Semua Bab ปราบรักรหัสร้อน NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 2: Bab 141 - Bab 150

ไม่ได้ดื้อดึงหนีหายเหมือนแม่ของมัน ท่านก็เห็นจะต้องยอมเสียแล้วคราวนี้*“*แอมมีแผนที่จะพิสูจน์เขาค่ะ เพียงแต่จะรบกวนขอให้คุณตากับคุณยายช่วยแอมด้วย”จากนั้นอมิยาก็เล่าแผนการทั้งหมดให้ฟัง และวันนี้เจ้าหนุ่มนั่นก็บินมาจริงๆ เสียด้วยท่านเจ้าสัวถอนหายใจก่อนจะดึงความคิดมาอยู่กับปัจจุบัน“รีบเอาขึ้นไปให้เขาสิแย้ม” เสียงภรรยาเอ่ยกับนางแย้ม“ส่วนพ่อโด้ เดี๋ยวค่อยไปเคาะห้องถามว่าเขาหิวหรือจะทานอะไรรอบดึกหรือเปล่า” ภรรยากล่าวต่อ“ห่วงอะไรกันนักหนาคุณ โตๆ กันแล้ว เชียร์กันเหลือเกิน”ท่านเจ้าสัวพูดลอยๆ เหน็บภรรยานิดหนึ่งก่อนจะยืนขึ้นทำตีหน้าเรียบ ไม่อยากให้ใครรู้ว่าท่านใจอ่อนลงภายในวันเดียว“แหม เขาออกจะน่าเอ็นดู ท่านก็เห็นนี่คะว่าเขาห่วงใยยายแอมขนาดไหน หน้าตาเศร้าสลดเหลือเกิน”คุณกัลยาวรรณกล่าว“อย่าให้เขาจับได้ก็แล้วกันว่าพากันเล่นละครโรงใหญ่อยู่น่ะ เดี๋ยวจะโดนถอนหงอกเอา”ท่านกล่าวเสร็จก็เดินออกจากห้องไป คุณยายมองตามด้วยสายตายิ้มๆ พลางส่ายหน้า“ทำเก็กเหลือเกินนะท่านเจ้าสัวของแย้มนี่”ท่านเปรยกับนางแย้มก่อนจะโบกมือให้ไปจัดการเรื่องอาหารให้อมิยา***“ไอ้เวรฟาน มึงเกือบฆ่าอมิยาแล้วรู้ไหม”เสียงเข้

สเตฟานกำลังจัดการทำความสะอาดน้ำโคลนที่ตัวเองทำเลอะอยู่เมื่อสองบอดี้การ์ดคู่ใจเดินมาหายังสวนลอย“สวัสดีครับเจ้านาย เอ่อ ขยันแต่เช้านะครับ”เบนเอ่ยทักขึ้น สเตฟานยกแขนขึ้นปาดเหงื่อ ดวงตาเข้มส่งประกายดีใจเมื่อเห็นลูกน้อง“เฮ้ย มาก็ดีแล้ว ช่วยกูหน่อย แม่งโคตรเหนื่อย”เจมส์กับเบนหันมามองหน้ากัน มีไม่บ่อยนักที่จะเห็นเจ้านายแสดงสีหน้าดีอกดีใจขนาดนี้เวลาเจอพวกเขา“เอ่อ...นายหญิงสั่งไว้ว่าห้ามช่วยครับ”เจมส์เป็นคนกล่าวด้วยความเกรงใจ สเตฟานทำตาลุกทันที“หน็อย ไอ้เวรพวกนี้ กูถามหน่อยว่ามึงเป็นลูกน้องกูหรือว่าลูกน้องใคร มึงช่วยกูเดี๋ยวนี้เลย กูทำเกือบเสร็จแล้ว”เจ้านายเท้าสะเอวด้วยความโมโห“เอ่อ ถ้านายหญิงทราบจะไม่ดีนะครับ” เจมส์กล่าวต่อ“พวกมึงไม่บอกเขาจะรู้ได้ยังไงหา”เจ้านายไม่ยอม ยังคงส่งเสียงตะคอกใส่เพราะทั้งเหนื่อยและร้อน“นายหญิงรู้ก็แล้วกันครับเจ้านาย”เบนกล่าวแทรกขึ้น เจ้านายหันมาทำตาขวางอย่างขัดใจ เพราะคิดว่าไอ้เบนมันชอบขัดเขาพิกลในช่วงนี้ ตั้งแต่เขายุให้ไทสันจีบโจซิเฟีย“ถ้าพวกมึงไม่มายืนเถียงกูอยู่อย่างนี้ก็เกือบเสร็จแล้ว มึงจัดการกันเลย เดี๋ยวกูจะไปดูต้นทางให้”เอากับเจ้านายสิ เรื่องด

“เอาเถอะ ไวน์รู้ว่าฟานไม่ได้เจตนา แต่ต่อไปควรคิดให้ดีและรอบคอบ อย่าทำอะไรบ้าระห่ำ ไวน์รักฟานมาก ไม่อยากให้ฟานต้องมาเสียใจเพราะการกระทำของตัวเอง เพราะถ้าหากฟานเสียใจ ไวน์จะเสียใจมากกว่าที่ช่วยฟานไม่ได้”หญิงสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนลง สเตฟานจูบไปบนขมับของเมียรัก“พี่รักไวน์ที่สุด ขอบคุณที่เข้าใจ พี่ขอโทษอีกครั้งนะสำหรับเรื่องอมิยา เดี๋ยวพี่จะโทรไปขอโทษเขาเอง และจะหาหมอที่ดีที่สุดเพื่อรักษาเขา”ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงสำนึกผิดและขอลุแก่โทษ วีรตานิ่งไป ในใจกำลังตรึกตรองอยู่ว่าจะบอกเขาดีหรือไม่ แต่ถ้าไม่บอกเดี๋ยวเขาเกิดไปติดต่อโรงพยาบาลและหมอจริงๆ ก็จะกลายเป็นความยุ่งยากเข้าไปอีก“ฟานเก็บความลับได้ไหม”แกล้งถามเพราะความจริงรู้ว่าเขาเก็บความลับไม่ค่อยเก่ง โดยเฉพาะกับเพื่อนคนสนิท มักเผลอจนได้เพราะความปากซัมเมอร์ๆ ของเขา“ได้สิ ถ้าไวน์สั่งไม่ให้บอกใครพี่เก็บได้”ต้องให้เมียสั่งถึงจะเก็บอยู่ วีรตาถอนหายใจ ก็อาจจะต้องบอกเขานั่นแหละ เพราะไม่อยากทำให้เขารู้สึกผิดและไม่มีความสุขกับการคิดว่าเขาเป็นสาเหตุทำให้อมิยาเจ็บป่วย“ความจริงอมิยาสบายดี ไม่ได้ประสบอุบัติเหตุหรอกฟาน แค่อยากลองใจเบอร์นาโดเท่าน

“เอามือออกสิแอม ฉันไม่กลัวหรอก”เสียงห้าวเอ่ยบอก อมิยาทำท่าถอนใจนิดหนึ่งก่อนจะค่อยๆ เอามือออกจากแก้ม เบอร์นาโดจ้องมองดูแผลเป็นเขรอะเป็นตะปุ่มตะป่ำตรงแก้มซ้ายและรอยบาดลึกสีแดงอมชมพู ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงไปด้วยความสงสารหล่อน หล่อนคงจะเจ็บมากมายและคงจะทรมานใจยิ่งนัก...โธ่ อมิยาของเบิร์น...“แผลแค่นี้เอง หมอศัลยกรรมเก่งๆ มีเยอะแยะ ฉันดูเธอได้ไม่ว่าเธอจะอยู่ในสภาพไหน แต่ถ้าเธอต้องการทำการผ่าตัดนั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอีกเช่นกัน”ชายหนุ่มกล่าวปลอบหญิงสาว พร้อมกับทำท่าจะเดินเข้ามานั่งที่เดิม อมิยารีบยกมือห้าม“อย่าเข้ามาค่ะ แอมรับตัวเองไม่ได้ตอนนี้ คุณออกไปก่อนได้ไหมคะ”“ไม่ ฉันรับได้ ฉันจะอยู่กับเธอ อย่าคิดมาก เชื่อฉันเถอะ”เขาดื้อดึงเดินมานั่งตรงขอบเตียงที่เดิม มือใหญ่เอื้อมมาหมายจะแตะตรงแผล อมิยารีบคว้ามือของเขาเอาไว้ได้ทัน“อย่าค่ะ”“ทำไมล่ะ ฉันขอสัมผัสดูหน่อย ฉันไม่รังเกียจเธอหรอกอมิยา”“ไม่ได้ค่ะ แอมรังเกียจตัวเอง คุณอย่าหลอกตัวเองเลยเบิร์น คุณทำท่าตกใจเมื่อกี้นี้”หล่อนแสร้งกล่าวหาเขา ชายหนุ่มรีบส่ายหน้า“ไม่จริง ฉันเห็นเธอแบบนี้ ฉันยิ่งรักและเห็นใจเธอมากที่สุด” เขาจับมือหล่อนยกขึ้นจูบ“เธอต้

“ทำไมเธอไม่บอกฉัน เราร่วมมือกันก็ได้นี่ ทำแบบนี้มันเท่ากับว่าเธอเองก็ไม่เชื่อใจและไม่มั่นใจในความรักของฉันเหมือนกัน ฉันไม่เคยรักและทุ่มเทหัวใจให้กับผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน คำพูดของฉันมันยังไม่หนักแน่นและเพียงพอที่จะทำให้เธอเชื่อได้ ฉันเสียใจที่เธอเห็นฉันเป็นคนพูดจาเชื่อถือไม่ได้ จนเธอต้องลงทุนพิสูจน์ถึงขนาดนี้”เสียงขรึมกล่าวออกมา ท่าทางห่างเหินและเย็นชา เขาโกรธจริงๆ ด้วยคราวนี้ อมิยารู้สึกหัวใจหล่นวูบทันทีกับท่าทีไร้เยื่อใยนั้นของเขา“แอมทำลงไปเพราะรักคุณ อยากให้คุณตายอมรับคุณและหวังว่าในที่สุดเราจะได้อยู่ด้วยกัน แต่ถ้าหากคุณคิดว่าแอมทำเกินไปจนคุณรับไม่ได้และให้อภัยไม่ได้ แอมก็ขอโทษอีกครั้ง”“เธอไม่รู้หรือว่าการล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นนั้นมันเป็นการกระทำที่โหดร้ายที่สุด โดยเฉพาะความรู้สึกของคนที่เธอว่าเธอรัก ฉันทำอย่างเธอไม่ได้หรอกอมิยา”เขาแกะมือหล่อนออก แล้วล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเมอร์ฟีและไทสันให้มารับ อมิยากลืนก้อนแข็งลงไปในลำคอ เขาหันมามองนิ่งๆ ด้วยสายตาเย็นชา“ฉันจะไปอยู่คอนโด ฉันจะขอเวลาตรึกตรองอะไรบางอย่าง ฉันเข้าใจในส่วนที่คุณตากับคุณยายต้องการพิสูจน์ฉัน แต่ฉันเสียใจที