่จริง""เมื่อคืนพี่เมาขนาดนั้นจะจำอะไรได้บ้าง?""ฉันจำได้ว่ากินไปแค่แก้วเดียวเอง จ

ร่างบางยืนนิ่งเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าเป็นภาพที่เธอไม่ควรเห็น ดีแรคนั่งคลอเคลียอยู่กับผู้หญิงคนนึง พอได้เห็นเธอก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก"นะ นาย คือฉันขอโทษนะ ตามสบายเลย" นิชาไม่รู้ว่าต้องปฏิบัติตัวยังไง เธอพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะถอยตัวเดินออกมาจากห้อง VIP นั้น"ไอ้เหี้ยแรค!" เตวันตวาดใส่คนตรงหน้าด้วยความตกใจ"ปล่อยไปก่อน" ดีแรคบอกกับเพื่อนเสียงเรียบ "เธอจะไปไหนก็ไป""ค่ะ"นิชารีบเดินลงมาด้านล่าง โดยที่ยังไม่ทันได้เอาของขวัญให้กับดีแรคเลย"เป็นอะไรไป ทำไมลงมาเร็วจัง""มะ ไม่มีอะไร แกสั่งเครื่องดื่มหรือยัง""สั่งแล้ว เดี๋ยวก็คงมา""อ่อ"เจนิสรู้สึกได้ถึงความผิดปกติของเพื่อนสนิท แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการตอกย้ำในสิ่งที่นิชากำลังเผชิญอยู่"ขออนุญาตครับ เครื่องดื่มได้แล้วครับ""ขอบคุณค่ะ"นิชาคว้าแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่พนักงานเสิร์ฟเพิ่งเอามาให้ทีเดียวหมดแก้ว ทำเอาเจนิสแปลกใจกับการกระทำของเพื่อนสาวมาก"กินแบบนี้ไม่กลัวเมาเหรอ?""กินเหล้าก็ต้องเมาอยู่แล้ว กินแล้วไม่เมาจะกินทำไม""แกเป็นอะไรของแกยัยนิ ฉันไม่เคยเห็นแกเป็นแบบนี้เลยนะ""เปล่า ฉันไม่ได้เป็นอะไร"