เริ่มฟังจากแทร็กธีมหลักของเรื่องแล้วความรู้สึกจะค่อย ๆ เกาะเข้ามาอย่างไม่รู้ตัว
แทร็กนี้—ซึ่งฉันมักเรียกติดปากว่า 'ธีมเปิด'—มีเมโลดี้ที่โอบอุ้มทั้งความหวานและความตึงเครียดไว้พร้อมกัน การเรียงเครื่องดนตรีเริ่มจากเปียโนนุ่ม ๆ แล้วค่อย ๆ ถูกเติมด้วยสตริงที่พุ่งขึ้นในจังหวะที่สำคัญ ทำให้ทุกครั้งที่ทำนองนั้นโผล่มาจะจำได้ทันทีว่าเป็นช่วงที่ตัวละครกำลังถูกกดดันหรือกำลังตัดสินใจใหญ่ ๆ ฉากที่ฉากเปิดหรือซีนแรก ๆ ของตอนมักใช้แทร็กนี้ประกอบ ซึ่งช่วยตั้งสภาพอารมณ์ให้กับทั้งตอนได้อย่างยอดเยี่ยม
เสียงร้องประสานหรือฮุคเล็ก ๆ ที่แทร็กนี้มีเป็นสิ่งที่ติดหูง่าย ไม่ใช่แค่เพราะทำนอง แต่เพราะจังหวะการวางเสียงและการเว้นวรรคทำให้สมองของฉันจับจังหวะแล้วอยากฮัมตาม เหมาะจะเป็นจุดเริ่มสำหรับคนที่อยากรู้จัก 'เจ้าสาว
มาเฟีย' ในมุมดนตรีก่อนจะลงลึกในซาวด์แทร็กอื่น ๆ การฟังแทร็กนี้วนซ้ำสองสามรอบจะเห็นว่าแต่ละรอบมีรายละเอียดเล็ก ๆ ที่ต่างกัน ซึ่งทำให้การฟังซ้ำไม่รู้สึกน่าเบื่อ
สรุปคือถ้าอยากเริ่มด้วยเพลงที่ให้ทั้งภาพและอารมณ์พร้อมกัน ให้เริ่มจาก 'ธีมเปิด' ก่อน แล้วค่อยขยับไปหาแทร็กที่ใช้ในซีนโรแมนติกหรือซีนต่อสู้เมื่ออยากเห็นมุมอื่น ๆ ของเรื่อง