นพลักษณ์ 9

รวมเรื่องสั้นสุดซี้ดที่จะทำให้คุณเสพติดจนถอนตัวไม่ขึ้น! แนว PWP เน้นเรื่องบนเตียงเป็นหลัก โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ลี่มี่มี่นางงิ้วชื่อดังและบิวตี้บล็อกเกอร์ชื่อก้องถูกย้อนเวลากลับไปเมื่อ 600กว่าปีก่อน ณ.จวนสกุลหลินซึ่งถูกพระราชโองการสั่งประหาร 9 ชั่วโคตร จนหมดสิ้นตระกูล และเธอคือคุณหนูสิบหกนามว่าาหลินลี่ชา ซึ่งถูกไฟคลอกตายภายในบ่อน้ำร้าง ท่ามกลางสายตาคู่หนึ่งขององครักษ์เสื้อแพรซึ่งเป็นว่าที่คู่หมั้นของเธอในชาติอดีต "ข้าจะกลับมาหาเจ้าอย่างแน่นอน...ซือหม่าเยี่ยคัง ข้าจะต้องได้กลับมาแน่!!! ครั้นเธอถูกนำกลับมาอีกครั้งในฐานะลี่มี่มี่ นางงิ้วชื่อดังแห่งหอเลี่ยงเฟิ่ง และวางแผนที่จะเข้ามาเป็นอนุภรรยาของท่านโหวจอมโหด เพื่อเข้ามาอยู่ในจวนตงฉ่างโหวให้ได้ ลี่มี่มี่ต้องการคิดบัญชีแค้นกับทุกคนที่ทำให้ตระกูลหลินต้องสูญสิ้นโดยเฉพาะตงฉ่างโหวหรือซือหม่าเยี่ยคัง ผู้บัญชาการองครักษ์เสื้อแพรคนปัจจุบัน ท่านโหวจอมโหด ตาหนวดหน้าเหี้ยมที่ลี่มี่มี่ใช้เรียก แต่แล้วกลับถูกซ้อนแผนอย่างย่อยยับจากที่จะต้องเข้ามาเป็นอนุภรรยา ดันกลับกลายมาเป็นฮูหยินของท่านโหวจอมโหดแทน

เมื่อเทพจันทราได้ดลบันดาลให้องค์ชายฉินเสวี้ยนกง ผู้ปราดเปรื่องในยุคอดีกาล เพียรเฝ้าฝันถึงหญิงงาม ซึ่งมีนามว่า ฟ่านชิงเชียง ธิดาเพียงคนเดียวของเจ้าสัวฟ่านเต๋อหมิง พระองค์ฝันถึงนางตั้งแต่มีพระชนม์เพียง 9 ชันษาจนถึงชันษาในปีที่ 21 จนกลายเป็นความรัก ข้ามกาลเวลา ข้ามภพชาติและข้ามศตวรรษ ขวางกั้นกลางระหว่างยุคอดีตกาลและยุคปัจจุบัน ความรักและความคิดถึงที่มีต่อฟ่านชิงเชียง ข้ามภพ ข้ามชาติ จนหญิงสาวที่อยู่ในยุคปัจจุบัน ได้ยินเสียงเพรียกหาของพระองค์ “ชิงเชียง! ชิงเชียงจ๋า”เสียงทุ้มละมุน กระซิบแผ่วเพรียกหาเจ้าของนามดังกล่าว ใบหน้าละมุน สวยคมเซ็กซี่ รับกับผมสีนิลดำขลับขึ้นเป็นมันเงางดงามประดุจดั่งเช่นชาวเอเชียหากแต่มีเลือดผสมสองชาติคือไทยและจีน ดวงหน้าเริ่มส่ายไปมาเมื่อได้ยินเสียงเพรียกหานั้นราวกับว่าเสียงดังกล่าวอยู่แนบชิดริมหูของเธอก็ว่าได้ “จ๋า!”เสียงหวานตอบเสียงเพรียกหาปริศนานั้นกลับไปทั้งๆ ที่กำลังหลับสนิท “ชิงเชียงจ๋า มาหาข้าเถิด ข้ารอคอยเจ้ามานานแสนนานแล้วรู้หรือไม่”เสียงเพรียกหานั้นยังคงกล่าวกับเธอ ไม่รู้”เธอตอบกลับไปเสียงแผ่วเบาทั้งๆที่ยังคงหลับสนิทอยู่เช่นเดิม จีนโบราณ

กุหลาบหญิงสาวร่านสวาท เธอเกิดมาพร้อมกับรูปร่างใบหน้าที่สวยงาม ต่างเป็นที่หมายปองของเหล่าบรรดาชายหนุ่มทั้งหลายที่พบเห็น และทุกครั้งมักจะจบลงด้วยการมีเซ็กซ์ เธอมีเซกซ์กับพ่อเลี้ยงเป็นครั้งแรก และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอขาดเซกซ์ไม่ได้ตั้งแต่นั้นมา กุหลาบเดินเข้ามาในบ้าน พลันได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากห้องนอนของผู้เป็นแม่และพ่อเลี้ยง กุหลาบค่อย ๆ เดินสาวเท้าเข้าไปมองดูใกล้ ๆ ด้วยความสงสัยก่อนจะเห็นร่างเปลือยของแม่และพ่อเลี้ยงกำลังมีความสัมพันธ์กัน เพราะประตูห้องที่ปิดไม่สนิททำให้กุหลาบมองเห็นภาพของคนทั้งคู่ที่กำลังเอากันได้อย่างชัดเจน ญาดาผู้เป็นแม่ร้องครางด้วยความเจ็บมากกว่า เมื่อไม่สามารถสนองความต้องการของสามีรุ่นน้องที่มีอายุห่างกันถึงสิบปีได้ไม่เต็มที่ ไม่ว่าจะด้วยขนาดไซ้ที่ใหญ่โตขนาด 9 นิ้ว และอายุที่มากกว่า ทำให้ช่วงหลังมานี้เธอกับสามีแทบจะไม่ได้มีอะไรกัน

ก่อนจะมาเป็นองครักษ์วังหลวง ทำงานรับใช้ใต้ท้าวเฉินลู่ซี ข้า เจิ้งหมิง เป็นเพียงชาวยุทธพเนจรเท่านั้น ไม่เคยสนใจหญิงใดในใต้หล้า ไม่นึกเลยว่า แม่ของลูกข้า จะเป็นคนเช่นนาง ณารา เป็นตำรวจลับจากห้วงอนาคตในอีกสามร้อยกว่าปีข้างหน้า ฉากหน้าของนางคือ นักแสดงสาวชื่อดังระดับเอเชีย ที่ต้องมาที่นี่ ก็เพราะนางถูกพ่อค้ายาเสพติดฆ่าตาย! ความวุ่นวายเรื่มต้นขึ้น เมื่อวิญญาณของนาง ต้องมาอยู่ในร่าง “จ้าวเจี้ยนฟาง” ธิดาคนเล็กของท่านอ๋อง 9 ซึ่งถูกลอบสังหารเช่นกัน โชคดีที่ข้าพบนางกลางป่า ข้าจึงช่วยนางไว้ แล้วพามาอยู่กับใต้ท้าวเฉินลู่ซี นางจึงใช้ความเป็นตำรวจลับของนางช่วยข้าสืบคดีการหายตัวไปของหญิงตั้งครรภ์ในเมืองฉางโจว

นอนอ่านนิยายอยู่ดี ๆ ถิงถิงก็ไปโผล่ในนิยายที่ไม่เคยได้อ่าน นอกจากไม่เคยได้อ่านแล้ว สามีเจ้าของร่างก็พึ่งเสียไปหลายวันก่อน ลูกสาวก็พึ่งจะเดือนเศษ แม่สามีก็ป่วยอีถิงถิงคนนี้สุดจะงง ถิงถิงจำได้ว่าเธอเพิ่งจะนอนหลังอ่านนิยายเรื่อง ‘ฝากรักไว้กับรักแรกของแฟนเก่า’ จบไปตอนบ่ายสามของวัน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักน้ำเน่าที่ถิงถิงชอบมาก และมันยังเป็นนิยายของนักเขียนที่เธอติดตาม เนื่องจากนักเขียนได้ส่งนิยายที่สั่งพิมพ์ให้กับนักอ่านที่สั่งซื้อมาถึง ถิงถิงที่ว่างจึงรีบอ่านนิยายเกือบห้าร้อยหน้าโดยที่ไม่ยอมพักจนจบโดยใช้เวลาเพียงสิบชั่วโมงในการอ่าน จากนั้นจึงหันไปหยิบหูฟังมาสวมพร้อมกับผ้าปิดตาที่ใช้ตลอดเพราะเดี๋ยวแดดจะแยงตาตอนเช้า แต่แล้วถิงถิงที่นอนอย่างสบายใจก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ข้างหู ถิงถิงขมวดคิ้วระหว่างรู้สึกตัว ตั้งแต่จำความได้เธอก็โตมากับคุณยายสองคนที่บ้านนอกและเสียไปเมื่อห้าปีก่อน หลังเรียนจบมัธยมปลายจึงย้ายเข้ามาเรียนในมหาลัยรัฐบาลที่มีทุนเรียนฟรี นอกจากยายแล้วเธอก็ไม่ได้มีญาติคนอื่นอีก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ยินเสียงเด็กร้องในห้อง เพราะที่พักของเธอนั้นเป็นหอพักสำหรับนักศึกษา เด็กที่ต่ำกว่าสิบสองขวบถูกห้ามเข้ามาอยู่เพราะเจ้าของหอกลัวจะรบกวนเหล่านักศึกษาในมหาลัยที่ต้องตื่นไปเรียนเช้าและกลับดึกบางคณะ