Semua Bab สามีไร้รัก: Bab 31 - Bab 40

Chapter 32 “ลองไหมล่ะ ลองดูกันสักตั้งว่าผลจะออกมายังไง” พีรภัทรขู่กลับ ยกยิ้มขึ้นข้างหนึ่ง “ผมไม่แคร์นะถ้าเรื่องนี้จะถึงศาล เพราะยังไงหมิวก็ชนะเห็นๆ คนที่แคร์น่าจะเป็นคุณย่ามากกว่า ยอมรับผลที่ตามมาหรือเปล่าล่ะ เสียหน้า เสียชื่อเสียงและเสียที่ดิน แต่ถ้ายอมง่ายๆ ผลเสียก็ไม่มาก” เจอประโยคนี้เข้าไป สองย่าหลานถึงกับมึนศีรษะ พีรภัทรเตรียมการมาดีมาก ไล่ต้อนสมสมรให้จนมุม สมสมรเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคมมากคนหนึ่ง นอกจากความร่ำรวยยังเป็นคนใจบุญ บริจาคให้การกุศลต่างๆ หลายสิบแห่ง รวมถึงวัดในที่ห่างไกล นางก็บริจาคเงินช่วยเหลือ อีกทั้งยังเป็นรองนายกสมคมที่มีชื่อเสียงอีกสามสมาคม หากคลิปนี้ถูกเผยแพร่ออกไป หรือเรื่องถึงศาล ผลเสียตกอยู่ที่นางแน่นอน ภาพที่สร้างไว้ดิบดีต้องติดลบ เป็นเป้านินทาของเหล่าไฮโซแน่นอน “ฉันให้โฉนดที่ดินก็ได้” ในที่สุดสมสมรก็ยอม เสียที่ดินดีกว่าเสียชื่อเสียง “ไม่ได้นะคะคุณย่า” แต่คนที่ไม่ยอมคือพลอยพรรณ “คุณอเนกจ่ายค่ามัดจำมาแล้วนะคะ” “จะยากอะไร ก็คืนเขาไปสิ” สมสมรตอกกลับหลานสาว “โอนคืนเขาไปเลย แล้วให้เขาเลือกที่ดินผืนใหม่ก็ได้”

Chapter 34ความรู้สึกที่ได้รับมากกว่านิ้วมือทำงานหลายสิบเท่า ไม่ต่างกับเธอยืนอยู่กลางน้ำตกที่น้ำนั้นไม่ใช่น้ำมาจากธรรมชาติ แต่มาจากน้ำสวาทที่ตกลงมาท่วมตัว ไหลบ่าตามห้วงอารมณ์ของเธอ ยิ่งเสียวน้ำสวาทยิ่งมาก ชโลมชุ่มกายและหัวใจพรนับพันมีความสุขจากการโอ้โลมจุดนี้มาก พีรภัทรเก่งกาจสามารถดึงอารมณ์สาวให้พวยพุ่ง ทะยานขึ้นสู่ปลายฟ้า ลิ้นแพรวพราวสะบัดพลิ้วไปตามร่องดอกไม้ ก่อนใช้ปากดูดกลีบเนื้อบางทั้งซ้ายและขวา ตบท้ายด้วยการส่งลิ้นเข้าไปในช่องทางสวรรค์ ตวัดดื่มน้ำหวานที่ไหลเข้าปากเขาอัตโนมัติ กลิ่นหอมและรสชาติหวานมันเข้าไปกระตุ้นความใคร่ในกายหนาให้ถึงขีดสุด“อา...พี่พี...อา” พรนับพันไม่อาจต้านทานอารมณ์ได้ เขาเล่นกระตุ้นหลายจุดพร้อมกัน มีหรือเธอจะทานรับไหว ปล่อนตัวปล่อยใจไปตามวิถีแห่งอารมณ์ ล่องลอยเหนือเมฆาประเดิมรับความสุขที่เรียกว่า แค่เริ่มต้น “อืม...พี่พี...อา...พี่พี”เมื่อความปรารถนาทางอารมณ์อบอวลอยู่ในความรู้สึก และตอนนี้เขาก็ต้องการสาดใส่ความรักในกายภรรยาเต็มที่ พีรภัทรรีบลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าของตนทันควัน ไม่ถึงหนึ่งนาทีเขาได้นำเรือนร่างไร้เครื่องนุ่งห่มกลับมาหาร่างงดงามราวกับภาพวาดอี

Chapter 36ใบหน้าพัฒนาไม่มีความหนักใจให้เห็น กลับมีความสุขเมื่อได้พูดคุยเรื่องนี้ “ใช่จ้ะ แม่ก็ไม่อายนะถ้าพวกเพื่อนๆ หรือคนในสังคมจะพูดถึง แม่คิดว่ามันเป็นเรื่องปกติของยุคสมัยนี้ แม่ดีใจด้วยซ้ำที่เอยอมบอกความจริง ไม่อย่างนั้นก็คงฝันและหวังต่อไปว่า จะได้เลี้ยงลูกของเอ” กนกวรรณยิ้มขณะพูด “แม่ถึงให้เครื่องเพชรกับทองกับหมิวไงล่ะ ตอนนี้เอาไปแค่นี้ก่อน ถ้าท้องแม่จะให้เพิ่มอีกสองเท่า ถือว่าเป็นของขวัญจากแม่” “รับไปเถอะหมิว ไม่รับวันนี้วันหน้าก็ต้องรับอยู่ดี เพราะแม่ตั้งใจให้ลูกสะใภ้อยู่แล้ว” พัฒนาพูดเสริม พรนับพันหันมองหน้าพีรภัทรที่พยักหน้าให้ เธอจึงพนมมือไหว้กนกวรรณและกล่าวคำขอบคุณ “ขอบคุณคุณแม่มากค่ะที่เมตตาหมิว” “ก็เธอทำตัวให้เมตตานี่นา แต่น่าแปลกนะที่บ้านนั้นใจดำกับหมิวเหลือเกิน ภายนอกเป็นผู้ดี แต่จิตใจต่ำตม”ความรู้สึกที่กนกวรรณมีต่อพรนับพันเปลี่ยนไปในวันที่รู้ความจริงทุกอย่าง นางถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียวที่ได้รู้ว่า ตนเองถูกสมสมรปั่นหัวมาตลอด พูดใส่ไคล้พรนับพันต่างๆ นานา ซึ่งนางก็เชื่ออย่างสนิทใจ ไม่วิเคราะห์หรือไตร่ตรองใดใดทั้งสิ้น เช้าวันรุ่งขึ้น

วิวาห์ไร้เสน่หา Chapter 2ด้วยหน้าที่และข้อตกลง พราวพรรณละทิ้งความอาย มือเรียวสวยถอดชุดนอนแบบกระโปรงยาวออกทางศีรษะ ตามด้วยชุดชั้นในอีกสองตัว ขณะถอดเครื่องนุ่งห่มมือทั้งสองเย็นเฉียบจากความตื่นเต้น และความอายไม่กล้าสบตามองพุฒิวัตรพุฒิวัตรบอกตัวเองว่า สิ่งที่ทำวันนี้เพียงแค่ทำหน้าที่ลูกที่ดี ตนไม่ได้มีใจพิศวาสพราวพรรณเพราะหัวใจเขามีเพียงอรอนงค์คนเดียว การนอกกายนับจากนี้เป็นเพราะเหตุผลจำเป็น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เรือนร่างไร้อาภรณ์ของสาวตรงหน้า ชวนให้ใจสั่น แววตาเฉยชามีการสั่นไหวเล็กน้อย อารมณ์สวาทร้อนรุ่มลามจากปลายเท้ามวนตัวดุจเกลียวคลื่นตรงไปยังของรักของหวง สิ่งนั้นพองตัวรับพายุสิเน่หาทันทีทันใดพุฒิวัตรก้าวขึ้นเตียงด้วยเข่า มือใหญ่จับหัวไหล่สาวออกแรงดันไม่มากร่างงามก็เอนตัวนอนบนที่นอน โดยมีร่างเขาทอดกายเคียงข้าง ไม่มีคำทักทายให้คุ้นเคย ไม่มีวาจาอ่อนหวาน เขาเริ่มบทรักราวกับคนรีบร้อนเริ่มต้นด้วยจุมพิต ประสบการณ์แรกที่พราวพรรณเรียนรู้ เธอไม่เคยถูกใครจูบมาก่อน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต ความประหม่าและตื่นเต้นเกิดขึ้นท่วมหัวใจ กายสาวสั่นสะท้านอย่างห้ามไม่อยู่แรงสั่นของพราวพรรณทำให้ความคิ

วิวาห์ไร้เสน่หา Chapter 4อีกหน้าที่หนึ่งที่ทำได้ดีไม่ตกบกพร่อง คือ หน้าที่เป็นแม่พันธ์ ผลิตทายาทให้ตระกูลอินทระนุสรณ์ เกือบทุกคืนพุฒิวัตรจะเข้ามาในห้องนอนเธอ เพื่อทำหน้าที่สามี เสร็จภารกิจเขาจะเดินออกจากห้องเธอทันที กลับไปนอนห้องเขา สองปีมานี้แม้พุฒิวัตรและพราวพรรณร่วมมือร่วมใจผลิตทายาทกันเพียงไร ทว่ายังไร้วี่แวว นภาพรจึงพึ่งวิธีทางการแพทย์ ผลที่ออกมาคือไม่ติด นภาพรจึงพับโครงการนี้ ใช้วิธีธรรมชาติหวังว่าสักวัน ทายาทคนแรกของตระกูลถือกำเนิดไม่เพียงแค่พราวพรรณทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี พุฒิวัตรก็เช่นกัน โดยเฉพาะหน้าที่สามีที่ดีต่ออรอนงค์ ภรรยาคนแรกที่สี่ปีมาแล้วยังคงขยับเคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้ อาการอรอนงค์ทรงตัว ไม่ดีขึ้นไม่แย่ลง เขาไม่เคยบ่นเรื่องการดูแลอรงอนงค์ ทำเสมอต้นเสมอปลายจนบางครั้งพราวพรรณอิจฉา ทุกวันตอนเช้าพุฒิวัตรจะเข้าไปเช็ดตัวให้คนป่วย ให้อาหารทางสายยาง ก่อนส่งต่อให้พยาบาลที่จ้างมาดูแลรับช่วงต่อ กลับมาจากทำงานก็จะเข้าไปพูดคุยกับอรอนงค์ คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้รู้สึกว่า เขาอยู่ใกล้เธอเสมอ วันหยุดของพุฒิวัตร เขามักหมกตัวในห้องอรอนงค์ทั้งวัน หากมีนัดกับลูกค้าหรือเพื่อน หลังจากก