All Chapters of นายมาเฟียตัวร้ายกับยัยเด็กดื้อNC20++: Chapter 31 - Chapter 40

“ไม่ค่ะ ไม่โอเค เขาไม่สำคัญ แล้วก็ไม่กลับมาแล้ว แต่ทำไมพี่ต้องโกหก ทำไมไม่บอกหนูตรงๆ ก็แค่เรื่องอดีตทำไมพี่ไม่บอก เขาไม่สำคัญรึหนูไม่สำคัญกันแน่”“นามิไม่ใช่แบบนั้น พี่แค่คิดว่ามันจบไปแล้ว ยังไงเขาก็ไปแล้ว พี่กลัวเราคิดมากไม่สบายใจก็เลยไม่บอกน่าจะดีกว่า แค่คนในอดีตอย่าเอามาใส่ใจได้ไหม”“ก็ได้ค่ะ ครั้งนี้หนูจะเชื่อพี่ก็ได้ เธอคนนั้นใช่เชฟที่พี่บอกว่าไปเรียนต่อหนึ่งปีรึเปล่าค่ะ”ออโต้พยักหน้า “แสดงว่าเธอก็จะกลับมาหาพี่ไม่ใช่เหรอคะ เพราะเธอแค่ไปเรียนต่อ”“เรนนี่มีคนอื่นแล้ว”“อ๋อเพราะอกหักจากเขา ก็เลยมาหาหนู อดีตที่พี่ว่าก็ยังไม่นาน ทำใจจากเขาได้แล้วแน่เหรอคะ ถึงมายุ่งกับหนู” นามิพูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทานอาหาร “นามิ นามิ” ออโต้ก้าวยาวๆ เดินตามคนตัวเล็ก หมับ! เขาคว้าแขนเล็กไว้ “อย่าโกรธเลยนะ พี่ลืมเขาแล้ว”“ลืมง่ายจังเลยนะคะ”“ไม่เอาสิ อดีตก็คืออดีต ปัจจุบันคือเราคนเดียวอย่าคิดมากสิ พี่ขอโทษที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้ อย่าทะเลาะกันเลยนะ”“ก็ได้ค่ะ หนูจะไม่โกรธพี่เรื่องนี้ ถ้าพี่บอกว่ามันเป็นอดีตไปแล้ว และเขาจะไม่กลับมาหาพี่อีก”“ไม่มาหรอก ตั้งแต่เขาไปเขาก็ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย และชั

ด้านนามิ “เดลล่าคิดถึงจังเลย” นามิเดินเข้าไปกอดเพื่อนรัก“ปากหวานมาแต่ไกลเลยนะ แบบนี้พี่ออโต้ไม่หลงแย่เหรอ” “เขาหลงฉันหัวปักหัวปำเลยละ” นามิพูดแล้วก็ทำหน้าทะเล้นขี้เล่นใส่เพื่อน “แหม! วันนั้นยังบ่นว่าเจ็บอยู่เลย”“ก็หลังจากนั้นมันฟินอย่าบอกใครเลยล่ะ”“ฉันอยากจะบ้าตาย แกมันเด็กทะลึ่งนามิ”นามิหัวเราะชอบใจที่ได้แหย่เพื่อน “พร้อมช็อปปิ้งรึยังวันนี้ฉันมีแบล็กการ์ดมาด้วย” พูดพร้อมกับโชว์ให้เพื่อนดู “ว้าว! เขาหลงแกมากจริงๆ ด้วยนามิ ให้แบล็กการ์ดมาใช้ขนาดนี้”“ก็บอกแล้ว นี่ฉันนามิ นะจ๊ะ ใครจะมาต้านไหว”“หมั่นไส้ที่สุด” เดลล่าตีแขนเพื่อนเบาๆ “เออเดลล่า แต่ฉันเพิ่งมารู้นะว่าพี่เขามีแฟนเก่า ที่เพิ่งเลิกกันไปไม่นานด้วย” “เหรอแล้วพี่เขาบอกแกงั้นเหรอ”“ตอนแรกก็ไม่ได้บอกหรอก แต่ฉันบังเอิญไปเจอเสื้อผู้หญิง ไม่ใช่สิจิ๋วจิ๋วแมวที่ฉันเลี้ยงกับเขา ไปเจอน่ะ เห็นว่าเขาให้แม่บ้านเอาไปทิ้งแล้ว แต่แม่บ้านน่าจะทำตกหล่นไว้ ก็เลยทะเลาะกันนิดหน่อย”“ทำไม่ทะเลาะล่ะ ถ้าแค่แฟนเก่า ที่เลิกไปแล้ว” “คือฉันเคยถามว่าพี่เขาเคยพาใครมาที่บ้านไหม พี่ออโต้บอกไม่มี แต่พอมาเจอเสื้อมันก็เหมือนกับว่าเขาโกหก ฉันเลยโกรธนิด

นามิ : ดื้อยังไงคะ ออโต้ : พี่สั่งว่าไง บอกว่าให้โทรหาจะให้คนขับรถไปรับ นามิ : หนูก็อยู่กับเดล ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ คืนนี้ก็ไปร้านพี่ เขาอ่านแล้วก็เงียบไม่ตอบอะไร โกรธรึเปล่านะ เรื่องแค่นี้โกรธทำไม คนแก่ขี้งอนเอาใจยากจัง“นามิมีอะไรรึเปล่า”“เปล่าฉันส่งข้อความไปบอกพี่ออโต้น่ะ ว่าฉันอยู่กับแก คืนนี้ไปเจอกันที่ร้านเขา”เดลล่าพยักหน้าเข้าใจ “อืม! นามิแกจะไปหาคุณพ่อจริงเหรอ”“ไปสิ ฉันว่ามันไม่ปกติ เซ้นส์ฉันมันบอกว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ”“ให้ฉันไปเป็นเพื่อนเถอะนะนามิ แกใจร้อนฉันเป็นห่วง”“ไม่เป็นไรหรอกเดลฉันไปได้ ฉันไปหาคุณพ่อไม่มีอะไรหรอก”“โอเคมีอะไรก็บอกฉันนะนามิ จะได้ช่วยกันคิด” “อืม ขอบใจนะเดลล่าฉันรู้ว่าแกเป็นห่วง”@คริสตัล“แกไปห้องฉันก่อนนะนามิ เดี๋ยวฉันแวะไปหาพี่เคเดนก่อน”“โอเค” นามินั่งลงบนโซฟาที่ห้องเดลล่า แล้วกดถ่ายรูปส่งไปให้ออโต้ รายงานลุงซะหน่อยเดี๋ยวโดนดุอีก นามิ : ส่งรูป หนูถึงห้องเดลล่าแล้วนะคะ คุณลุง ออโต้ : ลุงอะไรเดี๋ยวจะโดนฟาดนะนามิ นามิ : ลุง ลุง ลุง อยากโดนฟาดจะแย่ ออโต้หัวเราะ “ยัยตัวแสบ รอก่อนเถอะ”อ่านแล้วทำไมไม่ตอบล่ะ โกรธงั้นเหรอ แค่เรียกลุงเองนะ น

“อเมริกาเหรอเราจะไปทำไม?”“หนูจะไปหาคุณพ่อ ตอนนี้คุณพ่ออยู่ที่นั่น”“มีอะไรรึเปล่า ทำไมอยู่ๆ ถึงจะไป วันก่อนท่านอยู่ญี่ปุ่นเราก็ไม่ไปไม่ใช่เหรอ”“พอดีคุณพ่อมีงานให้นามิช่วยนิดหน่อยค่ะ แล้วช่วงนี้ก็ช่วงปิดเทอมหนูเลยไม่อยากปฏิเสธท่าน คิดถึงคุณพ่อด้วยค่ะ”“แล้วคุณแม่ไปด้วยรึเปล่า”“ไม่ค่ะหนูไปคนเดียว”ออโต้ถึงกับขมวดคิ้ว “ไปคนเดียวเหรอ เดินทางก็หลายชั่วโมง พี่ไปด้วยดีกว่า เราจะไปวันไหน พี่จะรีบเคลียร์งาน”“พี่ออโต้งานยุ่งอย่าไปเลยค่ะ หนูเดินทางคนเดียวได้ พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ”“แล้วจะไปกี่วัน”“สักสิบวันนะคะ”“นานไปอาทิตย์เดียวก็พอ”“คิดถึงขนาดนั้นเลยเหรอคะ”“ใช่คิดถึง แล้วจิ๋วจิ๋วล่ะ ใครจะเลี้ยง”“พี่ก็หิ้วมานี่ด้วย ระหว่างที่หนูไม่อยู่ เป็นคุณพ่อลูกติดไปก่อน”“พี่ไม่อยากให้ไปเลย” คนตัวโตเอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากเธอจนปลายจมูกชนกัน“แป๊บเดียวเองค่ะ หนูจะโทรหาทุกวันดีไหมคะ”“ไม่ดี โทรมาแล้วกอดได้ไหม พี่ไม่ชอบแบบนี้เลย ไม่อยากให้ห่างพี่เลย เราทำตัวให้ต้องห่วงอยู่ด้วย”“จะไม่ดื้อ โอเคไหมคะ ไม่เกเร ไม่ทำให้พี่กังวลอะไร ด้วย สัญญาเลยค่ะ นะคะพี่ออโต้ นะคะ”เหมี่ยว!“จิ๋วจิ๋วไม่ยอมเห็นไหม ไ

“อื้อ!” นามิขยำกลุ่มผมนุ่มแอ่นอกสู้ปากเขา “สะ เสียวจังค่ะ”เสียงหวานเอ่ยบอกเขาพร้อมกับห่อไหล่เล็กห่อเข้าหากันด้วยความสยิว “เงี่ยนว่ะ ไม่ไหวแล้วนามิ ใส่เลยได้ไหม” คนตัวโตจูบไซซ์สองเต้าและพึมพำบอกเธอเสียงแหบพร่า “ทำตรงนี้เหรอคะ”“เราอยากให้ทำตรงไหน”“ที่เตียงได้ไหมคะ”“ได้งั้นรีบอาบน้ำกันเถอะ แข็งจนปวดแล้ว”คนตัวเล็กรีบทำตามที่เขาสั่งอย่างว่าง่าย ออโต้เช็ดตัวให้คนตัวเล็กแล้วอุ้มกระเตงมาที่เตียงกว้าง จัดท่าให้คนตัวเล็กนอนลงตรงขอบเตียง รีบส่งนิ้วเข้าไปลูบคลำสำรวจความพร้อมของเธอทันที “แฉะมากแล้วให้พี่ เอาเข้าไปเลยนะ”“ค่ะ เบาๆ ก่อนนะคะ มันจุกทุกครั้งเลยค่ะ”“พี่จะค่อยๆ ก่อนโอเคไหม”นามิพยักหน้า แปะ แปะ เสียงท่อนลำกายยาวใหญ่ฟาดเบาๆ ลงบนกลีบอูมสีขาวอมชมพู แล้วค่อยๆ ถูไถปลายหัวเห็ดไปตามกลีบร่องสีหวาน เพื่อเรียนน้ำหวานสีใสของเธอให้เพิ่มมากขึ้น ออโต้ค่อยๆ กดเอ็นอวบเข้าไปในรูร่องคับแน่นแล้วค่อยๆ ดันเบาๆ จนเข้าสุดความยาว “อ๊าก! เสียวนามิตอนหน่อย”คนตัวเล็กทำตามที่เขาร้องขอทันที อย่างต้องการอยากเอาใจ เขาเริ่มขยับจากจังหวะเนิบนาบให้เธอได้ปรับตัว เป็นเร่งจังหวะถี่รัวขึ้นเรื่อยๆ มือหนาจับข้อเท