All Chapters of My Hired Boyfriend is a CEO: Chapter 11 - Chapter 20

“Kilala? Naku, hindi po. Kahit janitress lang ako, hindi ko pa nakikita ‘yang boss na ‘yan. Baka pag nakita ko, baka tumambling ako sa kaba!”Nagpigil ng tawa si Madam Cely. “Eh kung sabihin ko sa’yo, Riza, bagay ka sa apo kong ‘yon?”Napahagalpak si Riza. “Ako? Bagay sa may-ari ng building? Lola, baka pati CCTV matawa!”Humigop siya ng softdrinks at tumawa pa lalo. “Hindi po ako bagay sa mayaman. Pera pa lang niya, pang-down payment na ako sa stress!”Ngumisi si Madam. “Bakit, iha? Hindi mo ba gusto ng mayaman?”“Hindi po,” mabilis niyang sagot. “Gusto ko ng lalaking totoo—‘yung marunong tumawa, marunong magpalit ng gulong, marunong magpaulan ng kilig kahit walang pera.”Napatingin siya sa malayo, parang may naalala.“May boyfriend na kasi ako, Lola. Simple lang. Mekaniko siya.”“Ah ganun?” tanong ni Madam, pinipigilan ang ngiti. “Mekaniko… pero mabait?”“Super! Kahit suplado minsan, tinutulungan ako sa problema. Kaya sorry po, Lola, pero ‘yung apo n’yo, mayaman man, huli na siya sa

“Ang kapal!” sabi niya, pero hindi maitago ang ngiti.“See you tomorrow… Mrs. Sy,” sabay kindat nito bago tuluyang lumabas.Naiwan si Riza, nakatulala sa pinto. Pinisil niya ang pisngi niya — baka panaginip lang ‘to.“Mrs. Sy?” bulong niya sa sarili. “Aba, sosyal ang tunog ah. Pero teka…”Napatingin siya sa folder ng kontrata, sabay buntong-hininga. “Kung totoo man ‘tong kasal na ‘to… dapat may libreng gown at buffet!”Sa kabilang banda, habang nagmamaneho pauwi si Kenneth, nilingon niya ang papel na pinirmahan ni Riza. May maliit na ketchup stain sa gilid — galing sa pancit canton. Napangiti siya.“Hindi ko alam kung paano kita napasubo rito, Riza,” bulong niya sa sarili. “Pero sigurado ako… ikaw lang ang babaeng kayang pagtripan ni Lola at patayin ako sa kaba sa iisang araw.”Hindi niya alam, bukas ng umaga, sa unang oras ng kanilang fake wedding, makikita nilang pareho kung gaano kalakas maglaro ang tadhana — lalo na kapag may kasamang burger, kontrata, at isang matandang lola na m

Paglipat ni Riza.Pagdating ni Riza sa bahay ni Kenneth, ay bagong linis, mabango, at may mga bagong kurtina.“Wow,” sabi niya, habang pinupunasan ang noo. “Ang ganda ng lugar mo ah. Akala ko puro grasa at turnilyo lang ang makikita ko.”“Nilinis ko kanina,” sagot ni Kenneth, kalmado. “Ayokong isipin ng misis ko na dugyot ako.”“Teka lang,” biro ni Riza. “Ang bilis mo namang masanay sa salitang ‘misis’ ah.”Ngumiti lang siya. “Legal na kasi.”Napatingin si Riza sa kama. “Ahm, Kenneth…” turo niya rito. “Isa lang ‘yung kama?”“Oo. Bakit?”“Eh… saan ako hihiga?”“Diyan.”“Eh ikaw?”“Sa lapag.”“Ha?! Sa sahig?!”Tumango si Kenneth. “Ayokong isipin mong may masama akong balak.”Ngumiti si Riza, bahagyang namula. “Sige. Pero kung lamigin ka, huwag mong sisisihin ‘tong bagong asawa mo, ha.”“Noted, Mrs. Sy.”---------Pagkaraan ng hapunan, naglatag ng banig si Kenneth sa sahig, habang si Riza naman ay nakahiga sa kama, tahimik lang pero halatang hindi mapakali.“Uy, Kenneth,” tawag niya. “Hi

Ngumiti lang si Kenneth. “Hindi ko naman kasalanan kung magkapangalan kami. Pero asawa ko si Riza, at hindi ko hahayaang bastusin niyo siya.”“Ha!” singit ni Veronica, nakataas pa ang kilay habang sinusuri ang mamahaling suit ng binata. “ Dami niyong pakulo, todo porma ka pa, e mekaniko ka lang naman ah! Wow, branded daw! Mukhang peke ‘yang suot mo, iho. Marami niyan sa Divisoria ngayon.”Natawa si Tanya. “Ang galing ah, janitress na, may fake na businessman pang asawa!”Ngumiti si Kenneth, tila hindi tinatablan. “Hindi naman masama magsuot ng mura, basta marunong kang magdala. Pero mukhang sanay kayong magdala ng kayabangan.”“Ha! Bastos ka rin pala!” sarkastikong tugon ni Veronica. “Magaling ka lang siguro magpanggap. Naku, Riza, siguraduhin mong hindi scammer ‘to.”Hindi na nakatiis si Riza. “Tama na po!” sigaw niya, nanginginig ang boses. “Hindi niyo kailangang insultuhin siya. Hindi niyo kilala si Kenneth!”“Eh ikaw? Kilala mo ba?” singit ni Tanya. “Baka kinakasama mo lang ‘yan d

Pagdating nila sa hotel, binaba siya ni Kenneth sa may employee entrance.“Sige, pasok ka na. Hintayin lang kitang makapasok,” sabi nito.“Ha? Hintayin mo pa ako? Aba, grabe, may trust issues pala to” biro ni Riza.“Hindi, gusto ko lang siguraduhin na safe ka,” sabi ni Kenneth.Natawa siya. “Grabe, protective husband talaga. Pero sige na, aalis na ako.”Pagkapasok niya sa loob, sinundan siya ng tingin ni Kenneth hanggang sa tuluyang mawala ito sa paningin niya. At nang masiguro niyang wala na si Riza, bumuntong-hininga siya.“Time to change,” sabi niya sa sarili.Maya-maya, may pumaradang itim na Lamborghini Urus sa gilid ng kalsada. Lumapit si Kenneth, tinanggal ang jacket ng mekaniko, at pumasok sa loob ng sasakyan.Sa loob, naghihintay si Leo, ang kanyang assistant na laging pawis kahit naka-aircon.“Good morning, Sir Kenneth,” bati ni Leo habang ibinibigay ang schedule. “You have a meeting with the Luxe Department Store board at ten, then lunch with the investors.”“Fine,” malamig