หลังจากพลิกหน้าสุดท้ายของ '
ฟินน์ บุฟเฟ่ต์' ครั้งแรก ราเอลคือชื่อที่ลอยเข้ามาในหัวก่อนเลย
ในมุมของแฟนเด็กใหม่ ราเอลเป็นแบบตัวละครรองที่ทำงานได้ครบเครื่อง—ไม่หวือหวาแต่คอยเติมพื้นที่ว่างให้โลกเรื่องดูสมจริงมากขึ้น เสน่ห์ของเขามาจากการเป็นเพื่อนที่ไม่ต้องพูดเยอะแต่ทำให้รู้สึกปลอดภัย เหตุการณ์ที่เขาพุ่งเข้าช่วยฟินน์กลางสะพานขาดในเล่มกลาง ๆ ยังคงตราตรึงเพราะมันเผยทั้งความกลัวและความกล้าในคน ๆ เดียวกัน ซึ่งฉันชอบคือการเขียนให้เราได้เห็นแง่มุมของตัวละครรองผ่านการกระทำแทนบทพูดยาว ๆ
อ่านแล้วเกิดอยากให้มีสปินออฟสั้น ๆ เล่าเรื่องในมุมราเอลบ้าง เพราะว่าเรื่องเล็ก ๆ ที่เขาทำซ้ำ ๆ มันสะท้อนความเป็นมนุษย์ได้ดี และนั่นทำให้เขากลายเป็นตัวละครที่แฟนคลับจดจำสุด ๆ โดยไม่ต้องเป็นพระเอกหรือวายร้ายเลย