All Chapters of เล่ห์รักนายวายร้าย ( NC 20+) : Chapter 71 - Chapter 80

Chapter 71“คืนนี้พี่เวย์อาจจะกลับมาเซอร์ไพรส์แกก็ได้” มัดหมี่เอ่ยพูดตามความคิดของตัวเอง“ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ เพราะพี่เฟิลบอกว่างานที่นั่นยุ่งมาก ขนาดว่าตอนไปญี่ปุ่นเขาสัญญาเป็นมั่นเหมาะว่าจะกลับมาหาฉันบ่อยๆ นี่ก็สองเดือนแล้ว เขายังปลีกตัวจากงานที่นั่นมาหาฉันไม่ได้เลย” แพรดาวเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ“เอาหน่า อดทนอีกนิด” มัดหมี่เข้าไปโอบกอดแพรดาวไว้หลวมๆ อย่างปลอบใจ“ฉันก็แค่น้อยใจนิดหน่อย แต่ฉันแก้แค้นเขาไปแล้วแหละเมื่อเช้า โทษฐานที่ทำให้ฉันคิดถึง” แพรดาวเอ่ยด้วยสีหน้าระรื่นอย่างมีความสุข เมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าที่ทำให้เขาหัวร้อน“แกไปทำอะไรให้เฮียของแกหัวร้อนอีกล่ะ?” สปายเอ่ยถามแพรดาวอย่างรู้ทัน“ฉันก็แค่ถ่ายชุดนักศึกษาที่ฉันใส่มาวันนี้ให้เฮียดูก็แค่นั้นเอง” แพรดาวเอ่ยบอกเพื่อนของเธอด้วยสีหน้ายิ้มๆ“ถ้าพี่เวย์กลับมา ฉันขอฟันธงเลยว่า แกโดนหนักแน่” สปายเอ่ยคาดการณ์ไว้ และส่ายหัวเบาๆ กับความแสบของเพื่อนสาว เพราะมันไม่ใช่เฉพาะวันนี้หรอกนะที่แพรดาวแต่งตัวแบบนี้ แต่แพรดาวแต่งตัวในแบบที่รันเวย์ห้ามตั้งแต่รันเวย์เดินทางไปดูแลงานที่ญี่ปุ่นแล้ว“เขาก็ขู่ฉันเหมือนกัน เขาขู่ฉันว่าจะกระแทก

Chapter 73“อ๊า~” ปากเล็กเปล่งเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อปากหยักขบเม้มที่ติ่งทับทิมสีแดงระเรื่อ ปลายลิ้นร้อนชอนไชไปที่ร่องรักอย่างชำนาญ จนทำให้ร่างบางอ้าขาเรียวสวยออกกว้างขึ้นกว่าเดิม แล้วแอ่นสะโพกเข้าหาลิ้นร้อนไม่หยุด มิหนำซ้ำยังเอามือขยุ้มเส้นผมของเขาอย่างแรง เมื่อเธอถูกลิ้นร้อนโจมตีที่ร่องรักอย่างหนัก“ซี้ด~ อ๊า เฮียขา เสียวมากเลย” หญิงสาวยกขาเรียวขึ้นพาดไปบนบ่าแกร่ง และขมิบร่องรักถี่ๆ เมื่อโดนปลายลิ้นร้อนเล่นงานร่องรักไม่หยุด ปากหยักดูดเลียร่องรักอย่างมูมมามราวกับคิดถึงสิ่งที่เขาโหยหามาตลอดสองเดือน เขาละเลงปลายลิ้นเข้าร่องรักอย่างรัวเร็ว จนร่างบางทนความเสียวซ่านไม่ไหว จึงปลดปล่อยน้ำสีใสออกมา“อ๊า~”ปากหยักดูดเลียน้ำสีใสอย่างดูดดื่ม จากนั้นเขาก็เงยใบหน้าหล่อเหลาสบตากับใบหน้าสะสวยด้วยสายตาหวานเยิ้ม“ยังหวานเหมือนเดิม”“อื้อ!” ปากเล็กร้องครางออกมาอีกครั้ง เมื่อเขาโน้มจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างเร่าร้อนใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ที่ไปลำคอระหงและขบเม้มอย่างแรง โดยที่มือสากขยำเต้าใหญ่อย่างมันมือ“อ๊ะ! อย่าทำรอย...”“ถ้าใครถาม ก็บอกว่าผัวทำ” ปากหยักเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า แล้วดูดเ

Chapter 75@เชียงใหม่_ม่อนแจ่มเมื่อเดินทางมาถึงม่อนแจ่ม รันเวย์ก็ไปติดต่อที่พักที่เขาได้จองไว้ ซึ่งเขาได้จองไว้เป็นเต็นท์โดมจำนวนหกเต็นท์ติดกันเป็นรูปตัวยู ซึ่งที่พักบริเวณนี้ค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวมาก“สปายให้ฉันนอนเป็นเพื่อนไหม” แพรดาวเข้าไปเกาะแขนสปายและเอ่ยถามอย่างเอาใจใส่เพื่อนรักของเธอ“มานี่เลย ก่อนจะถามเพื่อน ถามเฮียแล้วหรือยัง” รันเวย์กอดรัดแพรดาวไว้แน่น เมื่อจู่ๆ แพรดาวก็จะทิ้งให้เขานอนคนเดียว แล้วหนีไปนอนกับเพื่อน“ก็หนูไม่อยากให้สปายนอนคนเดียวนี่นา” แพรดาวยู่ปากพูดกับรันเวย์“น้องสปายนอนกับพี่ก็ได้จ้ะ” ณิชาเอ่ยขึ้น แต่บิ๊กบอสกลับจ้องมองสปายเขม็งราวกับว่าต้องการให้สปายปฏิเสธณิชา“เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะพี่ณิชา หนูนอนคนเดียวดีกว่า พอดีหนูนอนดิ้นน่ะพี่” สปายเอ่ยปฏิเสธณิชาและส่งยิ้มเจื่อนให้รุ่นพี่“หึๆ...” รันเวย์หัวเราะเบาๆ แล้วหันไปมองบิ๊กบอสที่ตอนนี้กำลังยิ้มอย่างชั่วร้ายราวกับกำลังวางแผนอะไรอยู่“อ๋อ...งั้นก็เอาตามนั้นก็ได้จ้ะ พอดีพี่ก็นอนดิ้นเหมือนกัน” ณิชาเอ่ยพูดกับสปาย ก่อนจะหันไปพูดกับไรเฟิล “เฟิลฉันนอนเต็นท์ใกล้นายนะ”“ขอรับนายหญิง” ไรเฟิลเอ่ยตอบรับณิชา ก่อนจะเอาของส่

Chapter 77“โอ๊ะ! อ๊ะๆ อ๊า~” แพรดาวทำเสียงคราง แล้วยื่นปากไปจุมพิตที่ปากหยัก‘จุ๊บ’ชายหนุ่มจับร่างบางนอนหงาย ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้“อยากโดนเอานักเหรอวะยัยเด็กดื้อ”“ฮ่าๆ เฮียขา หนูล้อเล่น” แพรดาวดันหน้าท้องแกร่งออก“นึกว่าอยากโดน” รันเวย์เอ่ยพูดยิ้มๆ ก่อนหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง และดึงหญิงสาวมานั่งบนตักแกร่ง แล้วทั้งคู่ก็นั่งดูดาวตกผ่านม่านหน้าต่างของเต็นท์ที่เปิดไว้“เฮีย ดาวตก” แพรดาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นและรีบยกมือกุมแนบไว้ที่อก ก่อนที่เธอจะหลับตาอธิษฐานขอพร“พอแล้วมั้ง อธิษฐานเยอะเกินไปแล้ว” รันเวย์เอ่ยแซวคู่หมั้นสาว เมื่อเห็นเธอขอพรจากดาวตกนานราวสามนาที“ไม่ได้อธิษฐานเยอะ แต่หนูอธิษฐานซ้ำต่างหาก”“หนูอธิษฐานว่าอะไรครับ บอกเฮียได้ไหม” รันเวย์เอ่ยถามแพรดาวด้วยน้ำเสียงอบอุ่น“หนูขอให้เฮียรักหนูและเอ็นดูหนูแบบนี้ตลอดไปได้ไหม?”“หื้ม...หนูขอพรหรือหนูถามเฮีย?” รันเวย์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วเอาปลายจมูกโด่งถูไถไปบนปลายจมูกเล็กเชิดรั้น“แล้วได้ไหม?”“ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ เฮียจะให้หนูดูเอ็นเฮียตลอดชีวิตเลยที่รัก” รันเวย์เอ่ยพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์“เฮียอะ ทะลึ่ง”“หึๆ...”“รักหน

ตอนพิเศษ 1เจ็ดปีต่อมา...รถสปอร์ตหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดที่ลานจอดรถบ้านหลังใหญ่ จากนั้นเขาก็หันไปหยิบตุ๊กตาหมีสองตัวกับดอกกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่มาไว้ในอ้อมแขนแกร่ง นักธุรกิจหนุ่มหล่อลงจากรถและเดินเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้มแห่งความคิดถึง เพราะตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาไม่ได้เจอลูกสาวตัวน้อยและภรรยาสุดที่รักของเขาเลย เพราะเขาติดงานสำคัญที่ญี่ปุ่น"น้องเพ้นท์ น้องเพลง ปะป๊ากลับมาแล้วครับ" รันเวย์เอ่ยบอกลูกสาวฝาแฝดของเขาด้วยรอยยิ้มเมื่อแพรดาวเห็นสามีของเธอเดินเข้ามาในบ้าน เธอก็กระซิบบอกอะไรบางอย่างกับลูกสาวตัวน้อยของเธอทั้งสองคน ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นและเดินขึ้นห้องส่วนตัวไปอย่างเง้างอน"อ้าว...หนูจะเดินหนีเฮียไปไหนครับ" รันเวย์เอ่ยถามแพรดาวหน้าตาตื่น เมื่อเห็นภรรยาตัวน้อยของเขาเดินหนีขึ้นห้องไป"ห้ามรบกวนคุณแม่นะคะ ปะป๊า" เพ้นท์และเพลงเด็กน้อยฝาแฝดหน้าตาจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตากางแขนเรียวเล็กสุดแขน เพื่อกั้นขวางไม่ให้คุณพ่อของพวกเธอตามคุณแม่ของพวกเธอขึ้นห้องไปได้"ปะป๊าใจร้าย ทิ้งหนูกับคุณแม่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ชิ! หนูงอนป๊าแล้ว" เสียงเล็กของเพลงเอ่ยต่อว่าคุณพ่อของเธอ ก่อนจะทำแก้มป่องเบือนหน้าหนีคุณพ