บททั้งหมดของ พลาดท่ามาลุ้นรัก: บทที่ 21 - บทที่ 24

รถยนต์คันหรูสไตล์ยุโรปสีดำเงาถูกขับเคลื่อนโดยคนตัวโตเพื่อมาส่งฉันที่ทำงานก่อนรถจะเลี้ยวเข้ามายังหน้าบริษัทฉันบอกคนตัวโตก่อนเพราะตอนนี้ร่างกายที่ดูอ่อนล้าเหมือนพักผ่อนไม่เพียงพอจากกิจกรรมเมื่อคืนถ้าได้กาแฟสักแก้วร่างกายที่อ่อนล้าอาจจะทำให้กระปรี้กระเปร้ามากขึ้น"ส่งลิตาตรงนี้ดีกว่าคะ "เสียงหวานเอ่ยบอกก่อนรถจะเลี้ยวเข้าบริษัทมือเรียวหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมาแขวนไว้ที่ไหล่มนเพื่อเตรียมตัวจะลงจากรถ"จอดทำไมครับยังไม่ถึงบริษัทของน้องลิตาเลย"ผมเลิกคิ้วขึ้นสูงด้วยความสงสัยในเมื่อใกล้จะถึงบริษัทแล้วทำไมถึงไม่ให้ไปส่งก่อนจะถามคนตัวเล็กเพื่อคลายความสงสัยทันที"ลิตาจะซื้อกาแฟคะ เมื่อเช้ายังไม่ได้ทานกาแฟเลย พี่ออกัสอยากดื่มไหมเดี๋ยวลิตาไปซื้อมาให้"ดวงตาคู่สวยหันไปสบตาคู่คมก่อนจะบอกถึงเหตุผลที่ต้องลงจากรถตรงนี้"ครับฝากด้วยแล้วกันขอพี่อเมริกาโน่เย็น พี่รอในรถนะหรือจะให้พี่ลงไปเป็นเพื่อน"ผมรับคำก่อนจะบอกถึงชนิดของกาแฟที่ผมชอบทาน"ไม่เป็นไรคะ ลิตาไปซื้อแป๊บเดียว"มือเรียวดันประตูรถออกก่อนที่จะตวัดเท้าลงมือบางกระชับกระเป๋าสะพานไว้แน่นก่อนจะผลักประตูรถปิดหมุนลำตัวบางไปทิศทางของร้านกาแฟทันทีเวลาไม่นานฉันก

ผมรีบสาวเท้าไปยังห้องนอนมือหนาผลักประตูเข้าไปภายในห้องที่มีคนตัวเล็กนอนหลับอยู่บนเตียงคนตัวเล็กเอาแต่นอนฝันหวานยังไม่รู้ชะตากรรมว่าตอนนี้มีบุพการีของตัวเองมารออยู่ที่โซฟาภายในห้องรับแขก "ลิตา"ผมเอ่ยเรียกคนตัวเล็กพร้อมกับส่งมือหนาเขย่าที่ลำตัวเบา ๆ คนที่นอนหลับลึกไม่รู้สึกตัวได้แต่ส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ"อือ ! "เสียงครางเปล่งออกทางลำคอของคนตัวเล็กที่ไม่ยอมหลุดออกจากนิทราเสียทีทั้งเรียกทั้งเขย่ายัยขี้เซาก็ไม่ลืมตาขึ้นมาสักที"ลิตา ตื่นเร็วแม่มา"มือหนาเขย่าลำตัวคนตัวเล็กแรงขึ้นกว่าเดิมพร้อมกับเปล่งเสียงออกจากลำคอหนาที่ดังขึ้นเพื่อเรียกคนตัวเล็กให้ตื่นมาเผชิญหน้ากับบิดาและมารดาของตัวเอง"อะไรนะแม่มาเหรอ"ฉันสะดุ้งตื่นหลุดออกจากภวังค์ทันทียันร่างบางนั่งพิงหัวเตียง ปรับสภาพร่างกายเพียงครู่พร้อมกับทวนคำพูดที่พี่ออกัสบอกจากอาการงัวเงียครั้งแรกตอนนี้ตาเบิกกว้าง ใจเต้นสั่นระรัวด้วยความตกใจไม่คิดว่ามารดาจะมาเซอร์ไพรส์เช้าแบบนี้"ใช่พ่อกับแม่น้องลิตามา ตอนนี้นั่งรออยู่ที่โซฟา"พูดจบผมก็นั่งลงข้างคนตัวเล็กเอาจริงตอนนี้ผมโครตจะตื่นเต้นเลยด้านลิตาฉันเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอใบหน้าเริ่มซีดเผือกใจเต้