All Chapters of รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน: Chapter 51 - Chapter 59

เมื่อไปถึงร้านอาหารแล้วแต่ก็นึกได้ว่าตัวเองลืมโทรศัพท์ไว้ แล้วก็ต้องเสียเวลากลับมาเอา เจินก็ได้แต่บ่นให้ตัวเองคนเดียวและเมื่อหาโทรศัพท์ แต่หายังไงก็หาไม่เจอยิ่งหงุดหงิดเข้าไปอีก"คุณหนูหาอะไรครับ" เฟยที่เดินเข้ามาก็ถามขึ้น"..." เจินไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่หา ของที่ต้องการต่อไป"คุณหนูหาโทรศัพท์เครื่องนี้อยู่หรือเปล่า" และเฟยก็ชูโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุด ประดับด้วยเคสสีชมพูน่ารักฟุ้งฟริ้งขึ้นมาให้เธอดู"ใช่ แล้วไปอยู่กับเฮียเฟยได้ยังไง""คุณหนูลืมทิ้งเอาไว้ที่ชิงช้าหน้าหาด""..." และเธอก็นึกได้ว่าจริงๆ เธอวางไว้ตรงนั้น ก่อนจะใช้กล้องถ่ายรูป แล้วเดินออกมาโดยไม่ได้หยิบโทรศัพท์ของตัวเองมาด้วย"นี่ครับ" และเฟยก็ยื่นให้เจินก็รีบไปคว้าเอาโทรศัพท์ จนมือของทั้งสองคนแตะกัน และต่างก็ตกอยู่ในภวังค์["แกไม่คู่ควรกับลูกสาวฉัน""ไอ้กระจอก""แกมันไม่มีหัวนอนปลายเท้า""แกอย่าได้คิดอะไรกับลูกสาวฉัน""ลูกสาวฉันต้องไม่ลำบากไปกับแก""ไอ้คนต่ำต้อย""ถ้าลูกสาวฉันอยู่กับแกมีแต่จะลำบาก""หัดเจียมกะลาหัวซะบ้าง]คำพูดดูถูกมากมายก็ผุดขึ้นมาในหัว เตือนให้เขาจำขึ้นใจว่าเขาไม่เหมาะสมกับเธอ ไม่มีอะไรคู่ควรกับเธอเล

1 เดือนต่อมาวันนี้เป็นวันฝึกงานวันสุดท้ายของรรินดา และวันต่อไปก็เป็นงานอีเว้นท์โปรเจคโปรโมทบริษัทของปริญ ที่จะจัดขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่ในรอบปี แล้วรรินดาก็จะเรียนจบแล้ว วันที่เธอกับครอบครัวรอคอยก็กำลังจะมาถึงสักทีเปรมกับมินตราก็ยังคงแวะเวียนเข้ามาที่บริษัทของปริญบ่อยๆ ทั้งยังมีแต่เรื่องมาทำให้ปริญกับรรินดา ต้องระหองระแหงกันตลอดเวลา"แม่สวัสดีครับ ยายสวัสดีครับ""เปรม..." นงนุชเรียกเสียงแผ่ว นี่ก็หลายเดือนมากๆ แล้วที่เปรมกับรรินดาเลิกกัน แล้วไม่ได้เจอเปรมเลย"ผมซื้อของมาฝากครับ และมีเรื่องจะคุยกับแม่และยายด้วย" เปรมพูดเสียงสั่น"..." นงนุชกับยายภาก็หันหน้ามองกัน"ผมขอโทษแม่กับยายด้วยนะครับ พี่ผมทำไม่ดีกับน้อง จนเราสองคนต้องเลิกกัน แต่วันนี้ผมรู้สึกผิดจริงๆ และผมก็ต้องการคืนดีกับน้องครับ" จากนั้นเปรมก็พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง"อันนี้แม่แล้วแต่น้อง แม่ตอบแทนน้องไม่ได้หรอกนะเปรม" นงนุชพูดเสียงเรียบ"ผมขอโทษแม่กับยายนะครับ ที่ทำให้ผิดหวัง""แม่จะบอกอะไรให้นะเปรม แม่รู้ทุกอย่างอยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ แม่รู้ว่าเปรมไม่ได้คิดจะจริงจังกับน้องหรอก""ผม...""แม่ผ่านอะไรมาเยอะ ทำไมแม่จะไม่รู้เพียง

"มินตรา หยุด!" ปริญก็พูดขึ้นเสียงดัง พร้อมกับหลายคนที่ตกใจกับสถานการณ์"พี่ปริ้น!" มินตราก็พูดขึ้นเสียงดังเช่นกันด้านเปรมเมื่อเห็นแบบนั้น ก็รีบเดินเข้ามาหารรินดา กลัวว่ามินตราจะทำอะไรบ้าๆ เข้า"อะไรกันคะน้องมิน" แนนผู้จัดการส่วนตัวของมินตราก็รีบวิ่งเข้ามา"แล้วมินละคะพี่ปริ้น""อย่ามาก่อเรื่องวุ่นวายในงานพี่นะ" ปริญกัดฟันพูดเมื่อหลายคนสนใจ"ไม่อะ แล้วเรื่องของเราล่ะคะ""เรื่องของเราอะไรไม่มีเรื่องของเราทั้งนั้น""แล้วที่มินมาทำงานให้พี่ปริ้นล่ะ""ผมจ้างคุณมานะมินตรา ไม่ได้ให้คุณมาทำฟรี""ไม่ใช่อะ เราสองคนจะเป็นแฟนกัน" และมินตราก็พูดออกมาเหมือนคนบ้า"น้องมิน พอแล้ว อายคนอื่น" แนนรีบมาดึงแขนมินตรา แต่มินตราก็สบัดออก"มินไม่อายค่ะ มินกับพี่ปริ้นเราคบกันอยู่ ผู้หญิงคนนี้ต่างหากที่ต้องอาย หน้าด้าน!" มินตราพูดพร้อมกับชี้หน้ารรินดาที่ยืนนิ่ง"จะพูดจาอะไรก็เกรงใจแฟนผมด้วยนะ" ปริญก็คิดไม่ถึงว่ามินตราจะสติแตกแบบนี้แขกทุกคนต่างมองดาราสาวดาวรุ่งด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป"มินตรา! ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะออกไปแล้วนะ เธอไม่อายคนอื่นบ้างหรอ ถ้าเธอยังบ้าแบบนี้อยู่เธอจะดับ บอกให้รู้!" แนนก็พูดขึ้น พร้อมความโกร

ปริญก็เริ่มไปหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัทของเปรม จนได้รู้ว่าตอนนี้บริษัทเขาแทบจะล้มละลายแล้ว พอเขาหาข้อมูลไปเรื่อยๆ ถึงได้รู้ว่าบริษัทนี้ถูกก่อตั้งโดยพ่อของรรินดา ที่ทำกำไรได้มากมายมหาศาล แต่ก็เริ่มถอยลงตอนที่พ่อของเปรมมาบริหาร และซื้อหุ้นจากแม่ของรรินดาไปเกือบจะหมด แบบวิธีที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นักเขาเลยไปคุยถามรายละเอียดกับนงนุช ถึงได้รู้ความจริงว่าเหมือนครอบครัวของเธอโดนโกงยังไงยังงั้น เพียงแต่ยังให้เหลือหุ้นไว้เพื่อจะได้ใช้เงินปันผลในทุกๆ ปีปริญก็เลยคิดอะไรได้ แล้วก็วางแผน ไปคุยกับชาติชัยพ่อของเปรมจนชาติชัยใจอ่อน เห็นด้วยกับข้อเสนอของเขา ที่ว่าเขาจะซื้อหุ้นไว้ก่อนเพื่อที่เขาจะได้ไปช่วยเหลือให้เติบโตเช่นเดิม แล้วเขาก็จะขายคืนให้เปรม ซึ่งทางนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดดีกว่าล้มละลายเมื่อพวกนั้นหลงกล หุ้นที่มากที่สุดของบริษัทนี้ก็ตกเป็นของเขา และเขาก็โอนทุกอย่างให้รรินดา ซึ่งเธอก็มีหุ้นอยู่แล้ว ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเธอก็เป็นผู้ถือหุ้นที่มากที่สุด และเมื่อเธอพร้อม เขาก็จะให้เธอขึ้นไปเป็นประธานของบริษัทนี้โดยทันทีด้วยความเก่งของเธอก็ไม่ต้องพูดถึง ทั้งมีเขาอยู่ข้างๆ อีก ไม่มีอะไรต้องเป็น