Semua Bab พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1: Bab 271 - Bab 280

“เอ่อ...ยังไม่แน่ใจครับ”เพราะเป็นเรื่องใหม่ยังไม่เคยมีอยู่ในสมองสำหรับเรื่องนี้ เคยได้ยินมาบ้างแต่ก็ไม่เคยสนใจ“แสดงว่าคุณยังไม่เคยลองเหรอ ตายแล้วเจมส์ คุณน่าสงสารกว่าที่ฉันคิดไว้มาก”อีฟเวอรีนยกแขนขึ้นโอบรอบบ่าของเขาแล้วโยกไปมาเหมือนปลอบเด็ก“เกย์คิงก็คือเป็นฝ่ายรุก ควีนคือเป็นฝ่ายรับ เหมือนผู้หญิงไง”เสียงอธิบายแจ๋วๆ ทำท่าเข้าอกเข้าใจเขาอย่างที่เจมส์ต้องแอบกลืนน้ำลายลงไปอีกหลายอึก สมองกำลังทำการประมวลผลและครุ่นคิดหาวิธีการเดินหมากเกมส์ต่อไปอย่างหนักชายหนุ่มเอนศีรษะไปซบไหล่ของหล่อน หล่อนไม่ว่าอะไรสักนิดเดียว เจมส์หัวใจกระตุกสั่นด้วยความตื่นเต้น เอื้อมมือไปโอบรอบเอวบาง หล่อนลูบไหล่ลูบหลังเขาขึ้นลง สลับกับตบเบาๆ เหมือนกับปลอบ เจมส์เริ่มมองเห็นแสงสว่างตรงปลายอุโมงค์ ปากค่อยจุดยิ้มดวงตาเปล่งประกายพราวโดยที่อีฟเวอรีนไม่มีโอกาสได้เห็น“คุณคงอึดอัดมากสินะ อยู่ท่ามกลางผู้ชายล่ำบึ่ก”น้ำเสียงแสดงความเห็นใจ เจมส์ซุกหน้าไปกับต้นคอของหล่อนเหมือนเด็กขี้อ้อน“ผมไม่แน่ใจ”น้ำเสียงเอ่ยเบาๆ ตรงต้นคอ ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาทำให้อีฟเวอรีนขนลุกซู่...เฮ้อ...น่าเสียดายดันเป็นเกย์ไปซะนี่ หญิงสาวล้มตัวลงนอน

​อีฟเวอรีนรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวและปั่นป่วนในช่องท้องไปหมดแล้วในเวลานี้ เมื่อเขาลูบไล้สองอกอิ่มของหล่อน ปลายนิ้วกลิ้งกลึงบีบเบาๆ ตรงยอดถัน...อาว์...พระเจ้า...มันเสียวยังไงก็ไม่รู้...บอกไม่ถูก หญิงสาวกัดริมฝีปากล่างไว้แน่น“อืม...”เสียงครางเล็ดลอดออกมาจนได้ เจมส์มองดูใบหน้าสวยที่เริ่มเกิดอารมณ์ของหญิงสาวทำเอาร่างกายหนุ่มแน่นของเขาแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ“ผมลูบต่ำลงไปอีกได้มั้ย”“คุณยังไม่รู้สึก...อะไรเลย...เหรอเจมส์”เสียงแผ่วเบาขาดเป็นห้วงๆ เอ่ยถามหลับตาแน่นด้วยความเสียวซ่านที่พยายามเก็บกลั้นเอาไว้แทบไม่กล้าหายใจ“ไม่...ไม่รู้สึกเลย”เสียงแหบพร่าไปหน่อยเมื่อยามเอ่ยตอบ อีฟเวอรีนพยักหน้าอนุญาต เวลานี้ชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าการช่วยเขาครั้งนี้จะทำให้ตัวเองลำบากเกินไปหรือไม่ เพราะภายในรู้สึกเหมือนหล่อนชอบสัมผัสของเขาเกินความจำเป็นไปเสียแล้วเจมส์เลื่อนมือลูบไล้อย่างแผ่วเบาไปตามหน้าท้องเนียน นึกอยากจะใช้ลิ้นแทนมือเหลือเกิน อยากชิมและดื่มกินเรือนร่างงามของหล่อนทุกตารางนิ้ว และแล้วมือหนาก็เอื้อมไปวางตรงเนินเนื้ออูมกลางกายสาว อีฟเวอรีนสะดุ้งนิดหนึ่งแล้วครางแผ่วเบาออกมาเป็นครั้งแรกที่ถูกชายแตะเนื

“คุณง่วงเหรออี๊ฟ” เสียงนุ่มเอ่ยถาม“ฮื่อ...ง่วงและเพลีย ขอโทษนะเจมส์ เอาไว้อี๊ฟค่อยช่วยคุณต่อวันหลังแล้วกันนะ อาการคุณดีขึ้นเร็วมากแบบนี้คงอีกไม่นาน”หล่อนพึมพำตอบ แอบรู้สึกละอายนิดหนึ่งที่เหมือนตัวเองสุขสมอยู่ฝ่ายเดียวแต่เขายังไปไม่ถึงไหน อีฟเวอรีนสัญญากับตัวเองว่าคราวต่อไปหล่อนจะพยายามทำให้เขามีความสุขมากกว่านี้ ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าต้องทำอย่างไร บางทีเขากับหล่อนอาจต้องนั่งคุยกันอย่างเปิดอกและอาจจะหาคลิปหนังมาดูด้วยกันแล้วลองผิดลองถูกดู“ไม่เป็นไรหรอกอี๊ฟ คุณหลับเถอะ ผมไม่รู้สึกอะไรแล้วตอนนี้ มันหายไปเร็วมาก ผมคงต้องพยายามต่อไป”อีฟเวอรีนได้ยินน้ำเสียงเศร้าของเขากล่าวออกมาจนรู้สึกสงสาร“ถ้าอย่างนั้นคุณก็สัมผัสอี๊ฟต่อก็ได้ระหว่างอี๊ฟหลับ”เอ่ยอนุญาตอย่างใจดี ให้เขาคุ้นเคยกับร่างกายของหล่อนต่อไป หากอีฟเวอรีนไม่รู้ว่าการที่อนุญาตเขานั้นมันทำให้หล่อนไม่ได้หลับนอนเลยตลอดจนเกือบรุ่งสางสุดท้ายเมื่อร่างกายถึงจุดสุดยอดแห่งความปรารถนาหล่อนแตกพร่างพรายอย่างมีความสุขจนกระทั่งรอบสุดท้าย ร่างสูงล้มมาทาบทับขยับขาหล่อนแยกกว้างกว่าเดิม อีฟเวอรีนสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งขนาดใหญ่ ดวงตาที่ปรือลืมขึ้

​รุ่งขึ้นต่อมา มิคาเอลลืมตาตื่นขึ้นด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้นมาก หัวใจเต็มไปด้วยความหวัง ไม่พบร่างของแจ็คคิวลีนที่เขากอดแนบอกทั้งคืน มิคาเอลรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินออกมาข้างนอก ห้องนั่งเล่นว่างเปล่า รู้สึกใจหายวาบขึ้นมาทันใด รีบโทรหาหล่อนทันที“ฉันพาซัมเมอร์มาเดินเล่นที่หน้าโรงแรมค่ะ”เสียงอ่อนตอบมาในโทรศัพท์ มิคาเอลถอนหายใจด้วยความโล่งอก“น่าจะปลุกผม ผมก็อยากไปเดินกับคุณเหมือนกันนะ” เสียงทุ้มกล่าวกับภรรยา“ตื่นขึ้นมาไม่เห็นคุณผมใจหายหมดเลย คิดถึงคุณ ตื่นมาก็อยากเห็นหน้าคุณทันที คิดถึงควีนมากๆ เลยตอนนี้ ควีนครับ มิคคิดถึง”ทำเสียงอ้อนพร่ำเพ้อราวกับเป็นหนุ่มน้อย แจ็คคิวลีนดีใจที่เขาไม่ได้อยู่ตรงหน้าเวลานี้เพราะหน้าหล่อนแดงระเรื่อ เขาคิดว่าตัวเองอายุเท่าไหร่ถึงทำหวานให้ได้อาย ถ้าทำต่อหน้าเด็กๆ หล่อนจะหยิกให้เนื้อเขียวเชียว แจ็คคิวลีนค้อนให้โทรศัพท์ก่อนจะยิ้มบางออกมา“บ้า พูดอะไรไม่รู้จักอาย" แกล้งดุเบาๆ ไปตามสายแก้ความเคอะเขิน"ก็คนคิดถึงจริงๆ อยากกอดอยากหอมคุณ""หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลย คนทะลึ่ง ฟังแล้วขนลุก ฉันจะขึ้นไปแล้วค่ะ เมื่อกี้ห้องแซมยังเงียบอยู่ อยากทานข้าวเช

“ขอบคุณค่ะ”หล่อนตอบแล้วก้มไปจัดการชงกาแฟให้เขาและตัวเองต่อ มิคาเอลเอื้อมมือไปกุมมือหล่อน แจ็คคิวลีนจึงหยุดแล้วหันไปสบตากับเขา“ควีนครับ รักผมหรือเปล่า” ยังไม่พอใจที่หล่อนไม่ได้เอื้อนเอ่ยคำที่เขารอฟังอยู่ออกมาเสียที“มิคคะ...อย่าทำท่าแบบนี้ต่อหน้าเด็กๆ เด็ดขาด บอกไว้ก่อน”หล่อนทำตาดุใส่ ก็มีอย่างเหรอทำท่าอ้อนไม่ดูสังขารตัวเอง แต่อันที่จริงเขายังดูหนุ่มกว่าอายุจริงมาก ในสายตาของหล่อนแล้ววันเวลาไม่อาจลดความน่ามองของใบหน้าคมเข้มนั้นได้เลย“แบบไหนหือ”เขายังแกล้งถามยกมือหล่อนขึ้นจูบ ร่างสูงหันมาหาแล้วใช้มือปัดผมให้อย่างอ่อนโยน ทำตาปริบปรอยน่าหมั่นไส้ เขารู้ตัวล่ะสิว่าหล่อนหลงเสน่ห์เขาจนไม่อาจไปไหนได้ เลยได้โอกาสก็ทำเจ้าชู้ใส่ใหญ่ แจ็คคิวลีนถอนหายใจ อดค้อนให้เขานิดหนึ่งไม่ได้“ผมชอบมองเวลาคุณทำหน้าแบบนี้ ผมก็ต้องทำแบบนี้ไง”เขาดึงหน้าหล่อนไปใกล้แล้วประกบปากจุมพิตหยอกเย้ามีความสุข“บ้าจริงมิค กลางวันแสกๆ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าหรอก”แจ็คคิวลีนหน้าแดงใช้มือกุมหน้าเขาแล้วผลักออก มิคาเอลยิ้มกริ่มและหัวเราะพอใจในลำคอ“รักผมมั้ยควีน” ยังไม่ได้คำตอบที่เฝ้ารอคอยจนแล้วจนรอด“รักแล้วยังไง ไม่รักแล้วยังไ