All Chapters of ปราบรักรหัสร้อน NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 2: Chapter 161 - Chapter 170

“ฉันมีร้านเสื้ออยู่ในเมืองค่ะ อยู่คอนโดที่นั่นด้วย แต่ฉันโตที่บ้านหลังนี้”มีนภาจบด้านออกแบบเสื้อผ้า เมื่อจบก็เปิดร้านของตัวเองจนประสบความสำเร็จมีลูกน้องดูแล หากมีเวลาหญิงสาวมักมาขลุกอยู่กับมารดาที่นี่เสมอ มีนภารู้สึกว่าไทสันมีความเป็นมิตรมากกว่าอีกคน ซึ่งดูเย่อหยิ่งและไม่ค่อยสนใจมารยาทอย่างที่ควรเป็นเท่าไรนัก“คืออย่างนี้นะน้องมีนา พวกพี่จะขอมาอยู่ด้วยสักพัก ไม่ทราบว่าน้องมีนาจะว่าอะไรไหม”รูร่าเอ่ยเล่าถึงสาเหตุคร่าวๆ มีนภาหน้าซีดลงนิดหนึ่ง เมื่อได้ฟังเรื่องราวเหมือนกับในหนังฮอลลีวูดจบ“อยู่ได้สิคะ คุณแม่จะอยู่ที่อยุธยาอีกพักใหญ่เลยล่ะค่ะ มีนามาเฝ้าบ้านให้ท่าน ถ้าพวกพี่มาอยู่ก็ดีสิคะ มีนาจะได้ไม่ห่วงเวลาต้องไปค้างในเมือง”ปกติก็จะกลับมาทัน แต่ถ้าหากพวกรูร่ากับกิ๊บซี่มาอยู่เฝ้าบ้านให้ บางคืนถ้าดึกมีนภาจะได้ค้างที่คอนโดได้โดยไม่ต้องห่วงบ้าน“ดีจัง ลงตัวอะไรเช่นนี้ พวกคุณกลับไปเถอะ ถ้าหากมีอะไรพวกเราจะติดต่อกลับ ขอเบอร์ด้วยนะ”รูร่าเอ่ยกับเมอร์ฟีและไทสัน ซึ่งทั้งสองก็ให้เบอร์พวกเธอไว้อย่างเต็มใจ“เอาเบอร์คุณมาด้วย”จู่ๆ เมอร์ฟีก็หันไปเอ่ยกับมีนภา หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้น รู้สึกไม่ชอบน้ำเสียง

ในเวลาเย็น เบอร์นาโดโทรไปหาอมิยา บอกว่าเขาจะพาหล่อนดินเนอร์ อมิยากลับจากออฟฟิศเวลาห้าโมงครึ่งจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวรอ เมื่อชายหนุ่มไปถึงก็ตรงเข้าไปสวัสดีคุณยายก่อนตามมารยาทที่ดี ส่วนท่านเจ้าสัวมีทริปไปตีกอล์ฟที่ชลบุรีกับก๊วนเพื่อนนักธุรกิจด้วยกัน“ผมขออนุญาตพาอมิยาไปทานข้าวนะครับคุณยาย”ชายหนุ่มเอ่ยขออนุญาต คุณยายกัลยาวรรณมองเบอร์นาโดด้วยสายตาเอ็นดู“เชิญตามสบายเถอะพ่อโด้ หมั้นหมายกันแล้วอย่างนี้ ยายไม่ว่าอะไรหรอก ว่าแต่ยายแอมรู้หรือยังล่ะ”“ทราบแล้วครับ ผมโทรคุยกับเขาแล้ว”“ดีแล้วล่ะ ว่าแต่พ่อโด้วางแผนจะกลับอเมริกาเมื่อไหร่รึ” คุณยายเอ่ยถามด้วยความอยากรู้“คิดว่าคงจะเป็นอีกสามวันข้างหน้าครับ”ชายหนุ่มตอบ เพราะได้กะเวลาแล้ว อีกสองวันรอยด์และตำรวจจะจัดการกับพวกของบราวนด์ จากนั้นเขาก็กลับได้ เวลานี้พวกเมอร์ฟีกับไทสันได้กำลังช่วยดูแลปกป้องเพื่อนๆ ของพวกมันอยู่“ดีๆ ไปจัดการทางโน้นให้เรียบร้อย อ้าว ยายแอมลงมาโน่นแล้ว”คุณยายพยักพเยิดไปทางประตู เบอร์นาโดหันไปมองก็ต้องตะลึง ร่างเพรียวระหงสวมชุดสีซิลเวอร์เกรย์ผ้าซาตินพลิ้วยาวกรอมเท้า มีสายเล็กคล้องคอ ผมสลวยเกล้าขึ้นสูงเปิดลำคอข

“เลยหมดสนุกเลย”หญิงสาวแกล้งทำท่าถอนหายใจถลกกระโปรงขึ้นสูงขึ้นโคนขา เห็นซองหนังสำหรับเก็บปืนพกขนาดจิ๋วรัดตรงขาอ่อน อมิยาหยิบปืนขึ้นมาทำท่าเป่าเหมือนในหนัง เบอร์นาโดยิ้มพลางส่ายหน้า“ให้มันได้อย่างนี้สิ เมียฉัน” ชายหนุ่มแกล้งทำเสียงล้อปนภูมิใจพิลึก"หมดสนุกเรื่องนี้ ก็ไปสนุกกันที่ทะเลไง ฉันจะจัดให้เธอสนุกทั้งคืนแหละไม่ต้องห่วง"เขาเอ่ยต่อพร้อมกับส่งดวงตาพราวเป็นประกายมาให้ อมิยาค้อนให้พร้อมกับพึมพำอุบอิบว่าเขาลามกอีกแล้วเมื่อขับผ่านด่าน ตำรวจปล่อยให้รถเบอร์นาโดผ่านไปแล้วดักรถของบราวนด์เอาไว้ทันที“ไปทะเลจริงๆ หรือคะ” อมิยาเอ่ยถามมองด้านหลัง เห็นพวกตำรวจกำลังล้อมรถของบราวนด์อยู่“จริงสิ อีกไม่กี่นาทีก็จะถึงแล้ว ถือโอกาสพาเธอมาฉลองหมั้นเสียเลย” เสียงห้าวกล่าวพร้อมกับดึงมือหล่อนไปจูบ“ถ้างั้นไปพักบ้านของครอบครัวแอมดีมั้ยคะ”“ไม่เอาดีกว่า คุณตาเธออยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ” เบอร์นาโดจำได้ว่าท่านเจ้าสัวมาชลบุรี“คุณตาไม่มาพัทยาหรอกค่ะ พักอยู่ที่บ้านพักที่สัตหีบโน่น นี่เป็นอีกหลังหนึ่ง ไม่มีคนอยู่ มีแต่คนเฝ้าคนหนึ่ง”“เอาสิ” เขาตอบตกลง อมิยาจึงบอกทางเขาจนกระทั่งทั้งสองขับมาถึงบ้านพักตากอากาศที่มี

สองวันต่อมาณ ท่าเรือบนเกาะร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ซ่องสุมอาวุธสงครามและกำลังถูกลำเลียงขึ้นเรือสินค้าตามแผนการที่วางไว้บราวนด์ยืนส่องกล้องดูจากบ้านพัก ตรงท่าเรือลูกน้องหลายสิบคนกำลังจัดการขนกล่องไม้บรรจุอาวุธสงครามตามออร์เดอร์ขึ้นเรืออย่างเร่งรีบ เวลาล่วงเข้าสามทุ่มในที่สุดสินค้าทั้งหมดก็ถูกขนไปไว้บนเรือพร้อมเดินทาง ใต้ท้องเรือมีหญิงสาวจำนวนยี่สิบคนซ่อนอยู่ในนั้นนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่เขาถูกตำรวจทางหลวงสกัดให้หยุดขณะที่ขับตามเบอร์นาโด บราวนด์กระตุกยิ้ม พวกตำรวจต๊อกต๋อยมันไม่รู้ว่าเขามีนักการเมืองไทยระดับบิ๊กคนหนึ่งหนุนหลังอยู่ เขาเพียงแค่ยกโทรศัพท์กริ๊งเดียวทุกอย่างก็เรียบร้อย นักการเมืองหุ้นส่วนรีบโทรมาเคลียร์ทางให้ทันทีเขาไม่ได้ตามไอ้เบอร์นาโดต่อไปเพราะหมดอารมณ์ จึงโทรไปบอกบรูโน่ที่ลาสเวกัสว่ามันหนังเหนียวรอดชีวิตจากกระสุนปืนของลูกน้องบรูโน่ไปได้ เดี๋ยวหลังจากส่งสินค้าไปถึงอเมริกาแล้วค่อยหาทางจัดการกับมันอีกที สินค้าเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในขณะนี้บราวนด์กระตุกยิ้ม เที่ยวนี้จะเป็นเที่ยวที่เขาจะได้รับเงินก้อนใหญ่มหาศาลทีเดียวจากลูกค้าประจำ ใบหน้ายาวมีหนวดเรียวเล็กเหนือริมฝีปากแสย

“หยุดเดี๋ยวนี้บราวนด์ คุณหนีไม่พ้นแล้วคราวนี้”รอยด์โผล่ออกมาพร้อมกับปืนในมือ ชายหนุ่มจ่อมันไปที่หลังของบราวนด์ บราวนด์หันตวัดกำปั้นใส่ทันที แต่รอยด์รีบฉากหลบพร้อมกับจัดการแจกหมัดหนักไปกระทบหน้าของมันจนเซถลา บราวนด์ดึงปืนจากเอวหมายจะยิงใส่ รอยด์รีบกลิ้งหลบพร้อมกับยิงสวนกลับไปถูกช่วงอกของมัน บราวนด์ไม่ยอมยังกระหน่ำไกปืนอย่างบ้าคลั่ง รอยด์จึงต้องยิงโต้ตอบ กระสุนนัดหนึ่งวิ่งไปปะทะอกตัดขั้วหัวใจไอ้คนชั่วจนเสียชีวิตทันทีในเวลาต่อมาการยิงต่อสู้กันจบลงด้วยสมุนของบราวนด์และสมุนของโชคอนันท์ตายและบาดเจ็บกันเพียบ โชคอนันต์เองก็ถูกยิงตายคาที่เช่นกัน กำลังเจ้าหน้าที่กำลังจัดการกวาดหลักฐานทุกอย่างจนเรียบร้อยเมื่อทุกอย่างคลี่คลาย รอยด์จึงรีบโทรส่งข่าวให้เบอร์นาโด“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วไอ้เบิร์น ไอ้บราวนด์มันตายแล้ว มันไม่ยอมให้จับเลยยิงต่อสู้กัน มันตายคาที่ ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจไทยกำลังเคลียร์พื้นที่อยู่ กูเองก็จะต้องรีบหลบออกไปเหมือนกัน เพราะงานจบแล้ว”รอยด์กล่าวเสร็จก็ปิดโทรศัพท์ การทำงานใต้ดินยังคงเป็นความลับต่อไป เบอร์นาโดดึงร่างอมิยามากอดไว้แน่น“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วแอมจ๋า”ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้