ซีรีส์พยาบาท ดัดแปลงจากมังงะหรือไม่ และต่างอย่างไร

ต้องบอกว่าเรื่องราวแนวพยาบาทในรูปแบบซีรีส์มีทั้งที่ดัดแปลงมาจากมังงะหรือเว็บตูนและที่เป็นงานเขียนขึ้นมาใหม่จากบทโทรทัศน์โดยตรง ซึ่งความจริงนี้ทำให้การเทียบกันระหว่างต้นฉบับกับเวอร์ชันซีรีส์สนุกมากเพราะแต่ละสื่อมีจุดแข็งต่างกันอย่างชัดเจน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ 'Oldboy' ซึ่งมีรากมาจากมังงะก่อนจะกลายเป็นภาพยนตร์สุดร้อนแรงและมีการตีความใหม่ในหลายเวอร์ชัน ขณะที่งานอย่าง 'Itaewon Class' ก็เริ่มจากเว็บตูนแล้วถูกขยายเป็นซีรีส์เกาหลีที่คงแกนเรื่องการล้างแค้นแต่ปรับจังหวะ การพัฒนาตัวละคร และเพิ่มประเด็นสังคมให้เข้ากับคนดูวงกว้างขึ้น อีกฝั่งหนึ่งก็มีผลงานหลายชิ้นที่เขียนขึ้นมาเพื่อทีวีโดยเฉพาะซึ่งมักออกแบบโครงเรื่องให้มีจุดระบายอารมณ์ต่อเนื่องตามจำนวนตอนและซีซัน

เมื่อแปลงจากมังงะหรือเว็บตูนมาเป็นละครสด พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงในระดับโครงสร้างและรายละเอียดเยอะมาก เริ่มจากจังหวะการเล่าเรื่อง—มังงะสามารถกระซับหรือยืดความในแต่ละหน้าตามต้องการ แต่ซีรีส์ต้องคิดเป็นตอนๆ ทำให้บางพล็อตถูกรวบตัดหรือขยาย เหตุผลรองลงมาคือการสื่อสารอารมณ์ภายใน: ในภาพวาดหรือฟองความคิดของมังงะ ตัวละครมักมีมอนโนล็อกยาวที่อธิบายแรงจูงใจ แต่เวอร์ชันซีรีส์ต้องแปลความเหล่านั้นผ่านการแสดง สีหน้า น้ำเสียง และการตัดต่อ นอกจากนี้บางฉากที่ในมังงะทำได้ตรงไปตรงมา เช่น ความรุนแรงสุดโต่งหรือฉากผู้ใหญ่ ก็อาจถูกปรับโทนให้เหมาะกับกฎหมายการออกอากาศและกลุ่มผู้ชม

การปรับตัวมักมาพร้อมการเติมหรือแก้ไขตัวละครเสริมเพื่อให้เส้นเรื่องมีมิติในหลายตอน บางครั้งคนเขียนบทเพิ่มเส้นความรักหรือมิตรภาพเพื่อบาลานซ์ความมืดของพล็อต ตัวร้ายก็อาจถูกให้เหตุผลหรือพื้นเพมากขึ้นเพื่อทำให้คนดูเข้าใจได้มากขึ้น ซึ่งอาจทำให้แก่นของเรื่องเปลี่ยนไปเล็กน้อยแต่ก็เปิดโอกาสให้มุมมองทางอารมณ์หลากหลายขึ้นอีกอย่าง การเปลี่ยนแปลงตอนจบก็เป็นเรื่องปกติ—บางเวอร์ชันเลือกจบแบบปลดปล่อย บางเวอร์ชันเลือกจบแบบลงโทษ สาเหตุที่ผู้สร้างทำแบบนี้มีตั้งแต่การตอบโต้กับความคาดหวังของแฟนต้นฉบับไปจนถึงการสร้างผลสะเทือนทางอารมณ์ที่เข้ากับแพลตฟอร์มทีวีหรือสตรีมมิ่ง

มุมมองส่วนตัวคือชอบทั้งมังงะและซีรีส์เมื่อแต่ละเวอร์ชันยังรักษาแก่นเรื่องไว้ได้ แต่ก็ชอบเวลาที่การดัดแปลงกล้าทดลองและเติมองค์ประกอบใหม่ให้เรื่องเดิมมีชีวิตในบริบทอีกแบบ การดูต้นฉบับเปรียบเทียบกับเวอร์ชันที่แปลงแล้วเหมือนอ่านสองบทความที่เล่าเรื่องเดียวกันแต่ใช้เครื่องมือคนละแบบ และนั่นแหละที่ทำให้การตามดูผลงานแนวพยาบาททั้งในมังงะและซีรีส์มีเสน่ห์ไม่รู้เบื่อ