All Chapters of เจ้าพ่อมาเฟีย ( SET มาเฟีย ): Chapter 51 - Chapter 60

@เวลาต่อมา“นี่คุณห้องนอนตัวเองแท้ๆ หัดมีความเรียบร้อยบ้างสิวางข้าวของเกะกะไปหมด” หญิงสาวบ่นเสียงดังเมื่อมาเฟียหนุ่มเปิดประตูเข้ามาในห้อง ทว่าไม่ใช่เขาแค่คนเดียวที่ได้ยินเสียงของเธอ ลูกน้องทุกคนที่อยู่ด้านนอกก็ได้ยินชัดทุกถ้อยคำก็ได้แต่ยืนยิ้มไม่กล้าหัวเราะเพราะกลัวว่าเจ้านายจะดุเอา“บ่นอะไรของเธอ?”“ก็บ่นคุณไง ดูสิห้องนอนรกมาก”“ตกลงใครเป็นเจ้านายกันแน่ เข้ามาอยู่ได้เธอก็บ่นเอาๆ จนฉันแทบจะเป็นลูกของเธอละ” เขาบ่นกลับ พลางถอดเสื้อขอตัวเองออกแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา พร้อมกับยกขาขึ้นไขว่ห้าง เตรียมที่จะจุดบุหรี่สูบ “อะ อ้าวเฮ้ย เอามา!”“ไม่ค่ะ ถ้าคุณอยากจะสูบคุณก็ไปสูบข้างนอก ฉันเหม็นกลิ่นบุหรี่ ไม่รู้หรือไงว่าห้องแบบนี้มันไม่ระบายกลิ่น”“รู้แล้วไง นี่มันห้องของฉัน ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน”“ฮึ!” เธอเอาบุหรี่กับไฟแช็กในมือไปทิ้งลงถังขยะทันที ไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะมีปฏิกิริยาแบบไหนที่เห็นเธอเอาของรักของหวงไปทิ้งลงถังขยะแบบนั้น “ถ้าคิดจะให้คนอื่นอยู่ด้วยก็ควรทำตัวให้มันเข้ากับส่วนรวม ไม่ใช่เอาแต่ตัวเอง ฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ไม่ชอบมากๆ เลยด้วย”“….”“ทางที่ดีก็เลิกขาดไปเลยก็ได้ มันไ

@ห้างสรรพสินค้า"ถ้าเธอจะมาซื้อของแบบนี้จดใส่กระดาษแล้วให้ลูกน้องฉันมาซื้อให้ก็ได้ไม่เห็นต้องมาเดินเองให้เหนื่อยเลย""ซื้อเองมันถูกใจกว่า" ฉันตอบของอะไรก็แล้วแต่ฝากคนอื่นซื้อมันไม่ค่อยได้ดั่งใจหรอกนอกจากเราจะมาเดินเลือกซื้อเอง บางครั้งบางทีเลือกซื้อเองก็ยังไม่ถูกใจตัวเองเลยอีกอย่างก็ออกมาข้างนอกอยู่แล้วก็ซื้อไปให้มันจบๆ ไปเลย จะได้ไม่ต้องออกไปออกมาหลายรอบ"แต่ฉันขี้เกียจถือ""เดี๋ยวฉันถือเองก็ได้ คุณกลับไปรอที่รถเถอะ" ฉันแย่งถุงในมือของเขามาถือเอง จากนั้นก็เดินเลือกซื้อของต่อโดยที่มีเขาเดินตามหลังอยู่แบบนั้นบ่นว่าเหนื่อยแต่ก็ไม่ยอมกลับไปรอที่รถ แล้วจะมาบ่นเพื่ออะไร ฉันแค่ให้พามาฉันไม่ได้บังคับให้มาช่วยถือของสักหน่อย"น้ำ!!""....." ฉันหันไปมองตามเสียงก่อนจะเห็นไอ้ภีมมันกำลังวิ่งตรงมาทางฉัน "ไอ้ภีม""ไม่ได้เจอกันนานเลย หายไปไหนมา?""ฉันไม่ค่อยว่างน่ะ เพิ่งส่งน้องชายไปรักษาตัวต่างประเทศด้วย""อ้าว น้องชายเธอไปอยู่ต่างประเทศแล้วเหรอแล้วไปตั้งแต่เมื่อไหร่""สักพักใหญ่ๆ แล้ว""อ๋อ...""แล้วนี่นายมาซื้ออะไร?""ก็มาเดินเล่นอะ ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนกัน เดี๋ยวฉันช่วยถือนะ""อ๋อ เอาสิ""ไม่ต้อ

@บริษัทอสังหาริมทรัพย์ปึก!"โอ้ยซี๊ด!" หญิงสาวร้องออกมาเบาๆ เมื่อถูกมาเฟียหนุ่มผลักเธอให้เข้าไปอยู่ในใต้โต๊ะทำงานของเขา เพราะมีพนักงานเข้ามาทำให้ศีรษะของเธอกระแทกกับขอบโต๊ะจนเธอเบะปากร้องซี๊ด"นี่คุณ!""....." เขาส่งสายตาเข้มลงไปหาเธอ ก่อนจะดันตัวเธอเข้าไปและขยับเก้าอี้ปิดรูทางออกเอาไว้"ดิฉันเอางานมาให้ท่านประธานตรวจสอบค่ะ""ดีกอนมันไม่ได้ตรวจสอบก่อนแล้วเหรอ?""ยังค่ะ""อืม ขอบใจมากนะ""ยินดีค่ะท่านประธาน"หลังจากที่พนักงานออกไปเขาก็ไม่ได้ให้เธอออกมาจากใต้โต๊ะ ทว่าเธอกลับแก้เผ็ดเขาโดยการลูบไล้น้องชายของเขาไปมาจนมันเริ่มแข็งตัว ก่อนจะรูดซิปควักเอาแก่นกายใหญ่ออกมา"เธอจะทำอะไร!?" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเสียงเข้ม"....." เธอยิ้มใส่เขาเล็กน้อย ก่อนจะทำการออรัลเซ็กซ์ให้กับเขาอย่างเร่าร้อน ไม่ว่าจะเป็นการดูดเลียหรือตวัดลิ้น มันทำเอาเขาต้องจิกเท้าลงบนพื้นเพื่อระบายความเสียว "อะ อืมม...."มือหนาเลื่อนลงไปขยุ้มเส้นผมดำขลับ อยากให้เธอหยุดการกระทำแต่ก็มีอารมณ์ร่วมกับเธอไปแล้วริมฝีปากบางโลมเลียอยู่กับแท่งร้อนจนร่างหนาเกร็งไปทั้งตัว และก็มีบางช่วงจังหวะที่เขากระทุ้งเอวสวนกลับไป"ซี๊ด...เธอนี่นะ!""

@บริษัทอสังหาริมทรัพย์“รออยู่ที่นี่นะ ฉันไปประชุมก่อน เดี๋ยวรีบกลับมา”“โอเค แต่ถ้าฉันไปเดินเล่นแถวนี้ก็ได้ใช่มั้ย”“ได้แต่อย่าไปไหนไกล เดี๋ยวจะได้กลับคอนโดด้วยกัน”“โอเค”แล้วเขาก็เดินออกไปจากห้องทำงานทันทีพร้อมกับลูกน้อง ทิ้งฉันไว้ในห้องคนเดียวชีวิตประจำวันของเค้าก็ไม่มีอะไรเลยนอกจากตื่นมาในอ้อมกอดของเขา และมาทำงานที่บริษัทพร้อมกับเขา เราใช้ชีวิตตัวติดกันแทบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ได้เลย ไม่ว่าจะอาบน้ำกินข้าว นอนด้วยกัน ไปไหนด้วยกันจนตอนนี้ชีวิตของฉันแทบจะมีแค่เขาคนเดียวแล้ว อย่างน้อยเขาก็ทำให้ฉันมั่นใจได้ว่าทุกช่วงเวลาที่ฉันอยู่ด้วยฉันมีความสุขและฉันก็รู้สึกปลอดภัยไม่ต้องกลัวอะไร น้องชายกับแม่ก็ไม่ได้ลำบากอะไรแต่ฉันยังไม่ได้เรียกว่ารักเต็มปากได้หรอก ฉันยังไม่รู้เลยว่าความสัมพันธ์ที่เราสองคนเป็นอยู่มันเรียกว่าความสัมพันธ์แบบไหนความรักเหรอ?ไม่น่าใช่ รักควรจะเกิดจากความรักตั้งแต่แรก แต่เราสองคนไม่ใช่แบบนั้น อีกอย่างฉันก็อยู่ในฐานะเด็กของเขาที่มีการเซ็นสัญญาเป็นหลักฐาน มันคงจะกลายเป็นความรักไม่ได้@เวลาผ่านไปฉันไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อดี ก็เลยออกมาเดินเล่นตามด้านนอก และเขาก็หายไปประชุมได้ส

@ตกดึกคืนนั้นแกร้ก!หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเปิดประตูจากด้านนอก ซึ่งมันก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเขาคนเดียวแต่ทำไมถึงให้ลูกน้องมาบอกกับเธอว่าคืนนี้เขาไม่กลับมา แต่สุดท้ายเขาก็มาในที่สุด"น่านน้ำ น่านน้ำ!" ร่างกำยำเดินโซซัดโซเซเข้ามาในห้องพร้อมกับกลิ่นเหล้าที่ติดอยู่ตามตัวโชยมาแต่ไกลวันนี้เธอไม่ได้เข้าไปนอนในห้องของเขา จึงเห็นการกระทำของเขาทุกอย่าง"อ๊ะคุณ!?" เธอสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมาเฟียหนุ่มโดดลงมาทับเธอที่นอนอยู่บนโซฟากลิ่นเหล้าจากตัวของเขาทำเอาเธออยากจะอาเจียนออกมาให้ได้ ไม่รู้ว่าเขากินหรืออาบมากันแน่"อืม...เธอมันใจร้าย เกลียดคนอย่างฉันเพราะว่าฉันเป็นมาเฟียอย่างนั้นเหรอ?"".....""เธอมันใจดำ ทำให้ฉันรักแล้วก็คิดจะทิ้งกันง่ายๆ เหตุผลของเธอแม่งโคตรเห็นแก่ตัว!"".....""อือ....""คะ คุณจะทำอะไร!?""ผัวจะเอาเมียไม่ได้เหรอ?""อยะ อย่านะคุณ! อื้อ" เธอพยายามขัดขืนในขณะที่เขาพยายามที่จะถอดเสื้อผ้าเธอออก แต่เพราะความเมามากๆ มันทำให้เขาไม่มีสติยับยั้งความคิดของตัวเองปึก!เธอหยิบของบางอย่างที่อยู่ใกล้มือได้ฟาดไปที่ต้นคอของมาเฟียหนุ่มอย่างแรง และเขาสลบคาอกเธอไปเลยทันที ก่อนจะถ