บทที่ 31

“ไม่ค่ะ ไม่โอเค เขาไม่สำคัญ แล้วก็ไม่กลับมาแล้ว แต่ทำไมพี่ต้องโกหก ทำไมไม่บอกหนูตรงๆ ก็แค่เรื่องอดีตทำไมพี่ไม่บอก เขาไม่สำคัญรึหนูไม่สำคัญกันแน่”

“นามิไม่ใช่แบบนั้น พี่แค่คิดว่ามันจบไปแล้ว ยังไงเขาก็ไปแล้ว พี่กลัวเราคิดมากไม่สบายใจก็เลยไม่บอกน่าจะดีกว่า แค่คนในอดีตอย่าเอามาใส่ใจได้ไหม”

“ก็ได้ค่ะ ครั้งนี้หนูจะเชื่อพี่ก็ได้ เธอคนนั้นใช่เชฟที่พี่บอกว่าไปเรียนต่อหนึ่งปีรึเปล่าค่ะ”

ออโต้พยักหน้า

“แสดงว่าเธอก็จะกลับมาหาพี่ไม่ใช่เหรอคะ เพราะเธอแค่ไปเรียนต่อ”

“เรนนี่มีคนอื่นแล้ว”

“อ๋อเพราะอกหักจากเขา ก็เลยมาหาหนู อดีตที่พี่ว่าก็ยังไม่นาน ทำใจจากเขาได้แล้วแน่เหรอคะ ถึงมายุ่งกับหนู” นามิพูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทานอาหาร

“นามิ นามิ” ออโต้ก้าวยาวๆ เดินตามคนตัวเล็ก

หมับ! เขาคว้าแขนเล็กไว้

“อย่าโกรธเลยนะ พี่ลืมเขาแล้ว”

“ลืมง่ายจังเลยนะคะ”

“ไม่เอาสิ อดีตก็คืออดีต ปัจจุบันคือเราคนเดียวอย่าคิดมากสิ พี่ขอโทษที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้ อย่าทะเลาะกันเลยนะ”

“ก็ได้ค่ะ หนูจะไม่โกรธพี่เรื่องนี้ ถ้าพี่บอกว่ามันเป็นอดีตไปแล้ว และเขาจะไม่กลับมาหาพี่อีก”

“ไม่มาหรอก ตั้งแต่เขาไปเขาก็ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย และชั