All Chapters of รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน: Chapter 21 - Chapter 30

ณ บริษัท PLogitechรรินดายืนรออรทัยนานกว่าครึ่งชั่วโมง แถวๆ ลิฟท์แก้วที่จะขึ้นไปยังชั้นผู้บริหาร เนื่องจากชั้นนี้ต้องใช้คีย์การ์ดพิเศษเท่านั้น ซึ่งก็มีไม่กี่คนที่มีคีย์การ์ดนั้น"น้องหลิน" และอรทัยก็รีบวิ่งมาด้วยความเหนื่อย"สวัสดีค่ะพี่อร""สวัสดีค่ะ พี่ไม่รู้ว่าฝ้ายก็ลาวันนี้ ขอโทษทีพอดีพี่เพิ่งไปส่งลูกมาวันนี้เลยสายไปหน่อย"ไม่บ่อยที่อรทัยจะมาสายแบบนี้ เนื่องด้วยช่วงนี้ลูกชายของเธอไม่สบาย จะลางานก็เกรงว่าปริญจะยุ่ง เพราะพึ่งมีนักศึกษาฝึกงานมายังไม่ได้เรียนรู้งานอะไร จะปล่อยไวก็คงไม่ได้"ไม่เป็นไรค่ะพี่อร" รรินดาพูดพร้อมกับยิ้มสดใสให้"งั้นเราขึ้นไปกันเถอะค่ะ" อรทัยก็แตะคีย์การ์ดเมื่อขึ้นมาถึงชั้นผู้บริหารแล้ว อรทัยก็นึกได้ว่าลืมของไว้ที่รถ และปริญก็กำลังจะขึ้นมา"ตายจริง ลืมซะได้""คะ?""เอกสารสำคัญจ้ะ งั้นเดี๋ยวพี่ลงไปเอาเอกสารก่อนนะ""ได้ค่ะ""งั้นน้องหลินไปชงกาแฟให้คุณปริญเลยนะ น่าจะกำลังขึ้นมาจำได้ใช่ไหม" และอรทัยก็ถามย้ำ"จำได้ค่ะ black coffee ไม่ใส่อะไรเลย" รรินดาตอบด้วยความจำที่สุดแม่น"จ้า เก่งมากเดี๋ยวพี่มานะ""ค่ะ" พูดจบรรินดาก็เดินไปเคาท์เตอร์ชงกาแฟชั้นผู้บริหารเป็นชั้

2 เดือนผ่านไปเป็น 2 เดือนที่มีอะไร ในชีวิตมากมาย รรินดาทำงานทุกอย่างที่อรทัยสอนได้อย่างคล่องแคล่ว เธอรู้จักหลักการทำงานและการประสานงานที่ดีเยี่ยม วันนี้ก็เป็นวันแรกที่เธอจะได้ออกไปคุยงานกับปริญข้างนอก ซึ่งเธอก็ตื่นเต้นไม่น้อยตลอดเวลาที่ผ่านมาปริญก็ยังคงวุ่นวายกับเธอ ทั้งยังชอบมาอยู่ใกล้ๆ ชอบแอบมองเวลาที่เธอเผลอ เธอก็จับได้บ่อยๆ แต่เขาก็ยังคงมองเหมือนเดิม จนบ่อยครั้งเธอเองที่เป็นคนเขินส่วนเธอกับเจิน เธอรู้สึกว่าเจินมีอะไรแปลกๆ และปิดบังเธออยู่แต่พอถามก็บอกไม่มีอะไรตลอด ซึ่งเธอก็ไม่สบายใจ ทั้งด้วยที่รู้จักกับเจินมานานถ้าเจินเป็นแบบนี้คือต้องมีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจแน่ๆ แต่เมื่อพยายามจะถามแล้วเจ้าตัวตอบว่าไม่มีอะไร เธอก็จะพยายามเข้าใจว่าไม่มีอะไรจริงๆณ บริษัท PLogitech"น้องหลิน" อรทัยก็วิ่งมาอีกเช่นเคยเพราะเจอรรินดาเดินเข้ามาพอดี"สวัสดีค่ะพี่อร" และเมื่ออรทัยมารรินดาก็ยกมือไหว้"สวัสดีค่ะน้องหลิน โทษทีนะวันนี้ลูกพี่สอบวันแรก ให้กำลังใจนานนิดหน่อย""ไม่เป็นไรค่ะ หลินก็พึ่งมาถึงตอนนี้เองเราขึ้นไปข้างบนกันเถอะค่ะ""ปะ"เมื่อขึ้นมานั่งที่โต๊ะเปิดคอมเรียบร้อย และเตรียมเอกสารที่จะให้ปริญ

ณ KC Clubปริญก็พารรินดามาด้วยจนได้ แม้เธอจะปฏิเสธยังไงแต่เขาก็ยังยืนยันว่าเธอต้องมาด้วย อ้างว่าถ้ามากับอรทัย อรทัยก็จะต้องมาด้วยแบบนี้ทุกครั้ง แต่ความจริงก็เป็นแบบนั้นที่ไหน 5 โมงเย็นอรทัยก็ต้องรีบกลับไปหาลูกแล้ว ไม่มีมาเลี้ยงลูกค้าตามประสาผู้ชายๆ แบบนี้หรอก"ทะ...ที่นี่หรอคะ" รรินดาถามเสียงสั่น เพราะคลับนี้คือคลับที่เขากับเธอเคยเจอกัน และเธอกับเขาก็ไปมีความสัมพันธ์กันในคืนนั้น"ใช่ เคยมาไหม" เขาก็แสร้งถาม"ไม่เคยค่ะ นี่ครั้งแรก" เธอก็โกหกคำโตพร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น"ลงไปกันเถอะ" ปริญก็ยิ้มให้พร้อมปลดล็อคประตูรถหรูเขาให้เธอลง"ค่ะ" เธอตอบพร้อมกับกำลังจะเปิดประตูรถออกไป"แต่เดี๋ยว" เขาก็พูดขึ้นก่อน เมื่อสังเกตุเห็นอะไรที่ผิดปกติ"คะ?""ทำไมชุดนี้มันดูโป๊ๆ" สายตาก็มองสำรวจไปทั่วเรือนร่างของเธอ"ก็คุณปริญให้หลินใส่ชุดนี้ไม่ใช่หรอคะ""ใช่แต่..." มันโป๊ไปหน่อยเขาก็ลืมคิดไป แบบนี้คงโดนไอ้โฬมแทะโลมเธออีกแน่ๆ"คะ?""อืม ไปกันเถอะ" ถึงจะไม่ค่อยพอใจก็เถอะ ไว้ค่อยไปแก้ปัญหาทีหลังเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไป ก็เห็นโฬมกำลังนั่งหันหลังให้ พร้อมกับมึผู้หญิงสวยสุดเซ็กซี่คนหนึ่ง ที่นั่งอยู่หว่างขาเขา ซ

เมื่อปริญขับรถมาถึงหน้าคอนโดที่รรินดาบอก เขาก็ขับขึ้นไปส่งเธอถึงทางเข้า"คอนโดสวยดีนะ อยู่คนเดียวหรือเปล่า" เขาก็ถามขึ้นแบบโยนหินถามทาง"ไม่ใช่คอนโดหลินหรอกค่ะ เป็นคอนโดของเจินหลินแค่มาพักด้วยช่วงฝึกงาน""อ่อ ยัยเจินมีคอนโดที่นี่ด้วยหรอ ไม่ยักกะรู้ว่ามีคอนโดที่นี่ด้วย""เจินบอกว่าพึ่งซื้อก่อนเข้ามาฝึกงานนี่เองค่ะ""อ่อ แล้วหนูอยากได้สักห้องไหม""ไม่ค่ะ หลินไม่ได้รวยแบบเจินหรอกนะ""หมายถึงว่า ถ้าเฮียจะซื้อให้""เอิ่ม..." แล้วอยู่ๆ จะมาเสนอซื้อคอนโดให้เธอทำไม"ถ้าอยากได้อะไรก็บอก" ถ้าเด็กดื้ออยากได้ เขาก็พร้อมเปย์"ไม่เป็นไรค่ะ คุณปริญจะมาซื้อให้หลินทำไม""ก็อยากให้ไง เฮียก็อยากรับผิดชอบอะไรบ้าง""รับผิดชอบอะไรคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย""แล้วใครบอกว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน""..." รรินดาถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ"ขึ้นห้องไปเถอะ ดึกมากแล้ว รีบอาบน้ำพักผ่อนนะครับ ฟอดดด" เขาก็โน้มตัวมาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่"คุณปริญ" เธอพูดพร้อมกับจับแก้มของตัวเอง ตอนนี้คงแดงมากๆ แล้ว"หรือจะให้จูบ""มะ...ไม่ค่ะ...""จุ๊บ" และเขาก็จุ๊บที่ปากเธอเบาๆ"คุณปริญ!" เธอพูดพร้อมกับเบิกตากว้าง"เฮียจะรอวันที่หนูใจอ่

วันต่อมา"ยายทำอะไรคะ หอมจังเลย" เมื่อลงมาจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ก็ได้กลิ่นหอมฟุ้งมาจากครัว"ทำคุกกี้ให้หนูไง""ดีเลยค่ะ หลินขอเยอะๆ นะ จะเอาไปฝากพี่ที่ทำงาน" รรินดาก็เข้าไปกอดอ้อนยายภา อย่างน่ารัก"แล้วก็เผื่อตาเปรมด้วยเห็นว่าเขาชอบ เอาไปฝากเขาให้ยายด้วยนะ บอกเขาด้วยว่ายายตั้งใจมาก" ยายภาพูดพร้อมกับยิ้มออกมา"เอิ่ม..." รรินดาก็ทำหน้ากระอักกระอ่วนใจ"เป็นอะไรหรือเปล่าลูก" นงนุชแม่เธอก็ถามขึ้น"คือ...หลินว่าจะบอกแม่กับยายหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้บอกสักที หลินคิดว่าวันนี้หลินควรจะบอกได้แล้ว..." รรินดาพูดเสียงแผ่ว เธอเป็นห่วงความรู้สึกยายกับแม่มากไม่รู้ว่าจะคิดยังไง"เรื่องอะไรหรอลูก" ยายภาก็ถามขึ้น"คือ...หลินกับพี่เปรมเราเลิกกันแล้วค่ะ" รรินดาพูดพร้อมกับก้มหน้าน้อยๆ"หลินว่าอะไรนะ" นงนุชก็ถามย้ำอีกครั้ง"หลินกับพี่เปรมเราเลิกกันแล้วค่ะแม่ เลิกกันได้หลายเดือนแล้ว""ทำไมหรอลูก" ยายภาก็ถามขึ้นพร้อมกับเอามือทาบอก อย่างไม่น่าเชื่อว่าเด็กทั้งสองคนจะเลิกกันได้"เอ่อ คงเพราะห่างกันน่ะค่ะ" และเธอก็เลี่ยงที่จะไม่บอกความจริง กลัวว่าแม่กับยายเธอจะรู้สึกไม่ดีที่เขาพูดกับเธอขนาดนั้น"แล้วหล