อ่านการ์ตูนออนไลน์ฟรี

[เลขา VS ท่านประธาน คู่รักคู่แค้น สนามไล่ล่าคุณภรรยาสุดดุเดือด]ตอนที่โหลวฉางเยว่รักเหวินเหยียนโจวจนเกือบทิ้งชีวิตของตัวเอง ในสายตาของเหวินเหยียนโจว เธอกลับเป็นเพียงของตายที่ไม่มีวันจากเขาไปเท่านั้นเพราะงั้น เธอจึงไม่รักเขาแล้วเหวินเหยียนโจวไม่ชอบที่โหลวฉางเยว่เป็นคนไม่ค่อยพูดและมีเหตุผลมากเกินไป ไม่รู้จักพึ่งพาคนอื่น ต่อมาความปรารถนาของเขาถูกเติมเต็ม เขาได้เห็นความอ่อนโยนและ “ดวงตาที่เต็มเปี่ยมดวงดารา” ในตัวเธอแต่ไม่ใช่กับเขาวันที่เธอแต่งงาน โหลวฉางเยว่นั่งอยู่บนเตียง ขณะที่กำลังมองเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าบ่าวมองหารองเท้าแต่งงานที่ซ่อนอยู่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ในสถานการณ์อันครึกครื้น เหวินเหยียนโจวปรากฎตัวออกมาจากไหนไม่รู้เขาคุกเข่าลงข้างเท้าของเธอ ก่อนจะจับข้อเท้าของเธอเพื่อสวมรองเท้าด้วยท่าทางต่ำต้อยราวกับสุนัข “ทิ้งเขาได้หรือเปล่า คุณไปกับผมเถอะนะ คุณคบกับผมก่อนเขาแท้ ๆ …”*“ข้าอยากดูดวงจันทร์ แต่กลับมองเห็นเป็นเจ้าได้ —— เฮอรอโดทัส”　[ตัวละครพระเอกและนางเอกไม่ใช่ตัวละครที่เพอร์เฟค ไม่ใช่บทนิยายเอาใจที่นางเอกเป็นใหญ่ ตอนแรกเจ้าเหวินหัวสุนัขนิสัยทรามจนอยากฝังเขาลงดิน ต่อท้ายต่ำต้อยจนจมดิน เป็นสนามไล่ล่าคุณภรรยาสุดดุเดือดแบบใส่ไข่ ไม่ใช่นิยายที่เพียงอ่านไม่กี่ตอนก็จะคืนดีกัน แต่เราเน้นสั่งสอนผู้ชายนิสัยเสีย]

หรงหรงเป็นแม่ทัพหน่วยแพทย์อาสาที่เก่งกาจ แต่เนื่องจากได้มาทำภารกิจในสนามรบ จนเสียชีวิตโดยไม่รู้ตัว จึงได้ข้ามเวลามาอยู่ในร่างหรงหรงอีกภพหนึ่ง เรื่องราวต่อจากนี้ต้องรอติดตาม....

หลังจากหลายปีก่อนที่เขาปฏิเสธคำว่า "รัก" จากเธอในวันนั้น กลับต้องมาพบเจอกันอีกครั้งในวันที่หญิงสาวพยายามตัดใจ ทำให้เธอต้องขีดเส้นใต้คำว่า "เพื่อน" เอาไว้ให้กับทายาทมาเฟียผู้ที่เคยไร้หัวใจในวันนี้

“ในเมื่อเธออยากได้พี่เป็นผัวจนตัวสั่น จนต้องวางยาจัดฉากว่าเราเอากัน พี่ก็จะไม่ทำให้เธอผิดหวัง พี่จะสนองเรื่องอย่างว่าให้ถึงใจ แต่จำใส่หัวเอาไว้...เธอมันก็แค่เจ้าสาวที่พี่ไม่เคยรัก”

หรงจือจืออดทนคุกเข่าไปแล้วสามพันขั้นบันได เพื่อขอโอสถวิเศษมาช่วยชีวิตผู้เป็นสามี กลับคิดไม่ถึงว่า เมื่อสามีกลับมาพร้อมชัยชนะ จะพาองค์หญิงจากแคว้นอื่นที่กำลังตั้งครรภ์กลับมาด้วย มิหนำซ้ำยังลดขั้นหรงจือจือจากภรรยาเอกเป็นแค่อนุ!   “ม่านหวาเป็นองค์หญิง ซ้ำกำลังตั้งครรภ์บุตรของข้าอยู่ เจ้าแค่ยกตำแหน่งภรรยาเอกให้นาง จะเป็นไรไป?”   “บุตรชายข้าไม่หย่ากับเจ้า แค่ขอให้เจ้าไปเป็นอนุ นั่นก็นับว่าเมตตาเจ้าแล้ว หากเจ้าออกจากจวนโหวไป ใครที่ไหนเล่าจะไม่รังเกียจดูแคลนเจ้า?”   “แม้ท่านพี่จะลดขั้นท่านจากภรรยาเอกเป็นอนุ ทว่าตราบใดที่ท่านยอมยกสินเดิมของท่านให้ข้าใช้เป็นสินติดตัวเจ้าสาว ข้าจะยอมเรียกท่านว่าพี่สะใภ้ก็ได้!”   “ในฐานะที่เจ้าเป็นสตรี ก็ควรจะเสียสละเพื่อสามี! ก็แค่ขอให้เจ้าเป็นอนุภรรยา แค่ขอสินเดิมของเจ้าเพียงเล็กน้อยก็เท่านั้น เจ้าจะโวยวายอะไรหนักหนา?”   ต้องเผชิญหน้ากับครอบครัวพรรค์นี้ หรงจือจือทำได้เพียงแค่คิดว่า ความทุ่มเทตลอดสามปีที่ผ่านมาของตนเอง ก็ถือเสียว่าโยนให้หมามันกิน ไม่ว่าอะไรที่ติดค้างนางไว้ พวกเขาต้องชดใช้คืนให้หมด!   นางตัดสินใจหย่าขาด ทำลายครอบครัวสามีเก่าให้พังพินาศ เอาสินเดิมทั้งหมดของตนเองกลับไป และนำโอสถช่วยชีวิตอีกครึ่งที่เหลือของสามีเก่า ไปมอบให้คนอื่น…   ภายหลัง สามีเก่ากลับกลายเป็นคนพิการอีกครั้ง ต้องกลายเป็นที่ขบขันของคนทั้งเมืองหลวง ส่วนนางได้แต่งงานใหม่กับขุนนางผู้มีอำนาจ กลายเป็นฮูหยินของท่านราชเลขาธิการผู้ยิ่งใหญ่ทรงเกียรติ แม้แต่ฝ่าบาทยังต้องยกย่องนางเป็นมารดาบุญธรรม!

"เซียวหยางมี่...เจ้าเคยรักข้าหรือไม่?" "หวังเฟิ่ง...ข้ามิอาจตอบท่านได้ เพราะแม้แต่ตัวข้าเอง ก็ยังไม่แน่ใจ" เซียวหยางมี่ เคยเป็นพระชายาขององค์ไท่จื่อแห่งแคว้นต้าชิง นางมอบทั้งชีวิตและหัวใจให้กับบุรุษที่เป็นดั่งดวงตะวันของนาง แต่สุดท้ายกลับต้องตายลงด้วยความสิ้นหวัง ถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีใจร้ายที่สังหารลูกในครรภ์ของตนเอง ชาติภพใหม่ นางกลับมาในฐานะ มู่หรงเซียว องค์หญิงแห่งแคว้นเจียงหนาน ราชทูตผู้มีภารกิจสำคัญ ทว่าโชคชะตากลับพานางมาพบกับ หวังเฟิ่ง อีกครั้ง จักรพรรดิแห่งต้าชิง ผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยทอดทิ้งนางอย่างไม่ไยดี เมื่ออดีตถูกเปิดเผย ความจริงถูกเปิดโปง หัวใจที่เคยแหลกสลายจะสามารถกลับมาประสานกันได้หรือไม่? ความรักที่เต็มไปด้วยรอยแผล และพันธสัญญาที่ถูกผูกมัดด้วยโชคชะตา... สุดท้ายแล้ว พวกเขาจะสามารถเอ่ยคำว่า ‘เราจะไม่ปล่อยมือกันอีก’ ได้จริงหรือไม่?