Semua Bab สามีไร้รัก: Bab 11 - Bab 20

Chapter 11ร่างที่หลับใหลบนเตียงนอนไม่รู้ตัวเลยว่า มีใครคนหนึ่งก้าวเข้ามาในห้อง สายตาของเขามองฝ่าความมืดสลัวมองไปยังพรนับพัน เมียที่ไม่ต้องการด้วยสายตาเกลียดชัง ไม่พอใจ และทันทีที่ประตูห้องปิดลง พีรภัทรล้วงหยิบสิ่งหนึ่งออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วกำมันไว้ จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าของตนออกจากตัวทุกชิ้น ร่างกายล่อนจ้อนก้าวเดินไปยังเตียงนอนด้วยสายตามาดร้าย ประหนึ่งราชสีห์จ้องเหยื่อ แล้วพร้อมจะกระชากเนื้อให้ขาดเป็นชิ้นๆ ใช่...เขากำลังทำเช่นนั้น แควก... หลังจากโยนของในมือลงข้างหมอน เขาจับร่างสาวที่นอนตะแคงข้างให้อยู่ในท่านอนหงาย มือใหญ่จับตรงคอเสื้อชุดนอนลายการ์ตูนที่มีเพียงสองตัวผลัดกันใส่ชุดละวันถูกกระชากอย่างแรง ความที่ใช้งานมันมานานเป็นปีทำให้เนื้อผ้าเริ่มเสื่อมสภาพ มันขาดออกจากกันโดยง่าย การกระทำของพีรภัทรเสมือนปลุกให้พรนับพันตื่นจากนิทรา “ว้าย! พี่พี” ความตกใจที่ชุดนอนขาด และความเจ็บจาการถูกมือใหญ่ตะปบทรวงอกสาวแล้วขยำอย่างแรง ความเจ็บทำให้เธอนิ่วหน้า “ใช่ ฉันเอง ผู้ชายที่เธออยากได้เป็นผัวจนตัวสั่น อยากได้เพราะให้ตัวเองสบาย”พีรภัทรเค้นเสียงพูด

Chapter 13นั่นมันในนิยายเพ้อฝันจากบทประพันธ์ของนักเขียน ในโลกแห่งความเป็นจริง ณ ตอนนี้ที่พรนับพันเผชิญ ช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว เธอสมควรจะได้รับความสุขจากเพศสัมพันธ์ครั้งแรกจากสามี และเป็นผู้ชายที่ตนปักใจรักมานานนับสิบปี ทุกวินาทีที่เคลื่อนผ่านไม่มีความสุขติดปลายหัวใจสักนิดเดียว มันคือความทุกข์ทรมาน เจ็บกายระบมใจตามที่เขาต้องการ ทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไป เช่นเดียวกับเสียงครางครวญที่มาจากความเจ็บปวดมากกว่ามีความสุขดังจากปากพรนับพันตลอดเวลาพีรภัทรยังคงเคลื่อนไหวบนร่างสาวต่อเนื่อง เข้าสุดออกสุด กระชั้นเข้าใส่ระรัว ความนุ่มหยุ่นสองก้อนเปรียบเสมือนของเล่นชิ้นใหม่ที่ถูกชายหนุ่มเล่นหนักมือ ขยำสร้างความเจ็บปวดทำงานคู่กับปากและลิ้น “พี่พี...อืม” พรนับพันคิดว่า ต่อให้เธอร้องไห้เป็นสายเลือด ร้องขอความเห็นใจจนไม่มีเสียงจะเอ่ยพีรภัทรก็คงไม่สนใจ เวลานี้เขาถูกความเกลียดชังและความเข้าใจผิดเข้าครอบงำ ทว่าเสียงนั้นก็ดังขับขานไม่หยุด เพราะมันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่หญิงสาวผู้น่าสงสารจะระบายความรู้สึกทั้งหลายทั้งปวงออกมาบ้าง และต้องการให้ความทรมานนี้สิ้นสุดลงเร็วๆ แต่เรื่องที่พร

Chapter 15 “สามคนก่อนหน้าคุณก็สมัครตำแหน่งนี้ พวกเขามีประสบการณ์ทั้งนั้นแล้วผมก็ตัดสินใจรับเขาทั้งสามไว้แล้ว ตำแหน่งนี้ก็เลยเต็ม” สามคนก่อนหน้านี้มาสมัครงานเมื่อวานนี้ และนัดสัมภาษณ์ในวันนี้ ด้วยคุณสมบัติครบถ้วนดุสิตจึงไม่ลังเลที่จะรับเข้าทำงาน ส่วนพรนับพันไม่ได้นัดสัมภาษณ์ล่วงหน้า เขาสั่งปฏิเสธสัมภาษณ์ก็ได้เนื่องจากตำแหน่งนี้มีพนักงานครบแล้ว แต่ด้วยเหตุใดมิทราบได้ ใจเขาบอกว่า ต้องให้เธอมานั่งพูดคุยกับตนในห้องนี้ และเมื่อดุสิตพูดจบประโยค ดุสิตมองเห็นความผิดหวังบนใบหน้าพรนับพัน เห็นแล้วเขารู้สึกสงสารจับใจ “แต่ก็มีตำแหน่งอื่นที่ว่างนะ ถ้าคุณสนใจ” จะว่าไปตำแหน่งนี้ดูไม่เหมาะกับผู้หญิงร่างเล็กตรงหน้าสักเท่าไหร่ ทว่าปากเขาดันพูดออกไปเช่นนี้ พูดเพราะความสงสารเป็นตัวหลัก แต่เมื่อเอ่ยออกไปแล้ว เขาก็กลืนคำพูดตัวเองไม่ได้ “ตำแหน่งอะไรคะ” พรนับพันถามอย่างมีความหวังว่า ตนจะทำได้ “คุณทำอาหารเป็นหรือเปล่า” ดุสิตไม่ตอบ แต่กลับส่งคำถามแทน แล้วลุ้นว่าเธอจำตอบว่าอย่างไร หากตอบว่าทำไม่เป็นเขาก็คงหาตำแหน่งงานให้ไม่ได้ หากคำตอบออกมาว่า ทำเป็น เขาก็จะให้โอกาสเธอ

Chapter 1722.15 น. พีรภัทรเดินเข้าในห้องหลังจากไปกับน้องชายแทบทั้งวัน เดิมทีตั้งใจว่าจะไปออกรอบสักสองชั่วโมง แต่ก็ต้องอยู่นานสี่ชั่วโมงกว่า เนื่องจากเจอเพื่อนร่วมก๊วนที่ไม่ได้เจอกันนานหลายเดือน คราวนี้เลยติดลมยาว จากนั้นก็พากันไปกินอาหาร ตบท้ายด้วยการไปนั่งดื่ม นั่งฟังเพลงเคล้าคลอสาวสวยในคลับหรูที่เพื่อนของเขาเป็นหุ้นส่วน กว่าจะแยกย้ายกันกลับบ้านก็ล่วงเลยไปกวาสามทุ่มครึ่ง เมื่อก้าวเข้ามายืนในห้อง เขาพบว่าภรรยาของตนนอนหลับบนเตียง ภาพเหตุการณ์และความรู้สึกที่ได้รับจากสาวร่างเล็กค่ำคืนที่ผ่านมา ฉายชัดในความทรงจำ ร่างกายเขาร้อนรุ่มขึ้นมาทันทีทันใด ทั้งที่เขาไม่ควรรู้สึกใดกับเธอเป็นพิเศษ ไม่ควรมีความทรงจำด้วยซ้ำไปแต่ทำไมไม่ทราบได้ตลอดทั้งวันพีรภัทรนึกถึงแต่พรนับพัน คำตอบที่อยากรู้ว่า เธอไปไหนตั้งแต่เช้า ทว่าเขาก็ปากหนักเกินกว่าจะถามน้อม กลิ่นตัวพรนับพันอบอวลในจมูก ไม่ว่าจะสูดลมหายใจเข้าออกกลิ่นนั้นก็ไม่จางหาย เสียงครางที่มาจากความเจ็บปวดและความสุขก็ยังก้องในหู ความสุขที่เขาได้รับจากเธอก็ยังตรึงหัวใจ นึกถึงครั้งใดหัวใจเต้นแรง อยากร่วมรักกับเธออีกครั้งและอีกครั้งพีรภัท

Chapter 19“อา...อา...พี่พี...ไม่...พอแล้ว” พรนับพันครางครวญ เสียงครางนั้นปะปนระหว่างความสุข ความเสียวและความทรมาน เนื่องจากลิ้นและปากหนากำลังทำงานอย่างหนัก สลับกันดูดเลีย หญิงสาวที่ไม่เคยมีใครเล้าโลมให้ตนเช่นนี้ แค่ครั้งแรกเธอก็รู้สึกว่า อกกำลังระเปิด ร่างสั่นสะท้าน ภายในร่างกายเสมือนมีไฟเสน่หาถาโถมใส่ร่างไม่หยุดยั้ง มือเรียวสวยทำอะไรไม่ถูก บางครั้งผลักศีรษะเขาให้ออกห่าง แต่บางครั้งก็ดันให้แนบกับเนื้อสาว และบางคราสะโพกสวยลอยเด่นรับจังหวะระบำพลิ้วของปลายลิ้นตามสัญชาตญาณความใคร่ที่เข้าครอบงำร้ายไปกว่านั้นคือ ลิ้นหนาตอนนี้ลากต่ำมาถึงคูหาสวาท เขาห่อลิ้นก่อนสอดมันเข้าไปภายในตัวเธอ พีรภัทรทำให้ลิ้นเป็นปกติกระหวัดไปตามผนังถ้ำ แทะเล็มไปทั่วทั้งซ้ายขวา ทว่าจุดกระสันไม่ได้ถูกวางเว้น เขานำมือทำหน้าที่แทนลิ้น ซึ่งความร้ายกาจมีมากเช่นกัน พีรภัทรสะกิดนิ้วรัว ลิ้นก็ซุกไซร้ไปทั่วกลีบดอกไม้ ถูกรุกทั้งสองทางแบบนี้ ร่างสวยงามดิ้นพล่าน หัวใจเต้นกระหน่ำ ใบหน้าแดงซ่านจากพิษพิศวาส ชั่วครู่ต่อมาเสียงครางหวานดังมากขึ้น ร่างสาวกระตุก ภายในดอกไม้กลิ่นหอมตอดรัดลิ้นที่ยังคงเพียรหาความหวานหอมมิรู้เบื่อ เธอไปย่ำเ