เด็กเกียร์ NC 18+ のすべてのチャプター: チャプター 61 - チャプター 70

ปรารถนาจะทำให้เขามีความสุขและหลงฉันให้หัวปักหัวปำไปเลยดังนั้นหลังจากจูบกันจนปากแทบเปื่อย ฉันลุกขึ้นถอยลงไปในสระส่วนตื้น พี่เกียร์ขยับตาม ฉันหยุดเขาไว้ให้นั่งบนขอบสระขณะที่ตัวเองคุกเข่าบนขั้นบันได แทรกตัวอยู่กลางหว่างขาแกร่ง เคลื่อนมือเข้าไปลูบไล้สัดส่วนที่พองตัวดันกางเกงว่ายน้ำ“จะทำให้พี่คลั่งตายเลยรึไง” พี่เกียร์ถามยิ้ม ๆ เสียงนั้นแหบพร่าสุด ๆ“ได้ไหมล่ะคะ” ฉันช้อนตาขึ้นถาม ยั่วเย้า“ที่รัก...”สุ้มเสียงแตกพร่ำของพี่เกียร์ปลุกเร้าอารมณ์สุด ๆ ฉันกดจูบแผงอก จงใจไล้เลียเม็ดนมจนมันแข็งเป็นไตสู้ลิ้นก็ย้ายไปจูบเลียอีกข้างก่อนลากปากลงต่ำ มือบีบเฟ้นแก่นใต้กางเกงที่ขยายเป็นลอนลำ ก่อนจะสอดมือผ่านเอวกางเกงเข้าจับมันออกมาในจังหวะที่ปากเคลื่อนลงไปถึงพอดี ฉันใช้ลิ้นไล้เลียส่วนปลายเรียบละมุนสีชมพู วนไซ้ไล้โลมจนทั่วตามวิธีที่เคยทำและจำได้ว่าแบบไหนที่ทำให้พี่เกียร์ครางกระหึ่ม“ที่รัก...”เสียงที่บอกถึงความทรมานซ่านกระสันของเขายิ่งทำให้ฉันฮึกเหิมลำพอง ครอบครองความแกร่งกร้าวรูดเร้าดูดกลืน พี่เกียร์หอบหายใจหนัก ครางลึกเร้าค่อย ๆ กระเส่าดังมากขึ้นตามจังหวะการดูดกลืน สอดนิ้วเข้าขยุ้มกลุ่มผมฉันที่มัดเป็น

ฉันกดปิดมือถืออย่างหงุดหงิด ผู้หญิงมีถมถืด พ่อจะหาใครก็ได้ แต่ทำไมต้องเป็นน้านารถด้วย“แล้วนี่เราจะทำยังไง เงินตั้งร้อยกว่าล้านเลยนะเจ จะหาที่ไหนมาจ่ายเขา ยังจะมีของพวกรายยิบรายย่อยอีก”ขณะกำลังจะเดินไปห้องตัวเอง เสียงของแม่ที่ดังออกมาจากห้องทำงานทำให้ฉันชะงักฝีเท้า ถอยกลับมาตรงประตูที่ปิดไม่สนิทในห้องนั้น ฉันเห็นแม่ทำหน้าเครียด มือหนึ่งแกว่งแก้วเหล้าในมือไปมาขณะกำลังคุยกับอาธันวาที่นั่งฝั่งตรงข้าม เมื่อก่อนอาธันวาเคยเป็นเลขาพ่อ แต่พอพ่อแม่เลิกกันเขาเลือกมาทำงานเป็นผู้ช่วยคนสนิทของแม่ คอยช่วยเหลือดูแลบริหารงานในร้านจิเวลรีที่มีด้วยกันห้าสาขาในจังหวัดใหญ่ ๆ“ผมบอกพี่แล้วว่าอย่าเล่นเยอะ”“ตอนนั้นพี่ลืมตัวไปหน่อย กาสิโนที่นู่นมันตื่นตาตื่นใจไปหมด ใครจะไปคิดล่ะว่าจะเสียเยอะ ตอนแรกได้เอา ๆ แล้วนี่เราจะทำยังไง เรื่องนี้แดงออกไปเมื่อไหร่ร้านของพี่พังกันพอดี”แม่เพิ่งกลับจากเดินทางไปหาลูกค้าที่จีน นั่นไม่สำคัญเท่าเรื่องที่เพิ่งรู้ นี่แม่ฉันเล่นการพนันด้วยเหรอ แต่ที่พีคกว่านั้นคืออาธันวาเดินไปนั่งโซฟาเดียวกับแม่และสวมกอดกันอย่างสนิทสนม“อย่าเพิ่งคิดมากสิครับพี่”“จะไม่ให้พี่คิดมากได้ไงล่ะ เรา

“ทำไม เขาก็ดูหล่อดี ดูเหมือนจะชอบแกอยู่นะ พ่อแกพ่อเขาก็เชียร์กันใหญ่นี่ที่รัก”ชื่อ ‘ที่รัก’ สินะ ก็น่ารักสมตัวจริงดี“พี่เมธน่ะหล่อดีหรอกแต่เจ้าชู้เกินไป ฉันไม่ชอบ นี่พ่อยังจะให้ฉันไปเรียนที่เดียวกับเขาด้วยอะแก อีกไม่กี่เดือนก็เรียนจบมอหกแล้วด้วย” “เขาอาจจะดีก็ได้แก ถ้าแกไม่สบายใจ เดี๋ยวฉันไปเรียนกับแกเอง” “บางทีฉันจะลองขอพ่อไปเรียนที่อื่นดู แต่ขอบใจนะที่แกจะไปเรียนด้วย”“แกไปไหนฉันก็ไปที่นั่นอยู่แล้ว เรามันเพื่อนเลิฟกันนี่” หน้าสวยหวานผลิรอยยิ้มที่ในสายตาคนมองอย่างผมเห็นแล้วชอบมาก ตาเธอสวยมาก ยิ้มก็หวานมาก “จริงแท้ล้านเปอร์เซ็นต์ ว่าแต่แบบพี่เมธไม่ชอบ แล้วแกชอบแบบไหนอะที่รัก” “ไม่มีสเปก แค่จริงใจต่อกัน รักมั่นคง ไม่เจ้าชู้ก็พอ”“แค่นั้นไม่พอหรอกแก แกต้องระบุให้ชัด รูปหล่อกร้าวใจ ใจดีใจป๋าขาเปย์อะไรงี้ พระเจ้าท่านจะได้จัดสรรให้ถูกไงแก”“โอเค ๆ ฉันชอบผู้ชายรูปหล่อกร้าวใจ ใจดีใจป๋าขาเปย์ จริงใจไม่เจ้าชู้”“ดีมาก ปะ เข้าไปในงานกัน เจ้าสาววันนี้สวยมากแก พี่วาดนี่พูดได้เลยว่าสวยที่สุดในวงศ์ญาติฉันเลยอะ” สองสาวควงแขนกันเข้าไปในงาน ผมมองตามจนลับสายตา จากนั้นสายตาผมมักจะจรดลงที่วงหน้าเ

ฉันเพิ่งขึ้น ม.2 ได้สองอาทิตย์ ตอนเช้าไปโรงเรียน ตกเย็นเลิกเรียนก็มาเรียนพิเศษต่อที่โรงเรียนกวดวิชาขึ้นชื่อแห่งหนึ่งไม่ไกลจากโรงเรียน เดินกันไปได้ เนื่องจากข้างโรงเรียนกวดวิชามีซอยที่เดินทะลุไปถนนอีกฝั่งได้ ไม่ใช่ซอยเปลี่ยวอะไรเพราะอยู่กลางเมือง ฉันกับแสนดีจึงมักจะเดินไปรอรถทุกเย็น แต่วันนี้แสนดีไม่ได้มาเรียนเพราะเป็นไข้ ฉันจึงเดินไปโรงเรียนคนเดียว ใช้เวลาอยู่ในโรงเรียนนั้นจนถึงสองทุ่ม เลิกเรียนฉันก็เดินออกจากซอยเพื่อมารอลุงคนขับรถเช่นทุกวัน ทว่า เดินมาได้ไม่กี่ก้าวก็ได้รับโทรศัพท์จากลุงคนขับ [“คุณหนูครับ พอดีรถลุงยางรั่ว จะไปถึงช้าหน่อยนะครับ”]“อ้าว แล้วอยู่ไกลไหม ถ้ายังไงที่รักนั่งแท็กซี่กลับก่อนก็ได้”[“โอ๊ย อย่านะครับคุณหนู ช่างใกล้จะมาแล้ว สักยี่สิบนาทีก็เสร็จแล้วครับ รอลุงก่อน อย่าเรียกแท็กซี่เผื่อเจอคนไม่ดีจะไม่ปลอดภัย”]“งั้นลุงรีบหน่อยนะ ที่รักอยู่คนเดียว”ตู้ด ตู้ด ตู้ด“อ้าว สายตัดไปซะแล้ว แบตหมดหรืออะไรเนี่ย ว่าจะบอกซะหน่อยว่าวันนี้แสนดีไม่ได้มาเรียน” ฉันอยากบอกให้ลุงเร่งช่างหน่อยเพราะวันนี้อยากกลับบ้านเร็ว ที่ป้ายรถที่ไปนั่งรอประจำก็มีคนมารอรถเยอะทุกวัน ฉันจึงไม่ได้ก

“ไม่หรอกครับ ไม่ว่า... พี่จำเราไม่ได้จริง ๆ แต่ก็ชอบเราทันทีที่เจอกันอีกครั้ง นี่เรียกว่าพรหมลิขิตหรือเปล่านะ”“ตอนนั้นที่พี่พันแผลให้หนู พี่ไม่ได้พันแค่มือแต่พันหัวใจหนูไว้ด้วย เพราะฉะนั้น พี่ชอบหนูก็ถูกต้องที่สุดแล้ว”ฉันบีบจมูกโด่งหยอกเย้า พี่เกียร์ก็ไล่งับไล่จูบมือข้างนั้นอยู่นาน เลยมาปิดปากฉัน มอบจูบแสนหวานให้ ก่อนจะนั่งลงบนเตียงอีกครั้ง อุ้มตัวฉันขึ้นซ้อนตัก คว้าแก้วไวน์จ่อปาก“ฉลองกัน”“เนื่องในโอกาสอะไรคะ”“โอกาสที่เราตกหลุมรักกัน ได้อยู่ด้วยกันไงครับ นี่เป็นโอกาสพิเศษ ควรฉลองสุด ๆ ว่าไหม”นั่นสินะ การได้มีพี่เกียร์เป็นคนรักเป็นความพิเศษสุด ๆ ในชีวิตของฉันจริง ๆฉันกุมมือทาบมือใหญ่ดันแก้วไวน์ขึ้นจ่อปากอีกครั้ง ดื่มด่ำรสชาติของมันด้วยความรู้สึกละเมียดละไมดื่มไปครึ่งแก้ว พี่เกียร์ก็ดื่มที่เหลือจนหมด ก่อนจะรินใหม่ ป้อนฉันและเขา เราสลับกันป้อนกัน ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรู้สึกละเอียดอ่อนความคิดซุกซนวาบขึ้นในหัวในตอนหนึ่ง ฉันยกขวดไวน์ขึ้นดื่มโดยไม่รินใส่แก้ว ปล่อยให้บางส่วนไหลออกมาตรงมุมปาก อาบลำคอจนถึงทรวงอกเปลือย เห็นสายตาคมเข้มข้นดำดิ่ง ลำคอหนากลืนน้ำลายจนเห็นลูกกระเด