Semua Bab สามีไร้รัก: Bab 61 - Bab 68

วิวาห์ไร้เสน่หา Chapter 26 คืนนี้ฟ้าฝนช่างเป็นใจ งานปาร์ตี้เลิกราได้ราวหนึ่งชั่วโมง ฝนก็กระหน่ำลงมา ลมกรรโชกแรง ฟ้าคำรามร้องลั่น สภาพอากาศเหมือนพายุพัดเข้าหาฝั่ง อากาศชุ่มฉ่ำถึงขั้นหนาวสั่น ทว่าภายในห้องนอนพราวพรรณ แม้ว่าแอร์ทำงานเต็มประสิทธิภาพ อีกทั้งอากาศด้านนอกทำให้ความเย็นในห้องต่ำลง แต่ร่างเธอกลับร้อนระอุประดุจเปลวเพลิงเผาไหม้ เมื่อเจอชิวหาร้ายกาจกับนิ้วมือใหญ่ของสามีทำงานร่วมกัน “พี่พุฒิ...อา...พี่พุฒิ” พราวพรรณเปล่งเสียงคราง ใบหน้าสะบัดไปมาบนหมอน เธออยากหุบขาเพื่อไม่ให้พุฒิวัตรลงลิ้นตรงกลางร่างสาว ป้อนความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยได้รับจากเขามาก่อน มันมากกว่าครั้งไหนๆ จนเธอกลัวว่า หัวใจจะวาย “พี่พุฒิ...สะ...เสียว...อา”ยิ่งพราวพรรณบอกว่าเสียง พุฒิวัตรก็เหมือนคนหลงระเริง แนบหน้าลงบนดอกมณฑามากขึ้น คลอเคลียกลีบสาวด้วยปาก ก่อนส่งลิ้นสะบัดผ่านรอยแยก ทำงานคู่กับนิ้วมือบดบี้ปุ่มสวาท เร่งเร้าอารมณ์สาวเต็มที่ กลิ่นสาปสาวและรสชาติหวานมันของน้ำพราวรักกระตุ้นเพลิงปรารถนาในกายชายโหมกระหน่ำ ไม่ต่างกับพายุด้านนอก เร่งเร้าลิ้น นิ้วมือก็สะกิดรัว “พี่พุฒิ...อา...อา” ความสุขจา

ภรรยาไร้ใจ Chapter1งานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดอดีตมาเฟียชื่อดังของอิตาลี ที่คลุมพื้นที่กว่าสามเมือง มิลาน โรมและเกาะซิซิลีต้องไม่ธรรมดา งานถูกจัดขึ้นในโรงแรมหรูกลางกรุงโรม เมื่อเจ้าของงานเป็นมาเฟีย แขกที่มาร่วมงานเกินครึ่งเป็นมาเฟียที่มาจากหลายที่หลายทาง และต่างระดับชั้น หรือพูดได้ว่ามาเฟียใหญ่ไล่ลงไปถึงมาเฟียระดับล่าง หนึ่งในกลุ่มมาเฟียที่มาร่วมงานนี้คือมาร์โก้ เขาไม่ได้เป็นมาเฟียเสียทีเดียว แต่เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จหลายอย่างของมารูแอล เดอมาร์ชี เจ้าของงานในวันนี้ ก่อนจะหันหลังจากวงการนี้หลังจากภรรยาคลอดลูก เขาอยากใช้ชีวิตแบบสงบ อยู่กับครอบครัวของตน หลังจากมาร์โก้เดินเข้าไปในงานไม่ถึงหนึ่งนาที ร่างระหงของสตรีวัยยี่สิบเจ็ดปีที่สะกดทุกสายตาให้มองมายังเธอเป็นตาเดียว ได้เดินเข้ามาภายในงานด้วยท่าทางสง่างาม เธอสวมชุดราตรีแบบเกาะอกสีแดงเพลิง ขับกับสีผิวขาวนวลเนียน เครื่องหน้าไม่ได้แต่งจัดจ้าน แต่งบางเบาทว่าสวยจับใจ เส้นผมเป็นลอนคลื่นพลิ้วไหวตามแรงเดินของเจ้าตัว ยิ่งทำให้ดวงหน้าเธอมีเสน่ห์มากขึ้น อันโตรเนียลเล่ เดอมาร์ชี ลูกชายเพียงคนเดียวของมารูแอล

ภรรยาไร้ใจ Chapter 3 “พี่รู้ไหมว่าใครมาบ้านเรา” ลักษมีถามพี่สาว “ไม่รู้ ใครมาล่ะ” “เจ้าหนี้ป๊ะป๋า” “เจ้าหนี้ป๊ะป๋างั้นเหรอ” นาราลักษณ์ตกใจและงุนงง “ป๊ะป๋ามีหนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพี่ไม่รู้เรื่องล่ะ” คนที่นั่งในห้องรับแขกคงเป็นลูกน้องของเจ้าหนี้มาร์โก้ นาราลักษณ์รู้สึกได้ว่า เจ้าหนี้คนนี้คงไม่ธรรมดาแน่นอน และจำนวนหนี้ก็ต้องสูงมาก ไม่เช่นนั้นคงไม่เดินทางมาทวงถึงที่ “พูดเหมือนแม่เลย แม่ก็พูดแบบนี้” ลักษมีพูดขึ้น “เข้าไปคุยกันตั้งนานแล้วนะพี่นารา ไม่รู้ว่ามีอะไรหรือเปล่า” “แล้วแม่ล่ะ แม่อยู่ไหน เข้าไปคุยด้วยหรือเปล่า” “อยู่ค่ะ เข้าไปพร้อมกัน” “เจนนี่รู้จักเจ้าหนี้ป๊ะป๋าหรือเปล่า” “ไม่รู้จักค่ะ รู้แค่ว่าหล่อลากไส้” ความที่ลักษมีอายุเพียงสิบเก้าปี เธอจึงเพ้อฝันตามประสาสาวแรกรุ่น อีกทั้งยังไม่รู้เรื่องภายนอกมานัก เนื่องจากลักษมีถูกเลี้ยงราวกับไข่ในหิน “แม่ออกมาแล้วพี่นารา” สองพี่น้องรีบเดินไปหาลักขณาที่เวลานี้น้ำตานองหน้า “แม่เป็นอะไรคะ แม่ร้องไห้ทำไม” นาราลักษณ์ถามมารดา

ภรรยาไร้ใจ Chapter 5เครื่องบินส่วนตัวสุดหรูที่บินอยู่เหนือฟากฟ้า กำลังนำพาผู้โดยสารไปยังเกาะซิซิลี เกาะที่ถูกขนานนามว่าสวยเป็นอันดับต้นๆ ของโลก เจ้าของยานพาหนะนั่งจิบบรั่นดีอย่างสบายอารมณ์ สายตามองไปยังลูกสาวลูกหนี้ที่ตนเพิ่งใช้กลอุบายเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง ไม่ว่านาราลักษณ์จะไม่เต็มใจหรือไม่ก็ตาม ก่อนหน้านี้สองชั่วโมงสามสิบนาที มาร์โก้เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นอีกครั้งพร้อมลักขณาและนาราลักษณ์ อันโตรเนียลเล่มองสามคนที่เข้ามานั่งบนโซฟาราวกับตนเองเป็นเจ้าของบ้าน “ตกลงว่าไงครับ” อันโตรเนียลเล่ถามลูกหนี้ “ตกลงตามที่คุณต้องการ” คนตอบคือนาราลักษณ์ เจ้าหนี้หันไปมองเจ้าของเสียงแล้วกระตุกยิ้ม “แต่ฉันต้องแน่ใจก่อนว่าคุณทำตามที่พูดจริง” นาราลักษณ์ต้องรอบคอบไว้ก่อน “ผมจะจ่ายหนี้ของเอริคให้ตอนนี้เลย ส่วนหนี้สินของคุณอา ผมเคลียร์ให้ครึ่งหนึ่งก่อน ส่วนอีกครึ่งจะหมดก็ต่อเมื่อครบสัญญา” คำตอบของเจ้าหนี้ เรียกความสงสัยให้นาราลักษณ์มาก “ครบสัญญา” นาราลักษณ์ทวนคำ “สัญญาอะไร” “แม่ลืมบอกลูกน่ะว่า ลูกต้องไปอยู่กับคุณอันโตรห้าปี แล้วในระยะเว