บุปผา ใต้เงาบัลลังก์

เมื่อเพลย์บอยตัวพ่อมาเจอกับทอมปลอมตัวร้าย ความวุ่นวายจึงบังเกิด รักหลอก ๆ หวังแค่ผลประโยชน์ จึงเกิดขึ้น เรื่องราวของเขาและเธอจะจบลงที่ตรงไหน บนเตียง ระเบียง หรือ โต๊ะทำงาน ละคราวนี้ ************** “ถ้าอยากให้ช่วยก็จะช่วย แต่คนอย่างชวีไม่เคยช่วยใครฟรี ๆ” “แล้วพี่ชวีต้องการอะไร” “แกล้งเป็นแฟนกันสักหกเดือน” “บ้าเปล่าเนี่ย สติ ๆ เฮีย ใครจะเชื่อว่าคนอย่างฉันจะเป็นแฟนเฮีย” “ไม่เป็นก็ไม่ช่วยนะ ดูแล้วพ่อกับพี่ชายแกไม่ยอมหยุดแน่ ๆ” “เป็นแฟนปลอม ๆ เฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไรใช่ไหม” “ทำอะไร แกคิดจะทำอะไร” “ก็...ก็ทำอย่างว่าไง” “ไอ้เจ แกช่วยดูหน้าเฮียหน่อย หน้าแบบนี้ก็เลือกนะโว้ย สาว ๆ เฮียมีแต่แจ่ม ๆ แล้วดูแก นั่นนมหรือกระดาน”

โซอี้สาวน้อยวัยสิบแปดย่างสิบเก้า กำลังจะไปเรียนมหาวิทยาลัย ระหว่างรอคอนโดที่พ่อกับแม่จองไว้ให้อยู่ตอนเข้าเรียนเรียบร้อย จึงไปอยู่กับพี่สาวชั่วคราวที่กรุงเทพ ระหว่างที่พ่อกับแม่ไปฮันนี่มูนรอบที่เท่าไหรก็จำไม่ได้แล้ว ความสาวน้อยผู้ไร้ประสบการณ์เรื่องเซ็กจึงตกเป็นของพี่เขย เพราะว่าอารมณ์และความอยากพาไป จนเมื่อไปเที่ยวพบกับชายหนุ่มชื่อมังกรที่โปรไฟล์ดีเริศ แต่เหมือนชีวิตสาวน้อยผู้อาภัพ จะไม่ได้เขาเป็นรักสุดท้าย เพราะเห็นธาตุแท้อันน่าขยะแขยงเสียก่อน เมื่อความผิดหวังบวกความเสียใจ นำพาให้เธอต้องมาพักใจบ้านเพื่อนแล้วก็เจอกับคนที่ไม่อยากเจอ และอยากรู้ความจริงบางอย่างจากมังกร เพื่อนรักที่แสนดีก็ช่วยเหลือเธอ จนได้รู้ความจริงที่แสนจะวุ่นวาย เพราะมังกรไปแอบแซ่บกับแฟนพี่ชายของเพื่อนสาว แล้วพี่ชายของเพื่อนสาวก็ดันมาชอบเธอ ********

จูเหมยลี่ถูกนางเหวินป้าสะใภ้ใหญ่ขายให้กับนายพรานแลกกับเงินสามตำลึง จูเหมยลี่หวาดกลัวหน้าตาที่มีแต่หนวดเครา  อารมณ์ฉุนเฉียวของเขา  แต่งมาคืนแรกเขายังไม่ทันเข้าหอเช้ามาได้ยินว่านางกระโดดน้ำตาย  มีคนเอานางมาวางไว้หน้าประตูบ้าน เซียวจ้านเป่ยจึงโมโหจะไปทวงเอาเงินคืน  แต่อยู่ๆนางก็ลืมตาขึ้นมาแล้วถามเขาว่า "ท่านลุงเจ้าคะ  มีอะไรกินไหมข้าหิวมากเลย" "น้ำเข้าสมองเจ้าหรือไงเรียกสามีตัวเองว่าลุง  ข้าจะไปเอาเงินคืน  ป้าสะใภ้เจ้าจะเอาเจ้าไปขายต่อใครก็ช่างเถอะ  ไม่เต็มใจก็ไม่ต้องอยู่"

เมื่อความเสียใจมันทำให้เธออยากลอง!!! "เรามาลอง...กันไหมค่ะ" ประโยคบ้าระห่ำที่ฉันพูดกับคนแปลกหน้าในคืนนั้น ฉันไม่นึกว่ามันจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของชีวิต... เส้นทางชะตาชีวิตที่เล่นตลก เพราะคำพูดเพียงประโยคเดียว... การโดนทรยศ และ การเจอกันโดยบัญเอิญ จนทำให้เกิดการเดิมพันท้าทายเล่นเกมบ้าๆ กันขึ้นมา โดยที่สาวเจ้าไม่รู้ตัวเลยว่า...มันจะนำพาให้ชีวิตเธอเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล!!! ...เธอจำต้องอยู่ต่อไป หรือ ตายเพื่อชดใช้เวรกรรม...ที่ตัวเองเป็นคนสร้างขึ้น

ซือเจ๋อเยว่ถูกบังคับให้แต่งงานกับเยียนอ๋องซื่อจื่อผู้ล่วงลับไปแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่าคนที่มารับตัวเจ้าสาวนั้นคือบุรุษที่นางเคยได้ร่วมหลับนอนด้วยมาก่อน! ชะตาชีวิตช่างบัดซบเสียจริง! นางครุ่นคิดอยู่ว่าแต่งก็แต่งไปเถิด อย่างไรเสียเขาก็จำนางไม่ได้อยู่ดี ทว่านางคิดไม่ถึงว่าบุรุษผู้นี้คือคนที่สวรรค์ลิขิตมาเพื่อแก้ไขชะตาอายุสั้นของนาง หากกอดเขาหนึ่งครั้งจะมีชีวิตยืนยาวขึ้นหนึ่งวัน หากจุมพิตเขาหนึ่งทีจะมีชีวิตยาวขึ้นสามวัน หากร่วมเรียงเคียงหมอนกับเขาหนึ่งคืน...จะมีอายุยืนยาวขึ้นได้กี่วันยังต้องรอการพิสูจน์เสียก่อน นางจึงวางกลอุบายเพื่อความอยู่รอดของตน ในคืนเดือนมืดที่ลมพัดแรง นางปีนหน้าต่างเข้าไปในห้องของเขา แหวกผ้าม่านออกแต่กลับไม่พบใคร... พอหันกลับไป นางก็เห็นเขายืนอยู่ด้านหลัง สายตาเยือกเย็นลึกล้ำมองมาที่นาง “องค์หญิง ข้ารอท่านอยู่นานแล้ว” ซือเจ๋อเยว่ “!!!”

แอดๆ แอดๆ "ซี๊ดดด" "โอ๊ยย หยุดนะคุณ!" "มาถึงครึ่งทางแล้วจะหยุดยังไงล่ะ" เขารับรู้ได้แล้วว่าเวลากระแทกทีพื้นไม้จะมีเสียง แต่จะให้หยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้แล้ว "ฉันเจ็บ" เอาว่ะลองใช้มารยาหญิงดูเผื่อจะใช้ได้ผลกับผู้ชายบ้าๆ แบบเขาบ้าง "มันก็ต้องเจ็บบ้างแหละเจอของใหญ่ขนาดนี้" "โอ๊ย ไอ้บ้า อือ อื้ออ" "ซี๊ดดอาาาอืมม" จังหวะที่เขาปล่อยเสียงครางออกมาก็ถูกเธอปิดปากไว้ เพราะเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของแม่เดินผ่านหน้าห้อง "อ้าา ตื่นเต้นดีว่ะ" "จะตื่นเต้นอะไรพอได้หรือยัง" "คืนแรกก็ต้องหนักหน่อยสิ" "แต่ฉันเจ็บแล้วนะ" "เรามาดูกันว่าระหว่างเธอกับฉันใครจะเป็นหม้ายก่อนกัน" "อะไรของนาย" "ก็เธอบอกว่าจะเป็นหม้ายมีแค่เหตุผลเดียวคือผัวตาย" "ฉันไม่มีวันตายก่อนนายหรอกนะ!" "รับไอ้นี่ให้ไหวก่อนแล้วกัน ซี๊ดดด" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ดันความใหญ่ยาวกระแทกเข้าไปอีก