ตํา นาน จอมยุทธ์ภูตถังซาน ตอนที่ 125 แตกต่างจากนิยายต้นฉบับอย่างไร?

ยังรู้สึกติดอกติดใจการตัดต่อของตอน 125 ของ 'ตํา นาน จอมยุทธ์ภูตถังซาน' มากกว่านิยายต้นฉบับในแง่ของจังหวะและอารมณ์ที่เร่งขึ้นอย่างชัดเจน

ฉันมองว่าเวอร์ชันอนิเมะเลือกเดินทางที่เน้นภาพและจังหวะมากกว่าการแสดงรายละเอียดปลีกย่อยแบบในหนังสือ ตัวอย่างชัดเจนคือฉากปะทะบนสะพานซึ่งในนิยายเป็นการอธิบายจิตวิทยาและเทคนิคการต่อสู้ของตัวละครสองคนแบบละเอียดยิบ แต่ในตอน 125 นักเขียนบทและทีมแอนิเมชันย่อส่วนบทสนทนาและเพิ่มมุมกล้อง ฉากจึงดูลื่นไหล รุนแรง และเต็มไปด้วยซิมโบลิซึ่มทางภาพ แต่อย่างที่ฉันรู้สึก มันแลกมาด้วยความลึกของเหตุผลบางอย่างที่ถูกตัดทิ้ง

สิ่งที่ขาดหายไปจากนิยายคือเส้นเรื่องรองและมิติของตัวละครรองหลายตัว ในฉบับหนังสือบทสนทนาเล็ก ๆ ระหว่างตัวละครรองช่วยเติมความสัมพันธ์ ทำให้การตัดสินใจในฉากไคลแมกซ์มีน้ำหนักมากขึ้น แต่ตอน 125 เลือกละทิ้งซีนเหล่านั้นเพื่อรักษาโฟกัส ทำให้บางการกระทำดูฉับพลันหรือไม่สมเหตุสมผลเท่าที่ควร ขณะเดียวกันอนิเมะเพิ่มฉากบรรยากาศ-มิวสิกสั้น ๆ ซึ่งเสริมอารมณ์ได้ดี ทำให้ฉากเศร้าหรือเคร่งเครียดมีพลังทางอารมณ์แตกต่างจากหนังสือ

ในแง่การตีความตัวละคร ฉันรู้สึกว่าอนิเมะปรับน้ำเสียงบางคนให้ชัดขึ้น เช่น เส้นความสัมพันธ์เชิงโรแมนติกถูกขยับให้เด่นขึ้นกว่าเดิม ขณะที่นิยายมุ่งไปที่การเติบโตภายในและหลักการทางศีลธรรม การเปลี่ยนจุดเน้นนี้ทำให้ผู้ชมบางคนรู้สึกเชื่อมโยงได้เร็วขึ้น แต่คนที่เคยรักรายละเอียดเชิงปรัชญาของต้นฉบับอาจคิดถึงการสูญเสียมิติของเนื้อหา โดยรวมแล้ว ตอน 125 เป็นบทที่เติมพลังทางภาพและดราม่า แม้จะแลกมาด้วยการลดทอนซับพลอตและความละเอียดเชิงจิตวิทยา ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันมองว่าเป็นการเลือกทางศิลป์ที่เข้าใจได้แต่ก็มีข้อจำกัดในแง่ของการถ่ายทอดความลึกของนิยาย

อยากเล่าแบบรวบรัดเกี่ยวกับความต่างที่เห็นชัดในตอน 125: ฉบับอนิเมะให้ความสำคัญกับจังหวะภาพและดนตรี ขณะที่นิยายให้เวลาแก่คำพูดและรายละเอียดปลีกย่อยมากกว่า

ฉันสังเกตว่าในฉบับต้นฉบับมีบทสนทนาภายในของตัวเอกยาวพอสมควร ซึ่งขยายความขัดแย้งและความคิดของเขา แต่ในตอน 125 บทเหล่านั้นถูกย่อหรือย้ายไปเป็นซีนขนาดสั้น ๆ ทำให้ความเปลี่ยนแปลงภายในดูฉับพลันขึ้น อีกประเด็นคือฉากในวัดเก่าที่ในนิยายถูกใช้เปิดเผยอดีตของตัวละครหนึ่ง แต่อนิเมะเปลี่ยนจุดเน้นไปเป็นการนำเสนอภาพพจน์และสัญลักษณ์แทนรายละเอียดอดีต ทำให้ความสัมพันธ์เชิงเหตุผลบางส่วนหายไป

มุมมองของฉันคือการเปลี่ยนแปลงพวกนี้ไม่จำเป็นต้องแย่เสมอไป เพราะอนิเมะแลกความลึกบางอย่างกับพลังภาพและการรับรู้ทางอารมณ์ที่รวดเร็ว ผู้ชมใหม่อาจชอบจังหวะแบบนี้ แต่คนที่ผูกพันกับนิยายอาจรู้สึกขาดอะไรบางอย่าง ทั้งสองเวอร์ชันจึงให้ประสบการณ์ต่างกัน และฉันเองยังคงเพลิดเพลินกับทั้งสองวิธีในการเล่าเรื่อง