Semua Bab กรงร้ายจำนนรัก: Bab 31 - Bab 40

“แต่เธอก็ไม่ได้กินยา”“เธอบอกท่านประธานแบบนั้นหรือครับ”“เปล่า...บัวบอกว่ากินแล้วแต่กินช้ายาอาจจะทำงานได้ไม่เต็มร้อย” เขาเริ่มสับสนเมื่อนิธิทักท้วงขึ้นมาหลายอย่าง“แต่ท่านประธานไม่เชื่อเธอใช่ไหมครับ”“ใช่! ฉันไม่เชื่อ แกก็รู้ว่าผู้หญิงที่ฉันเลี้ยงไว้กี่คนๆ ก็ออกลายจ้องจะจับฉันด้วยกันทั้งนั้น บัวบูชาก็คงไม่ต่างกันหรอก เพียงแต่เด็กคนนี้แผนสูงกว่าที่เราคิด เธอวางแผนการแยบยลให้ฉันไว้ใจจนพลาดนี่ไง” เกื้อคุณนึกโมโหตัวเองไม่น้อยที่เสียเหลี่ยมให้ผู้หญิง“ผมก็คอนเฟิร์มไม่ได้หรอกครับ เพียงแต่ผมคิดว่าคุณบัวต่างจากสาวๆ ของท่านประธานทุกคน เธอไม่เคยโทรหาผมเพื่อเรียกร้องอะไรเลยสักครั้ง ขณะที่คนอื่นโทรมาขอโน่นนี่วันละหลายรอบจนปวดหัว ผมไม่ได้รายงานท่านประธานเองแหละครับ”“แกพูดแบบนี้หมายความว่าจะให้ฉันแต่งงานกับบัวงั้นสิ”“เปล่าครับ ผมรู้ว่าท่านประธานไม่ต้องการแต่งงานกับใครทั้งนั้น ผมแค่อยากให้ท่านประธานลองคิดในมุมของคุณบัวบ้างเท่านั้นเองครับ ถ้าเธอไม่ต้องการจับท่านประธาน เธอคงจะเสียใจและลำบากมากเลยนะครับ เรียนก็ยังไม่จบ แถมยังต้องอุ้มท้องลูกที่พ่อไม่ต้องการอีก”พ่อไม่ต้องการ...คำนี้กระแทกใจเขาอีกระลอ

กางเกงยีนคนท้อง…กางเกงขาสั้นคนท้อง...นมบำรุงคนท้อง…ริมฝีปากหยักหนาคลี่ยิ้มบางๆ หลังถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อเปิดข้อความแจ้งการทำรายการผ่านบัตรเครดิตที่ให้บัวบูชาถืออยู่ รายการที่ซื้อบอกได้อย่างชัดเจนว่าบัวบูชาไม่ได้คิดจะเอาเด็กออกอย่างที่เขานึกกลัวจนนอนไม่หลับมาหลายคืน เกื้อคุณยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมเขาถึงกลัวว่าเธอจะไปเอาเด็กออกอย่างวัยรุ่นใจแตกหลายคน เขาให้นิธิส่งคนไปเฝ้าติดตามเธอเอาไว้กันพลาด วัยรุ่นอย่างนี้มักคิดเร็ว ทำอะไรโดยไม่ไตร่ตรอง เธออาจจะคิดว่าลูกคือปัญหาที่ต้องกำจัด หลังไม่สามารถใช้ต่อรองจับเขาได้อย่างที่หวังเขาปฏิเสธตัวเองไม่ได้ว่ารู้สึกดีใจที่เธอไม่คิดทำลายลูกน้อยในครรภ์ และแปลกใจไม่น้อยที่หญิงสาวไม่ติดต่อเขามาเลยแม้เพียงสักครั้งเดียว จนเขาเองที่เป็นฝ่ายอดรนทนไม่ไหวจึงต้องเรียกนิธิมาโดยด่วน“เข้ามาหาฉันหน่อย”ครู่เดียวลูกน้องหนุ่มก็รีบเดินเข้ามาหา แม้จะมีขนมที่กำลังเคี้ยวอยู่ในปากก็ตามที แต่ตัวต้องมาถึงให้เร็วที่สุดกันเจ้านายหนุ่มพาลใส่“บัวทำอะไรบ้างวันนี้” เกื้อคุณเอ่ยถามอย่างมีมาด นึกฉุนเมื่อลูกน้องส่งสายตาล้อเลียนมาให้ ทำไม...ตั้งหลายวันแล้วเขาไม่เคยถามถึง

“ไม่จริง! บัวยังจับฉันไม่สำเร็จ นี่อาจจะเป็นหนึ่งในแผนการของเธอก็ได้ ทำท่าใสซื่อแบบนี้ถนัดนักแหละ” เกื้อคุณยังปักใจเชื่อว่าบัวบูชาต้องการจับเขา“และถ้าคุณบัวเธอกินยาแล้วแต่พลาดจริงๆ เธอก็คงไม่ได้ตั้งใจจับท่านประธานหรอกนะครับ”“แกไปทำงานของแกได้แล้ว ฉันขี้เกียจฟัง”เกื้อคุณโบกมือไล่ ไม่อยากฟังสิ่งที่นิธิพยายามบอก ดูเหมือนว่าทุกคนมองบัวบูชาเป็นผู้หญิงแสนดี ใสซื่อ ขณะที่เขามองเธอเลวร้ายอยู่คนเดียว ต้องทำยังไงถึงจะพิสูจน์ได้ว่าเธอไม่ได้ต้องการจับเขากันนะ!“เธอเป็นคนยังไงกันแน่บัวบูชา”ภายในคอนโดกว้างขวาง ร่างเล็กผอมบางภายใต้ชุดนอนกระโปรงผ้าซาตินเรียบลื่นกำลังนั่งถักโครเชต์ไหมพรมสีขาวยังไม่เป็นรูปร่างดีเพราะเพิ่งเริ่มฝึกหัดจากคลิป ใบหน้ากระจ่างใสผุดผ่องได้รูปแต้มรอยยิ้มบางๆ แทบจะตลอดเวลาที่ถัก ดวงตากลมโตมองตัวอย่างไป มองไหมพรมในมือไปด้วย จากเริ่มฝึกหัดก็คล่องขึ้นภายในเวลาไม่นาน“ไม่ยากอย่างที่คิดแฮะ”บัวบูชายิ้มกว้างเมื่อเริ่มถักได้เห็นเป็นรูปเป็นร่างแล้วว่ากำลังถักถุงมือคู่น้อยๆ ให้เจ้าจิ๋วในท้อง เธอยอมรับว่าตื่นเต้นอย่างมากที่จู่ๆ ก็ได้เป็นแม่คน ความคิดที่จะตัดช่องน้อยแต่พอตัวนั้นจะไม่ม

บัวบูชาแอบใส่กางเกงยีนสำหรับคนท้องโดยไม่มีใครสงสัย แม้อายุครรภ์ไม่มาก หน้าท้องยังแบนราบ แต่เธออยากให้เจ้าจิ๋วอยู่ด้วยกันอย่างสบายที่สุด ถ้าอยากโตไวๆ ก็ตามสบายเลย ขยายมาเต็มที่ แม่พร้อมรับมือแล้วแหละหญิงสาวแอบลูบหน้าท้องพลางเผยยิ้มบางๆ หลังเข้าห้องน้ำเสร็จ เมื่อออกมาสมทบกับเขตทัพและมธุรส ทั้งสองคนมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด“มีอะไรกันเหรอ” บัวบูชาเอ่ยถาม สายตาที่มองมายังเธอนั้นจับกระแสความห่วงใยได้อย่างชัดเจน“เมื่อกี้หัวหน้าเดินผ่านมา บอกว่าวันนี้จะให้เราสามคนออกไซต์ แกจะไหวเปล่าวะบัว” มธุรสเอ่ยเสียงเครียด“ไม่ไหวได้ไง” บัวบูชาหัวเราะ ก่อนจะกระซิบเสียงแผ่ว “ท้องนะไม่ได้ป่วย”“พวกเราแค่กังวลน่ะ เห็นหมอบอกว่าช่วงสองสามเดือนต้องระวังตัวเองให้มากๆ” เขตทัพยึดคำพูดหมอวันที่ไปฝากท้อง“คงไม่เป็นอะไรหรอก นี่ฉันยังไม่แพ้เลย สบายมาก เจ้าจิ๋วรักแม่จะตายไป” ว่าที่คุณแม่คิดบวก“ในโรงงานมันร้อนมาก วันนี้คงยืนกันทั้งวัน ถ้าหวิวๆ จะเป็นลมก็เรียกฉันกับเขตนะบัว”“ได้ ขอบใจพวกแกมากนะที่เป็นห่วง ดีใจจังที่มีเพื่อนรักอย่างแกสองคน”“งั้นรีบเข้างานกันดีกว่า”บัวบูชายังสบายดีแม้ขณะนี้จะตามหัวหน้าเข้าม

“คงจะมีบัวคนเดียวที่ดีใจ” เธอบอกเสียงสั่น“ถ้ากลัวว่าลูกจะเป็นอันตรายก็นอนนิ่งๆ ตามที่หมอสั่ง” เขาบอกเสียงดุ ก่อนว่าต่ออย่างเจ็บแสบไม่แพ้กัน “ฉันไม่กลัวอยู่แล้วว่าเด็กคนนี้จะรอดเพราะฉันวางแผนสำหรับเด็กคนนี้ไว้แล้ว”บัวบูชากลืนก้อนสะอื้นลงคอกับคำพูดของเขาที่ยืนยันว่าในอนาคตลูกของเธอจะกลายเป็นเด็กกำพร้าขาดความอบอุ่นในมูลนิธิจริงๆ น้ำตาเอ่อคลอขึ้นมาอีกครั้ง เธอเสหลบตาก่อนจะเอ่ยถามเสียงแผ่ว“เขตกับฮันนี่ล่ะคะ”“ฉันบอกให้กลับไปรายงานทางบริษัทเรื่องของเธอเอง” เกื้อคุณถอนหายใจยาว “ป่านนี้ทุกคนคงรู้หมดแล้วว่าเธอท้อง จะเอายังไงต่อ”บัวบูชาใจหาย สีหน้าตื่นตกใจ จริงสิ! เลือดที่ออกมาเป็นหลักฐานชี้ชัด ทุกอย่างแจ่มแจ้งเสียขนาดนั้น เธอจะทำยังไงดี“ถ้าบัวหายดีเมื่อไรจะเข้าไปคุยกับทางบริษัทค่ะ คิดว่าหมอคงให้นอนโรงพยาบาลไม่เกินอาทิตย์แน่ๆ บัวจะขยายเวลาฝึกงานออกไปให้ครบกำหนดค่ะ” หญิงสาวเอ่ยอย่างเข้าข้างตัวเอง รู้ทั้งรู้ว่าเรื่องคงไม่ง่ายดังคิด“หึ! เธอจะไปฝึกงานยังไงในเมื่อร่างกายอ่อนแอแบบนี้ หัดใช้สมองคิดบ้าง”คนถูกตอกย้ำกล้ำกลืน หลับตาลงเพียงครั้งก็กลั่นน้ำตาให้ไหลพรากออกมา“แต่บัวอยากเรียนจบ บัวไม่อ