จ้าวหย่าจือปรากฏตัวครั้งแรกในตอนไหนของ Eternal Love?

หลายคนอาจไม่รู้ว่าจ้าวจิ้นหม่ายนักเขียนนวนิยายจีนชื่อดังมีผลงานที่ถูกดัดแปลงเป็นอนิเมะด้วยนะ 'Tales of Demons and Gods' หรือที่รู้จักในชื่อ '妖神记' ถือเป็นการดัดแปลงที่ค่อนข้างน่าสนใจ แม้จะไม่ใช่ผลงานหลักของเขาก็ตาม ตัวอนิเมะนำเสนอเรื่องราวของหนี่ลี่เทียนที่กลับชาติมาเกิดพร้อมความทรงจำเดิม ทำให้เขาสามารถใช้ความรู้จากชาติก่อนเพื่อพัฒนาตัวเองอย่างรวดเร็ว สไตล์การเล่าเรื่องและโลกสมมติของจ้าวจิ้นหม่ายถูกถ่ายทอดออกมาได้ดีทีเดียว พล็อตเรื่องที่เข้มข้นกับการฝึกฝนพลังเหนือธรรมชาติตามแบบฉบับของเขาถูกย่อส่วนให้เหมาะกับระยะเวลาของอนิเมะ แม้จะมีการตัดเนื้อหาบางส่วนออกไป แต่ก็ยังคงความสนุกไว้ได้อย่างเต็มเปี่ยม

แหล่งที่ฉันมักเริ่มมองหาสินค้าอย่างเป็นทางการของจ้าวจินหม่ายคือหน้าเว็บของต้นสังกัดและร้านค้ารับอนุญาตที่ประกาศบนโซเชียลมีเดียของศิลปิน แต่ละครั้งที่มีของออกใหม่ ต้นสังกัดมักแจ้งช่องทางจำหน่ายชัดเจน เช่นร้านค้าออนไลน์บนแพลตฟอร์มจีนที่ได้รับการรับรองหรือบูธในงานอีเวนต์ของศิลปิน การสังเกตคำว่า '正版授权' หรือสัญลักษณ์รับรองบนหน้าสินค้าช่วยได้มาก นอกจากนี้อย่าลืมดูรายละเอียดสินค้าว่ามีป้าย hologram หรือโค้ดยืนยันความเป็นของแท้ เพราะนั่นมักเป็นสัญลักษณ์ที่ผู้ผลิตนำมาใช้ ถ้าต้องการความสะดวก ฉันจะแวะไปที่ร้านค้าที่มีโลโก้ของบริษัทจัดจำหน่ายหรือที่มีลิงก์ตรงจากบัญชีอย่างเป็นทางการของจ้าวจินหม่าย บางครั้งมีการเปิดพรีออเดอร์เฉพาะบนแพลตฟอร์มเหล่านี้และส่งตรงจากผู้ผลิต ถือเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุดในการได้ไอเทมแท้และได้ของในสภาพสมบูรณ์

จ้าวลู่ซือใน 'ไอจี' จบลงด้วยฉากที่ทำให้แฟนๆ ต้องจับตามองอย่างใจจดใจจ่อ! หลังจากที่ตัวเอกต่อสู้กับความท้าทายมากมาย ทั้งด้านการงานและความสัมพันธ์ เรื่องราวปิดฉากด้วยการที่เขาตัดสินใจเดินตามความฝันของตัวเอง แทนที่จะยึดติดกับเส้นทางที่สังคมกำหนดไว้ สิ่งที่ประทับใจที่สุดคือการแสดงพัฒนาการของตัวละคร จากคนที่เคยลังเลและเต็มไปด้วยความไม่มั่นใจ เขากลายเป็นผู้ที่กล้ายืนหยัดเพื่อสิ่งที่เชื่อ ฉากสุดท้ายที่เขากลับไปเจอเพื่อนเก่าใต้ต้นไม้ที่เคยนั่งคุยกันสมัยเด็กๆ ให้ความรู้สึกเหมือนวงจรชีวิตที่สมบูรณ์แบบ เหมือนกับว่าทุกการเดินทางนำพาเขากลับมาหาคำตอบที่อยู่กับตัวเขามาตลอด การจบแบบเปิดนี้ทิ้งไว้ซึ่งความหวังและพลังบวก ให้เราได้ตีความต่อไปว่าชีวิตของเขาจะเดินไปทางไหนต่อ แต่ที่แน่ๆ คือเขาได้พบกับสันติสุขในใจแล้ว

เพลงเปิดของ 'จ้าว เจ้า' ยังวนอยู่ในหัวทุกครั้งที่คิดถึงซีรีส์นี้ และมันไม่ใช่แค่ติดหูแบบผ่าน ๆ แต่เป็นทำนองที่ดึงให้คนดูอยากเปิดดูซ้ำจนจำได้แทบทุกโน้ต การจัดเรียงดนตรีกับสเกลที่ขึ้นลงแบบหวือหวานั้นทำให้จังหวะของเรื่องดูมีพลังขึ้นมาก เสียงร้องนำในท่อนฮุกมีการเน้นเสียงกลางที่ทำให้เมโลดี้ติดตา ติดปาก ส่วนเครื่องดนตรีเสริมอย่างเปียโนกับไวโอลินค่อย ๆ เติมชั้นอารมณ์จนฉากเปิดดูยิ่งใหญ่กว่าที่เป็นจริง ซึ่งสำหรับฉันมันทำงานได้ยอดเยี่ยม เพราะทันทีกับหลาย ๆ ครั้งที่ได้ยินโน้ตแรกจะนึกถึงตัวละครหลักเดินผ่านฉากสำคัญ ความจำเสมือนถูกปลุกด้วยทำนองเดียวเท่านั้น อีกเรื่องที่ชอบคือการเปลี่ยนสีของเพลงแต่ละซีน—บางช่วงใช้เวอร์ชันชะลอแล้วเพิ่มเสียงประสาน ทำให้บทสนทนาและการเปิดเผยความลับมีน้ำหนักมากขึ้น เพลงเปิดจึงไม่ได้เป็นแค่ประตูของตอน แต่เป็นตัวกำหนดจังหวะอารมณ์ตลอดทั้งเรื่อง และนั่นแหละที่ทำให้ทำนองนั้นยังคงติดอยู่ในหัวแม้จะหยุดดูไปแล้วก็ตาม

อ่านบทสัมภาษณ์ผู้แต่งเกี่ยวกับ 'จ้าว เจ้า' แล้วรู้สึกเหมือนได้เปิดประตูเข้าไปดูห้องทำงานของคนที่เราติดตามมานาน ผู้แต่งพูดถึงประเด็นใหม่ที่น่าสนใจมากคือการวางตำแหน่งของ 'ความเป็นคู่' ในเรื่อง ท่อนหนึ่งที่ไม่ได้ถูกเขียนลงไปเพื่อฉากบู๊หรือปมดราม่าโดยตรง แต่ทำหน้าที่เป็นเงาสะท้อนให้ตัวเอกเห็นด้านที่เขาไม่อยากยอมรับ ช่วงที่เล่าถึงการตั้งชื่อตัวละครก็เป็นข้อมูลชิ้นใหญ่ — ชื่อเรื่องไม่ได้เป็นแค่คำเรียก แต่เป็นพาเลทเสียงและสัมผัสที่ทำให้โทนเรื่องเปลี่ยนไปเมื่ออ่านซ้ำ อีกประเด็นคืออิทธิพลจากงานนอกวรรณกรรมที่ผู้แต่งยอมรับตรง ๆ โดยบอกว่ามีแรงกระทบจากงานภาพยนตร์และแอนิเมะบางเรื่อง เช่นการใช้ภาพสัญลักษณ์ซ้ำ ๆ เพื่อบอกเล่าเรื่องราวแทนบทบรรยายยาว ๆ นี่ทำให้ฉากบางฉากที่ตอนแรกเราคิดว่าเป็นแค่ฉากประกอบ กลายเป็นกุญแจไขความหมายของทั้งเรื่องในบทสุดท้าย อ่านแล้วเชื่อมกับฉากที่ชอบในเรื่องใหม่ขึ้นมาอีกแบบหนึ่ง งานสัมภาษณ์ช่วยทำให้เห็นว่าผู้แต่งตั้งใจแกะจริตตัวละครและโลกของเรื่องไว้ละเอียดขนาดไหน และยังทิ้งสัญญาณให้คนอ่านเดาได้ว่าอาจมีตอนพิเศษหรือส่วนขยายของโลกในอนาคต — คิดว่าจะรอต่อด้วยใจจดจ่อ

ความสัมพันธ์ระหว่างจ้าวหย่าจือกับ Bai Qian ใน 'Ten Miles of Peach Blossoms' นั้นซับซ้อนและเต็มไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง เริ่มจากที่จ้าวหย่าจือเป็นอาจารย์ของ Bai Qian ในภูเขา Kunlun ดูแลเธออย่างอบอุ่นเหมือนลูกศิษย์คนโปรด แต่ภายใต้ความเอ็นดูนั้นแฝงไปด้วยความรักที่ค่อยๆ เติบโต เมื่อเวลาผ่านไป ความสัมพันธ์พัฒนาจากความเป็นครูศิษย์สู่ความผูกพันที่ลึกกว่า โดยเฉพาะตอนที่ Bai Qian จำความหลังไม่ได้และใช้ชีวิตในร่างของ Susu จ้าวหย่าจือยังคงคอยปกป้องเธออย่างเงียบๆ แสดงให้เห็นว่าความรักของเขาไม่เคยจางหายไปแม้ในสถานการณ์ที่ยากลำบากที่สุด

เพลงประกอบใน 'จ้าวลู่ซือสูง' แต่ละเพลงมีความโดดเด่นและช่วยเสริมอารมณ์ของเรื่องได้ดีมาก อย่าง '无羁 (Wu Ji)' ที่ขับร้องโดย Xiao Zhan และ Wang Yibo เป็นเพลงเปิดที่ติดหูและสะท้อนความสัมพันธ์ของตัวละครหลักได้อย่างสมบูรณ์แบบ ส่วน '曲尽陈情 (Qu Jin Chen Qing)' ก็ให้ความรู้สึกซาบซึ้งและเข้มข้นตามสไตล์ของซีรีส์ เพลงอื่นๆ เช่น '不忘 (Bu Wang)' และ '意难平 (Yi Nan Ping)' ก็มีความไพเราะไม่แพ้กัน แต่ละเพลงถูกเลือกและผลิตมาอย่างพิถีพิถันเพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องและตัวละคร ถ้าใครได้ดูซีรีส์แล้วมาฟังเพลงเหล่านี้จะรู้สึกถึงอารมณ์ที่ซ่อนอยู่มากขึ้น

การดู 'พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ' แบบเรียงตอนนั้นควรเริ่มจากมุมมองของคนที่ชอบจับแก่นเรื่อง ซีรีส์นี้มีโครงสร้างการเล่าเรื่องที่ค่อยๆ เผยความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครหลักกับลูกสาวที่เพิ่งพบกัน พยายามสังเกตการพัฒนาตัวละครในแต่ละตอน เช่น ตอนแรกที่เน้นการปะทะกันทางความคิด ต่อมาจะเห็นมิตรภาพที่ค่อยๆ เติบโต สิ่งที่น่าสนใจคือรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่กำกับไว้อย่างดี เช่น การแสดงออกทางสีหน้า หรือฉากหลังที่เปลี่ยนไปตามอารมณ์ของเรื่อง ลองจดบันทึกความรู้สึกหลังจากดูแต่ละตอน แล้วย้อนกลับมาดูใหม่จะพบว่ามีเลเยอร์ของความหมายซ่อนอยู่มากมาย