UNINTENTIONAL

HOMBRES ROMANTICOS SERIES 3:

UNINTENTIONAL

Matthieus Morris Monférrer

Umpisa

A REQUEST FROM his caller caused the thirty-one year old, Matthieus Morris Monférrer to stop diluting the colostrum replacement that their thirty-eight heads of calves needed that contains high levels of antibodies to prevent them from diseases. 

Herding cattles to and from rangelands, taking care of injured and sick calves and cattles, irrigating the hay meadows were his daily routine for more than a couple of years. Malaking parte sa buhay ni Matthieus ang pagpapastol ng baka. The wide pastureland of Estancia de Monférrer, name of their dairy farm, was a perfect view for everyone who wants to have a dose of countryside feels. And a peaceful zone for his torn self.

Tinawag ni Matthieus si Severino, isa sa pinakabatang ranch hand sa rancho upang halilihan muna ang kanyang trabaho. Lumabas siya ng barn upang maghanap ng maayos na signal. Marahil ay namali lang siya ng pagkakaintindi sa hinihinging pabor ng matalik niyang kaibigan at fratmate niyang si North.

“Your what is coming? Fiancée? A fiancée, dirk? Kailan ka nag-propose? Kanino? Hugo's just about to get married and then now, you.” He intrigued his friend unruffledly. 

“Annie Aperin. And no, I didn't propose, she did! Maybe you remember Primus’ bratty childhood friend during his twenty-first birthday. ‘Yong nag-propose din sa kanya ng kasal, that's also her.” Nasa boses ng kanyang kaibigan ang matinding dilema. 

Hindi na rin bago sa kanya ang balita. Noon pa man ay alam na niya kung paano minamanipula ng ama ni North ang mga desisyon nito sa buhay.

His thick eyebrows lowered into a quizzical frown. “Can’t remember. And the thing here is why you decided to send her here? Alone? Ano’ng gagawin ng fiancée mo rito, magbibilang ng baka? Why not send her to Hydrus Haven o isama mo sa isla total fiancée mo naman na.”

“That spoiled-brat is out of control, dirk. That unruly girl has this crazy personal obsession of messing around with anyone's life. And now mine! Brat e! Sinisante ng sarili niyang ama sa sariling kompanya matapos hampasin ng mic sa mukha ang in-interview nitong rape case suspect na anak ng isang Administrative Law Judge sa public television and now she's pestering me with the idea of dragging me to the sacred altar. Wala yatang magawa sa buhay kaya nandadamay. Erpat ko naman, oportunista, ayon pabor agad. Tangina, dirk!”

“Then make it clear to her for once and for all. Take her down as easy as that.” Suhestiyon niya. 

“Fck! Kung sana gano’n lang kadali ang lahat but Aperins’ firm reputation in business world would help our firm to become more profitable once our businesses merged. Dad’s just after that bullshit and nothing else!” His sympathy would go for his nerveless friend. 

“So enlighten me about your sick plan.” Ngayon pa lang ay hindi na maganda ang kutob ni Matthieus but he can't reject whatever North would ask. In their brotherhood, each of them vowed to back each other up through tough times, help any of them to overcome struggles. Gano’n din ang ginagawa ng mga kaibigan niya to help him get over from the most difficult times of his life.

“Annie’s bugging me with this what she called earlymoon trip. She only wants to de-stress herself kaya kung anu–anong kalokohan ang naiisip. I suggested to her your farm and she got ballistically interested, so I taught her how to get there. ‘Kako mauna na siya dahil may inaasikaso pa akong gusot dito sa Cádiz—”

“Motherfucker! Nasa Espanya ka pala, damn it!” Wala sa sariling napahilot si Matthieus sa kanyang sentido.

“‘Kaw na bahala sa kanya, dirk. I-de-stress mo. Just don't be too harsh on her, ako malalagot e. Babalik ako as soon as possible. Take care of her.” At nawala na ang gago sa linya. 

Nawala na sa isip ni Matthieus ang pag-uusap nila ni North nang umagang iyon dahil masyado siyang naging abala sa pag-aalaga ng mga batang baka sa barn maghapon. Alas otso na ng gabi subalit nananatili pa rin siya roon kasama si Severino at Eusebio. There was this special calf that needs an extra attention and care.

“Sebio.” Napalingon si Matthieus sa entrada ng barn nang pumasok doon ang dalagitang apo ng mayordoma nila sa villa, si Eloisa.

“O, Loisa, nadalaw ka.” Takang salubong ni Eusebio. 

“Lagot ka na, Sebio. Pipikutin ka na talaga ni Loisa.” Pabulong na tudyo ni Severino sa katrabaho at malokong napahagikhik. Mabilis naman itong umayos nang sinamaan niya ng tingin ang trabahante.

“Magandang gabi ho sa inyo, señorito.” Magalang na bati sa kanya ng dalagita.

Tumindig si Matthieus at isa-isang hinubad ang kanyang farming gloves at isinuksok sa bulsa sa likod ng kupas niyang wrangler jeans. “You should go back to the house, Eloisa. Hindi ka na dapat hinahayaang lumabas ni Nanang Greta ng ganitong oras.” 

Sa villa nila nakatira ang kanilang mayordoma na si Nanang Greta maging si Eloisa. Nasa loob iyon ng estate ng Hacienda. Ang Nanay ni Eloisa ay kusinera sa villa at sila na lang ang kasama sa bahay ng Mommy niyang si Donya Coloma Monférrer.

Dalawang taon na siyang nakabukod sa kanilang villa. May maliit siyang wooden cabin sa almost outskirt ng rancho, malayo sa rangeland at mga barn. Malayo sa mga tao. 

“Oho. Pasensya na ho, señorito. Aanyayahan ko lang po sana si Sebio sa Linggo na mamasyal sa grotto malapit sa talon. Sebio, may bagong camera si Ikay, gagamitin daw natin sa pamamasyal.” Excited na turan ng dalagita.

“Kasama si Ikay? Sama din ako, Loisa.” Hirit pa ni Severino.

“Camera? Baka naman camerang papel na naman ‘yan, Loisa.” 

“Di ‘no! Camera nga. DSLR sabi n’ya. Maganda kuha kaya ikaw Severino, sa aktwal sunog ka pero sa kamera’ng iyon magiging Brad Pitt ka. Sama ka na, Sebio.”

“Kita mo ‘to!” Napakamot na lamang sa batok si Severino.

“Sama ka ha, Sebio. Sa Linggo, huwag mong kakalimutan. Señorito, uwi na po ako. Magandang gabi po ulit.”

Ilang minuto nang umalis ang dalgita ay pinauwi na ni Matthieus si Severino at Eusebio. Dumating na kasi ang Tatay ni Sebio na siyang Cowherd sa rancho. 

“Enrico, ‘yong isang Piedmontese ang pagtuunan mo ng pansin. Nagpapakita kasi ng sign ng poor health, kailangan tutukan.”

“Oho, señorito. Alam kong matutuwa si Samara kung lumaking malusog ang anak ng alaga niyang si Olympia.” Galak na usal ni Enrico na nakalapit na sa pinag-uusapan nilang calf.

Wala siyang ibinigay na reaksyon sa sinabi ng cowherd at mabilis siyang lumabas ng barn. He mounted onto his Marwari horse at binaybay ang madilim na daan patungo sa kanyang cabin. 

His anger almost busted up when he found a Ferrari Enzo that got a customized paint of hot pink ramaged the most precious spot of the place. The fucking car ruined the large bush of sensation lilac in that garden. Samara’s garden!

“Holy fuck!” Tila dumilin ng paningin ni Matthieus sa labis na galit sa kung sino man ang umararo sa hardin na iyon. 

He furiously jumped off his horse. Hindi pa man niya naitatali ang kanyang kabayo ay may umalingawngaw na boses ng babae mula sa kung saan. 

“Verguenza, stop. Vergue, stop sabi na e. Are you bingi na ba? I'm sweating na. I'm getting mabantot na! Ugh. Mommy is going to make you palo na if you wouldn't stop. Vergue, baby...”

Isang jersey wooly rabbit ang tumakbo sa paanan ng kanyang kabayo, dahilan upang maging agresibo ito ng husto at kumala ang tali sa kamay niya. He growled like a mad lion when his horse ran ballistically in no particular direction. 

The faint light from the lamp post revealed a panting girl with an striking smooth, porcelain-like complexion, delicate face’s angles, colagen-inflated lips that somewhat look bow-shaped, her messy caramel and auburn hair was braided into a classic French style. Ngunit ang talagang takaw-pansin dito ay ang sira-sira nitong camel jumper dress. A freaking jumper dress without anything inside but a contour brassiere. 

He muttered a cuss! Where did this fucking little archdevil vixen came from? Iisang daan lang ang alam niya mula sa kalsada sa labas ng rancho upang makarating sa panig na iyon. At natitiyak niyang nakabarikada na iyon at mahigpit niyang ipinagbabawal ang sino man na dumaan sa parteng iyon. 

“Oh no! Bad, little Vergue! You scared the pangit horse of Kuyang Farmer, look. Oh my God! I'm sorry, Kuyang Farmer for my baby's poor behaviour—”

“Oh, go to hell!”