All Chapters of ยั่วรักสายรหัสสุดที่รัก (PWP): Chapter 1 - Chapter 5

เสียงเพลงเบสหนักกระแทกผนังร้านเหล้ากึ่งบาร์สลัว ผู้คนคลาคล่ำด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ น้ำหอม และความกระหายยามค่ำคืนหลังจบกิจกรรมรับน้องหลังพิธีรับสายรหัสประจำคณะเสร็จสิ้น หนุ่มๆ ในสายของ โจ โจนาธาน รวมถึง กวิน พี่รหัสของหลานสาวหน้าใหม่ และ เตชินท์ ปู่รหัสผู้เงียบขรึม ต่างพากันออกมาปาร์ตี้กันต่ออย่างไม่ต้องนัดหมาย เพราะอย่างไรคืนนี้ก็ต้องฉลอง "หลานรหัสคนแรกของสายที่เป็นผู้หญิง"“ไงล่ะพี่สยบคำล่ำลือได้แล้วนะว่า ‘สายเราไม่มีผู้หญิง’ ”เสียงของ กวิน ดังขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขากระดกเบียร์ก่อนจะเหลือบตาไปมองร่างบางที่กำลังเดินเข้าร้านมา“ที่แน่ ๆ ...หลานพี่โคตรสวยเลยล่ะ”โจ ไม่พูดอะไรมาก เขาเพียงเหลือบตาขึ้นจากแก้ววิสกี้ และปรายตามองหลานรหัสคนใหม่ด้วยสายตาที่ไม่ได้เหมาะจะมองเด็กในสายรหัสเท่าไหร่นิสา หรือ วนิสา หญิงสาวผมยาวตรงดกดำคิ้วสวยผิวเนียนขาวเดินเข้ามาในร้านด้วยเสื้อครอปสีดำกับกางเกงยีนเอวต่ำ ริมฝีปากแดงสดของเธอทำเอาโต๊ะสายรหัสถึงกับเงียบ“อืม...แล้วนี่ยัยนั่นจะคออ่อนมั้ยล่ะ?”เสียงทุ้มต่ำของโจเอ่ยขึ้นเรียบ ๆ“ไม่รู้สิพี่ นี่อย่าบอกนะว่าจะมอมน้องมันน่ะ”เขาไม่ตอบอะไร เพียงแค่ยกแก้วก

“สวยจัง เธอรู้มั้ยว่าตัวเองสวยน่าเอาขนาดไหน”ลุงรหัสถึงกับเผลอพูดความในใจออกมา เขาพูดพร้อมแยกถ่างต้นขาที่พยายามหุบเกร็งเข้าหากันให้มันอ้าถ่างออกกว้างขึ้น จากนั้นเขาก็แตะริมฝีปากลงบนผิวกายเธออย่างนุ่มนวล พรมจูบซับไปทั่วผิวกาย ลากไล้ปลายลิ้นลงมาเรื่อยๆ และมาหยุดตรงจุดกระสัน ก่อนจะจ้วงงับมันด้วยริมฝีปากหยักหนา พร้อมทั้งลากนิ้วผ่านจุดเสียวซ่านเบาๆ และเคล้นคลึงมันเล็กน้อย“อ๊ะ!!...อื้ออ…”เธอส่งเสียงครางแผ่วหวิวไหว ตรงนั้นของเธอมันกระตุกตอดและฉ่ำแฉะไปหมดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน“เสียวมั้ย….”เขาเงยหน้าขึ้นจากหว่างขาเธอ มองสบตากับดวงตาคู่หวานที่เต็มไปด้วยความหวามไหว“เสียวหรอ…”เขาถามเธอเสียงเบาอีกครั้ง พร้อมรอยยิ้มมุมปากแบบนักล่าที่เพิ่งลิ้มรสเหยื่อได้ไม่ถึงครึ่ง แต่ก็ไม่ได้รอคำตอบ จากนั้นริมฝีปากหยักหนาโน้มลงมาอีกครั้งอย่างเอาแต่ใจ กดจูบเบาๆ ที่เนินเนื้ออย่างจงใจ ลิ้นร้อนแตะสัมผัสบางเบา ก่อนจะเริ่มลากวนขบเม้มช้าๆ ราวกับจะเขียนชื่อเธอบนเรือนร่าง“อ๊ะ...พะ พี่โจ…”วนิสาขยับหนีเล็กน้อย แต่ก็ถูกฝ่ามือใหญ่ตรึงสะโพกเอาไว้แน่น“อย่าหนี…”เสียงเขาแหบพร่าข้างร่องขา“อื้อ…เสียวค่ะ”“เสียวมากมั้ย..”

เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา วนิสาอยู่ที่คอนโดของเขาทั้งวันทั้งคืน โดยโกหกพลอยชมพูไปว่าตัวเองกลับบ้าน...แต่พอถึงเวลากลับหอ เรื่องมันก็แตกจนได้ก็ท่าเดินแปลก ๆ ของเธอน่ะสิ... ปิดไว้ยังไงก็ไม่มิด“อย่าบอกนะว่าแก…กับ…”คำพูดของพลอยทำเอาวนิสาหยุดกึก ดวงตาคู่นั้นหลบเลี่ยงเบี่ยงสายตาเพื่อนพลางพยักหน้าเบาๆ อย่างยอมรับในสิ่งที่เธอทำ“ยัยนิสา…ว่าแล้วไง บทแกจะใจง่ายก็ใจง่ายจริงๆ”วินาทีนั้นหัวใจของวนิสาเหมือนสะดุด“แกว่าฉัน...ง่ายไปใช่มั้ย?” เธอถามเสียงแผ่ว “แล้วพี่เขาจะเห็นค่าฉันมั้ยเนี่ย…”พลอยชมพูถอนหายใจ เธอไม่ได้อยากพูดให้เพื่อนเจ็บใจหรอก แต่ความจริงมันก็คือความจริง“คนที่จริงจังกับเราน่ะ เขาไม่มาตัดสินว่าเราง่ายหรือไม่ง่ายหรอกนิสา เขาจะดูว่าหลังจากนี้…จะไปด้วยกันได้แค่ไหน”เว้นจังหวะนิดหนึ่ง พลอยชมพูก็พูดต่อเหมือนคนที่รู้อะไรบางอย่างมา“แกก็คอยดูเอาแล้วกัน ว่าพี่เขาจะ ‘คบ’ แกแบบเปิดเผยไหม… หรือแค่เก็บไว้เป็นความลับใต้เตียง”วินาทีนี้ แม้จะพูดอะไรไม่ออก แต่วนิสาก็เริ่มรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ“แกรู้ป่ะ ว่าลุงรหัสของแกนั่น…ขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้”…เงียบ…ก่อนที่เสียงของพลอยชมพูจะพูดอีกประโยคที่ท